tag:blogger.com,1999:blog-86055270806488933672024-03-14T11:25:26.176+02:00Counting SMiLESDimitra•Counting SΜiLEShttp://www.blogger.com/profile/00487377766166852720noreply@blogger.comBlogger54125tag:blogger.com,1999:blog-8605527080648893367.post-556888866908615912016-09-16T20:37:00.000+03:002016-09-25T21:54:45.302+03:00Ζήλεψα: 59+1 άσχετα που (ίσως) δεν γνώριζες για μένα!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Αφορμή έψαχνα για να γράψω καμιά ανάρτηση και τη βρήκα!<br />
<br />
Αυτοπροσκλήθηκα λοιπόν διότι πραγματικά διάβασα <b>ΟΛΕΣ </b>τις σχετικές αναρτήσεις (αν δεν κάνω λάθος 39 μέχρι στιγμής), τις βρήκα άκρως ενδιαφέρουσες και ταυτίστηκα με πολλές. Έμαθα τόσα μικρά, μεγάλα, προσωπικά, αστεία, σοβαρά για την κάθε κοπέλα και μου ήρθε τρομερή όρεξη να κάτσω να γράψω και εγώ. Είναι πιο χαλαρωτικό και λιγότερο αγχώδες να γράφεις για τον εαυτό σου παρά να μιλάς. Στο τέλος ζήλεψα και ήθελα και εγώ να ανοιχτώ.<br />
<br />
Η <b>Μαρίνα </b>του <b><a href="https://littleboxofluv.wordpress.com/">Little box of Luv</a> (</b>την οποία δεν γνώριζα αλλά εκτίμησα πολύ) είναι η αιτία για αυτή τη σειρά αναρτήσεων όπου δεκάδες bloggers άνοιξαν τις καρδιές τους. Μπορείτε να διαβάσετε τα 59+1 τυχαία πράγματα της Μαρίνας <a href="https://littleboxofluv.wordpress.com/2016/08/23/591-%CF%84%CF%85%CF%87%CE%B1%CE%AF%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%AC%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%BE%CE%AD%CF%81%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BC%CE%AD/">εδώ </a>καθώς και όλα τα λινκς για τις υπόλοιπες κοπέλες.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixEDrQyKrJkLPTXX-cvxhJgR-U_2HEPpsfb3irUKio1i3icZjFE9lFYAXCUmwRGDJF5tk8cDpVd0_PHZ0PT2IsWlEi3Hoi9vj_FUg0iiNX9Y1pKXuQiHmY8fTXimeRYyhCyahTy94zuLk/s1600/ifeelkid_dimi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixEDrQyKrJkLPTXX-cvxhJgR-U_2HEPpsfb3irUKio1i3icZjFE9lFYAXCUmwRGDJF5tk8cDpVd0_PHZ0PT2IsWlEi3Hoi9vj_FUg0iiNX9Y1pKXuQiHmY8fTXimeRYyhCyahTy94zuLk/s320/ifeelkid_dimi.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<ol style="text-align: left;">
<li>Η <b>οδήγηση</b> είναι από τις αγαπημένες μου συνήθειες. Όταν δεν έχω αμάξι για κάποιο λόγο, αισθάνομαι ανήμπορη. Αγαπώ την αίσθηση ελευθερίας και ανεξαρτησίας που μου προσφέρει.</li>
<li>Το εν λόγω αμάξι, το<b> πλένω 1 φορά το χρόνο, </b>λίγο πριν δω βακτήρια και μύκητες να φτιάχνουν σπιτικό!</li>
<li>Ντρέπομαι που το εξομολογούμαι, αλλά μέχρι το 2006 που έγινα μαμά, <b>δεν φορούσα ποτέ ζώνη</b> στο αυτοκίνητο και τη θεωρούσα κιόλας ενοχλητική! Τώρα είναι ένα με το πετσί μου..</li>
<li>Π.π. εποχή (προ παιδιών) δεν είχα ιδιαίτερα καλή σχέση με την καθαριότητα και την τάξη. Η μητρότητα όμως ήρθε να με κάνει psycho. Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια έχω κουλάρει αρκετά γιατί συνειδητοποίησα ότι ο πολύτιμος χρόνος μου δεν ήθελε να σκορπίζεται παρέα με τη σφουγγαρίστρα και το dettol! Το μόνο που έχω κρατήσει σθεναρά είναι η <b>συνήθεια να βγάζουμε τα παπούτσια μας</b> έξω από το σπίτι διότι ολημερίς περπατάμε ξυπόλητοι και τα παιδιά κυλιούνται στο πάτωμα.</li>
<li>Αγαπώ τους γονείς μου πολύ. <b>Με το μπαμπά μου όμως έχω λατρεία</b>. Έψαχνα έναν άντρα σαν κι αυτόν και τον βρήκα:) </li>
<li>Οι γονείς μου γεννήθηκαν στην <b>Πόλη</b>. Ήρθαν εδώ το 1972 και το 1975 έκαναν το πρώτο τους εξαίσιο δημιούργημα, εμένα! Ένα χρόνο μετά ήρθε και η<b> αδελφούλα μου </b>με την οποία μέχρι να παντρευτώ, τρωγόμασταν σαν τα σκυλιά! Πλέον αγαπιόμαστε με πάθος. Τώρα περιμένω να δω πότε θα με κάνει θεία.</li>
<li><b>Πέρασα υπέροχα ξέγνοιαστα παιδικά χρόνια</b> και έχω ακόμα <b>παιδικές φίλες</b> με τις οποίες είμαι και κουμπάρα. Είναι από αυτά που θεωρώ ευλογία στη ζωή: ευτυχισμένη παιδική ηλικία και καλοί αληθινοί φίλοι.</li>
<li><b><u>Προσοχή ακολουθεί τρομερή αποκάλυψη</u></b>: Γύρω στα 12-13 (δεν θυμάμαι ακριβώς) ήθελα πολύ ένα δεύτερο αδελφάκι. Είχα πρήξει τους γονείς μου και δεν μου έκαναν. Τελικά μου ήρθε μια επιφοίτηση να τρυπήσω με βελόνα τα (κλειστά) προφυλακτικά που έκρυβε ο μπαμπάς μου (λες και δεν θα τα βρισκα) στο συρτάρι του. Το αδελφάκι δεν ήρθε ποτέ και ποτέ δεν τους αποκάλυψα τα σχέδιά μου. Φοβήθηκα για τη ζωή μου αν το τολμούσα! Αν με διαβάσουν ποτέ τα παιδιά μου και τολμήσουν το ίδιο.....τα σφαξα!</li>
<li>Είμαι <b>δίδυμος </b>με ωροσκόπο ζυγό. Αλλοπαρμένη πέρα για πέρα δηλαδή. Μετά τα 30 έστρωσα λιγάκι.</li>
<li>Δεν πιστεύω απόλυτα στα ζώδια, όμως δεν το κρύβω πως πολλές φορές τους δίνω σημασία. Ποτέ δεν ταίριαζα με άντρες παρθένους και η ζωή τα έφερε έτσι ώστε να παντρευτώ έναν! Βέβαια ο συγκεκριμένος είναι <b>μεταλλαγμένος παρθένος</b>, δεν μπορεί! Αν και τ'άστρα λένε πως δεν ταιριάζουμε, εμείς αποδεικνύουμε πως τ'άστρα δεν ξέρουν!</li>
<li><b>Φοβάμαι τα μεγάλα ύψη και τα αεροπλάνα</b>. Μέχρι να γνωρίσω το παρθένο αγόρι μου, είχα ταξιδέψει μέχρι την Κωνσταντινούπολη, με τους γονείς μου, με αυτοκίνητο! Στα 28 μου με πήγε το αγόρι που λέγαμε, στη Ρόδο διακοπές. Έτρεμα! Έκτοτε στο Ελ.Βενιζέλος έχω πάει μόνο για να μεταφέρω χάσμπαντ, φίλους, συγγενείς.</li>
<li><b>Είμαι πρωινός τύπος</b>! Με το που ξυπνάω ανοίγω παντζούρια και μουσική για να ξυπνήσει όλη η φαμίλια. Ο χάσμπαντ δεν συμμερίζεται αυτή μου τη συνήθεια, τα πρωινά κυκλοφορεί στο σπίτι με γυαλιά ηλίου και μου κλείνει το ρ/φ μόλις πάω στο μπάνιο! Κάθε πρωί δίνω μάχη:)</li>
<li><b>Απεχθάνομαι το γάλα</b>. Μέχρι τα 15 μου το έδινε με το ζόρι ο αγαπημένος παραπάνω μπαμπάκας μου! Στα 15 και 1 μέρα έκανα επανάσταση και το έκοψα με εισαγγελική παρέμβαση! Αστειεύομαι φυσικά αλλά πάτησα πόδι! Φέτα, γιαούρτι και γενικά γαλακτομικά όμως αγαπώ.</li>
<li>Είμαι πολύ <b>αθυρόστομη </b>και δεν μαζεύομαι ούτε μπροστά στα παιδιά μου δυστυχώς! Ειδικά στο αυτοκίνητο και τα χείλη να μου σφραγίσεις, θα βρω τρόπο να βρίσω τον ασυνείδητο/άσχετο οδηγό. Πριν πολλά χρόνια που έριξα μούντζα σε έναν επικίνδυνο ταξιτζή, με κυνήγησε για χλμ στον Κηφισό, με έφτασε σε ένα φανάρι και χτυπούσε το τζάμι για να του ανοίξω να με δείρει! Ήταν και βλάκας! Χαζή ήμουν ν'ανοίξω???? </li>
<li>Δεν γουστάρω καθόλου το μαγείρεμα, είμαι <b>μέτρια μαγείρισσα</b> και νιώθω τρομερή ανασφάλεια να καλώ κόσμο σπίτι για φαγητό. Οι φίλοι μας το ξέρουν και επιμένουν στο....delivery για να μην μείνουν νηστικοί! Αντίθετα τη ζαχαροπλαστική την αγαπώ και εκείνη επίσης! Σπεσιαλιτέ μου το banoffee.</li>
<li>Μικρότερη ήθελα να γίνω κωμική ηθοποιό<b>ς</b>. <b>Αγαπώ να κάνω τους άλλους να γελάνε</b>. Εξού και το Counting Smiles. Είδωλά μου η Ρένα Βλαχοπούλου και η Τζένη Καρέζη.</li>
<li>Μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι <b>μπροστά σε κοινό μου κόβονται τα πόδια</b>, οπότε και το σανίδι έχασε ένα τρομερό ταλέντο!</li>
<li>Στο Γυμνάσιο ήμουν στη <b>χορωδία </b>τρίτη φωνή.</li>
<li>Είμαι <b>γρηγορομπούχτισσα </b>(μην ψάχνετε, δεν θα βρείτε το λήμμα ούτε στο Βίκιλεξικο!). Μετάφραση: βαριέμαι πολύ πολύ γρήγορα. Παρατσούκλι που μου έβγαλε ο μπαμπάκος μου από μικρή. Μέχρι και τώρα ισχύει. Λίγα πράγματα δεν βαριέμαι ποτές: τον ύπνο, το παγωτό, την τουαλέτα, τον κινηματογράφο, τα αστυνομικά/μυστήρια!</li>
<li>Επίσης είμαι και <b>σακάρα</b>! Αυτό το λήμμα θα το βρείτε μιας και είναι και <a href="http://www.naftemporiki.gr/story/308992/aiguptos-sto-fos-tafos-2500-eton-sti-nekropoli-tis-sakara">νεκρόπολη</a> της αρχαίας Αιγύπτου, εκτός φυσικά από το δεύτερο παρατσούκλι μου. Σημαίνει ατζαμού, ατσούμπαλη, τρυπιοχέρα. Ο ντάντης πάλι μου το έβγαλε επειδή πάντα έκανα και κάνω ζημιές! </li>
<li><b>Δεν φοράω αρώματα</b>. Από τότε που τα σταμάτησα λόγω θηλασμού, μου έμεινε το κουσούρι και πλέον δεν τα μπορώ. Η μόνη κολόνια που μου αρέσει είναι η κλασσική Μυρτώ.</li>
<li>Θέλω να είμαι <b>συνεπής </b>σε όλες τις μορφές της ζωής μου...<b>συνεπώς </b>δεν αργώ ποτέ στα ραντεβού μου και όταν υποσχεθώ κάτι σε κάποιον, θα κάνω τα πάντα για να το τηρήσω.</li>
<li>Πιστεύω πως έχω καλό <b>ένστικτο</b> και σπάνια με έχει απογοητεύσει. </li>
<li>Ειδικά με τους ανθρώπους είμαι τρομερά <b>φυσιογνωμίστρια </b>και αν μου τη δώσει η φάτσα κάποιου, πολύ δύσκολα μου αλλάζεις άποψη. Συνήθως δε, έχω δίκιο!</li>
<li>Δεν τη μπορώ τη <b>μοναξιά </b>αν και υπάρχουν φορές που την αναζητώ...</li>
<li>Είμαι αρκετά <b>καταπιεστική</b> και προσπαθώ να το κόψω.</li>
<li>Είμαι <b>πεισματάρα και εγωίστρια</b>.</li>
<li>Αθλητικό άτομο δεν με λες παρόλο που έχω αθλητικό look. Είναι πλάνη! Οφθαλμαπάτη! Είμαι <b>πλαδαρή και έχω πολλή κυτταρίτιδα</b>. </li>
<li>Αν δεν είχα τη φοβία με τις πλαστικές επεμβάσεις, θα ήθελα να κάνω <b>λιποαναρρόφηση</b>!</li>
<li>Δεν χτενίζομαι <b>ποτέ </b>με <b>χτένα</b>, ούτε στο κομμωτήριο πάω για χτένισμα. Εδώ και 15 χρόνια έχω μονίμως κοντά μαλλιά, τα έχω βολευτεί και πιστεύω ότι δεν δείχνουν πόσο μεγάλο κεφάλι έχω!</li>
<li>Το <b>μεγάλο κεφάλι </b>μου έμεινε κόμπλεξ από το νηπιαγωγείο όπου ο συμμαθητής μου ο Δημήτρης (που τότε αγαπούσα η άμυαλη 5χρονη) με φώναζε υδροκέφαλη! Μετά από 30 χρόνια, τον είδα τυχαία και είχε κακομεγαλώσει! Με πλημμύρισε αγαλλίαση και δικαιοσύνη! Ο Θεός είναι μεγάλος!</li>
<li>Δεν ξέρω αν φταίει το κεφάλι μου που σε όλες (σχεδόν) τις φωτογραφίες βγαίνω χάλια. Γι'αυτό και <b>δεν μου αρέσει καθόλου να με τραβούν φώτο</b>, ενώ αντίθετα λατρεύω να τραβώ εγώ τους άλλους. </li>
<li>Ότι είμαι μεγάλη <b>προξενήτρα </b>τα έχουμε πει <a href="http://www.countingsmiles.gr/2012/11/blog-post.html">εδώ</a>. Ότι γνώρισα και το χάσμπαντ με προξενιό το ξέρατε? Στα δικά μου προξενιά η επιτυχία άγγιζε και συνεχίζει να αγγίζει μετά βίας το....2%. Η ξαδέλφη μου τότες, δύο έκανε και χτύπησε 100%! Το ένα ήμουν εγώ!</li>
<li>Όσο είναι η μαμά μου καραμαζώχτρα ακόμα και με τις κορδέλες των κουτιών των ζαχαροπλαστείων, τόσο δεν μπορώ εγώ να μαζεύω πράγματα. 2-3 φορές το χρόνο κάνω <b>εκκαθαρίσεις </b>σε όλα τα πράγματα του σπιτιού, μικρά και μεγάλα, χαρίζοντας: έπιπλα σπιτιού, κουζινικά, παιχνίδια των παιδιών, ρούχα+παπούτσια όλης της οικογένειας. Το θεωρώ τρομερά αναζωογονητικό.</li>
<li><b>Δεν φοβάμαι καθόλου τις κατσαρίδες</b>, τις οποίες σκοτώνω και πιάνω από τις κεραίες. Στο σπίτι μας είμαι η επίσημη κατσαριδοσκοτώστρα και κουνουποkiller!</li>
<li>Με διακατέχει ένα συνεχές <b>αίσθημα δικαιοσύνης</b> κάτι που είναι και καλό και κακό. Προκειμένου να μην αδικήσω κάποιον τρίτο, αδικώ πολλές φορές τον εαυτό μου ή τους πολύ δικούς μου ανθρώπους. </li>
<li>Για χρόνια ολόκληρα έπασχα από το σύνδρομο που <b>καθωσπρεπισμού </b>που με έτρωγε σαν σκόρος. Έχω υπάρξει θύμα τοξικών ανθρώπων, σχέσεων, φιλιών, εργασιακών σχέσεων, κλπ. Έτσι, σταμάτησα να παίρνω αυτά τα ηλίθια τυπικά τηλέφωνα σε συγγενείς επειδή "έπρεπε", να πηγαίνω σε άχαρες κοινωνικές εκδηλώσεις "επειδή αυτό είναι το σωστό" και να μην έχω το θάρρος της γνώμης μου επειδή "θα γινόμουν κακιά"! Η ζωή είναι μικρή για να αναλωνόμαστε σε "πρέπει"</li>
<li><b>Για τους ανθρώπους που αγαπώ μπορώ να κάνω τα πάντα</b>. Να γίνω θυσία, να δώσω και το βρακί μου. Μην καταλάβω όμως ότι με εκμεταλλεύονται, θα γίνω μπαρούτι!</li>
<li>Τρέμω ΤΡΕΛΑ το <b>θάνατο και τις ασθένειες!</b> Αυτές οι <a href="http://www.countingsmiles.gr/2014/02/blog-post.html">φοβίες </a>μου χτύπησαν την πόρτα αφού έγινα μαμά. Πρωτύτερα ούτε που επισκεπτόμουν γιατρούς. Τώρα τρέχω με το παραμικρό, Όλο νομίζω πως κάτι έχω και πως δεν θα καταφέρω να δω τα παιδιά μου να μεγαλώνουν! Το δουλεύω βέβαια, έχω κάνει και ψυχοθεραπείες και πιστεύω πως είμαι σε καλό δρόμο....</li>
<li>Έχω μεγάλη ευαισθησία με τους <b>ηλικιωμένους ανθρώπους</b>. Τους σέβομαι και τους νοιάζομαι πολύ. </li>
<li>Λατρεύω και τα δυο μου παιδιά. Είναι ότι καλύτερο έχω κάνει στη ζωή μου. Παραδέχομαι όμως με ντροπή πως ένα<b> τσικ αδυναμίας έχω στον υιό</b>.... Η κοράκλα μου είναι αυτόνομη, κοινωνική, με τσαγανό και τόσο ώριμη. Αντίθετα ο γιος μου είναι ευαίσθητος, τζαναμπέτης και συνάμα αθώος και τρέμω στην ιδέα ότι κάποια μπορεί να τον εκμεταλλευτεί. </li>
<li>Συνέπεια του Νο 41: Θα γίνω <b>κακιά πεθερά</b>!</li>
<li>Στα 19 μου έκανα την πρώτη μου μεγάλη σχέση, για 2 χρόνια. Ζούσα σε μια υπέροχη φούσκα μέχρι που έμαθα ότι είχα <b>φάει τόσο κέρατο</b> που έφτανε για όλη μου τη ζωή. Έχασα την πίστη μου στους άντρες για πολλά χρόνια μέχρι που ήρθε στην πόρτα μου τ'αψηλό αυτό αγόρι, άνοιξε χαλαρά, μπήκε και εγκαταστάθηκε σιγά σιγά στην καρδιά μου χωρίς να το πάρω χαμπάρι.</li>
<li><b>Πάσχω στη Γεωγραφία</b> και περιμένω φέτος που πάει η κόρη μου στην Ε' Δημοτικού να μάθω επιτέλους από πόσους νομούς αποτελείται η Ελλάδα και ποια είναι η πρωτεύουσα της Ελβετίας!</li>
<li><b>Απεχθάνομαι τα χρήματα</b>. Φυσικά και αναγνωρίζω ότι τα χρειαζόμαστε και σαφώς θέλω και τα λούσα μου που και που, όμως ξέρω καλά ότι δεν φέρνουν την ευτυχία και δεν έχω ευχηθεί να είχα πολλά. Η γιαγιά μου έλεγε "μεγάλα καράβια, μεγάλες φουρτούνες". Δεν έχω αποταμιεύσει ποτέ μου και δεν έχω καθόλου καλή σχέση μαζί τους. </li>
<li>Μεγάλες αποφάσεις στη ζωή μου τις πήρα <b>λειτουργώντας με την καρδιά</b> και όχι με τη λογική. Αρκετές απεδείχθησαν κατά γενική ομολογία (και μακροπρόθεσμα) λανθασμένες, όμως δεν το μετάνιωσα ποτέ. </li>
<li><b>Είμαι πολύ περήφανη</b>! Σε σημείο βλακείας όμως. Δεν θέλω να χρωστάω σε κανέναν λεφτά (το στεγαστικό στην τράπεζα εξαιρείται %$%$#%#$@) ή χάρες. </li>
<li><b>Μαστορεύω </b>τα πάντα στο σπίτι μας εγώ: λάμπες, έπιπλα, υδραυλικά , ηλεκτρονικά. Είμαι ξεφτέρι!</li>
<li>Αντίθετα είμαι ανίκανη να κρατήσω <b>ζωντανό φυτό</b> στη βεράντα μου παρόλο που μου αρέσουν τόσο πολύ:( </li>
<li>Είμαι <b>κινητό ημερολόγιο</b> όπως με αποκαλούν γνωστοί και φίλοι. Θυμάμαι ονόματα, τηλέφωνα γενέθλια, γιορτές, επετείους όλων όσων θέλω και όσων δεν χρειάζεται! Θυμίζω σε φίλους γενέθλια+ γιορτές κοινών μας φίλων και ζητώ ένα αντίτιμο για να συντηρήσω τον εγκέφαλό μου, αλλά κανείς δεν μου το δίνει:)) Μέχρι πρόσφατα έλεγα να κυκλοφορήσω σε app, αλλά υπάρχουν ήδη πολλά και το παράτησα σαν σκέψη!</li>
<li>Μιζέρια, τσιγκουνιά, υποκρισία, αχαριστία, κακία τα <b>5 θανάσιμα αμαρτήματα κατ'εμέ</b>.</li>
<li>Δεν μπορώ με τίποτα να συμπαθήσω τα ebooks! <b>Θέλω βιβλία</b>. Δε ρήαλ θινγκ! Τα αγαπώ. Το χρώμα τους, την υφή, τη μυρωδιά τους. Θέλω να τα μυρίζω και να τα χαζεύω. Ειδικά όταν τελειώνω ένα καλό βιβλίο, μπορεί να το ξεφυλλίζω και να το κρατάω για ώρα, σκεπτόμενη το συγγραφέα του και τι ένιωθε τις στιγμές που το έγραφε. Οι βόλτες σε βιβλιοπωλεία κατατάσσονται στις πάνω πάνω θέσεις της λίστας μου περί ευτυχίας.</li>
<li>Είμαι πωρωμένη με τα <b>αστυνομικά μυθιστορήματα</b> όμως διαβάζω και αξιόλογα λογοτεχνικά. Αγαπώ φυσικά Jo Nesbo, τα έχω διαβάσει όλα του και όταν ήρθε πέρυσι στην Ελλάδα πήγα να τον γνωρίσω! Μου ζήτησε να πάμε για αναρρίχηση στην Κάλυμνο και ομολογώ πως με δυσκολία του αρνήθηκα παραμένοντας πιστή στο παρθένο μου αγόρι:)))</li>
<li>Εννοείται πως παρακολουθούμε με χάσμπαντ ανελλιπώς όλες τις <b>αστυνομικές, δικηγορικές, θρίλερ και σειρές μυστηρίου</b> (narcos, true detective, the night of, public morals, the fall, house cards, bones, boston legal, 24, prison break, the closer, csi, ncis, criminal minds, κλπ ). Αλλά με αφήνει μόνη όταν με ευλάβεια κολλάω στο grey's anatomy, θεωρώντας με ανώμαλη που μου αρέσει να βλέπω να κόβουν σάρκες, να πιάνουν έντερα και εγκεφάλους και να γκομενίζουν ταυτόχρονα. </li>
<li>Θέλω (και εγώ) να γίνω <b>συγγραφέας</b>. Έχω παρακολουθήσει δύο σεμινάρια δημιουργικής γραφής με δύο υπέροχους ανθρώπους, συγγραφείς και δασκάλους. Τη <a href="https://el-gr.facebook.com/%CE%A3%CE%9F%CE%A6%CE%99%CE%91-%CE%9D%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%9B%CE%91%CE%AA%CE%94%CE%9F%CE%A5-427337133999119/">Σοφία Νικολαίδου</a> και το <a href="https://www.facebook.com/provato.gr">Βαγγέλη Προβιά</a>. Με αγκάλιασαν, μου έδιωξαν πολλά κλισέ, ξεσκόνισαν το λεξιλόγιό μου, ελευθέρωσαν τα κόμπλεξ μου. Ακόμα δεν έχω γράψει τίποτα, μην με ρωτάτε, απλά το δηλώνω ξανά εδώ μπας και το ξεκινήσω! (αν έχετε κι εσείς το ψώνιο, ενημερωθείτε για την έναρξη των νέων σεμιναρίων <a href="http://metaixmio.gr/entatiko-ergastirio-dimiourgikis-grafis/">εδώ </a>και <a href="http://www.lexikopoleio.com/el/seminars">εδώ </a>αντίστοιχα).</li>
<li>Ακριβώς πέρυσι πέρασα μια <b>αγχώδη διαταραχή</b>-μινι καταθλιψούλα, από πολλά και διάφορα που <a href="http://www.countingsmiles.gr/2015/01/blog-post.html">συνέβαιναν </a>στη ζωή μου. Ευτυχώς με την αγάπη και τη στήριξη της οικογένειάς μου, καλών φίλων, και φυσικά ψυχοθεραπείας, την ξεπέρασα. Εγώ, το χαρούμενο και χαμογελαστό μονίμως άτομο, είχα χάσει το χαμόγελό μου και κάθε διάθεση για ζωή. Συζητώντας με γυναίκες κυρίως φίλες+μαμαδοφίλες, αυτό που διαπιστώνω είναι πως έχουμε επωμιστεί τόσους πολλούς ρόλους, άγχη, φοβίες, υποχρεώσεις, που κάποια στιγμή, εάν δεν τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας και δεν διαχειριζόμαστε ορθά τις καταστάσεις, θα τεντώσουμε! Αν νομίζετε πως είστε η μόνη που νιώθει πιεσμένη, απατάστε. Μιλήστε, αρνηθείτε, ζητήστε βοήθεια, δημιουργείστε!</li>
<li>Φέτος λοιπόν την άνοιξη, αφού για 2 χρόνια μου το σύστηνε με πάθος η αγαπημένη μου φίλη <a href="http://www.shareyourlikes.gr/">Σοφία </a>και στο καπάκι ήρθε και η <a href="http://fraulitsasworld.blogspot.gr/2016/02/inspired-for-life.html">ανάρτηση </a>της άλλης μεγάλης μου συμπάθειας της Λίτσας, το αποφάσισα και έκανα <b>life coaching</b> με την πιο αισιόδοξη, χαρούμενη, ανοιχτόμυαλη, ακομπλεξάριστη τύπισσα που έχω γνωρίσει! Τη <a href="http://www.take-ten.com/about.html">Νικόλ</a>! Ήταν ότι χρειαζόμουν στη φάση εκείνη που ήμουν. Με βοήθησε πολύ. Με χαλάρωσε, μου έδωσε θάρρος, αυτοεκτίμηση, στόχους, αλλαγή σκέψης. Κάντε ένα <a href="http://www.inspiredforlife.gr/">δώρο </a>στον εαυτό σας: Inspired For Life!</li>
<li>Είμαι <b>πονιάρα </b>και για το λόγο αυτό δεν κάνω αποτρίχωση. Ξυράφι και πάλι ξυράφι!</li>
<li>Έχω <b>τρεις υπέροχες βαπτιστήρες</b> που η καθεμιά έχει τη δική της προσωπικότητα αλλά όλες πήραν λίγο από το...καλό λάδι της νονάς τους. </li>
<li>Τελευταία άφησα την <b>πολυλογία </b>μου. Αυτό δεν χρειαζόταν να το γράψω. Το εμπεδώσατε. Ευτυχώς όμως, σε συζητήσεις με φίλες/ους ξέρω πότε να πατήσω το pause. Το διευκρινίζω γιατί γνωρίζω άτομα που δεν ξέρουν το πλήκτρο:)</li>
</ol>
<div>
<br /></div>
</div>
Dimitra•Counting SΜiLEShttp://www.blogger.com/profile/00487377766166852720noreply@blogger.com39tag:blogger.com,1999:blog-8605527080648893367.post-86553631326961805382016-01-24T18:44:00.002+02:002016-01-28T12:59:19.067+02:00Εξομολογήσεις μιας 40αρας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit;">Πέρασε κιόλας ένας χρόνος από την τελευταία μας επαφή εδώ μέσα. Τ</span><span style="font-family: inherit;">ελικά πάλι Γενάρη επέστρεψα σε τούτη δω τη γωνίτσα να γράψω το κατιτίς μου.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Καλή Χρονιά σας εύχομαι με χαμόγελα αληθινά, όνειρα που πραγματοποιούνται, εμπόδια που ξεπερνιούνται, παντοτινή υγεία και καθαρή αγάπη!!! </span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit;">Όχι, δεν θα αρχίσω τις δικαιολογίες γιατί χάθηκα. Οι δυο τελευταίες χρονιές </span><span style="font-family: inherit;">ήταν από τις δυσκολότερες των τελευταίων ετών, προσθέστε και την αναβλητικότητά μου, ορίστε το αποτέλεσμα. Παραμέλησα το blogging μεταξύ άλλων. </span></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Αυτή την ανάρτηση την είχα ξεκινήσει λίγο μετά τα <b>μπέρθντεϊ </b>μου, τον <b>Ιούνιο</b>, αλλά τώρα αξιώθηκα να την αποτελειώσω. Βάλτε στο you tube <a href="https://www.youtube.com/watch?v=bvC_0foemLY">αυτό </a>(αγαπημένο μου και ανεβαστικό κομματάκι) και μετά <a href="https://www.youtube.com/watch?v=Cj25UpcBDt0">αυτό</a>, και συγχρόνως....διαβάστε με!</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_JxJ41gn4yR8LhpAmrnFdDBmkxf13JdmYjqU94LCMMXACu877xglj_8ThR5ZkoUHKs9qeN3ER4CbfVX1pq0pvbITOgkTyXvWAzQSYjL_V0UnIU7TVSkXxO4egAKCfaM0y4ZmyGvxHNQE/s1600/40_2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="224" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_JxJ41gn4yR8LhpAmrnFdDBmkxf13JdmYjqU94LCMMXACu877xglj_8ThR5ZkoUHKs9qeN3ER4CbfVX1pq0pvbITOgkTyXvWAzQSYjL_V0UnIU7TVSkXxO4egAKCfaM0y4ZmyGvxHNQE/s320/40_2.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><a href="http://www.pinstopin.com/40/aSp5dGltZypjb218dml8b1FiRTI5MzBfLWt8MCpqcGc_c29mYWtpbmdtZSpjb218fnZpZD1QZlBDa0hfbC1jYw/">φώτο</a></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Έκλεισα επιτέλους αυτά τα άτιμα τα δεύτερα άντα που τόσο συζητιούνται, που τόσο σημαδιακά είναι στη ζωή μιας γυναίκας και που πολλές φοβούνται να τα ξεστομίσουν γι'αυτό και παραμένουν δεσποινίδες ετών....39.</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Η αλήθεια είναι πως κι εγώ δεν ξέρω ακριβώς πως αισθάνομαι. Γενικότερα επειδή πάντα μικροέδειχνα (λόγω καλής ποιότητας DNA από τους γονείς μου-να τα λέμε αυτά) δεν με απασχολούσε το μεγάλωμα. Νόμιζα η αφελής πως "μεγαλώνω" σημαίνει μόνο πως γερνάω εξωτερικά και εγώ θα παρέμενα για πάντα φρέσκια, ανέμελη και στην τσίτα όπως στα 20!</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Το 'παίζα κουλ πάντα για την ηλικία μου και καμάρωνα όταν με έκαναν όλοι μικρότερη. Όμως η πραγματικότητα είναι μια. Μεγαλώνουμε. Και αυτό φαίνεται έξω αλλά και μέσα μας. Δεν σημαίνει βέβαια πως είναι κακό. Είναι η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Ο κύκλος της ζωής.</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Πώς το πήρα? Ανάμεικτα τα πράγματα παιδιά. <b>Μια γλυκόξινη σως από σκέψεις και συναισθήματα. </b></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Από τη μια πέφτω με τη σκέψη πως (τελικά) <b>μεγαλώνω κι εγώ</b>.</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Δεν γουστάρω....</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
.....που περνάνε τα χρόνια, που βλέπω <b>ρυτίδες </b>στον καθρέπτη, <b>χαλάρωση</b> στο υπόλοιπο κορμί και στα πλαδαρά μου μπράτσα που πλέον το σκέπτομαι δεύτερη φορά πριν τα εκθέσω:) <br />
<br />
....που πασαλείβομαι γεμάτη <b>ενθουσιασμό </b>και <b>προσδοκία </b>με κρέμες για κυτταρίτιδα και σύσφιξη (πάντα λίγο πριν την εμφάνιση στην παραλία) και <b>το χειρότερο είναι πως έχω οφθαλμαπάτες πως φεύγει!!!!</b> Είμαι τελικά άλλο ένα θύμα πετυχημένου μάρκεντιγκ και αυθυποβολής!</div>
<div style="text-align: left;">
</div>
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: left;">
....που βγάζω (κι εγώ) <b>άσπρες τρίχες</b> γι'αυτό και τις τραβάω λες και δεν θα ξαναβγούν! Ναι, το ξέρω πως δεν πρέπει αλλά είμαι ανάποδος άνθρωπος και έτσι όπως τις βλέπω να ξεχωρίζουν μου τη δίνουν!</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
....που <b>δεν έχω πια υπομονή</b> με τους στενόμυαλους, τεμπέληδες, καρμίρηδες ανθρώπους και γενικά...δεν έχω <strike>πια </strike>υπομονή!</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
.....που <b>δεν έχω τις αντοχές</b> που είχα στα 20 και στα 30 και πέφτω τα βράδια ξερή για ύπνο λες και δούλευα στα λατομεία!</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
.....που πριν 20 χρόνια το μόνο που με ένοιαζε ήταν η δουλειά μου, η διασκέδαση, τι θα φορέσω και με ποιον γκόμενο θα βγω και τώρα έχω <b>δεκάδες έγνοιες και υποχρεώσεις </b>και όταν βλέπω κοριτσόπουλα να περνάνε ξέγνοιαστα από μπροστά μου <b>ζηλεύω</b>. Ναι, το ομολογώ. </div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Από την άλλη όμως <b>νιώθω πιο ώριμη από ποτέ </b>και αυτό οφείλεται κατά το μεγαλύτερο ποσοστό στη <b>μητρότητα </b>που ήταν ότι καλύτερο μου συνέβη. Τα παιδιά μου είναι η ζωή μου. Καμαρώνω, ελπίζω, προσπαθώ, παλεύω, ονειρεύομαι, προσεύχομαι γι'αυτά.</div>
<br />
Αισθάνομαι πως διανύω την καλύτερη περίοδο της ζωής μου, την πιο συνειδητοποιημένη θα έλεγα. <b>Ξέρω τι θέλω, πως το θέλω και γιατί το θέλω</b>. <br />
<div>
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<b>Αγαπώ αληθινά</b>. </div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Αποβάλλω τους λεκέδες από τη ζωή μου. <b>Βάζω πλυντήριο στις σχέσεις μου</b> και κάνω καλό ξεσκαρτάρισμα στα λευκά/χρωματιστά, δίνοντας προτεραιότητα στους καθαρούς, φωτεινούς, ζεστούς ανθρώπους. Δεν ξέρω αν ακούγεται σωστό ή εγωιστικό όμως είναι αληθινό. <b>Ο χρόνος μας είναι πολύτιμος. </b>Οικογένεια και αγαπημένοι φίλοι = Νο 1.</div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLowEKP1KAyueX7TGd9hBNRagjLytlPKb8MfNcgF7WZJv0tAppA6EcovdLmOOFO0YDAfIozaiyk_rPJgXSXXePWXURdq9LeFtktuTQVa6nbJQHHNfZAlzGIwG1lnmcnZ9RCfpZI_FJNeM/s1600/40_4.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="209" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLowEKP1KAyueX7TGd9hBNRagjLytlPKb8MfNcgF7WZJv0tAppA6EcovdLmOOFO0YDAfIozaiyk_rPJgXSXXePWXURdq9LeFtktuTQVa6nbJQHHNfZAlzGIwG1lnmcnZ9RCfpZI_FJNeM/s320/40_4.png" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">(Στους 90 βαθμούς πλένω τις σχέσεις μου αλλά το 40 είναι το νούμερο σήμερα!!)</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Δεν φοβάμαι να πω τη γνώμη μου, <b>δεν με νοιάζει να είμαι αρεστή σε όλους</b>, Δεν χαϊδεύω τα αυτιά των φίλων μου και θα τους πω αυτό που πιστεύω αν θεωρώ πως είναι λάθος και αν φυσικά με ρωτήσουν:) </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b>Αναγνωρίζω τα λάθη μου, ζητώ συγνώμη</b> χωρίς φόβο και με πολύ πάθος. </div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<b>Ξέρω τι μου πάει και τι όχι και δεν με φοράνε τα ρούχα</b>. Μπορεί να μην αγαπώ 100% το σώμα μου όμως ξέρω πως να το αναδείξω:) Αμ πως!</div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6qHMSOyYZUsPKeqm6jFSFYFduYN6AEZPwrdwuZV-xhDfaSKiKvDPbQskhX0KyE4YdiHuuehOqKtnJ4-gbUdS9aC6Gfc7AWsQeqwqfXCqwBe01Pa_8BCYxeWVN4Ll3UNsigwN6ssWE89Q/s1600/40_3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6qHMSOyYZUsPKeqm6jFSFYFduYN6AEZPwrdwuZV-xhDfaSKiKvDPbQskhX0KyE4YdiHuuehOqKtnJ4-gbUdS9aC6Gfc7AWsQeqwqfXCqwBe01Pa_8BCYxeWVN4Ll3UNsigwN6ssWE89Q/s320/40_3.jpg" width="233" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><a href="https://www.pinterest.com/juliebatiz/~greeting-cards-~-birthday-ages~/">φώτο</a></td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="text-align: left;">Προσπαθώ να βρίσκω χρόνο για μένα</span><b style="text-align: left;">, να κάνω πράγματα που αγαπώ. </b><span style="text-align: left;"> Άργησα να το συνειδητοποιήσω και χρειάστηκα και βοήθεια ειδικού όμως είμαι σε καλό δρόμο. Έτσι άρχισα μαθήματα δημιουργικής γραφής με έναν καταπληκτικό, σεμνό και ταλαντούχο </span><a href="https://www.facebook.com/provato.gr" style="text-align: left;">δάσκαλο </a><span style="text-align: left;">και ελπίζω μια μέρα να γίνω Βαγγέλης στη θέση του Βαγγέλη! Το 'χω ρίξει και στο διάβασμα ανακοινώνοντας σε όλους πως θα γίνω μεγάλη συγγραφέας (τρομάρα μου) και πηγαίνοντας ένα βήμα παραπέρα τις αναγνωστικές μου προτιμήσεις, αφήνοντας για λίγο τα αστυνομικά που τόσο λατρεύω. Ο </span><span style="text-align: left;">χάσμπαντ με φωνάζει </span><a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Carrie_Bradshaw" style="text-align: left;">Carrie Bradshow</a><span style="text-align: left;"> της Νίκαιας! Εγώ βέβαια δεν θα γράψω για το Σεξ και την πόλη αλλά ας μη λέω <strike>κι άλλα</strike> μεγάλα λόγια!</span></div>
<div>
<br /></div>
Μιας και είπα για τον χάσμπαντ. Ξέρω πια με σιγουριά πως είναι αυτός ο <b>ΈΝΑΣ </b>που μου αντιστοιχεί στη ζωή και με κανέναν άλλο δεν θα μπορούσα να κάνω χωριό, να με ανέχεται, να με αγαπάει, να με ξέρει καλύτερα απ'ότι εγώ, να με τρελαίνει, να με κάνει να γελάω, να με βγάζει απ'τα ρούχα μου, να με κάνει να νιώθω όμορφη. Τέλειος δεν είναι, όπως ούτε και εγώ (καλά, αυτά τα λέω για να τα πω, είμαι τέλεια! γκουχού γκουχού) και ξέρω επίσης πως<b> η σχέση θέλει δουλειά για να μείνει ζωντανή και ν'ανθίζει. Αβίαστα και αβάδιστα αυτά δεν γίνονται. Μόνο στα παραμύθια</b>. Έτσι διάβαζα τις προάλλες ένα άρθρο "10 τρόποι να κάνετε τον άντρα σας να θέλει να γυρίσει σπίτι" και ένας από αυτούς τους τρόπους ήταν να του στείλουμε ερωτικό sms στα ξαφνικά, χωρίς λόγο. Έτσι και έκανα. Και το έστειλα το ερωτικό μήνυμα. Και με πήρε ο καημένος τηλέφωνο και μου είπε "Πόσα θέλεις??????" Γκντουπ!<br />
<br />
Τελικά αν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω, όχι δεν θα αντάλλαζα τις εμπειρίες όλων αυτών των ετών με την ανεμελιά των νεανικών μου χρόνων. Μου αρέσει που μεγαλώνω αλλά αν γίνεται Ύψιστε, μπορώ να μείνω εδώ που είμαι......με το <b>μυαλό 40αρας αλλά το κορμί 20αρας?????</b><br />
<div>
<b><br /></b>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhL9gLRVxPbGXK8Yx5l61SV8Dh7vEg_BODD1n5eRYWVJ2uiQ9gNa5fM6wtXmQQNR6l9FthuoyE8lBMDhAPyp3GaDjcTeQUDEIHe8gk9qfvlTClIu5S-EEMok4aZM4EwVYwf1KZdGNzJGDg/s1600/40_7jpg.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhL9gLRVxPbGXK8Yx5l61SV8Dh7vEg_BODD1n5eRYWVJ2uiQ9gNa5fM6wtXmQQNR6l9FthuoyE8lBMDhAPyp3GaDjcTeQUDEIHe8gk9qfvlTClIu5S-EEMok4aZM4EwVYwf1KZdGNzJGDg/s320/40_7jpg.png" width="240" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><a href="http://www.keepcalmandposters.com/poster/keep-calm-and-enjoy-the-40s">φώτο</a></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div>
<br />
Αν θέλετε να διαβάσετε κι άλλα ωραία κι έξυπνα για τις 40αρες, η φίλη μου η <b>Σοφία </b>που είναι πιο μεγάλη από μένα κατά.....μισό μήνα, έκανε ένα ξεκαθάρισμα και 40 διαπιστώσεις για την περίφημη αυτή ηλικία <a href="https://shareyourlikes.wordpress.com/2015/05/22/%CE%B3%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BA%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B1-40-the-grand-opening/">εδώ </a>αλλά και η <b>Ελένη </b>τα λέει εδώ και καιρό στο <a href="https://myfortysomethingworld.wordpress.com/">blog </a>της.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
</div>
</div>
Dimitra•Counting SΜiLEShttp://www.blogger.com/profile/00487377766166852720noreply@blogger.com44tag:blogger.com,1999:blog-8605527080648893367.post-32039563036285654912015-01-17T23:07:00.000+02:002015-01-25T16:43:43.099+02:00Τα ξυπνήματα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0); font-family: inherit;">Φέτος το 2015, θα κλείσω τα δεύτερα -άντα της ζωής μου και θέλω να με βρει η στιγμή αυτή φρέσκια και δροσερή σαν παγωμένο γιαούρτι! Να συμβαδίζω με το άσμα της αείμνηστης φίλης μου της Ρίτας, <b>πως οι 40αρες τρώνε λάχανο δύο 20αρες</b>! Τώρα που ακριβώς είναι η αλήθεια και που η υπερβολή στο άσμα αυτό, δεν ξεύρω:) Άλλη κουβέντα, μεγάλη!!!!</span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0); font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Η χρονιά μου που λέτε, δεν ξεκίνησε με τις καλύτερες προδιαγραφές. </span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Με βρήκε πολύ ντάουν και με καμία διάθεση εορτασμού. Θλιμμένη για την ακρίβεια. Οι τελευταίοι μήνες του '14 δεν ήταν καλοί. Κάποια σοβαρά θέματα υγείας αγαπημένου ανθρώπου στην οικογένεια που απαιτούσαν (και απαιτούν) την <b>αμέριστη φροντίδα και αγάπη μας</b>, σε συνδυασμό με την ιδιότητά μου ως εργαζομένης ξανά, εκτός από μαμάς και συζύγου (α και γυναίκας μην ξεχάσω!), με εξολόθρευσαν ψυχή τε και σώματι. <b>Διαπίστωσα πως δεν είμαι όσο δυνατή νόμιζαν όλοι και άλλο τόσο κι εγώ.</b></span><br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuAz8rGKB1fm10XSH1RqKqJMcbYPFOCIe_80Pmdw1TH84_tXgcjZfOq5InwdlJsMxjKkYnnM8tILIrMYhIDy_yzitWR9WJpkRfAiC4bPSgZM6_NVUA2ns0Rigd4prkUWwcbi8620XUrYA/s1600/Housewife1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuAz8rGKB1fm10XSH1RqKqJMcbYPFOCIe_80Pmdw1TH84_tXgcjZfOq5InwdlJsMxjKkYnnM8tILIrMYhIDy_yzitWR9WJpkRfAiC4bPSgZM6_NVUA2ns0Rigd4prkUWwcbi8620XUrYA/s1600/Housewife1.jpg" height="179" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><a href="http://calendar-printable.com/holidays/housewifes-day-november-3rd-history-and-photo.html/attachment/housewife-day-images">φώτο</a></td></tr>
</tbody></table>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Καθημερινά νομίζω πως τα κάνω όλα λάθος και κυρίως ότι αφορά στην οικογένειά μου. Διαβάζω δεκάδες άρθρα για την οργάνωση του χρόνου και τη σωστή ανατροφή-διαπεδαγώγηση των παιδιών, τον τέλειο γάμο, την σούπερ συνταγή και νομίζω πραγματικά πως τα εμπέδωσα. Όταν γυρίζουμε σπίτι, στην πραγματικότητά μας, και γίνεται της μουρλής και πρέπει να τα προλάβω όλα, να μας ακούει η πολυκατοικία μέχρι να κάνει την αντιγραφή του ο Παναγιώτης χωρίς να κρέμεται ο μισός από το κρεβάτι και τα γράμματά του να είναι μία αποτύπωση της Γραμμικής Β, να κλείνω τα παράθυρα για να μην ακούγονται οι φωνές της Αναστασίας που βαριέται να διαβάσει για το αυριανό τεστ και προτιμάει να παίξει με αυτές τις τραγικές κούκλες Monster High, να πρέπει να μαγειρέψω μέσα σε μισή</span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> ώρα πριν φύγουμε για δραστηριότητες φαγητό για δύο μέρες, να μαζέψω το χάος του σπιτιού (όσα βλέπει η πεθερά πάντα), να βρω λίγο χρόνο για το χάσμπαντ, κάπου εκεί στη μέση </span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">συνειδητοποιώ πως τελικά συνταγή για όλα τα παραπάνω δεν υπάρχει και σκέφτομαι να πηδήξω από το παράθυρο. Μην φοβάστε. Δεν το κάνω όμως. <b>Είμαι και κότα εκτός από drama queen!</b> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"></span><br />
<a name='more'></a><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Κάπως έτσι, έχανα καθημερινά το χαμόγελό μου. Κάπως έτσι έφτασα (αλλά δεν χτύπησα το κουδούνι) στο κατώφλι της κατάθλιψης και παρολίγο και του ψυχολόγου. Και δεν είναι πως δεν θέλω να τον επισκεφθώ ή το έχω ταμπού. Απλά χρήμα κ χρόνο για τις συνεδρίες δεν έχω! Αν δλδ υπήρχε ένα άλλο παράλληλο σύμπαν με 24 ακόμα ώρες ημερησίως που εκεί θα μπορούσα να τα χωρέσω όλα όσα θέλω να κάνω, μάλλον τώρα θα σας έγραφα ανανεωμένη και ξαπλωμένη από τον <b>καναπέ του θέραπιστ:)</b></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Και μέσα σε όλο αυτό το συνονθύλευμα συναισθημάτων, παραμονή Πρωτοχρονιάς πέφτω από το πουθενά στο ίσιωμα και για λίγα εκατοστά απόσταση παραλίγο να μείνω στον τόπο! Το χειρότερο όμως δεν ήταν αυτό. Το χειρότερο ήταν πως μέσα σε αυτά τα δευτερόλεπτα που βλέπεις και νιώθεις τη ζωή σου να περνά, εγώ ένιωσα και να τρώω το σμάλτο των δοντιών μου! Κατάλαβα πως είχε σπάσει δόντι/α. Μα τι στο καλό! Θα ήμουν φαφούτα Πρωτοχρονιάτικα;;;;;; Θα έχανα το λαμπερό μου χαμόγελο;;; Αυτό ήταν το κερασάκι στην τούρτα! Μαγνήτιζα την αρνητική ενέργεια. Έπρεπε κάτι να κάνω!! Εκτός από την επίσκεψη στον οδοντιατράκο μου τον αγαπημένο που με έκανε σαν καινούρια και απεκατάστησε το χαμόγελό μου, σειρά ε<b>ίχε να αποκαταστήσω και το χαμόγελο της ψυχής μου. </b></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Το δούλεψα</span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">. Το δουλεύω δλδ ακόμα. Μια ξυπνάω έτσι, μια αλλιώς και τελικά διαπιστώνω πως <b>ένα κλικ είναι η διάθεση.</b> Αρκεί κάτι πολύ απλό αλλά ουσιώδες που σε ξυπνά και σε κάνει να δεις τα πράγματα αλλιώς. Για μένα όλα αυτά <b>τα ξυπνήματα</b> είναι (με τυχαία σειρά) μια ατάκα των παιδιών μου που με λιώνει ή με ρίχνει κάτω από τα γέλια. Ένα μ</span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">αγικό <a href="https://www.youtube.com/watch?v=zphAHMPtu4g&feature=youtu.be">κομμάτι </a>που ακούω ενώ οδηγώ</span><span style="font-family: inherit;"> . Ένα γλυκό κοπλιμέντο. Ένα καλό βιβλίο που διάβασα ή μια αφυπνιστική ταινία που με καθήλωσε. Μια έξοδος με τον άντρα μου </span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">μετά από πολλούς μήνες, μοναχά </span><span style="font-family: inherit;">τα δυο μας ως γκόμενοι βρε αδελφέ και όχι ως τρελοί γονείς γιατί καλώς ή κακώς ξεχνάμε πως κάποτε ήμασταν φουλ του έρωτα και τώρα αντίθετα φουλ της κούρασης. Μια οικογενειακή, όμορφη βόλτα. Το φαγητό που μου πέτυχε. Ένα ηλιόλουστο πρωινό. Ένα ποτάκι με αγαπημένες φίλες, φορώντας τα καλά μου που είχαν αραχνιάσει, έτσι για να </span>νιώθω<span style="font-family: inherit;"> πως ακόμα περνάει η μπογιά μου (είπαμε, τα κόμπλεξ της 40αρας από την πρώτη παράγραφο!!!).</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibqqAtUnAn8U_O_bHZ4d2Myv-02EbYgg7kuSCHs_V2vz9DOb5PrsSTFFgi6Zo8x-Xd4xdkn2YxQm9Hp0AVdf4OBulnDfTuY9DF44CkTxqJM3OTLSljPjOWBhCY_iZHFKlWVIqXws9saMk/s1600/mood.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibqqAtUnAn8U_O_bHZ4d2Myv-02EbYgg7kuSCHs_V2vz9DOb5PrsSTFFgi6Zo8x-Xd4xdkn2YxQm9Hp0AVdf4OBulnDfTuY9DF44CkTxqJM3OTLSljPjOWBhCY_iZHFKlWVIqXws9saMk/s1600/mood.jpg" height="248" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><a href="http://www.google.gr/imgres?imgurl=http://freehdwall.info/wall/mood-girl-summer-umbrella-field-wallpaper-1680x1050.jpg&imgrefurl=http://www.freehdwall.com/2013/07/mood-girl-summer-umbrella-field-hd.html&h=1050&w=1680&tbnid=45Bs41fQpZ18PM:&zoom=1&docid=1jM558E4GEw3oM&ei=yMq6VM2tFcavUZvtgEA&tbm=isch&ved=0CFQQMyhMMEw4ZA">φώτο</a></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Και άρχισα να ξαναβλέπω τη ζωή υπέροχη. Και να ξαναβρίσκω το χαμόγελό μου (το μέσα και το έξω) και να μην εκνευρίζομαι με το παραμικρό ούτε να πέφτω....στο κενό. Ούτε να τσακώνομαι με την γειτόνισσα την παστρικιά που πλένει μες το καταχείμωνο κάθε Σάββατο τα μπαλκόνια και έχω από κάτω απλωμένα αλλά ούτε και με τον π@πάρα που μου έκλεψε τη θέση παρκαρίσματος που με κόπο έψαχνα μισή ώρα και να </span>μαζεύω<span style="font-family: inherit;"> το μεσαίο δάχτυλο που έτοιμη ήμουν να του υψώσω. Γιατί τελικά είναι όλα όπως πρέπει να είναι και έχουν τη θέση τους στη ζωή, <b>σαν τα πιόνια σε μια παρτίδα σκάκι</b>. Ξέρω, εκτός από ψυχολόγο, χρειάζομαι και το λευκό μπλουζάκι που δένει πίσω! <b>Άλλωστε μου πάνε τα λευκά</b>:)))</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Γι'αυτό λοιπόν αποφάσισα φέτος να κάνω αυτό το νιού γίαρς ρεζολουσιόνε (που έκανα και στο χωριό μου!) και να προσπαθήσω να το υλοποιήσω. Γιατί αν αφεθώ, θα με φάει η μαρμάγκα και θα με επισκέπτεστε σε κείνο το μεγάλο (και πλήρες τον τελευταίο καιρό), ίδρυμα επί της λεωφόρου Αθηνών και θα με καμαρώνετε στα ρούχα μου τα λευκά!</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span>
Όχι, δεν θα βάλω υψηλούς στόχους που δεν υλοποιούνται (να γίνω εθελόντρια στη Greenpeace και να σώσω τις φάλαινες-αν και θα το ήθελα). Ούτε όμως και απλούς που δεν μου ταιριάζουν όπως πχ να αρχίζω να γυμνάζομαι, γιατί ξέρω πως δεν θα το κάνω. Βαριέμαι. Κάθε χρόνο λέω πως φέτος θα αρχίσω γυμναστική και κάθε χρόνο πλαδαρεύω περισσότερο και το καλοκαίρι που βγαίνω στην παραλία, αυτομαστιγώνομαι για τη βλακεία που με δέρνει.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Μετά από πολύ σκέψη που σχεδόν έκαψε και τα τελευταία σώα εγκεφαλικά μου κύτταρα, αποφάσισα τα παρακάτω:</span><br />
<div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmJjUm9wptgwxrQz8bwsW6aZ4_iNvmkrQ8kk_uv7EbhKb8FLzeDJ0AfsSK3YNnHncROs43xbU_LSA6M_U271K98zyWuJdnRzU-8GvzX0r5rQjlxaJUd49aIUbTcPeZgpoEz-Hse0_7Dw0/s1600/New-Years-Resolutions.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmJjUm9wptgwxrQz8bwsW6aZ4_iNvmkrQ8kk_uv7EbhKb8FLzeDJ0AfsSK3YNnHncROs43xbU_LSA6M_U271K98zyWuJdnRzU-8GvzX0r5rQjlxaJUd49aIUbTcPeZgpoEz-Hse0_7Dw0/s1600/New-Years-Resolutions.jpg" height="238" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><a href="http://kasakayindia.com/a-beginning-without-promises-new-year-resolutions-2015-new-year-resolutions-top-new-year-resolutions-resolutions-2015-promises.html">φώτο</a></td></tr>
</tbody></table>
</div>
<ul style="text-align: left;">
<li><span style="font-family: inherit;">Να μαλώνω λιγότερο τα παιδιά μου και να περνάω περισσότερο ποιοτικό χρόνο </span>μαζί<span style="font-family: inherit;"> τους</span></li>
<li><span style="font-family: inherit;">Να βγαίνουμε περισσότερο με το χάσμπαντ σαν ζευγάρι και να ξαναγίνουμε γκόμενοι</span></li>
<li><span style="font-family: inherit;">Να κάνω πράγματα για μένα</span></li>
<li><span style="font-family: inherit;">Να αρχίσω </span><span style="font-family: inherit;">επιτέλους να γράφω το βιβλίο που έχω στο μυαλό μου</span></li>
<li><span style="font-family: inherit;">Να είμαι καλύτερος </span>άνθρωπος<span style="font-family: inherit;">. Και δεν εννοώ να φορώ φωτοστέφανο, αλλά να μην γίνομαι μικροπρεπής και κατίνα, κάτι που με πιάνει καμιά φορά</span></li>
<li><span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Να μαζέψω χρήματα (δύσκολο) για τη βάπτιση της βαπτιστήρας που <a href="http://www.countingsmiles.gr/2014/07/blog-post.html">περιμένω </a></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><a href="http://www.countingsmiles.gr/2014/07/blog-post.html">15 χρόνια</a> <a href="https://www.blogger.com/"><span id="goog_1501679795"></span></a></span></span></li>
<li><span style="font-family: inherit;">Να σταματήσω επιτέλους στα 40 μου να τρώω τα νύχια μου</span></li>
<li><span style="font-family: inherit;">Να ολοκληρώνω ότι ξεκίνησα και να μην αφήνω μισές δουλειές</span></li>
<li><span style="font-family: inherit;">Να σταματήσω να γίνομαι έρμαιο των "πρέπει"</span></li>
</ul>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0); font-family: inherit;">Και φτάσαμε στο τέλος της ανάρτησης αυτής και συνειδητοποιώ πως δεν σας ευχήθηκα <b><span style="font-size: large;">Καλή Χρονιά</span></b>. Σας την εύχομαι ολόψυχα λοιπόν, πρωτίστως με <span style="color: #cc0000;"><b>υγεία</b> </span>γιατί είναι απαραίτητο συστατικό στο κοκτέιλ της ζωής μας . Μετά προσθέστε λίγη <b><span style="color: #3d85c6;">τύχη </span></b>αλλά πολύ <b><span style="color: #38761d;">αγάπη</span></b>, εν συνεχεία αρκετές φέτες <b><span style="color: #20124d;">χαμόγελο</span>, </b> και τέλος ένα σφηνάκι <b><span style="color: #741b47;">τρέλας</span>. </b>Με το κοκτέιλ αυτό θα κάνετε "κεφάλι" και μια υπέροχη ζωή:)</span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0); font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0); font-family: inherit;">Δήμητρα</span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0); font-family: inherit;"><br /></span>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyNE3utdgCjORVvdRplQ3xBsFRrrOf6s-5K0N8FKMShLXKey25G92jjh3i4RE8RPDPbjg6SsSxCV0JnonVg0A5kNtOhHCuSnmrIS6b7VgZUkxVyMyfVQ-XVQSwpEtK6csKlt8y0x8S5Oc/s1600/balloons.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyNE3utdgCjORVvdRplQ3xBsFRrrOf6s-5K0N8FKMShLXKey25G92jjh3i4RE8RPDPbjg6SsSxCV0JnonVg0A5kNtOhHCuSnmrIS6b7VgZUkxVyMyfVQ-XVQSwpEtK6csKlt8y0x8S5Oc/s1600/balloons.jpg" height="274" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><a href="http://www.google.gr/imgres?imgurl=http://freehdwall.info/wall/mood-girl-summer-umbrella-field-wallpaper-1680x1050.jpg&imgrefurl=http://www.freehdwall.com/2013/07/mood-girl-summer-umbrella-field-hd.html&h=1050&w=1680&tbnid=45Bs41fQpZ18PM:&zoom=1&docid=1jM558E4GEw3oM&ei=yMq6VM2tFcavUZvtgEA&tbm=isch&ved=0CFQQMyhMMEw4ZAwww.google.gr/imgres?imgurl=http://hqwallbase.com/images/big/_for_a_happy_mood-1583547.jpg&imgrefurl=http://driverlayer.com/img/mood/148/web&h=2200&w=3200&tbnid=N5zc8PQ1erNk6M:&zoom=1&docid=Qyhz-nOn0F-SKM&ei=4Mq6VPj1KYOrU5WugaAJ&tbm=isch&ved=0CBIQMygKMAo4yAE">φώτο</a></td></tr>
</tbody></table>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0); font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
Dimitra•Counting SΜiLEShttp://www.blogger.com/profile/00487377766166852720noreply@blogger.com65tag:blogger.com,1999:blog-8605527080648893367.post-26324198419831006292014-10-26T00:01:00.004+03:002015-01-22T16:05:06.757+02:00Η γιορτή μου, τα εγκλήματα και ένας διαγωνισμός! (ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: inherit; font-size: large;"><b>Η γιορτή μου!</b></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Μαζί με μένα σήμερα, γιορτάζει και το 1/6 του ελληνικού πληθυσμού! Τα υπόλοιπα ποσοστά μοιράζονται Αγ.Γεωργίου, Αγ. Ιωάννη, Παναγίας, Κωνσταντίνου & Ελένης κ.λ.θ. (και λοιποί θνητοί!).</span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjB0lIpgKcRGgshUUv3nim1TDmTrq3gwAeR7GA7xBijvyw48vKKdpVeFitATzITO76IYd-r-4N-IYSpvVdN4_0fkwtWFq5tQB0gW-EdHOtyq5-6DU5nojWQ2MtTU-JYPwnaiy553p-v8Ws/s1600/celebration.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjB0lIpgKcRGgshUUv3nim1TDmTrq3gwAeR7GA7xBijvyw48vKKdpVeFitATzITO76IYd-r-4N-IYSpvVdN4_0fkwtWFq5tQB0gW-EdHOtyq5-6DU5nojWQ2MtTU-JYPwnaiy553p-v8Ws/s1600/celebration.jpg" height="196" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">φώτο από <a href="http://www.e-cigarette-forum.com/forum/halo/606965-one-year-celebration-thread-2-halons-chesty-daveono.html">εδώ</a></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: inherit;"></span><span style="font-family: inherit;">Ομολογώ εδώ ενώπιόν σας αναγνωστάκια μου αγαπημένα, πως δεν μου άρεσε παλιότερα το όνομά μου. Πήρα της γιαγιάς μου της Δήμητρας, μαμάς του μπαμπά μου. Μικρότερη ντρεπόμουν να πω πως λέγομαι! Όσο μεγάλωνα βέβαια το εκτιμούσα και σιγά σιγά το συνήθιζα. Πλέον το αγαπώ γιατί είναι <b>γάργαρο και ιδιαίτερο</b>. Άσε που έχει αφήσει τα σημάδια του στη θρησκεία, στην ιστορία, στη μυθολογία, στην τέχνη ακόμα και στην πολιτική! Παντού υπάρχει μία Δήμητρα, μία Μιμή, μία Demy ή ένας Δημήτρης που μένει ανφοργκέταμπλ!</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Σταματώ τη φλυαρία (σιγά μην μπορώ δλδ!) και προχωρώ στο παρασύνθημα. </span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit; font-size: large;"><b>Τα εγκλήματα</b></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Οι φίλοι μου ξέρετε το πάθος μου για την αστυνομική λογοτεχνία, τις ανάλογες κινηματογραφικές ταινίες και φυσικά τις σειρές τύπου CSI! Αγαπώ τα θρίλερ, τα εγκλήματα (ξ<i>έρω, πρέπει να το κοιτάξω αυτό!</i>), τα μυστήρια (<i>μεταφορικώς και κυριολεκτκώς</i>) και τη διαλεύκανση αυτών. </span><br />
<span style="font-family: inherit;"></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Η βιβλιοθήκη μου είναι γεμάτη και εμπλουτίζεται συνεχώς. Τα καλοκαίρια διαβάζω ανελέητα. Συμπεριλαμβάνω και μερικά λογοτεχνικά βιβλία για να διευρύνω τους ορίζοντές μου βεβαίως βεβαίως, αλλά το πάθος μου είναι ένα! </span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Και φυσικά το πάθος μου αυτό <b>μαγνητίζει την καθημερινότητά μου</b>. Λες και με κυνηγούν εγκλήματα και υποθέσεις περίεργες, ντεντεκτεβίστικες ένα πράμα! Το τί έχω ζήσει από μικρή, δεν περιγράφεται! Σε άλλη ανάρτηση όμως θα τα πούμε αυτά.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"> </span><br />
<span style="font-family: inherit;">Πάντως θα 'πρεπε να είχα γίνει ντετέκτιβ του FBI ή της CIA, εγκληματολόγος ή ιατροδικαστής! Χαραμίζομαι βρε παιδί μου (<i>ταπεινότητα is my middle name</i>). Επειδή λοιπόν δεν πρόκειται τώρα στα 40 μου να αλλάξω καριέρα, σκέφτηκα να γράψω (κάποια στιγμή πριν φύγω από τούτο τον κόσμο) ένα αστυνομικό διήγημα με αρκετά σουρεαλιστικά στοιχεία και πολύ χιούμορ! Μαζέψτε χρήματα να το αγοράσετε καημένοι μου! Ακόμα δεν ξεκίνησα τη συγγραφή, έχω την πλοκή στο μυαλό μου (σε κάποια τεφτέρια και στις σημειώσεις του κινητού) και έχω στήσει κάποιους χαρακτήρες. Οπότε μην σκάτε. Έχετε χρόνο να αποταμιεύσετε:)</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Οι Νο 1 ελληνικές εκδόσεις στην αστυνομική λογοτεχνία για μένα, είναι οι εκδόσεις <a href="http://www.metaixmio.gr/">Μεταίχμιο</a>. <b>Φυσικά έχουν βιβλία για όλα τα γούστα, για κάθε μυαλό και για κάθε τσέπη</b>. Λέγοντας τσέπη, φτάνουμε στο ζουμί. Οι βιβλιοφάγοι γνωρίζετε καλά πόσα χρήματα ξοδεύουμε το μήνα σε βιβλία. Και θα μου πείτε, πάρε ebook κυρία μου, αλλά τι να κάνω που <b>θέλω να μυρίζω το χαρτί του,</b> να το <b>αγαπώ </b>και να το <b>καμαρώνω </b>στη βιβλιοθήκη μου! Θέλω το ρίαλ σταφ που λένε! Θέλω να το <b>ξεσκονίζω</b>, να το <b>μοιράζομαι με φίλους</b>, να το <b>εναποθέτω με τρυφερότητα</b> <b>δίπλα στο κομοδίνο μου</b> να με περιμένει μέχρι την επόμενη φορά.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Οι εκδόσεις Μεταίχμιο έχουν λοιπόν βιβλία για κάθε τσέπη! <b>Ελληνικό pocket μυθιστόρημα</b> για την ακρίβεια. Βιβλία γνωστών συγγραφέων, σε μικρό σχήμα και σε πολύ χαμηλή τιμή. Μεταξύ 5-7 ευρώ! Απίστευτο? </span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Και δεν είναι μόνο η τιμή που σε μαγνητίζει! Είναι και το σχήμα. Γιατί όταν πας πχ στην προπόνηση των παιδιών σου, είσαι στις κούνιες και δεν έχεις μια co-μαμά να μιλήσεις, περνάς πολλές ώρες για τη μετακίνησή σου με τα ΜΜΜ, περιμένεις σε πολύωρες αναμονές στον οδοντίατρο/γυναικολόγο/δημόσιες υπηρεσίες/τράπεζα και σε <i>όλες </i>τις παραπάνω περιπτώσεις δεν έχεις χώρο στη <b>μικρή </b>σου τσάντα ούτε <b>πολλά </b>λεφτά στην τσέπη για ένα βιβλίο κανονικού μεγέθους, μία έκδοση pocket είναι σωτήρια από όλες τις απόψεις!</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<b><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Ο διαγωνισμός:</span></b><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Στο διαγωνισμό, συμμετέχετε γράφοντάς μου σε σχόλιο,<b> μια ευχή, μικρούλα τοσοδούλα (ή μεγάλη αν θέλετε) </b>από σήμερα <b>26 Οκτωβρίου έως και την Κυριακή 2 Νοεμβρίου.</b></span><br />
<span style="font-family: inherit;">Με το σχόλιό σας, συμμετέχετε αυτομάτως. Εναλλακτικά μπορείτε να μου στείλετε email στο dimitranik@hotmail.com με θέμα "διαγωνισμός" και το ονοματεπώνυμό σας.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Τα δώρα που μας χαρίζουν οι<a href="http://www.metaixmio.gr/"> εκδόσεις Μεταίχμιο</a>, είναι <b>τέσσερα </b>περικαλώ! </span><span style="font-family: inherit;">Δύο του μοναδικού και λατρεμένου </span><b style="font-family: inherit;">Jo Nesbo</b><span style="font-family: inherit;"> και δύο της καινούριας αγαπημένης μου </span><b style="font-family: inherit;">Gillian Flynn</b><span style="font-family: inherit;">!</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1eZykWKY0e1kevUevnXJciN3P0YvNrsxmCfNMrHKdQ2wssPCMQB1DFuYYCD9MhOOAPOOQVEvkkHTFD4ele8DquDNs5ShqWaBRf8SmNdSEbqgBosX8ZdqMBRlmrnghrQpKkWSFIfYf0WA/s1600/nesbo.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: right;"><span style="font-family: inherit;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1eZykWKY0e1kevUevnXJciN3P0YvNrsxmCfNMrHKdQ2wssPCMQB1DFuYYCD9MhOOAPOOQVEvkkHTFD4ele8DquDNs5ShqWaBRf8SmNdSEbqgBosX8ZdqMBRlmrnghrQpKkWSFIfYf0WA/s1600/nesbo.jpg" height="200" width="142" /></span></a><span style="font-family: inherit;"><b>ΚΥΝΗΓΟΙ ΚΕΦΑΛΩΝ. </b>Ένα απολαυστικό θρίλερ με δαιμονισμένη πλοκή! Δεν γίνεται να μην καθηλωθείς...σε σημείο που ξεχνάς και να φας!</span><br />
<span style="font-family: inherit;">Έχει μεταφερθεί και στον <a href="http://www.imdb.com/title/tt1614989/?ref_=fn_al_tt_1">κινηματογράφο </a>αν δεν το γνωρίζετε παρακαλώ!</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">"Παρά το ότι υπολείπεται σε ύψος, ο Ρόγκερ Μπρόουν μοιάζει να τα έχει όλα: είναι ο πιο επιτυχημένος κυνηγός επιχειρηματικών ταλέντων της Νορβηγίας, έχει παντρευτεί την πανέμορφη ιδιοκτήτρια μιας γκαλερί και ζει στη χλιδή σε ένα ονειρεμένο σπίτι. Η ασύστολη σπατάλη, ωστόσο, έχει ως αποτέλεσμα να βρεθεί χρεωμένος ως τον λαιμό και να αναγκαστεί να ασκήσει ένα παράλληλο επάγγελμα: ληστής πανάκριβων έργων τέχνης. Όταν του δίνεται η ευκαιρία να οργανώσει την τελευταία μεγάλη δουλειά, που θα τον απαλλάξει από όλα του τα χρέη, ένα απρόβλεπτο γύρισμα της τύχης θα τον μετατρέψει από κυνηγό σε θήραμα και τα χρέη θα γίνουν το μικρότερο πρόβλημά του"</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVgjlr5gplncj9AD87bGZjJ8myFXezGVB7tUWwrXqRySFbo4F0i-14BPzUNqw8ntGXn_iPC5dG799j-e3L1kwGiTtYhvMFCR-judQC6Md4u70WXRScHWJIYsce_rzQgSWCgHAGAmzGgKM/s1600/flynn.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: inherit;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVgjlr5gplncj9AD87bGZjJ8myFXezGVB7tUWwrXqRySFbo4F0i-14BPzUNqw8ntGXn_iPC5dG799j-e3L1kwGiTtYhvMFCR-judQC6Md4u70WXRScHWJIYsce_rzQgSWCgHAGAmzGgKM/s1600/flynn.jpg" height="200" width="142" /></span></a></div>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: justify;">
</div>
<b style="font-family: inherit;">ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΤΟΠΟΣ</b><span style="font-family: inherit;">. Θρίλερ που σπάει κόκαλα λέμε! Το διαβάζω τώρα. Θα μεταφερθεί και αυτό στον </span><a href="http://www.imdb.com/title/tt2402101/?ref_=nm_flmg_wr_2" style="font-family: inherit;">κινηματογράφο </a><span style="font-family: inherit;">με πρωταγωνίστρια την κουκλάρα βραβευμένη Charlize Theron. </span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">"Η Λίμπι Ντέι ήταν επτά όταν η μητέρα και οι δύο αδελφές της δολοφονήθηκαν στην αποκαλούμενη Σατανιστική Σφαγή του Κίνακι. Εκείνη κατάφερε να διαφύγει και να αναγνωρίσει στο πρόσωπο του δεκαπεντάχρονου αδελφού της τον δολοφόνο. Είκοσι τέσσερα χρόνια αργότερα η δυσλειτουργική Λίμπι, προκειμένου να επιβιώσει, πουλά την ιστορία της. Έτσι αναγκάζεται να ανατρέξει στο παρελθόν, να ξαναζήσει τα γεγονότα από την αρχή, βήμα προς βήμα, μόνο και μόνο για να ανακαλύψει πως τελικά η σωτηρία της απέχει πολύ ακόμη."</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<br />
<span style="font-family: inherit;">Θα μπορούσα να σας γράφω ώρες για τους δυο αυτούς αγαπημένους μου συγγραφείς αλλά είπαμε. Φλυαρώ. Μπορείτε όμως να διαβάσετε λίγα λόγια για τον καθένα και τα έργα του <a href="http://metaixmio.gr/author/3099-jo.aspx?ContributorPageIndex=1">εδώ</a> κι <a href="http://metaixmio.gr/author/3008-gillian.aspx?ContributorPageIndex=1">εδώ</a>. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">Οι φαν της γραφής του Nesbo και του φοβερού Χάρι Χόλε, κοινώς οι nesbomaniacs, μπορούν να παρευρεθούν την <b>Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014</b> σε μια βραδιά αφιερωμένη στο βασιλιά της αστυνομικής λογοτεχνίας! Περισσότερα <a href="http://metaixmio.gr/news/43743-nesbo_xarixole_ekdilosi.aspx">εδώ</a>. (θα ήθελα πολύ να παρευρεθώ αλλά οικογενειακές υποθέσεις με κρατούν δέσμια).</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Η Flynn είναι πιο καινούρια από το Nesbo, αλλά γράφει εξίσου εκπληκτικά. Μαγεύει τον αναγνώστη και τον χειρίζεται μοναδικά, δημιουργώντας του συνεχείς ανατριχίλες! Αν δεν έχετε διαβάσει <a href="http://Φλιν%2C%20εξαιρετική%20πραγματικά%20συγγραφέας%2C%20χειρίζεται%20τους%20αναγνώστες%20της%20με%20την%20επιδεξιότητα%20και%20τη%20λεπτότητα%20του%20γητευτή.%20Χρησιμοποιεί%20τους%20αφηγητές%20της%20–ποιοι%20είναι%20στην%20πραγματικότητα%3B–%20με%20εκπληκτικό%20τρόπο%2C%20δημιουργώντας%20τέτοιες%20αμφιβολίες%2C%20ανησυχίες%2C%20υποψίες%2C%20που%20είναι%20απολύτως%20σίγουρο%20ότι%20%20με%20το%20που%20θα%20το%20ολοκληρώσεις%20θα%20ξαναρχίσεις%20να%20το%20διαβάζεις.%20Αυτό%20είναι%20το%20καλύτερο%20βιβλίο%20της.%20Υποψήφιο%20από%20τώρα%20για%20θρίλερ%20της%20χρονιάς%20και%20το%20απόλυτο%20must%20του%20καλοκαιριού./">Το κορίτσι που εξαφανίστηκε</a>, τρέξτε! Η' εναλλακτικά δείτε την <a href="http://www.imdb.com/title/tt2267998/">ταινία</a>! Θα καθηλωθείτε σας λέω! Δεν την έχω δει ακόμα, μέχρι τώρα που σας γράφω, αλλά δεν θα μου γλιτώσει!!! Όσοι φίλοι μου όμως πήγαν, ενθουσιάστηκαν!</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Όσοι αγαπάτε την αστυνομική λογοτεχνία, μπορείτε να εγγραφείτε στη <a href="http://metaixmio.gr/lesxi_noir/">Λέσχη Noir</a> και να απολαύσετε πολλά πολλά προνόμια! Εγώ είμαι ήδη μέλος!</span><br />
<br />
<i><span style="font-family: inherit;"><b>Σημείωση: Αν δεν είστε λάτρεις ή αναγνώστες αυτού του είδους λογοτεχνίας και δεν έχετε κάπου να τα δωρίσετε εάν τα κερδίσετε, γράψτε το στο σχόλιο για να μην συμμετάσχετε και χάσει κάποιος που θα τα ήθελε την ευκαιρία</b>. </span></i><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit; font-size: large;"><b><u>Όροι συμμετοχής</u></b>:</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">- </span>Με το σχόλιο ή το email σας από 26/10/14 έως και 2/11/14, συμμετέχετε αυτομάτως στο διαγωνισμό (εκτός κι αν ζητήσετε να εξαιρεθείτε).<br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">- Στο σχόλιο, να αναγράφετε το όνομα και το email σας για να μπορώ να επικοινωνήσω μαζί σας εφόσον είστε ο νικητής.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">- Θα κληρωθούν </span><b style="font-family: inherit;">δύο </b><span style="font-family: inherit;">νικητές που θα κερδίσουν από </span><b style="font-family: inherit;">δύο </b><span style="font-family: inherit;">βιβλία. Ένα αντίτυπο από το ΚΥΝΗΓΟΙ ΚΕΦΑΛΩΝ (μεταίχμιο pocket) και ένα από το ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΤΟΠΟΣ (μεταίχμιο pocket), ο καθένας.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">- Δεκτές συμμετοχές από όλο τον κόσμο. <b><u>Προσοχή</u></b>: Οι νικητές της Αθήνας θα παραλάβουν τα δώρα τους από τις εκδόσεις <a href="http://metaixmio.gr/polychoros/">Μεταίχμιο</a>, Ιπποκράτους 118 Αθήνα. Οι νικητές της Θεσσαλονίκης, από τον χώρο <a href="http://www.oxygono-metaixmio.gr/">Οξυγόνο</a>, Ολύμπου 81. Εάν οι νικητές είναι από την υπόλοιπη Ελλάδα ή τον υπόλοιπο κόσμο, θα αναλάβω εγώ να τους τα αποστείλω με δικά μου έξοδα. </span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Αυτά από μένα αγαπημένα μου αναγνωστάκια.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="color: #274e13; font-family: inherit; font-size: large;"><b><i>Να με χαίρεστε και να χαίρομαι με τη σειρά μου όλες τις Δήμητρες και τους Δημήτρηδες, συγγενείς και αγαπημένους φίλους!!!! Να έχουμε υγεία πρώτα από όλα, να γελάμε και να ζούμε την κάθε στιγμή σαν να είναι η τελευταία!!! Να τη ρουφάμε!!!</i></b></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Αγαπημένοι μου φίλοι άργησα αλλά τα κατάφερα να κάνω την κλήρωση. Πέρασα όλα τα ονόματα που συμμετείχαν στο διαγωνισμό με σχόλιο και με email, εξαίρεσα όσους δεν συμμετείχαν και ιδού η λίστα με τη σειρά συμμετοχής:</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
1 Flora Gia</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
2 Demi mist</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
3 Μαρία </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
4 peps</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
5 craftland</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
6 Λαμπρινή</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
7 Ελπίδα</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
8 Αθηνά Κ</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
9 Koutsom M</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
10 Owl Mommy</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
11 Nasia</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
12 Ερμιόνη</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
13 Άννα</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
14 Χρυσαυγή</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
15 Stamatia</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
16 Parents Land gr</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
17 Είμαι Παιδί</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
18 Kitchen stories</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
19 Beauty Follower</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
20 Ειρήνη</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
21 Χρύσα</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
22 Airis</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
23 ShareYourLikes</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
24 Sundayspoon</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
25 Αγγελική</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
26 Popipax</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
27 Αριστόβουλος Τριανταφύλλου</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
28 Dimitra Decorasylum</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
29 Georgia Lam</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
30 Astroneraidoula</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
31 Σοφία</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
32 Mookies</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
33 Kathycallie</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
34 Κατερίνα Π.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
35 Hope Hopkins</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
36 Marilise</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
ντικιτικλόν!!!!!!!!!!!!!!!!!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span id="true-random-integer-generator-title" style="background: rgb(204, 204, 255); border: 0px; display: block; font-family: verdana, sans; font-size: 12px; margin: -6px -6px 10px; outline: 0px; padding: 1px; text-align: center; vertical-align: baseline;">True Random Number Generator</span><span id="true-random-integer-generator-min-span" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #777777; display: block; font-family: verdana, sans; font-size: 12px; margin: 0px 0px 5px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><label for="true-random-integer-generator-min" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Min:</label> <input id="true-random-integer-generator-min" maxlength="9" name="true-random-integer-generator-min" style="margin-left: 10px; width: 77px;" type="text" value="1" /></span><span id="true-random-integer-generator-max-span" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #777777; display: block; font-family: verdana, sans; font-size: 12px; margin: 0px 0px 5px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><label for="true-random-integer-generator-max" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Max:</label> <input id="true-random-integer-generator-max" maxlength="9" name="true-random-integer-generator-max" style="margin-left: 6px; width: 77px;" type="text" value="100" /> (36 έχω βάλει)</span><span id="true-random-integer-generator-max-button-span" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #777777; font-family: verdana, sans; font-size: 12px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><input id="true-random-integer-generator-button" name="true-random-integer-generator-button" style="display: block;" type="button" value="Generate" /></span><span style="background-color: white; color: #777777; font-family: verdana, sans; font-size: 12px;"></span><label for="true-random-integer-generator-result" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #777777; font-family: verdana, sans; font-size: 12px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Result:</label><span style="background-color: white; color: #777777; font-family: verdana, sans; font-size: 12px;"></span><span id="true-random-integer-generator-result" style="background: rgb(204, 204, 255); border: 0px; display: block; font-family: verdana, sans; font-size: 11pt; margin: 0px 0px 10px; outline: 0px; padding: 2px; vertical-align: baseline;">30</span><span id="true-random-integer-generator-credits" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #777777; display: block; font-family: verdana, sans; font-size: 6pt; margin: 0px; outline: 0px; padding: 1px; text-align: right; vertical-align: baseline;">Powered by <a href="https://www.random.org/" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #777777; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;" target="_blank">RANDOM.ORG</a></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span id="true-random-integer-generator-title" style="background: rgb(204, 204, 255); border: 0px; display: block; font-family: verdana, sans; font-size: 12px; margin: -6px -6px 10px; outline: 0px; padding: 1px; text-align: center; vertical-align: baseline;">True Random Number Generator</span><span id="true-random-integer-generator-min-span" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #777777; display: block; font-family: verdana, sans; font-size: 12px; margin: 0px 0px 5px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><label for="true-random-integer-generator-min" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Min:</label> <input id="true-random-integer-generator-min" maxlength="9" name="true-random-integer-generator-min" style="margin-left: 10px; width: 77px;" type="text" value="1" /></span><span id="true-random-integer-generator-max-span" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #777777; display: block; font-family: verdana, sans; font-size: 12px; margin: 0px 0px 5px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><label for="true-random-integer-generator-max" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Max:</label> <input id="true-random-integer-generator-max" maxlength="9" name="true-random-integer-generator-max" style="margin-left: 6px; width: 77px;" type="text" value="100" /> (36 έχω βάλει)</span><span id="true-random-integer-generator-max-button-span" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #777777; font-family: verdana, sans; font-size: 12px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><input id="true-random-integer-generator-button" name="true-random-integer-generator-button" style="display: block;" type="button" value="Generate" /></span><span style="background-color: white; color: #777777; font-family: verdana, sans; font-size: 12px;"></span><label for="true-random-integer-generator-result" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #777777; font-family: verdana, sans; font-size: 12px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Result:</label><span style="background-color: white; color: #777777; font-family: verdana, sans; font-size: 12px;"></span><span id="true-random-integer-generator-result" style="background: rgb(204, 204, 255); border: 0px; display: block; font-family: verdana, sans; font-size: 11pt; margin: 0px 0px 10px; outline: 0px; padding: 2px; vertical-align: baseline;">9</span><span id="true-random-integer-generator-credits" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #777777; display: block; font-family: verdana, sans; font-size: 6pt; margin: 0px; outline: 0px; padding: 1px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><br /></span><span id="true-random-integer-generator-credits" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #777777; display: block; font-family: verdana, sans; font-size: 6pt; margin: 0px; outline: 0px; padding: 1px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><br /></span><span id="true-random-integer-generator-credits" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #777777; display: block; font-family: verdana, sans; font-size: 6pt; margin: 0px; outline: 0px; padding: 1px; text-align: right; vertical-align: baseline;">Powered by <a href="https://www.random.org/" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #777777; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;" target="_blank">RANDOM.ORG</a></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
(<b><i>Σημείωση: δεν μπορώ να κάνω print screen και κάνω copy/paste και μου αλλάζει στην επικόλληση από το random.org το max των συμμετοχών από 36 που έχω δώσει, σε 100. Έχει πάρει το 36 σωστά, απλά στην επικόλληση φλιπάρει. Τι να κάνω που είμαι βόδι με αυτά τα κόλπα!</i></b>)</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b>Νικήτριες λοιπόν αναδείχτηκαν το Νο 30 η Astroneraidoula και το Νο 9 η Koutsom M.</b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Νικήτριες θα σας στείλω email για να κανονίσουμε την παραλαβή των δώρων σας!!!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Συγχαρητήρια πολλά και καλές αναγνώσεις!!!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Οι υπόλοιποι μην μου στεναχωριέστε, θα φροντίσω να κάνω και άλλο διαγωνισμό:)</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
</div>
Dimitra•Counting SΜiLEShttp://www.blogger.com/profile/00487377766166852720noreply@blogger.com48tag:blogger.com,1999:blog-8605527080648893367.post-20383224521759914872014-10-19T22:51:00.001+03:002015-01-22T16:03:32.809+02:00Οικονομικές επαφές....τρίτου τύπου!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<i style="text-align: justify;">Ήμουν </i><span style="text-align: justify;">ένα σπάταλο πλάσμα μέχρι να γίνω μάνα.</span><span style="text-align: justify;"> </span><span style="text-align: justify;">Ο χάσμπαντ μου έλεγε </span><span style="text-align: justify;">πως </span><b style="text-align: justify;">ακόμα και σε ένα ερημονήσι να με αφήσουν, πάλι θα βρω κάτι να ψωνίσω</b><span style="text-align: justify;">! Άκου εδώ κακίες! Α πα πα πα!</span><br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Θυμάμαι ως ελεύθερη εργαζόμενη νέα, ψώνιζα διάφορα, επέστρεφα σπίτι και είχα ανάκριση από τη μαμά μου. Είτε λοιπόν της έλεγα πως είναι μιας φίλης μου, ότι τα πήρα προσφορά/σε παζάρι/στις εκπτώσεις, είτε τα έκρυβα! Κάποιες φορές μάλιστα, ανέβαινα σπίτι χωρίς ψώνια, με περίμενε κάτω η κολλητή μου, έμπαινα εγώ κυρία με άδεια χέρια και αφού γλίτωνα τη μητρική μουρμούρα, έβγαινα στο μπαλκόνι (μέναμε στον 1ο όροφο) και μου τα πετούσε η συνωμότισσα φιλενάδα από την πυλωτή (<i>ευτυχώς μένουμε στον 3ο τώρα σε περίπτωση που μπουν ιδέες στα τέκνα μου</i>!)! Ούτε γάτα ούτε ζημιά λοιπόν! Άντε μετά να καταλάβει η αθώα μανούλα μου αν φοράω κάτι καινούριο ή παλιό. Βέβαια τώρα ομολογώ παλιές αμαρτίες και με διαβάζει, αλλά ας όψεται, αμαρτία εξομολογουμένη ουκ έστιν αμαρτία:) Αλλά μου έλεγε η καημένη "Μάζευε τα λεφτά σου, μην τα σκορπάς, θα έρθει μια εποχή και θα τα χρειάζεσαι!" Που να την ακούσω εγώ! Σε λίγα χρόνια τα ίδια θα λέω στα παιδιά μου. Τελικά όσο και να θέλουμε να αποφύγουμε τη μετάλλαξη, σαν τις μανούλες μας γινόμαστε:)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Όχι πως τώρα δηλαδή εξελίχτηκα σε φραγκοφονιά. Απλά προσέχω που και πως θα ξοδέψω τα χρήματά μου. Όχι μόνο λόγω της κρίσης, αλλά και λόγω της μητρότητας. <b>Δεν θέλω να μεγαλώσω μικρά σπάταλα και κακομαθημένα τερατάκια.</b></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgMPHNgblU_L2cmu2cBmMOw1YLNnlaxnP80DAtj0rCTaNmdTdNJQeEq_CFUTM11CpD9IP1yKHWGix3JN0DJ_Vnp8gl3l4LSXTkrIEbGEs7bVmAkaog5-a-8SdEahUfLmAyIJCGk34TNOg/s1600/moneybox1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgMPHNgblU_L2cmu2cBmMOw1YLNnlaxnP80DAtj0rCTaNmdTdNJQeEq_CFUTM11CpD9IP1yKHWGix3JN0DJ_Vnp8gl3l4LSXTkrIEbGEs7bVmAkaog5-a-8SdEahUfLmAyIJCGk34TNOg/s1600/moneybox1.jpg" height="150" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">φώτο από <a href="http://www.gograph.com/stock-photo-images/money-box.html">εδώ</a></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<a name='more'></a>Δεν γουστάρω τη μιζέρια με την καμία αλλά ούτε και τις περιττές αγορές. Εκεί που ξοδεύω και δεν το παίρνω χαμπάρι βέβαια, είναι το σούπερ μάρκετ! Σας συμβαίνει αυτό? Είναι λέτε το κατοχικό σύνδρομο? Που θέλω να είναι γεμάτα τα ντουλάπια λες και θα γίνει πόλεμος??? Αυτό από τη μανούλα μου το κληρονόμησα! Όποτε πηγαίνω στο πατρικό μου και κάνω επιδρομή στην κουζίνα, έχει 20 νουνού, 10 πακέτα μακαρόνια, 10 πακέτα ζάχαρη, κ.α. (Αθάνατη Ελληνίδα Μάνα!)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Στη δική μου φαμίλια λοιπόν, ο Νο 1 σπάταλος, για την πάρτη του πάντα, είναι ο κανακάρης μου! Όπου και να πάμε οπού πωλούνται πράγματα, πρέπει να καταναλώσει κάτι! Θες σε σούπερ μάρκετ, στο ψιλικατζίδικο, στο μανάβη, σε παιχνιδάδικα, σε βιβλιοπωλεία, σε μεγάλα γενικά πολυκαταστήματα, σε καμιά ταβέρνα, σε πλανόδιο πωλητή, κλπ κλπ κλπ </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ενώ κάνουμε συμφωνία πριν πάμε κάπου πως δεν θα πάρει τίποτα ή πως μπορεί να αγοράσει κάτι μέχρι πχ 5 ευρώ, όταν φτάνουμε στον προορισμό μας, λησμονεί κάθε υπόσχεση και αρχίζει τη μουρμούρα και τη ζητουλίαση! Αρχίζουμε ήρεμα και καταλήγουμε σε κλάματα και οδυρμούς.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Υπάρχουν φορές που χτυπιέται και κοκκινίζει από την μανία του για να γίνει το δικό του. Φυσικά δεν λυγίζω εγώ ο βράχος! Κλώνος της <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%8D%CE%B1_%CE%9C%CF%80%CF%81%CE%AC%CE%BF%CF%85%CE%BD">Εύα Μπράουν</a> ένα πράμα. Εντάξει, ίσως έχω υποκύψει σε ένα ποσοστό 5%! Γενικά όμως είμαι σε καλό δρόμο.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Δεν είμαι μπιτς αλλά δεν θέλω να μάθει να ζητάει ότι βλέπει. Του εξηγώ πολλές φορές πως δεν έχουμε λεφτά ή πως δεν μας φτάνουν για να πάρουμε αυτά που θέλει, πως άλλα παιδάκια δεν έχουν να φάνε και εκείνος γίνεται άπληστος, πως τα χρήματα κερδίζονται με κόπο και πως πρέπει να προσέχουμε πως θα τα ξοδεύουμε, κ.α.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Έχω βάλει σκοπό να τον κάνω να συνειδητοποιήσει την αξία των χρημάτων. Είναι ήδη 7 ετών και δεν δέχομαι καμία δικαιολογία περί ηλικίας. Ξέρει να διαβάζει, να γράφει, να χειρίζεται τις ηλεκτρονικές συσκευές με μαεστρία, είναι πανέξυπνος. Ώριμο δεν θα τον έλεγα ακριβώς αλλά τελικά πότε ωριμάζουν 100% οι άντρες? Δεν είναι μπηχτή αυτό. Εννοώ πως πάντα μένουν λίγο (έως και πολύ) παιδιά:)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Έχει τύχει να πάμε στη λαϊκή και τους κάνω μαθήματα οικονομίας και παζαριών. Πχ το 1 πεπόνι = 2 ευρώ, τα 2 προσφορά = 3 ευρώ. Πόσα ευρώ γλυτώσαμε παιδιά? Η' πχ στο σούπερ μάρκετ. Θέλω να αγοράσω ένα απορρυπαντικό για το πλυντήριο. Τους βάζω και ελέγχουν τις τιμές και τα ml και μαζί αποφασίζουμε ποιο συμφέρει καλύτερα. Βέβαια παράλληλα τους τονίζει ο μπαμπάς τους (για να λέμε και αλήθειες) πως αρκετές φορές το ακριβό είναι και καλύτερο. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Τις προάλλες είχαμε επισκεφθεί το γνωστό σουηδικό πολυκατάστημα. Έχει μανία με τα λούτρινα ο κανακάρης μου. Ήδη έχει καμιά 10αρια (δεν υπολογίζω όσα έχω χαρίσει!). Πριν ξεκινήσουμε του εξήγησα πως πάμε να αγοράσουμε συγκεκριμένα πράγματα που χρειαζόμαστε και να μην ζητήσει τίποτα επιπλέον. Του υποσχέθηκα παγωτό μηχανής στην έξοδο. Τα μιλήσαμε, τα συμφωνήσαμε!</div>
<div style="text-align: justify;">
Εκεί έπαθε κρίση όταν αντίκρισε τα καλάθια με τα λούτρινα ζώα! Ωρυόταν να πάρει ένα μεγάλο καρχαρία.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ξεκίνησε την πολιορκία:</div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaIi_C_LTyqktZSosL79q4p161Yso1ZBHpp6I91CEPxZefQfLy3hElCfQEUswhrCsl-FSuXoFbSTG7cLFoTSgJv4KK_UbzbrUjRPx2-uehYi3GPpULZ6-Kjn49HwTA8FsvHEranLdxKO0/s1600/atm.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-align: justify;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaIi_C_LTyqktZSosL79q4p161Yso1ZBHpp6I91CEPxZefQfLy3hElCfQEUswhrCsl-FSuXoFbSTG7cLFoTSgJv4KK_UbzbrUjRPx2-uehYi3GPpULZ6-Kjn49HwTA8FsvHEranLdxKO0/s1600/atm.jpg" height="200" width="135" /></a><br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<span style="text-align: justify;">-Το θέλω! (εγώ: </span><i style="text-align: justify;">Δεν έχω λεφτά!</i><span style="text-align: justify;">)</span><br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
-Πάρε μου τηλ τον παππού να μου δώσει λεφτά! (εγώ: <i>Δεν έχει ούτε ο παππούς λεφτά</i>)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
-Πάρε μου το μπαμπά να μας βάλει στην τράπεζα! (εγώ: <i>Του τα 'χω φάει όλα!</i>)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
-Θα πω στο μπαμπά να μου το πάρει! (εγώ: <i>αν στο πάρει ο πατέρας σου, θα κοιμηθεί στον καναπέ!</i>)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
-Δεν έχω καρχαρία! (εγώ: <i>Ναι, άλλα έχεις όλο το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο!</i>)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Τελικά μετά από 1 ολόκληρη ώρα πείσματος και δακρύων, <b>δεν </b>αγοράσαμε τ<i>ο λούτρινο της έριδος</i>! Μου κρατούσε μούτρα όλη την υπόλοιπη ημέρα! Αυτό το πείσμα από μένα το πήρε!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Πριν λίγες μέρες και ενώ ήταν η Αναστασία στα αγγλικά και εμείς οι δυο στο σπίτι, μου λέει "Θα μου πάρεις παγωτό?" Του απάντησα πως έχουν ήδη φάει αρκετά μες την εβδομάδα και πως αυτά που τους αρέσουν είναι ακριβά και δεν μπορώ να δίνω 2+2= 4 ευρώ για παγωτά καθημερινά! Είναι πολλά 4 ευρώ τη μέρα για παγωτά όταν άλλα παιδάκια δεν έχουν να πιουν γάλα.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; text-align: justify;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3AQyREysETvNfS3W6akcuEYCf0_cF2ShPrbeVERN5IbtVbSjNUtJzV5MQatbn4VzgvY8t-5rcijIYy_DID8LxI1AlnUGdJ_TFzSqjJnSFSmnax9ntNp13unzcGNQbabHrUpCLNy8Ss6A/s1600/coins.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3AQyREysETvNfS3W6akcuEYCf0_cF2ShPrbeVERN5IbtVbSjNUtJzV5MQatbn4VzgvY8t-5rcijIYy_DID8LxI1AlnUGdJ_TFzSqjJnSFSmnax9ntNp13unzcGNQbabHrUpCLNy8Ss6A/s1600/coins.png" height="185" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">φώτο από <a href="http://www.clker.com/clipart-16803.html">εδώ</a></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
Άρχισε τη γκρίνια πάλι και του λέω "Αν θέλεις, πλήρωσέ το με τα δικά σου χρήματα, αυτά του κουμπαρά σου (τους βάζουμε κατά καιρούς ψιλά, από 5 λεπτά έως και μαξ 1 ευρώ) για να καταλάβεις την αξία των χρημάτων". Το σκέφτεται λιγάκι και μου λέει εντάξει! Αρχίζει να βγάζει τα ψιλά και να μετράει για να φτάσει στα 2 ευρώ. Του φάνηκαν πολλά και δίστασε στην αρχή αλλά μπρος στην απόλαυση του παγωτού, λύγισε.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Φτάνουμε στο ψιλικατζίδικο της γειτονιάς,</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Μου προτείνει να πάρουμε και στην αδελφή του και σκέφτομαι τι γλυκός αδελφός που είναι! Τι καλά παιδιά που μεγάλωσαμε, τι αγάπη είναι αυτή και λοιπά γλυκανάλατα και τρυφερά.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Του απαντώ πως αν θέλει να την κεράσει εκείνος γιατί εγώ δεν έχω σκοπό να ξοδέψω ούτε φράγκο! Σκέφτεται λιγάκι πως για να πάρει και στην αδελφή του παγωτό, θα πρέπει να πάρει φθηνότερο και μου απαντάει:</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
"Μαμά, έχω δύο ιδέες:</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
1) Δώσε εσύ τα λεφτά για το παγωτό της Αναστασίας και θα πω στο μπαμπά να στα δώσει το βράδυ!</div>
<div style="text-align: justify;">
2) Ας μην φάει η Αναστασία παγωτό! Δεν θα της κάνει καλό!"</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>(Τι μας λες καλέ, έχει κι άλλο έξυπνο παιδί η μάνα σου?)</i></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Τελικά το συζητήσαμε και πήρε δύο φθηνότερα, από 1 ευρώ του καθένα. Μ'έκανε πολύ περήφανη:)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Πιστεύω απόλυτα πως στα παιδιά πρέπει να λέμε αλήθειες</b>. Δεν είμαι υπέρ του ροζ σύννεφου πως όλα είναι καλά και πως πρέπει να αποκτούν ότι ζητάνε. Κάποιες φορές διαφωνούμε με τον χάσμπαντ επειδή θέλει να τους κάνει τα όλα τα χατίρια και πως κακώς τους λέω πως δεν έχουμε τα απαραίτητα χρήματα. Γιατί δηλαδή πρέπει να έχουν 5 ζευγάρια παπούτσια ο καθένας ή να πηγαίνουν κάθε εβδομάδα για τραμπολίνο? Όταν για κάτι έχεις μοχθήσει/δουλέψει/παλέψει να το αποκτήσεις, τότε το εκτιμάς. Ακόμα θυμάμαι το πρώτο πράγμα που αγόρασα με τα δικά μου χρήματα, αυτά του babysitting που έκανα ως έφηβη. Ένα καφέ μπουφάν Chevignon που το πρόσεχα σαν τα μάτια μου. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Επειδή λοιπόν τα παιδιά μας θα κυβερνήσουν τον κόσμο τούτο αύριο μεθαύριο, στα χέρια μας είναι το μέλλον αυτής της γης. Πρέπει να τους μεταδίδουμε σωστές αξίες και ιδανικά. Σαν γονείς, να μεγαλώνουμε τίμιους, ενάρετους και ταπεινούς ανθρώπους που εκτιμούν την αξία των πραγμάτων και ξέρουν να μοιράζονται. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Μέχρι λοιπόν να ολοκληρώσω την εκπαίδευση, μετράτε εσείς χαμόγελα και stay tuned. <b>Γιορτάζω σε λίγες μέρες και θα σας έχω σούπερ αστυνομικό φυσικά, βιβλιοδιαγωνισμό</b>! Θα έρθετε λοιπόν για ευχές και αν είστε τυχεροί θα τσιμπήσετε δωράκι:)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Δήμητρα</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ΥΓ Και δεν ξεχνάμε τις <a href="http://www.ifeelkid.gr/?show=mama-colada">Mama Colada</a> κάθε Τετάρτη στον <a href="http://www.ifeelkid.gr/">ifeelkid</a> 11:00-12:30 που μας μεταδίδουν το κέφι και τη ζωντάνια τους!</div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
Dimitra•Counting SΜiLEShttp://www.blogger.com/profile/00487377766166852720noreply@blogger.com29tag:blogger.com,1999:blog-8605527080648893367.post-85734042532513414962014-10-02T22:05:00.000+03:002016-09-25T19:31:25.241+03:00Καν'το όπως ο κύριος Πλυντηριάς!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Σας έχω κουίζ! Ποια οικιακή συσκευή του σπιτιού όταν χαλάσει, τα βάφετε μαύρα, κλαίτε με μαύρο δάκρυ και ψάχνετε μία σκάφη και ένα καράβι να φύγετε μακριά? Ή έστω ένα μπαλκόνι να πηδήξετε?<br />
<br />
Σας βοήθησα πολύ! Το πλυντήριο!<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8hmnG0A_COzWtn8WmDiLP_y-08Xm9vv8MNyBnOkOkRph3iEHaSSaeS43PqU4MuyTllbeIZg_uMiiwuZmzgUVfsIEjLKVuGcDBExms5EWFwh-KUAmbVYCkbQ0p7Lq0iGy16y8Ubc5wzEo/s1600/washing-machine.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8hmnG0A_COzWtn8WmDiLP_y-08Xm9vv8MNyBnOkOkRph3iEHaSSaeS43PqU4MuyTllbeIZg_uMiiwuZmzgUVfsIEjLKVuGcDBExms5EWFwh-KUAmbVYCkbQ0p7Lq0iGy16y8Ubc5wzEo/s1600/washing-machine.jpg" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">φώτο από <a href="http://lerablog.org/home-and-family/appliances/how-to-ensure-your-washing-machine-smells-as-fresh-as-the-day-it-was-bought/">εδώ</a></td></tr>
</tbody></table>
Την αγαπώ αυτή τη συσκευή! Την προσέχω σαν τα μάτια μου! Αν μπορούσα θα της είχα ξεχωριστό δωμάτιο όπως στα μεγάλα σπίτια. <b>Ένα laundry room, απλό, λιτό και απέριττο!</b> Την καημένη όμως την έχω στριμωγμένη σε μια καμαρούλα μια σταλιά....δύο επί τρία (το μπάνιο μας ντε!).<br />
<br />
Το Σάββατο που μας πέρασε λοιπόν, <b>η αγάπη μου αρρώστησε</b>! Το μωράκι μου! Κατά τη διάρκεια του πλυσίματος, βογκούσε, μετά σταμάτησε και έβγαζε νερά πολλά (εμένα μου φάνηκε σαν να αιμορραγούσαν οι πληγές του ένα πράμα! Ξέρω πολλά αστυνομικά βιβλία διαβάζω!!), τα ρούχα βγήκαν χάλια, με κολλημένα-λιωμένα χαρτιά πάνω τους.<br />
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Μέσα στον οδυρμό μου, συνειδητοποίησα τρία πράγματα:<br />
<br />
1) Κάποιος είχε ρίξει (κατά λάθος πάντα) είτε περιοδικό, είτε εφημερίδα, είτε ολόκληρο ρολό χαρτί υγείας μέσα και δεν το πήρα χαμπάρι όταν το γέμιζα. Αυτός ο "κάποιος" ήταν σίγουρα ένας από τα δύο αρσενικά του σπιτιού μας. Πώς το κατάλαβα? Απλά! <b>Οι γυναίκες του σπιτιού δεν κουβαλάμε εφημερίδες και περιοδικά στην τουαλέτα</b>:)))<br />
<br />
2) Η ζημιά θα ήταν σίγουρα μεγάλη! Ίσως είχε καεί το μοτέρ, ίσως είχε χαλάσει η αντλία, πάντως σίγουρα είχε φρακάρει το πλυντηριοσύμπαν μου!!! Άντε τώρα πλήρωνε έκτακτη ζημιά τουλάχιστον 100-150 ευρώ!<br />
<br />
3) Σάββατο βράδυ ο Mr. Πλυντηριάς θα είναι με τη φαμίλια του και είναι κρίμα και αγένεια να τον ενοχλήσω! Πώς θα αντέξω μέχρι τη Δευτέρα οϊμέ?<br />
<br />
<b>Ο κύριος λοιπόν Πλυντηριάς, που φυσικά βρίσκεται στα "αγαπημένα" στο κινητό μου, βρισκόταν και στη σκέψη μου όλο το ΣΚ!</b> Δεν άντεξα η αχόρταγη! Του τηλεφώνησα Κυριακή απόγευμα μήπως ευκαιρούσε την επομένη κιόλας να έρθει και τον προλάβω πριν κλείσει άλλο ραντεβού (δικαιολογίες για να μου φύγουν οι τύψεις)!<br />
<br />
Ο γλυκός μου...το προσπάθησε αλλά δεν συντονιστήκαμε. Ήρθε την Τρίτη τελικά. Μέχρι τότε, μοίραζα τα λερωμένα, τ'άπλυτα, τα παραπεταμένα από εδώ κι από εκεί! Στην Κα Βάσω, φίλη-γειτόνισσα του 1ου ορόφου, στα ξαδέλφια μας που μένουν παραδίπλα και ετοιμαζόμουν να πάω και τρίτη φουρνιά σε μία φίλη, αλλά μαζεύτηκα:)<br />
<br />
Ο χάσμπαντ, πρακτικός και σούπερ κουλ ως συνήθως, πήρε ένα φίλο-γνωστό να του δώσει προσφορά για να πάρουμε καινούριο, πριν ακόμα μάθουμε τη λυπητερή! Κάτσε βρε αδελφέ του λέω! Ξέρεις πόσο έχει ένα πλυντήριο ρούχων? Δεν ήξερε ο καρίφης και του 'ρθε κεραμίδα! <br />
<br />
<b>Έτσι περιμέναμε και οι δυο με περίσσια αγωνία τον τεχνικό-αγαπημένο-μάστορα-σωτήρα!</b><br />
<br />
Ξημέρωσε η Τρίτη και μετρούσα τις ώρες μέχρι το μεσημέρι που θα μου χτυπούσε το κουδούνι ο Mr Washing Machine-man! Ούτε γκόμενος τέτοιο πράμα δηλαδή! Και χάθηκε να 'ταν και σαν αυτούς στις ταινίες που όταν ανοίγεις την πόρτα σου τρέχουν τα σάλια? Όχι, ο δικός μου "εραστής" είναι ένας 60αρης αφρατούλης με γυαλάκια. <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiS4Wg14w2szSGlBvPIALj86yoryIhO6vV5SwX3jbmGP88OY-zPzcMjVF8KZIx76uD_PT6_m_mdkzuBnXB0rNOtWy04sMXe2Imr3DACtdiig4e2UcKb7RMVEs31tRvTAqq9Vf4NaQLegf4/s1600/technisian.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiS4Wg14w2szSGlBvPIALj86yoryIhO6vV5SwX3jbmGP88OY-zPzcMjVF8KZIx76uD_PT6_m_mdkzuBnXB0rNOtWy04sMXe2Imr3DACtdiig4e2UcKb7RMVEs31tRvTAqq9Vf4NaQLegf4/s1600/technisian.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">φώτο από <a href="http://www.realestate.com/advice/common-do-it-yourself-washing-machine-repairs-76887/">εδώ</a></td></tr>
</tbody></table>
Τον καλωσόρισα και του χάρισα το πιο μεγάλο χαμόγελό μου! Ο σωτήρας μου, ξέχασα να σας πω, είναι και φιλόσοφος! Ω ναι! <b>Σας έχει τύχει σε κάτι άσχετες φάσεις της ζωής σας, να γνωρίσετε ανθρώπους που δεν σας γεμίζουν το μάτι και τελικά αποδεικνύονται φιλοσοφημένα άτομα</b>? Γι'αυτό δεν πρέπει να κρίνουμε κάποιον από την εμφάνιση φίλοι μου. Ορίστε, τσιμπήστε και το δίδαγμα της ημέρας:)<br />
<br />
<b>Κλειστήκαμε λοιπόν στο μπάνιο για 1,5 ώρα (ξέρω, ακούγεται kinky) και ξεχάσαμε τον έξω κόσμο! </b>Σε αυτό το διάστημα πήρε ο χάσμπαντ τηλέφωνο, το σήκωσε η κόρη, της είπα να του μεταφέρει πως δεν μπορώ να μιλήσω, είμαι με τον "μάστορα", τα παιδιά μου βρήκαν ευκαιρία και σηκώθηκαν από τα γραφεία τους όπου διάβαζαν, χάθηκε 1,5 ώρα μελέτης, έκαναν το σπίτι άνω κάτω, έκαψα τα τυροπιτάκια που έψηνα γιατί δεν άκουσα το καμπανάκι της κουζίνας και βρήκα 10 αναπάντητες στο κινητό!<br />
<br />
Σε αυτή όμως την ώρα είπαμε τόσα πολλά! Ο άνθρωπος ήταν θεός! Το τί μου είπε δεν λέγεται!<br />
<br />
- Πως κάνει τη δυσκολότερη δουλειά του κόσμου, γιατί έχει να κάνει με τα πιο πολύπλοκα και πεισματάρικα πλάσματα της γης....εμάς τις γυναίκες! (δεν τον αδικώ...να λέμε αλήθειες ε???) <br />
<br />
- Κάθε φορά που επισκέπτεται σπίτια με χαλασμένα πλυντήρια και τους (μας δλδ) δίνει συμβουλές σωστής λειτουργίας τους, εμείς κάνουμε τα δικά μας και του λέμε αυθάδικα "Ναι, αλλά η φίλη μου, μου είπε αυτό....."!<br />
<br />
- Πως τώρα που έκλεισαν Δρομοκαϊείτιο και Δαφνί (αλήθεια έκλεισαν?) δεν ξέρει που να απευθυνθεί!<br />
<br />
-Πως στη ζωή ότι δίνεις, παίρνεις (καλά, αυτό το ήξερα και εγώ!).<br />
<br />
-Πώς όταν τα παιδιά ενηλικιωθούν και δεν μιλάνε ή δεν φροντίζουν (για την ακρίβεια παρατήσουν) τους ηλικιωμένους γονείς τους, δεν φταίνε αυτά, σίγουρα έχουν δίκιο. Συνήθως φταίνε οι ίδιοι οι γονείς που δεν τους μετέδωσαν σωστές αξίες όσο ήταν μικρά (εδώ σοβαρέψαμε).<br />
<br />
Είπαμε πολλά και λυπούμαι που δεν είχα τεφτέρι να του πάρω συνέντευξη...Πφ!<br />
<br />
Αφού βρήκαμε το πρόβλημα (το χαρτί ντε) που τελικά κατά καλή μου τύχη δεν είχε κάνει ζημιά κατευθυνθήκαμε προς την εξώπορτα για τη "λυπητερή?",<br />
<br />
Μου λέει ο <b>πιο-αγαπημένος-τεχνικός-στη-ζωή-μιας-γυναίκας</b>....<b>15 ευρώ</b>!<br />
<br />
Τι??? Μόνο 15 ευρώ για 1,5 ώρα δουλειάς και αμέτρητες βαθυστόχαστες σκέψεις? Ήθελα να ορμήξω να τον φιλήσω αλλά συγκρατήθηκα!<br />
<br />
Όχι του λέω! Πάρ'τε 30 γιατί εκτός από όμορφη, πονόψυχη και έξυπνη...είμαι και λάρτζ!<br />
Πέραν της πλάκας, αγαπημένε μου κύριε Σάκη, του λέω (έχει όνομα ο άνθρωπος), περίμενα το λιγότερο 100 ευρώ και εσείς μου λέτε 15? Χαλάλι σας!!!<br />
<br />
Και έτσι τέλειωσε η περιπέτειά μου αγαπημένα μου αναγνωστόπουλα!<br />
<br />
Πριν φύγω όμως, σας έχω συμβουλές για ένα πλυντήριο με μεγάλη διάρκεια ζωής, όλες από την εμπειρία του <b>Σάκη...του Πλυντηριά</b>!<br />
<br />
1) <b>Δεν γεμίζουμε ασφυκτικά το πλυντήριο</b>. Να υπάρχει μια χαλαρότητα, ένα μικρό κενό.<br />
<br />
2) <b>Δεν ξεχειλίζουμε τις θήκες με τα απορρυπαντικά!</b> Αυτό είναι από τα χειρότερα σφάλματά μας. Όσο απορρυπαντικό και να βάλουμε, εκείνο θα πάρει αυτό που χρειάζεται. Το υπόλοιπο εκτός οτι σπαταλιέται, κάνει και ζημιά. Ειδικά στα πλυντήρια που ανοίγουν από πάνω!<br />
<br />
3) Ανάλογα τη χρήση, μια φορά το 2μήνο (όταν είναι συχνή) ή μια φορά το 3μηνο4-μηνο το βάζουμε να λειτουργήσει σε ολόκληρη πλύση, στους 90 βαθμούς, άδειο και στη θήκη του απορρυπαντικού βάζουμε <b>2 κουταλιές της σούπας μαγειρική σόδα</b> και<b> μισό ποτηράκι του κρασιού ξύδι</b>. Αν μας ενοχλεί η μυρωδιά του ξυδιού που μένει για λίγο καιρό, υπάρχει λέει (έτσι μου είπε, δεν το εξακρίβωσα ακόμα), στα φαρμακεία, ειδική σόδα για τα πλυντήρια! Σάματις ξεύρω? Οποια ξέρει, να μας πει!<br />
<br />
4) <b>Δεν κλείνουμε τα καπάκια τους αμέσως μετά τις πλύσεις</b>. Τα αφήνουμε ανοιχτά να στεγνώσουν, ειδάλλως μαζεύουν υγρασία.<br />
<br />
5) <b>Αν το φίλτρο βρίσκεται σε εμφανές σημείο</b> (συνήθως είναι σε πλαϊνό κάτω μέρος, σαν θηκούλα), το βγάζουμε και <b>να το καθαρίζουμε</b>. Το δικό μου δυστυχώς είναι μέσα στον κάδο και θέλει πτυχίο της Nasa για να το καθαρίσεις (υπερβάλω λίγο!).<br />
<br />
Και αν είστε <b>παστρικιές </b>κι εσείς όπως και εγώ, μπείτε να ακούσετε τις <b>αγαπημένες </b>μου <a href="http://www.ifeelkid.gr/?show=mama-colada"><span style="color: #cc0000;">mama colada</span></a> (aka <a href="http://shareyourlikes.wordpress.com/">Σοφία</a>, <a href="http://owlmommy.blogspot.gr/">Βέρα </a>και <a href="http://www.anthomeli.com/">Κάλη</a>) που αφιέρωσαν τις δύο τελευταίες τους εκπομπές στην καθαριότητα, με συμβουλές πολλές και φυσικά το μοναδικό τους μπρίο που τρίζει από λάμψη!<br />
<br />
Όσοι δεν το έχετε ήδη μάθει, τη φετινή σαιζόν δεν κατάφερα να είμαι μαζί τους μιας και είμαι πλέον εργαζόμενη και η εκπομπή έγινε πρωινή. Επειδή όμως δεθήκαμε και ρίξαμε ατέλειωτα ξενύχτια και γέλια, τα κορίτσια με θεωρούν μέλος την ομάδας και έτσι μου έδωσαν και <b>δική μου κούπα mama colada</b> αλλά και αυτό το......μικρό και μοναδικό τίτλο της: <b>γραμματέως-συμβούλου-manager-groupie-fan-stalker:))))</b><br />
<b><br /></b>
<b>Η εκπομπή τους θα είναι φέτος κάθε Τετάρτη πρωί 11:00-12:30</b>. Συντονιστείτε στον<span style="color: #3d85c6;"> <b><a href="http://ifeelkid.gr/">ifeelkid.gr</a></b></span>!<br />
<br />
Και ιδού περικαλώ ντοκουμέντα από τη μέρα που πήγα μαζί τους για να ηχογραφήσουν το σποτάκι της εκπομπής και των blog τους.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTkw8C0vgDDP-s4nLQlVxk7W8rTlk3VSXfgmVJbzTbGnckd-4WT3FmvljoWVkPvdDDOrcrwJyJEb08OfM3zv6MP9_q3pfzIoXoq3rDK54Yg7-fVz_MwkioIvWxVvNNB2gdmpKf528LqdQ/s1600/ifeelkid_all.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTkw8C0vgDDP-s4nLQlVxk7W8rTlk3VSXfgmVJbzTbGnckd-4WT3FmvljoWVkPvdDDOrcrwJyJEb08OfM3zv6MP9_q3pfzIoXoq3rDK54Yg7-fVz_MwkioIvWxVvNNB2gdmpKf528LqdQ/s1600/ifeelkid_all.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Mama colada avec Κωνσταντίνος και Bekk!</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKL4ty1B09gPzOVOVz9m0ZfYzkOnPuW5YYcyjJqtQCwftujTy_5QPXzAWqjkoRzxZeukIGkP7L31fjqmqq4G4NwLqI-QWcZmSn8A8oCAF_O5I9dpUrWaZhjDGJgbt8o2XE2S7_yZWqZxU/s1600/ifeelkid_beck2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="267" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKL4ty1B09gPzOVOVz9m0ZfYzkOnPuW5YYcyjJqtQCwftujTy_5QPXzAWqjkoRzxZeukIGkP7L31fjqmqq4G4NwLqI-QWcZmSn8A8oCAF_O5I9dpUrWaZhjDGJgbt8o2XE2S7_yZWqZxU/s1600/ifeelkid_beck2.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ο ηχολήπτης μας Bekk on the deck...υπό την απειλή όπλου βγήκε φώτο!</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi94CJSwZW__ah-KfvamEM5uRxhBojsRivVt5UlRPe6T-qRO2j3B9IOi7Vsf0Vvy4wGnsRDaUg9A0erLHqGSgKUyeW7t0I9nsPzMkC5PhHq0QEpXt_9jGkL-Cv1SG2SGhO6a5SUCMonQyI/s1600/ifeelkid_dimi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="267" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi94CJSwZW__ah-KfvamEM5uRxhBojsRivVt5UlRPe6T-qRO2j3B9IOi7Vsf0Vvy4wGnsRDaUg9A0erLHqGSgKUyeW7t0I9nsPzMkC5PhHq0QEpXt_9jGkL-Cv1SG2SGhO6a5SUCMonQyI/s1600/ifeelkid_dimi.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ο φακός με απαθανάτισε σε αυθόρμητη στιγμή!<br />
(το ψαράκι μου είναι made by <a href="http://www.ohsocutethings.com/">Oh So Cute Things</a>)</td></tr>
</tbody></table>
Και επειδή τα όμορφα πρέπει να μοιράζονται, παρακαλώ να ακούτε και την εκπομπή "<b><a href="http://www.ifeelkid.gr/?show=mamouli-ifeelkid">Τι ακούω η μάνα</a></b>" κάθε <b>Πέμπτη πρωί 11:00-12:00</b> από δύο χαμογελαστές και δραστήριες μαμάδες αλλά κυρίως φοβερές μαγείρισσες, τη <a href="http://mamaknows.gr/">Θέμιδα </a>(συγγραφέα του βιβλίου <b><a href="http://mamaknows.gr/2106-2/">Μαμά δεν τρώω πράσινα</a></b>) και τη <b> </b><a href="http://mamatsita.com/">Γωγώ</a> ).<br />
<br />
Επίσης, κάθε <b>Δευτέρα βράδυ 22:00-24:00 </b>η υπέροχη <a href="http://www.aspaonline.gr/">Άσπα </a>και ο μοναδικός <a href="http://www.ophilos.eu/">Χρήστος </a>σας κάνουν συντροφιά στις <a href="http://www.ifeelkid.gr/?show=%CF%83%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CF%84%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%AD%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-blogs" style="font-weight: bold;">Γειτονιές των blogs</a> (μέχρι τη στιγμή που γράφοντας αυτές οι γραμμές δεν είχε ξεκινήσει ακόμα η εκπομπή τους).<br />
<br />
<br />
<b>Σας γλυκοφιλώ και σας υπόσχομαι σύντομα σούπερ βιβλιοδιαγωνισμό!!</b>!<br />
<br />
Δήμητρα<br />
<br />
<br />
ΥΓ Το όνομα "Πλυντηριάς" ήταν ατάκα του υιού μου και την υιοθέτησα!<br />
<br /></div>
Dimitra•Counting SΜiLEShttp://www.blogger.com/profile/00487377766166852720noreply@blogger.com26tag:blogger.com,1999:blog-8605527080648893367.post-91753733576532761012014-07-17T20:22:00.002+03:002015-01-22T15:59:43.986+02:00Καλές βουτιές με χαρμόσυνα νέα!!!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Αυτή δεν θα είναι άλλη μία καλοκαιρινή ανάρτηση. Θα είναι όμως μια ανάρτηση γεμάτη αισιοδοξία και φως. Φως = ήλιος. Ήλιος = καλοκαίρι! Μμμμμμ μου μυρίζει θάλασσα.<br />
<br />
Ακούστε πως έχει το θέμα! Στο σπίτι μας έχουμε γιορτή!<br />
<br />
Η αγαπημένη μου κουμπάρα μου ζήτησε να σας γράψω. Για να δώσει ελπίδα σε όσες γυναίκες παλεύουν όπως και η ίδια να γίνουν μητέρες.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigp9_Pcrf-Rk1ulnMIKrpW9ROC5mjnKIooG2LJ3AjF9G50Xi6ZPgE2tlxqU144fMHXr81X9igTKw2je-nQAB8T6V0Z4YA7sDiTvNtOJE6WC_runIQeyvX5vJmN35x88hxLxDYC6QG_tz8/s1600/baby.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigp9_Pcrf-Rk1ulnMIKrpW9ROC5mjnKIooG2LJ3AjF9G50Xi6ZPgE2tlxqU144fMHXr81X9igTKw2je-nQAB8T6V0Z4YA7sDiTvNtOJE6WC_runIQeyvX5vJmN35x88hxLxDYC6QG_tz8/s1600/baby.png" height="236" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><a href="http://keywoman.blogspot.gr/p/blog-page_22.html">πηγή</a></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Η Δ. είναι η πρώτη μου κουμπάρα (την πάντρεψα πριν 12 χρόνια), <b>φίλη από πάνα στην κυριολεξία</b>! Εκείνη ήταν 2, εγώ σχεδόν 4 όταν γνωριστήκαμε και παίζαμε μαζί με τις αδελφές μας. Η φιλία μας διαρκεί 35 χρόνια. Δεν έχουμε ποτέ ανταλλάξει ψέμματα ή κολακείες, δεν έχουμε ζηλέψει ούτε καπελώσει η μια την άλλη, όπως δυστυχώς πολλές φορές στις φιλίες είθισται. Είμαστε πάντα εκεί η μια για την άλλη. <br />
<br />
Η Δ. ήθελε από μικρή να κάνει πολλά παιδιά. Ήταν "γεννημένη μάνα" που λέμε. Λάτρευε όλα τα πιτσιρίκια και εκείνα την λάτρευαν αμοιβαίως.<br />
<br />
Γνώρισε τον άντρα της μικρή, ήταν το άλλο της μισό κι έτσι παντρεύτηκαν αρκετά νέοι. Πριν ακόμα παντρευτούν είχαν αρχίσει τις απόπειρες τεκνοποίησης και αρχικά δεν πτοήθηκαν από τα χρόνια που περνούσαν αλλά μπεμπέ δεν ερχόταν. Άλλωστε είχαν τόσο καιρό μπροστά τους.<br />
<br />
Μετά από 5 περίπου χρόνια άκαρπων προσπαθειών, αποφάσισαν να επισκεφθούν ένα γενετιστή. Τον πρώτο στη σειρά γιατί ακολούθησαν δεκάδες. Επώνυμοι αλλά και λιγότερο γνωστοί. Μέχρι και στη Βόρεια Ελλάδα έφτασε από την απελπισία της.<br />
<br />
<a name='more'></a><br /><br />
Έκαναν άπειρες εξετάσεις, μικροεπεμβάσεις άχρηστες, έδωσαν πολλά πολλά χρήματα, επισκέφθηκαν κι άλλους γενετιστές εκ των οποίων οι περισσότεροι τους φλόμωσαν στις παπαρολογίες και σε ακόμα περισσότερα φάρμακα. Πρόβλημα ουσιαστικό δεν υπήρχε. Δεν κάπνιζε, δεν έπινε. Αιτία άγνωστη. <br />
<br />
Της έλεγαν όλοι να το "βγάλει" από το μυαλό της το θέμα παιδί και εκείνο θα 'ρθει. Λες και ήταν ένα πουκάμισο που το βγάζεις έτσι απλά! Το έβγαζε όπως μας διαβεβαίωνε. Και την πιστεύαμε, επειδή το θεωρούσαμε το πιο εύκολο. Εκείνη όμως πάντα, σε ένα μικρό, τοσοδούλι μέρος του μυαλού της, κρατούσε την φλόγα αναμμένη και φορούσε εκείνο πάντα το πουκάμισο.....<br />
<br />
Τα χρόνια περνούσαν, τα φάρμακα πολλά, οι επιπτώσεις στο σώμα και στην ψυχή της Δ. ποικίλα. Εντωμεταξύ όλες της οι κολλητές, η αδελφή της, οι φίλες, γνωστές και άγνωστες γίνονταν μάνες και εκείνη έμενε με την πίκρα. Γιατί ότι και να λέμε, σίγουρα χαίρεσαι με τη χαρά του άλλου, αλλά όταν γυρνάς σπίτι σε παίρνουν τα κλάματα και σκέφτεσαι "γιατί όχι εγώ".<br />
<br />
<b>Στα 10 συνολικά χρόνια, 13 εξωσωματικών</b>, πήρε πολλά κιλά, άλλαξε ο μεταβολισμός της, έγινε φιλάσθενη, λύγισε, ξανασηκώθηκε, έκλαψε, πόνεσε, αλλά πάντα μα πάντα χαμογελούσε!<br />
Αυτή είναι η κουμπάρα μου! <br />
<br />
Μας "ξεγέννησε" όλες τις αγαπημένες της φίλες. Ήταν πάντα εκεί, με το φωτεινό της γέλιο να μας στηρίζει. Μπορεί να μην είχε δικά της παιδιά, αλλά απέκτησε 5 βαφτιστήρια και καμιά 10αρια "ανίψια" που όλα την βλέπουν και λιώνουν. Τα παιδιά μου όταν ακούν ότι θα έρθει η "θεία Δ." πετάνε τη σκούφια τους. Πέφτει κάτω στα πατώματα μαζί τους, γελάει, γίνεται κι εκείνη παιδί.<br />
Πολλές φορές ακόμα κι εμείς οι μαμάδες στερεύουμε από υπομονή και αντοχές. Εκείνη ποτέ. Έχει τόση αγάπη και δύναμη μέσα της που δεν κλείνει ποτέ η κάνουλα!<br />
<br />
Ο άντρας της, ο μοναδικός μου Θ. την αγαπούσε περισσότερο από όσο εκείνη ήθελε να κάνει παιδί. Και οι δυο τους να έμεναν στη ζωή, θα ήταν ευτυχισμένος.<br />
<br />
Συζητήθηκαν κι άλλες λύσεις όλα αυτά τα χρόνια. Υιοθεσία, παρένθετη μητέρα, ωάρια από άλλη γυναίκα, κλπ Δεν θα τα αναλύσω όμως εδώ.<br />
<br />
Πόσες προσευχές κάναμε, πόσα τάματα, πόσα δάκρυα χύσαμε όλοι όσοι την αγαπάμε. Μετά από κάθε εξωσωματική, να περιμένουμε να περάσουν οι μέρες για τη β χοριακή. Κάθε μικροπονάκι που είχε, κάθε ναυτία, την εκλαμβάναμε ως σύμπτωμα εγκυμοσύνης, εμείς οι "ειδικοί". Μάταια όμως. Μόλις παίρναμε εκείνα τα ρημαδοχαρτιά από τα μικροβιολογικά εργαστήρια, η χαρά μας έπεφτε στα πατώματα. Ο πόνος μας ήταν μεγάλος. Ο δικός της? Ανυπέρβλητος! <b> Δεν είχε μείνει ούτε μία φορά έγκυος! </b><br />
<br />
Γιατί? Ένα τεράστιο ΓΙΑΤΙ!<br />
<br />
Κάποια στιγμή πέρυσι, αποφάσισε να τα παρατήσει όλα. <b>Αυτή τη φορά το εννοούσε</b>. Αφοσιώθηκε στον εαυτό της και σε ότι θα την έκανε χαρούμενη. <br />
<br />
Υιοθέτησε ένα αδέσποτο σκυλάκι τον Peter. Αφού εγώ θα βάπτιζα το παιδί που θα έκανε, θεωρούσα τον Peter, το τετράποδο τριχωτό βαπτιστήρι μου! Του πήρα και δώρο <a href="http://keywoman.blogspot.gr/p/blog-page_22.html">κολάρο </a>για να με σκέφτεται:)<br />
Εκείνη του έδωσε όλη της την αγάπη και την προσοχή. Κυκλοφορούσαν μαζί, παντού. Μόνο σε μάρσιπο δεν τον έβαζε τον άτιμο! <br />
<br />
Άρχισε να κάνει καλύτερη διατροφή, να αθλείται εντατικά, να δουλεύει, να διασκεδάζει. Να ζει χωρίς αυτή την εμμονή του "παιδιού". Πραγματικά την είχε αποβάλλει.<br />
<br />
Πριν καιρό είχε καθυστέρηση 2-3 εβδομάδες και δεν το είπε σε κανέναν μας γιατί δεν το θεώρησε σημαντικό. Επικοινώνησε με το γυναικολόγο της ο οποίος την έστειλε αρχικά να κάνει μια β χοριακή για να αποκλείσουν την πιθανότητα εγκυμοσύνης και μετά να πάει από το ιατρείο του για εξέταση. <br />
<br />
Εκείνη γέλασε κοροϊδευτικά: "Τι μας λες βρε γιατρέ! Σιγά μην είμαι έγκυος!"<br />
<br />
Πήγε και την έκανε πάραυτα. Της είπαν να πάει την επομένη για τα αποτελέσματα και εκείνη το αμέλησε/ξέχασε με την πεποίθηση πως δεν είναι έγκυος! Πήγε αργότερα. <br />
<br />
Της έδωσαν το φάκελο στη reception, τον άνοιξε, είδε τις μονάδες που δήλωναν εγκυμοσύνη και τους τον έδωσε πίσω "<b>Έχετε κάνει λάθος όνομα, εγώ δεν μένω έγκυος!</b>".<br />
<br />
Αφού της επιβεβαιώσαν πως είναι δικά της τα αποτελέσματα και γλύτωσε το εγκεφαλικό, πήρε εμένα πρώτα τηλ, τη νονά του παιδιού της (ο άντρας της ήταν σε ένα σημαντικό ραντεβού και δεν ήθελε να του το πει από το τηλέφωνο, του έκανε τρελή έκπληξη μετά).<br />
<br />
Με έπαιρνε απανωτά τηλέφωνα στο κινητό, εγώ μιλούσα στο σταθερό για ένα πρόβλημα που προσπαθούσα να λύσω, έβλεπα τις κλήσεις, της το έκλεινα και έβριζα από μέσα μου "Τι θέλει κι αυτή τώρα!". <br />
<br />
Μου στέλνει μήνυμα "Πάρε με, είναι πολύ σοβαρό!" Κλείνω και την παίρνω.<br />
<br />
- "Ποιος πέθανε" της λέω (αυτό ήταν το μόνο σοβαρό που περίμενα ν'ακούσω).<br />
<br />
- "Δεν πέθανε κανείς, κάποιος θα γεννηθεί!" <br />
<br />
- "Ποιος καλέ?" (πάλι δεν πάει το μυαλό μου).<br />
<br />
- "Τι περιμένεις τόσα χρόνια από μένα?"<br />
<br />
- "Να γίνω νονά!" (επιτέλους είχα καταλάβει!)<br />
<br />
.................και κλάαααααααααμα μετά και οι δυο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!<br />
<br />
Μπορεί να σας κούρασα με την υπερανάλυση των γεγονότων, αλλά ήθελα να σας βάλω στο πετσί της έντασης! Τί σεναριογράφος/σκηνοθέτης/συγγραφέας θέλω να γίνω άλλωστε:)))<br />
<br />
Την ίδια μέρα λοιπόν έκανε και υπέρηχο. Ήταν ήδη 6 εβδομάδων έγκυος, άκουσαν την καρδούλα του και η εγκυμοσύνη εξελίσσεται ομαλά.<br />
<br />
Όσο είχε την καθυστέρηση (που ήταν τελικά έγκυος), έκανε οποία βαριά δουλειά μπορεί να φανταστεί μια νοικοκυρά. Έπλυνε και σήκωσε χαλιά, μετακινούσε έπιπλα, καθάριζε, έπλενε βεράντες. Παράλληλα έλιωνε με τρελή γυμναστική CrossFit και εξαντλητικά ωράρια δουλειάς. Αντίστοιχα τα μαύρα χρόνια των εξωσωματικών, έπεφτε ξάπλα από την πρώτη στιγμή και σηκωνόταν μόνο για τουαλέτα!<br />
<br />
Αν το πιστέψετε, θα γίνει! Θα συνωμοτήσει το γνωστό σύμπαν του Coelho.<br />
<br />
<b><span style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;">Γυναίκες εκεί έξω που προσπαθείτε να κάνετε μπεμπέ, να προσέχετε πρώτα από όλα τον εαυτό σας, να τρώτε σωστά, να έχετε νου υγιή σε σώμα υγιές</span>. </span></b><br />
<br />
Αυτά δεν είναι δικές μου συμβουλές. Είναι συμβουλές μια γυναίκας που προσπαθούσε σχεδόν 15 χρόνια (5+10) να μείνει έγκυος και τα κατάφερε μόνη της! Χωρίς τα "καλά" αυτά φάρμακα που είναι σαν ατομική βόμβα στον οργανισμό.<br />
<br />
<span style="color: #741b47; font-size: large;"><b>Θέλω να στείλετε ΟΛΟΙ, την θετική σας αύρα, ενέργεια, αστερόσκονη, <a href="http://shareyourlikes.wordpress.com/2014/07/10/%CF%8C%CE%BB%CE%B1-%CF%8C%CF%83%CE%B1-%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%AC-%CE%AD%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%AC-%CE%BC%CE%BF%CF%85-7/">αγαπόσκονη </a>και νεραιδόσκονη να γεννηθεί το μπεμπέ της Δ. και του Θ. μου γερό!!!!!</b></span><br />
<br />
<b>Καλέ θα γίνω (ξανά) νονά!!!!!!! Στο μπεμπέ αυτό που άργησε 15 χρόνια:)</b><br />
<br />
Λατρεμένη μου κουμπαρίτα, "αδελφή" μου! Σ'αγαπώ πολύ και σου λέω από τώρα πως δεν χρειάζεσαι μαία! Οικονομία. Εγώ θα σε ξεγεννήσω! Δυο παιδιά έχω κάνει και έχω δει πολλά βίντεο στο γιού τιούμπ, πόσο δύσκολο θα είναι:))))<br />
<br />
<span style="color: #351c75;"><b>ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Αν δεν την έχετε ήδη διαβάσει, τρέξτε οπωσδήποτε να βουτήξετε στη συγκλονιστική ανάρτηση της Κατερίνας <a href="http://kapaworld.blogspot.gr/2013/07/blog-post_18.html">εδώ </a>που περιγράφει τη δική της εμπειρία. Γίνονται θαύματα αρκεί να προσέχουμε τον ευατό μας. </b></span><br />
<br />
Αγαπημένα μου αναγνωστάκια σας εύχομαι καλές βουτιές. <b> <span style="color: #073763;">Βουτιές σε όλα τα χρώματα του μπλε της θάλασσας</span></b>, με μουσική υπόκρουση παλιό, ελληνικό, αγαπημένο μου κομμάτι <a href="https://www.youtube.com/watch?v=rloPb6CG5Pc">αυτό</a>.<br />
<br />
Και μην ξεχνάτε να μοιράζετε χαμόγελα:)<br />
<br />
Δήμητρα<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiC87nzHaRU0APXXCYFkxlfkypX0Tp8hdYhbfpg9JLD3gz5ot99ZlxihuPSMEZrZVrazuhpiUGZUh7ythq82XIQLTyYdoAtfSecTlR2tIpKccdrLzlu1vsRI1TY2KRKCfWzf-Cm9wIxB8g/s1600/blue.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiC87nzHaRU0APXXCYFkxlfkypX0Tp8hdYhbfpg9JLD3gz5ot99ZlxihuPSMEZrZVrazuhpiUGZUh7ythq82XIQLTyYdoAtfSecTlR2tIpKccdrLzlu1vsRI1TY2KRKCfWzf-Cm9wIxB8g/s1600/blue.jpg" height="395" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><a href="http://www.lcaid.com/wallpaper/summer-wallpaper-picture-nature-background-scenery-widescreen.html">πηγή</a></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br /></div>
Dimitra•Counting SΜiLEShttp://www.blogger.com/profile/00487377766166852720noreply@blogger.com35tag:blogger.com,1999:blog-8605527080648893367.post-52513664906562604502014-06-06T18:25:00.002+03:002015-01-22T15:59:59.529+02:00Δήμητρα η filmaniac (και δωράκι για θερινό σινεμά)!-ΝΙΚΗΤΕΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKJaBQsBmN3p5xzFGpQWhhQo9MUkETGwQc9H9rHkEbwVkQyhqab_P2WsLcxS7Hb-44laoBulwQv6eKwa29CIozYcu6ySjwa3soFB7udgRip0C5wwum7ekYiPQWaGMuvAOoJJglshcjgMA/s1600/i-love-cinema.png" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKJaBQsBmN3p5xzFGpQWhhQo9MUkETGwQc9H9rHkEbwVkQyhqab_P2WsLcxS7Hb-44laoBulwQv6eKwa29CIozYcu6ySjwa3soFB7udgRip0C5wwum7ekYiPQWaGMuvAOoJJglshcjgMA/s1600/i-love-cinema.png" height="272" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">φώτο από <a href="http://deadcurious.com/2012/08/27/top-5-dos-for-a-good-film-critic/">εδώ</a></td></tr>
</tbody></table>
Μια από τις μεγάλες αγάπες της ζωής μου είναι ο κινηματογράφος.<br />
<br />
Έχω διαφωνήσει κατά καιρούς με φίλους και γνωστούς που με κράζουν γιατί δίνω λεφτά στο σινεμά ενώ μπορώ να απολαύσω τις ταινίες από τον καναπέ του σπιτιού μου και τσάμπα! Ε ρε παιδιά δεν είναι το ίδιο!!!!!!!<br />
<br />
Η αίσθηση της μεγάλης αίθουσας, η τεράστια οθόνη, η μαγεία να βλέπεις μαζί με άλλους την ίδια ταινία μόλις αυτή κυκλοφορεί, με ενθουσιάζει απόλυτα!!! <br />
<br />
Την αγάπη για το σινεμά μου την έχει μεταδώσει ο πατέρας μου. Μαζί του πήγαμε πρώτη φορά με την αδελφή μου. Μη με ρωτήσετε ποια ταινία είχαμε δει, δεν θυμάμαι! Αυτό που θυμάμαι μόνο είναι ο έρωτας που με κεραυνοβόλησε και δεν έσβησε ποτές:)<br />
<br />
<a name='more'></a><br /><br />
Μεγαλώνοντας, άρχισα να πηγαίνω με την παρέα μου. Θυμάμαι 10 εικοσάχρονα να πηγαίνουμε όλο ενθουσιασμό να δούμε το <a href="http://www.imdb.com/title/tt0112573/">Breaveheart</a> μόλις πρωτοβγήκε και να χαζεύουμε με κομμένη την ανάσα! Συνεχίζοντας να μεγαλώνω άρχισα να πηγαίνω και με αμόρε που γνώριζα κατά καιρούς. Ήταν ένα κρας τεστ που τους περνούσα. Αν δεν τους άρεσε ο κινηματογράφος, απορρίπτονταν! Μη κουνάτε το κεφάλι επικριτικά αναγνώστες μου, ήμουν νέα και επιπόλαιη αλλά τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, γίνεται να αγαπηθούν δυο άνθρωποι όταν ο ένας δεν συμμερίζεται τα "θέλω" του άλλου?<br />
<br />
Μια φορά θυμάμαι, μου έκανε μια φίλη ένα προξενιό (τα ξέρει ο χάσμπαντ γι'αυτό τα γράφω!) -τι νομίζετε μόνο εγώ <a href="http://www.countingsmiles.gr/2012/11/blog-post.html">έκανα προξενιά</a>? Λοιπόν.....θα συναντιόμασταν στο κέντρο να πάμε σινεμά με το αγόρι εκείνο. <br />
<br />
Πρώτη ξινίλα: Έρχεται με το λεωφορείο κοτζαμάν μαντραχαλάς για να μην κινήσει το αυτοκίνητο και τύχει και βρέξει και του λερωθεί και μετά μην τύχει και δεν βρίσκει να παρκάρει!<br />
<br />
Δεύτερη ξινίλα: Πρώτο ραντεβού και μπαίνουμε στο ταμείο να βγάλουμε τα εισιτήρια. Φυσικά δεν είχα την απαίτηση να πληρώσει εκείνος, αλλά δεν έκανε καν κίνηση να πληρώσει έστω τα δικά του! Οπότε όπως καταλαβαίνετε, πλήρωσα εγώ!<br />
<br />
Τρίτη και τελειωτική: Καθόμαστε στις θέσεις μας. Έχω ήδη ξενερώσει αλλά λέω να του δώσω μια ευκαιρία. Θέλω λοιπόν να φάω ποπ κορν και να πιω αναψυκτικό. Δεν βλέπω να κάνει κίνηση να πάει προς το μπαρ και αποφασίζω να πάω εγώ. Τον ρωτάω, καθότι είμαι και ευγενικός άνθρωπος, αν θέλει και εκείνος κάτι. Φυσικά και ήθελε το αγόρι!!! Τα αγόρασα λοιπόν και επέστρεψα στη θέση μου. Τα καταβρόχθισε το αγόρι, ευχαριστώντας με φυσικά και κανόντας ΚΑΜΙΑ κίνηση έστω ευγενείας, να μου δώσει τα χρήματα. Με πολύ δυσκολία άντεξα μέχρι το διάλειμμα. Του είπα πως κάτι μου έτυχε και έπρεπε να φύγω βιαστικά....για την ακρίβεια....τρέχοντας! <i>(εκ των υστέρων διαπίστωσα πως σας έχω ξαναγράψει για το περιστατικό. Δεν ξεχνιέται η μιζέρια...χα χα χα)</i>.<br />
<br />
Ευτυχώς μετά από χρόνια γνώρισα τον μεγάλο και τρανό μου χάσμπαντ, τον Στράτο! Πέρασε τα διάφορα κρας τεστς μου (!!!) ανάμεσα σε αυτά και την κοινή μας αγάπη για το σινεμά και έτσι τον παντρεύτηκα:))))) Με ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα (και λίγα λέω καλέ!!) και ερχόταν μαζί μου ακόμα και στον <a href="http://www.imdb.com/title/tt0167260/?ref_=tt_rec_tti">Άρχοντα των Δαχτυλιδιών</a> που εκείνος απεχθανόταν αλλά εγώ λατρεύα! Κοιμόταν φυσικά στον ώμο μου.... <br />
Η πρώτη ταινία που είδαμε μαζί ήταν η <a href="http://www.imdb.com/title/tt0317740/">Ληστεία αλά ιταλικά</a>! Έπαιζε και αυτή η άσχημη η <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B1%CF%81%CE%BB%CE%AF%CE%B6_%CE%98%CE%B5%CF%81%CF%8C%CE%BD">Σαρλίζ </a>και ήθελα να την πνίξω για την ασυναγώνιστη ομορφιά της. Ξέρετε πώς είναι....τον πρώτο καιρό της σχέσης, νιώθεις ακόμα ανασφάλεια και νομίζεις πως όποια κουκλάρα περάσει από μπροστά του ή ακόμα και στην οθόνη εμφανιστεί, είναι πιθανή αντίζηλος:) <br />
(λες και είχε ελπίδες η συνομήλικη Σαρλίζ μπροστά μου!).<br />
<br />
Αγαπώ να βλέπω όλες τις ταινίες: κομεντί, σινεφίλ, γαλλικές, δραματικές, κλασσικές, επιστημονικής φαντασίας, ιστορικές, blockbusters, πολεμικές, κλπ Οι λατρεμένες μου ever είναι οι αστυνομικές και οι action! Αυτές που δεν βλέπω καθόλου είναι με σατανιστές και διαβόλους (ούξου από δω!!!).<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQTlKdPCnw8Y4Fi5EWrWXSfeXpXnEoCp_6XOYuq2uhOwxAQijyp188O8ylfvsN_OtqoKC7lPAybqkuPF3cTkOGqTxe9PbvKo1O7enC12JZnKJcjxPLx-SKLW3ZuTfBBI88a1f4EQ9BKVY/s1600/i-love-film.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQTlKdPCnw8Y4Fi5EWrWXSfeXpXnEoCp_6XOYuq2uhOwxAQijyp188O8ylfvsN_OtqoKC7lPAybqkuPF3cTkOGqTxe9PbvKo1O7enC12JZnKJcjxPLx-SKLW3ZuTfBBI88a1f4EQ9BKVY/s1600/i-love-film.jpg" height="277" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">φώτο από <a href="http://ncowie.wordpress.com/2011/02/19/whats-a-film-you-love/">εδώ</a></td></tr>
</tbody></table>
<br />
Εννοείται πως μετά από άπειρες ώρες προβολών, έχω πλέον και σκηνοθετική άποψη! Διαπιστώνω σεναριακά κενά, κακές ερμηνείες, λάθη φωτογραφίας, αντιγραφές από άλλες ταινίες, κλπ. Αμ τι νομίζατε. Τρέμει η <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%BF%CF%86%CE%AF%CE%B1_%CE%9A%CF%8C%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B1">Σοφία Κόπολα</a> μην βγω στο σκηνοθετικό στίβο!!!<br />
<br />
Φυσικά την αγάπη μου αυτή την παθιασμένη, την έχω και εγώ με τη σειρά μου μεταδώσει στα τέκνα μου, τα οποία πήγα σινεμά πρώτη φορά στα 2,5 τους χρόνια περίπου. Δεν κατάλαβαν πολλά από την ταινία είναι η αλήθεια, αλλά ερωτεύτηκαν και εκείνα όπως εγώ και κάθε φορά που είναι να πάμε σινεμά τρελαίνονται! Παρόλο που δεν πηγαίνουμε πολύ συχνά για οικονομικούς λόγους κυρίως, το παλεύουμε και κάθε φορά φεύγουμε εκστασιασμένοι μικροί και μεγάλοι!!!<br />
<br />
Βρε παιδιά όμως, έχει καταντήσει και ο κινηματογράφος ακριβή έξοδος. Παλιότερα αν ήθελες να βγεις <b>οικονομικά </b>ένα Σαββατόβραδο ή Κυριακή απόγευμα, πήγαινες σινεμά. Στην πορεία έγινε (σχεδόν) πολυτέλεια για κάποιους ανθρώπους. Ένα ζευγάρι ήθελε 9+9= 18 ευρώ αν δεν ήταν 3D η προβολή, βάλε και τις σαβουρίτσες που πάντα τρως εκεί, πήγαινε το σύνολο στα 30 ευρώ σχεδόν! Αλλά και τίποτα να μην έτρωγες, να έχωνες στην τσάντα σου πατατάκια και να τα περνούσες "στη ζούλα", πάλι τα 20 ευρώ δεν ήταν και οικονομική έξοδος! Ευτυχώς το κατάλαβαν οι ιθύνοντες, μείωσαν τις τιμές και ξεκίνησαν πολλές προσφορές μεσοβδόμαδα. Έτσι μπορώ κι εγώ μια μαμά με δυο παιδιά που πριν ήθελα 3 Χ 9 ευρώ = 27 ευρώ (χωρίς τα παρελκόμενα φυσικά), να μπορώ να πάω με τα μισά χρήματα.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><u>ΔΩΡΑΚΙ</u></b></div>
<br />
Έτσι λοιπόν και εγώ σκέφτηκα να κάνω ένα δωράκι σε όλους όσους αγαπούν σινεμαδάκι και μάλιστα θερινό. Ακούστε πως έχει το πράμα:<br />
<br />
Ανέλαβαν φίλοι μου αγαπημένοι, ένα θερινό σινεμά στην Αργυρούπολη, το οποίο ανακαίνισαν πρόσφατα και αγαπούν πολύ. Προβάλει όλες τις καινούριες ταινίες, blockbusters, σινεφίλ και φυσικά παιδικές! Τώρα που τελειώνουν και τα σχολεία, θα γίνουμε θαμώνες φορ σουρ! Δεν έχουμε πάει με τα τέκνα μου σε θερινό. Θα είναι η πρώτη τους φορά! Θα τρελαθούν!<br />
<br />
Λοιπόν κουκλιά μου! Ο θερινός κινηματογράφος λέγεται <a href="http://www.athinorama.gr/cinema/hall.aspx?id=1001224">ALOMA </a>και βρίσκεται στην <b>Αργυρούπολη</b>, M.Γερουλάνου 103 & Πόντου (στάση ΜΕΤΡΟ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗ).<br />
<br />
Αν θέλετε, κάν'τε like <a href="https://www.facebook.com/cine.aloma">εδώ </a>για να τους ανεβάσουμε!!!<br />
<br />
Όσοι είστε <b>εντός Αττικής</b> και μπορείτε να τον επισκεφθείτε, δηλώστε συμμετοχή για να κερδίσετε 5 <b>διπλές προσκλήσεις για προβολή από Δευτέρα έως και Πέμπτη</b>.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><u>Τρόπος:</u></b></div>
<br />
Αφήστε σχόλιο κάτω από αυτή την ανάρτηση ή στείλτε μου email με την ένδειξη "διαγωνισμός", <b><u><span style="color: #38761d;">με μία αγαπημένη ταινία που απολαύσετε κάποιο καλοκαίρι με τον έρωτά σας ή με κολλητή φίλη/ο/ους!</span></u></b><br />
<br />
(Όσοι δεν θέλετε ή δεν μπορείτε να συμμετέχετε λόγω απόστασης, αφήστε και εσείς σχόλιο πάραυτα, γράφοντας την αγαπημένη σας ταινία, με την ένδειξη "<b>δεν συμμετέχω</b>").<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><u>Όροι συμμετοχής:</u></b></div>
<br />
-Λόγω περιοχής, αναγκαστικά μπορούν να συμμετάσχουν μόνο κάτοικοι Αττικής.<br />
<br />
-Ο διαγωνισμός θα διαρκέσει <b>από σήμερα 6/6/14 έως και Τετάρτη 11/6/14</b>. Οι νικητές θα ειδοποιηθούν με email και θα ανακοινωθούν τα ονόματά τους και στο blog μου. <b>Για το λόγο αυτό, αφήστε έγκυρη διεύθυνση email.</b><br />
<br />
-Οι νικητές θα επικοινωνήσουν τηλεφωνικά με το <a href="http://www.athinorama.gr/cinema/hall.aspx?id=1001224">cine ALOMA</a> στο 210-9937011 για να κανονίσουν πότε θα αξιοποιήσουν τις προσκλήσεις τους (για προβολές από Δευτέρα έως και Πέμπτη) και για όποια ταινία επιλέξουν.<br />
<br />
-Οι προσκλήσεις θα ισχύουν <b>μέχρι και 15/7/14</b>.<br />
<br />
Καλή επιτυχία σε όλα τα filmaniac αναγνωστάκια μου!!!<br />
<br />
--------------------------<br />
<b><span style="color: #741b47;">UPDATE:</span></b><br />
<span style="color: #741b47;"><b>Οι νικήτριες έχουν </b><b>ήδη </b><b>ενημερωθεί μέσω email και τους εύχομαι καλή προβολή!!!!</b></span><br />
<b><span style="color: #741b47;"><br /></span></b>
<b><span style="color: #741b47;">Για λόγους ασφαλείας, γράφω μόνο τα αρχικά από το ονοματεπώνυμό τους:</span></b><br />
<b><span style="color: #741b47;"><br /></span></b>
<b><span style="color: #741b47;">Α.Δ.</span></b><br />
<b><span style="color: #741b47;">Α.Σ.</span></b><br />
<b><span style="color: #741b47;">Ε.Τ.</span></b><br />
<b><span style="color: #741b47;">Ζ.Σ.</span></b><br />
<b><span style="color: #741b47;">Κ.Κ.</span></b><br />
<b><span style="color: #741b47;">Π.Κ.</span></b><br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidwxwZEY2ObNC_laaw65iJYgtgc-9lkiW2izJSrOYCuVZ-zIsOx5YfPFfW8hUXa3JdsyI6S_YmN328WA4Y32L8Kjif0IjqlXcfJvBiaTKMan5ZoDM7FHype92IMOsSOSmaRUL64pXR9lQ/s1600/the+end.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidwxwZEY2ObNC_laaw65iJYgtgc-9lkiW2izJSrOYCuVZ-zIsOx5YfPFfW8hUXa3JdsyI6S_YmN328WA4Y32L8Kjif0IjqlXcfJvBiaTKMan5ZoDM7FHype92IMOsSOSmaRUL64pXR9lQ/s1600/the+end.png" height="200" width="185" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">φώτο από <a href="http://ilovecinema-potzina.blogspot.com/">εδώ</a></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
Σας αφήνω γιατί έχω να ετοιμαστώ για εκπομπή σήμερις με τρομερό θέμα!!!!! Νομίζω θα πέσει πολύ γέλιο!!! Συντονιστείτε στις 22:00 σήμερα το βράδυ στον<a href="http://www.ifeelkid.gr/"> www.ifeelkid.gr</a> και πατήστε LISTEN για να απολαύσετε τις <a href="http://www.ifeelkid.gr/%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CE%B7-%CE%B2%CE%AD%CF%81%CE%B1-%CF%83%CE%BF%CF%86%CE%AF%CE%B1-%CE%B4%CE%AE%CE%BC%CE%B7%CF%84%CF%81%CE%B1/">mama colada</a> (κάντε κλικ)!<br />
<br />
<br />
Σας στέλνω πολλά πολλά χαμόγελα!!!<br />
<br />
Δήμητρα<br />
<br />
<br />
ΥΓ Μην νιώθετε άσχημα αν δεν θέλετε ή δεν μπορείτε να ακούσετε την εκπομπή μας. Εμείς κάνουμε το κέφι μας, περνάμε καλά και θέλουμε και όσοι μας ακούτε να κάνετε το ίδιο. Αν χάσετε την εκπομπή και θέλετε να την ακούσετε όταν έχετε χρόνο, θα την βάζω στο blog μου κάτω κάτω μόλις ανεβαίνει στο αρχείο στο mix cloud ή μπορείτε να μπαίνετε στο αρχείο των εκπομπών του www.ifeelkid.gr (<a href="http://www.ifeelkid.gr/?show=mama-colada">εδώ</a>) για να την ακούσετε.</div>
Dimitra•Counting SΜiLEShttp://www.blogger.com/profile/00487377766166852720noreply@blogger.com24tag:blogger.com,1999:blog-8605527080648893367.post-26065794531697402252014-05-23T11:40:00.001+03:002015-01-22T16:00:12.996+02:00We feel good στον ifeelkid!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Ξέρω, θα με κοροϊδεύετε....έχει κολλήσει το blog μου στο.....<a href="http://www.countingsmiles.gr/2014/04/blog-post_11.html">περιστέρι </a>εδώ και εβδομάδες. Σε λίγο θα έβγαιναν και "Τα πουλιά" του Χίτσκοκ να με λιντσάρουν:)<br />
<div>
<div>
<br /></div>
<div>
Φιλαράκια μου δεν μπορώ να οργανώσω σωστά τις 24 ώρες της ημέρας! Θέλω το μαγικό συστατικό! Πώς τα καταφέρνετε εσείς? Δεν μου φτάνουν οι ώρες. Νιώθω πως περνάνε και τελικά δεν κάνω τίποτα...<br />
<br />
Και μέσα σε όλα αυτά που γεμίζουν τις μέρες (και τις νύχτες μου), προστέθηκε και κάτι καινούριο για να τις απογειώσει!!!! </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Σχεδόν καρμικά, ήρθε μια πρόταση για ιντερνετική ραδιοφωνική εκπομπή, στο ένα και μοναδικό παιδικό ραδιόφωνο........στον<a href="http://www.ifeelkid.gr/"> ifeelkid.gr</a>. Όχι όμως μόνη μου. Με άλλες τρεις αγαπημένες μπλογκοφιλενάδες! Τη <a href="http://owlmommy.blogspot.gr/">Βέρα</a>, την <a href="http://www.anthomeli.com/">Κάλη </a>και τη <a href="http://shareyourlikes.wordpress.com/">Σοφία</a>.<br />
<br />
Ο ifeelkid είναι (για μένα) μια καταπληκτική ιδέα ενός σούπερ δραστήριου μπαμπά του Κωνσταντίνου, για να περνούν τα παιδιά μας (αλλά και εμείς) όμορφα, δημιουργικά και χαλαρά τις ώρες της ημέρας. Έχει ολημερίς δεκάδες εκπομπές για να καλύπτουν κάθε γούστο. Φανταστικές μουσικές (από τον Σταύρο), παιδικά παραμύθια αλλά και τραγούδια. Σερφάρετε λίγο στο <a href="http://www.ifeelkid.gr/schedule/">πρόγραμμα </a>να δείτε τι εννοώ και τσεκάρετε και τις φοβερές <a href="http://www.ifeelkid.gr/show/">εκπομπές </a>που γεμίζουν την καθημερινότητα μας.<br />
<br />
<a name='more'></a><br /><br />
Αν δεν θέλετε να αποβλακώνονται τα παιδιά σας στην τι-βι και στα τάμπλετ όσο εσείς κάνετε δουλειές (γιατί έτσι την πατάμε πολλές φορές οι μαμάδες δυστυχώς), βάλτε τους<a href="http://www.ifeelkid.gr/"> ifeelkid.gr</a> και πατήστε <b>LISTEN </b>πάνω δεξιά! Θα ακούσουν παιδικά παραμύθια, τραγούδια, τον Μορμόλη, τη Ντενεκεδούπολη, το μικρό Νικόλα, τον θαυμαστό κόσμο της Disney και παράλληλα θα μπορούν να ζωγραφίζουν και να παίζουν (ή και να πλακώνονται...όλα μες τη ζωή είναι).<br />
<br />
Για να δείτε τους τρόπους ακρόασης αναλυτικά, μπείτε <a href="http://www.ifeelkid.gr/radio-players/">εδώ</a>. Εκτός από τον υπολογιστή, όσοι έχετε tablet ή smartphone, κατεβάστε την εφαρμογή δωρεάν και έτσι θα ακούτε και στο κινητό σας, όσο πχ περιμένετε με τα παιδιά στον παιδίατρο ή σε κάποιο ραντεβού:)<br />
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4PL0KfzIpEe_RscNhzZ9Zx3RzX1n9d1URXRkYZZHvbgwESYi5b5xzlBELNb4jDVKrSnF8Rr4awn8BXj19LOTTBhWuMWV0XN8ZnlmJdyzFaxQuqWvdlK0Nxc0fC5eS07Ebn6Jd4JLutzI/s1600/ifeelkid-logo.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4PL0KfzIpEe_RscNhzZ9Zx3RzX1n9d1URXRkYZZHvbgwESYi5b5xzlBELNb4jDVKrSnF8Rr4awn8BXj19LOTTBhWuMWV0XN8ZnlmJdyzFaxQuqWvdlK0Nxc0fC5eS07Ebn6Jd4JLutzI/s1600/ifeelkid-logo.png" height="285" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<div>
<br /></div>
<div>
Πάμε στα δικά μας. Εννοείται λοιπόν πως η πρώτη μου σκέψη ήταν να αρνηθώ! Τι έχω να πω εγώ που μπορεί να γεμίσει ολόκληρη εκπομπή? Μόνη μου όχι, αλλά με τις φιλενάδες μου ναι! <br />
<br />
Συζητώντας τι θα λέμε στην εκπομπή μας κάθε <b>Παρασκευή βράδυ στις 22:00</b>, ποιο θα είναι το logo μας, πως θα την ονομάσουμε, κλπ μας ήρθε ιδέα τρελή. Τι κάνουν τέσσερα μαμαδογκομενάκια όταν βγαίνουν Παρασκευή βράδυ? Ναι, πίνουν ποτάκι. Και ένα ποτάκι που μας ταιριάζει γιατί είναι δροσερό, καλοκαιρινό και τσαχπίνικο (σαν και μας) ποιο είναι? Η pina colada....εξού λοιπόν το όνομά μας...<b>mama colada</b>!<br />
<br />
Τα τέσσερα μαμαδογκομενάκια λοιπόν, πίνουν ποτάκι και συζητάνε για τα παιδιά τους, τους άντρες (τους), γενικώς ανάλαφρα και χαρούμενα θέματα. Έτσι θα κάνουμε και εμείς. Θα είμαστε μια συντροφιά για τα βράδια της Παρασκευής. <b>Αν μας χάνετε, μπορείτε να μπαίνετε στο αρχείο των εκπομπών να μας ακούτε</b>.<br />
<br />
Πήγαμε για ένα δοκιμαστικούλι, γνωρίσαμε τον υπέροχο ιδρυτή του <b>ifeelkid</b>, Κωνσταντίνο και τον λιγομίλητο ηχολήπτη Σταύρο, και βγάλαμε και φωτογραφίες. Πάρτε μια τζούρα:<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwdLaS6p8ogRGEq8hxj8VeUgK_GCErlyhy1UUm7IS6IAqAheJiDivA9M0rn9gUnjKR1TgVF_SmyiVDsOwS6jU_WiFEeu0dCVXMGPoBtTJ7NhyphenhyphenJHnzV5jdESnY5ZnE4g89cE3k9ZF62yUk/s1600/mamacolada1.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwdLaS6p8ogRGEq8hxj8VeUgK_GCErlyhy1UUm7IS6IAqAheJiDivA9M0rn9gUnjKR1TgVF_SmyiVDsOwS6jU_WiFEeu0dCVXMGPoBtTJ7NhyphenhyphenJHnzV5jdESnY5ZnE4g89cE3k9ZF62yUk/s1600/mamacolada1.png" height="271" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><a href="http://shareyourlikes.wordpress.com/2014/05/23/mama-colada-%CE%B5%CE%BD-%CF%84%CE%B7-%CE%B5%CE%BD%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%BD%CE%AD%CE%B1-%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%AE-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CF%83%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%BF/">Σοφία</a>, εγώ, <a href="http://owlmommy.blogspot.gr/2014/05/blog-post_23.html">Βέρα </a>και <a href="http://www.anthomeli.com/2014/05/blog-post_5224.html">Κάλη</a></td></tr>
</tbody></table>
<br />
Συντονιστείτε <a href="http://www.ifeelkid.gr/?show=mama-colada"><b><span style="color: #38761d;">λοιπόν </span></b></a><b>σήμερα Παρασκευή</b> (και κάθε Παρασκευή) <b>στις 22:00 το βράδυ</b> να χαλαρώσουμε και να γελάσουμε παρέα. Λόγω του ονόματος της εκπομπής μας και του καλοκαιριού που πλησιάζει, σκέφτομαι πως οι μουσικές που θα ακούσουμε θα είναι κάπως <a href="https://www.youtube.com/watch?v=XZHF6SDWtU8">έτσι </a>ή <a href="https://www.youtube.com/watch?v=E0am0jzT1SY">έτσι </a>ή <a href="https://www.youtube.com/watch?v=KeT5-lw381E">έτσι</a>. Για να δούμε τι θα μας βάλει ο Σταύρος γιατί προβλέπω να κάνουμε κατάληψη στα μηχανήματά του!!!<br />
<br />
Είμαστε αγχωμένες τρομερά! Η καρδιά μας πάει να σπάσει. Να είστε επιεικείς φίλοι μου! Αν πούμε και καμιά κοτσάνα....κάντε πως δεν ακούσατε:)<br />
<br />
(Σςςςς μην το πείτε αλλά με φοβούνται οι υπόλοιπες 3 γιατί είμαι ολίγον αθυρόστομη και ενίοτε πετάω και πατάτες....θα προσπαθώ να μασάω παρά να μιλάω...πολύ)</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Σας περιμένουμε με κρασάκι, κρύα μπυρίτσα, τσικουδιά, ρακί ή φυσικά...pina colada!<br />
<br />
Πάμε να μετρήσουμε χαμόγελα και υψηλά ποσοστά ακρόασης:))))<br />
<br />
Δήμητρα<br />
<br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">ΥΓ Μετά<span style="font-size: 16px;"> τη <b>συγκλονιστική δοκιμαστική ραδιοφωνική εμπειρία</b> τις προάλλες, προσγειώθηκα απότομα στην καθημερινότητά μου και σε μια ατέλειωτη στοίβα με ασιδέρωτα. Θυμήθηκα πως είμαι ακόμα μαμά και νοικοκυρά και γλύτωσα τον ψωνισμό που πλησίαζε επικίνδυνα το κατώφλι του σπιτιού μου:)</span></span></div>
<div style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 16px;">
<br /></div>
<div>
<div>
<br /></div>
</div>
</div>
</div>
Dimitra•Counting SΜiLEShttp://www.blogger.com/profile/00487377766166852720noreply@blogger.com48tag:blogger.com,1999:blog-8605527080648893367.post-42268515903945799442014-04-11T21:44:00.001+03:002015-01-22T16:00:31.666+02:00Ένα χάρτινο περιστέρι + μια θέση στα ρεκόρ Γκίνες = μία μοναδική εμπειρία!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Όταν ζήτησε η δασκάλα του γιου μου (Α' Δημοτικού) να συνοδέψουμε-βοηθήσουμε 4-5 μαμάδες σε μια εκδρομή που θα πήγαινε το σχολείο στο Καλλιμάρμαρο, μιας ένας κίνδυνος υπήρχε λόγω του μεγάλου χώρου και της πολυκοσμίας, χωρίς καν να το σκεφτώ είπα το ναι. Ψοφάω για οτιδήποτε έχει να κάνει με τα παιδιά μου, τις δραστηριότητές τους και γενικά ότι τους γεμίζει εμπειρίες. Φυσικά θα ήταν και η κόρη μου που πάει Β' Δημοτικού μαζί και είχα διπλή χαρά!<br />
<br />
Ξέραμε λοιπόν πως θα πάμε σε μια εκδήλωση για τους Ολυμπιακούς αγώνες. Μιας και πήζω τελευταία, δεν ασχολήθηκα να μάθω που ακριβώς θα πάμε. Μια μέρα πριν έμαθα.<br />
<br />
Ναι. Θα ήμασταν και εμείς αρωγοί στην προσπάθεια να μπούμε στα ρεκόρ <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF_%CE%93%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CF%82">Γκίνες </a>για την κατασκευή του μεγαλύτερου χάρτινου περιστεριού. Μια προσπάθεια που στόχο είχε και έχει δηλαδή, να περάσει στους μαθητές και σε όλο τον κόσμο, τα μηνύματα των Ολυμπιακών Αξιών, του ευ αγωνίζεσθαι, της ειρήνης, της φιλίας, της αριστείας, μέσα από την κοινή αυτή προσπάθεια.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMJZ5WVGtvh7-qRw6f6dUYwldcJV-SzHuc8lzKFbfd8RaE1vKijq-Xkqtp8nNorYoCh4PrDWsHNH1xWn85JzKOeOycLbzlFqZdYFJzzQrlYMlKqLwbujMh5MQwtVoYa-NlCYwGjg4iihI/s1600/kallimarmaro.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMJZ5WVGtvh7-qRw6f6dUYwldcJV-SzHuc8lzKFbfd8RaE1vKijq-Xkqtp8nNorYoCh4PrDWsHNH1xWn85JzKOeOycLbzlFqZdYFJzzQrlYMlKqLwbujMh5MQwtVoYa-NlCYwGjg4iihI/s1600/kallimarmaro.png" height="480" width="640" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a><br />
Μια άκρως οργανωμένη και πρωτότυπη πρωτοβουλία του Υπουργείου Παιδείας σε συνεργασία με την Εθνική Ολυμπιακή Ακαδημία της Ελλάδας, στα πλαίσια του 4ου Πανελλήνιου Προγράμματος "Ημέρα Ολυμπιακής Παιδείας". <br />
<div style="text-align: left;">
</div>
<ul style="text-align: left;">
<li>11 Απριλίου 2014</li>
<li>3.000 τ.μ. η έκταση του τεράστιου περιστεριού!</li>
<li>45.000 μαθητές νηπιαγωγείων, δημοτικών, γυμνασίων και λυκείων από ΟΛΗ την Ελλάδα!</li>
<li>280.000 χάρτινα καραβάκια από Α4!</li>
</ul>
<br />
Δεν θα σας κουράσω με λεπτομέρειες που θα διαβάσετε σε διάφορα <a href="http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26510&subid=2&pubid=113254838">sites</a>. Ήθελα μόνο να σας περιγράψω πόσο μοναδική εμπειρία ήταν και είχα την τύχη να τη ζήσω σαν μαμά μαζί με τα παιδιά μου. <br />
<br />
Φτάσαμε νωρίς και πήγαμε στη θέση μας. Μπορεί να υπήρχαν εκατοντάδες σχολεία, αλλά η οργάνωση ήταν φοβερή. Σεβασμός, πειθαρχία και πολύ μεράκι από τους εθελοντές! Για όσους δεν γνωρίζουν, απαγορεύονται οι καφέδες και οι τσίχλες στο στάδιο για την αποφυγή λεκέδων στα μάρμαρα του σταδίου. Η καφρίλα βέβαια όπως πάντα από εμάς τους Ελληνάρες που κοιτάμε πως να περάσουμε τους καφέδες κρυμμένους και τελικά αρκετούς χυμένους, σιγά μην έλειψε! <br />
<br />
Οι εθελοντές μας καθοδηγούσαν, μας μετέδιδαν το κέφι τους αλλά και το δέος τους. Σχολεία συνεχώς κατέφθαναν. Το στάδιο γέμιζε. Παιδιά και δασκάλους. Κέφι και περηφάνια.<br />
<br />
Τα Α4 μοιράζονταν σε μικρούς και μεγάλους, οι σακούλες που μάζευαν τα έτοιμα καραβάκια πηγαινοερχόντουσαν και ο πυρετός των καραβακιων είχε ανέβει!!!! Χάρτινα καραβάκια παντού! Θυμηθήκαμε τα παιδικά μας χρόνια οι μεγάλοι, μας έδειχναν οι μικροί γελώντας.<br />
Μας τέλειωναν τα χαρτιά, ψάχναμε να βρούμε περισσευούμενα από δίπλα, πάνω, κάτω, μοιραζόμασταν. Κάποια σχολεία είχαν έρθει προετοιμασμένα με δεκάδες χιλιάδες έτοιμα.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6its4M0FJyYrjhlmClb04zJKY4OVYmu-qAfKVPPZTBmWbQVon_T8yl9WY81xL0RuGbkaDD2iLwqC3_nYLfM8Ji8UtK0u2y9pSPQl5HwLbLWF02KpZS-lfN4ucAjQtS0FBc7dmo8k4yAE/s1600/kallimarmaro2.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6its4M0FJyYrjhlmClb04zJKY4OVYmu-qAfKVPPZTBmWbQVon_T8yl9WY81xL0RuGbkaDD2iLwqC3_nYLfM8Ji8UtK0u2y9pSPQl5HwLbLWF02KpZS-lfN4ucAjQtS0FBc7dmo8k4yAE/s1600/kallimarmaro2.png" height="480" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Παρόντες στην εκδήλωση ήταν φυσικά και όλοι αυτοί που πρέπει να παρευρίσκονται κάθε φορά και δεν χρειάζεται να τους εκθειάσω.<br />
<br />
Ο Γιώργος Καπουτζίδης ως παρουσιαστής ήταν πολύ κεφάτος και μεταδοτικός και η Κατερίνα Λέχου Πρωθιέρεια της Αφής και Παράδοσης της Ολυμπιακής Φλόγας για τους Ολυμπιακούς αγώνες του Ρίο 2016 ήταν πανέμορφη και ταπεινή. Δεκάδες ολυμπιονίκες είχαν παρευρεθεί αφιλοκερδώς όπως διάβασα, αλλά και <b>παιδιά του Συλλόγου Ελπίδα</b> στα οποία ήταν αφιερωμένη η μέρα αυτή. Τι να σας πω για τη στιγμή που εμφανίστηκαν και μας χαιρέτησαν με καμάρι και μας μετέδωσαν τη δύναμη και την ελπίδα τους.<br />
<br />
Οι καλλιτέχνες (Demy, Vegas, Κώστας Μαρτάκης, Shaya, κλπ) που είχαν έρθει να δώσουν ακόμα παραπάνω κέφι στην οργάνωση, έκαναν φοβερή δουλειά! Ο Φωκάς Ευαγγελινός είχε ετοιμάσει <b>χορογραφία βάσει κάποιων ολυμπιακών αθλημάτων </b>(πάλη, άρση βαρών, κολύμβηση, τοξοβολία, δίσκος) και σε συνδυασμό με το ρυθμό και τη μουσική, γίναμε και εμείς χορευτές! Το κέφι στο ζενίθ! Δεν υπήρχε άνθρωπος να κάθεται! Ήμασταν όλοι όρθιοι, με χέρια ψηλά και χορεύαμε! Δεν μπορώ πραγματικά να σας περιγράψω τη χαρά μου! Σας γράφω και ανατριχιάζω! Καμάρωνα τα παιδιά μου που ζούσαν και εκείνα την εμπειρία αυτή, καμάρωνα όλα τα παιδιά, τους εκπαιδευτικούς, τους εθελοντές. <br />
<br />
Θέλω να πω ένα μεγάλο <b>ΜΠΡΑΒΟ στη δασκάλα του γιου μου</b>, που ξεσήκωσε το σχολείο μας για να παρευρεθεί, αλλά και σε <b>ΟΛΟΥΣ τους δάσκαλους και εκπαιδευτικούς</b> που κάνουν πέρα την ταλαιπωρία και την τεράστια ευθύνη που τέτοιες εκδηλώσεις/εκδρομές κρύβουν, για να ζήσουν οι μαθητές τους τέτοιες μοναδικές εμπειρίες. Είναι παρήγορο να συναντάμε στην πορεία της ζωής μας ως γονείς, δασκάλους με μεράκι, όρεξη και ζήλο. Νιώθω πολύ τυχερή. <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-GOkb5n6usJsn9dBjeruG5owWeWjotcyTXxBbr0DBdoLL8D_h40ZPzMjtTTBCbB6So015GYA3QI3Q7Sphv4Bxifz314DObJgFobNVNIsMVdRyRl6wpwb1RrY-xfDtG9NkWqZ3C36gMz4/s1600/peristeri1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-GOkb5n6usJsn9dBjeruG5owWeWjotcyTXxBbr0DBdoLL8D_h40ZPzMjtTTBCbB6So015GYA3QI3Q7Sphv4Bxifz314DObJgFobNVNIsMVdRyRl6wpwb1RrY-xfDtG9NkWqZ3C36gMz4/s1600/peristeri1.jpg" height="424" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">το περιστέρι ολοκληρωμένο</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Διάβασα σε κάποιο site πως το προηγούμενο ρεκόρ κατασκευής χάρτινου περιστεριού το είχε κατακτήσει το Τόκιο, με μόνο 16.000 καραβάκια! Τι να πει καλέ το Τόκιο μπροστά μας!!! Εμείς είμαστε πληθωρικοί Έλληνες και όλα τα κάνουμε μεγάλα:)<br />
<br />
<div>
<div>
Σήμερα φίλοι μου έβαλα και εγώ μαζί με τα παιδιά μου ένα λιθαράκι, για την ακρίβεια μερικά χάρτινα καραβάκια, ώστε να κατακτήσουμε μια θέση στα ρεκόρ <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF_%CE%93%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CF%82">Γκίνες</a>! </div>
<br />
<b>Μαζί λοιπόν με τα μικρά καραβάκια, μέτρησα και πολλά μεγάλα χαμόγελα:)</b><br />
<br />
Με αγάπη<br />
Δήμητρα<br />
<br />
<br />
<b>ΥΓ1 Η <a href="http://mommasdailylife.blogspot.gr/">Μάχη </a>και η καινούρια ομάδα στο FB των <a href="https://www.facebook.com/groups/mamadoblogs/">μαμαδο-blogs</a> (δείτε δεξιά) ανέβαζε φώτος που της έστελνα σε αναμετάδοση στο FB. Μαχάμα μου σ'ευχαριστώ!</b><br />
<b><br /></b>
<b>ΥΓ2 Η ανάρτηση αυτή δεν θα είχε γίνει αν δεν με είχε ξεσηκώσει το <a href="http://www.anthomeli.com/">Κατερινάκι</a>. Ευχαριστώ πολύ Κατερίνα!!!</b><br />
<b><br /></b>
<b>ΥΓ3 Όσοι θέλετε να πάρετε μια γεύση από την εκδήλωση, μπορείτε <a href="https://www.youtube.com/watch?v=pH4y4oCioLk">εδώ</a>.</b><br />
<b><br /></b>
<br />
<span style="border: 0px; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: inherit; font-size: x-small;"><span style="line-height: 14px;">photos via:</span><br />http://hoa.org.gr/<br /><span style="line-height: 14px;">http://www.naftemporiki.gr/story/793247/mathites-apo-oli-tin-ellada-mpainoun-sta-rekor-gkines-me-ena-gigantiaio-xartino-peristeri</span></span></span><br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="line-height: 14px;">http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26510&subid=2&pubid=113254838</span></span><br />
<span style="font-family: inherit; font-size: x-small;">http://www.neolaia.gr/2014/04/09/ellhniko-xartino-leuko-peristeri/#ixzz2yagAStcM</span><br />
<br /></div>
</div>
Dimitra•Counting SΜiLEShttp://www.blogger.com/profile/00487377766166852720noreply@blogger.com39tag:blogger.com,1999:blog-8605527080648893367.post-57940770453078716802014-03-23T23:39:00.000+02:002015-01-22T16:01:28.475+02:00Αγόρια Vs Κορίτσια<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: left;">
Αφορμή για την ανάρτηση αυτή, στάθηκε η μάζωξη φίλων του γιου μου τις προάλλες. Καθόμουν και τους παρατηρούσα (καθώς παραληρούσα) και σκεφτόμουν πόσο διαφορετικά είναι μεταξύ τους τα δύο φύλα....και από τόσο μικρά.</div>
</div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXmyPueX_2y6ULl4KB0oJu84wQn4m-4fC0Agxjr_APqHswKh7s7NFVvCKxqrQ7dRGqjHSsUou1GBPn5flIAHIcCaTDuFeAzz3gvrLyr0AhMXF2onDMjIDzGRTNA_I9nJW7uWYe7GoH7EA/s1600/boysplaying.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-align: left;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXmyPueX_2y6ULl4KB0oJu84wQn4m-4fC0Agxjr_APqHswKh7s7NFVvCKxqrQ7dRGqjHSsUou1GBPn5flIAHIcCaTDuFeAzz3gvrLyr0AhMXF2onDMjIDzGRTNA_I9nJW7uWYe7GoH7EA/s1600/boysplaying.png" /></a></div>
<div style="text-align: left;">
Την Τρίτη που μας πέρασε λοιπόν, τα παιδιά μου δεν είχαν σχολείο και καλέσαμε δυο φίλους του Παναγιώτη που τελικά έγιναν τρεις, στο σύνολο δλδ τέσσερα 6χρονα αγόρια που ξεχείλιζαν (για την ακρίβεια υπερχείλιζαν) ζωηράδα και ταρζανιά. Η πονηρή εγώ μάνα, είχα τη φαεινή ιδέα πως θα παίξουν όμορφα και θα μπορέσω εγώ να κάτσω να γράψω καμιά ανάρτηση! Καλά να πάθω:) Η καημένη η Αναστασία (8 ετών), ήθελε να την παίξουν, αλλά εκείνοι<b> ήταν πολύ απασχολημένοι να παίζουν ποδόσφαιρο και να κλάνουν! </b></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
</div>
<div style="text-align: left;">
<span style="text-align: justify;">Το σπίτι μας είναι μικρό και αυτό είναι καλό γιατί το καθαρίζω γρήγορα, αλλά κακό όταν τα παιδιά θέλουν άπλα για να παίξουν. Μαζεύτηκαν </span>λοιπόν τα τέσσερα αγόρια. Τα δύο είναι ζωηρά και το ξέρω (και μ'αρέσει!). Ο γιος μου και ο κολλητός του ο Γ. Οι άλλοι δύο νόμιζα πως ήταν (μέχρι πρόσφατα) ήσυχα και ώριμα αγόρια. Ναι καλά! Μόλις η δύναμη κρούσης ενώθηκε, ξεδιπλώθηκε το ταλέντο τους στην φασαρία:)</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: left;">
<br />
<a name='more'></a><br /></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: left;">
Ξεκίνησαν να παίζουν ποδόσφαιρο στο μικρό, κακόμοιρο σαλονάκι μου με ένα τέρμα τη τζαμαρία και άλλο τέρμα μια βιβλιοθήκη όπου ψηλά υπάρχουν μπουκάλια με ποτά. Τους άφησα η κατακαημένη μάνα γιατί το λατρεύουν και οι τέσσερις το ποδόσφαιρο. Όταν είδα όμως πως η ζημιά κατέφθανε απειλητικά, τους δελέασα με διαγωνισμό ζωγραφικής. Τσίμπησαν μπορώ να πω γιατί όρισα και έπαθλο. Ζωγράφισαν για το τεράστιο διάστημα των 10' και επέστρεψαν στο.....ποδόσφαιρο στο μικρό πάντα και κακόμοιρο σαλονάκι μου. </div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: left;">
Μετά από λίγο τους ξαναδελέασα με χάντρες pyssla (<a href="http://shareyourlikes.wordpress.com/2012/03/05/%CF%86%CF%84%CE%B9%CE%AC%CE%BE%CE%B5-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CE%BB-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%87%CE%AC%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%B5%CF%82/">εδώ </a>, <a href="http://www.anthomeli.com/2013/12/pyssla-diy.html">εδώ </a>κι <a href="http://mammy-on-line.blogspot.gr/2014/01/diy-pyssla.html">εδώ</a>). Τσίμπησαν ξανά, αλλά πάλι για λίγο και επέστρεψαν στο άτιμο αυτό άθλημα. Την έβλεπα εγώ τη τζαμαρία. Θα "έκλαιγε" σε λίγο.</div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: left;">
Αφού λύσσαξαν και κουράστηκαν, έκαναν ένα διάλειμμα για φαγητό. Ευτυχώς, αναστέναξα. Γέμισαν τα στομαχάκια τους και αναθάρρησα πως θα ηρεμήσουν. Ζήτησαν να τους βάλω μουσική να χορέψουν. Εντάξει, σκέφτηκα, η μουσική ευφραίνει καρδίες. Θα ευφράνει και τις δικές τους. Έλα μου ντε. Χόρευαν και πηδούσαν από καναπέ σε καναπέ, κουτουλιόντουσαν, τραγουδούσαν και....έκλαναν! Ναι ρε γμτ. Μάλλον η κλανιά είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ανδρικής τους φύσης. Ξέρω κι εγώ? Έβγαλαν και τα πάνω μέρη των μπλουζών τους γιατί είχαν ιδρώσει και έκαναν γκριμάτσες σαν μποντιμπιλντεράδες, έσκουζαν και.....έκλαναν (πάλι). <br />
<br /></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: left;">
Η Αναστασία και εγώ είχαμε κάτσει σε μια γωνίτσα και τους κοιτούσαμε αποσβολωμένες. </div>
<div style="text-align: left;">
Φυσικά δεν αντέξαμε και αρχίσαμε τα γέλια.</div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: left;">
Εκεί κάπου λοιπόν άρχισα να σκέφτομαι πόσο διαφορετικά είναι τα αγόρια από τα κορίτσια. </div>
<br />
<div style="text-align: left;">
# <b>Μυστικά</b>: Έρχονται φίλες της κόρης μου σπίτι για παιχνίδι? Κλείνονται στο δωμάτιο και πίτσι πίτσι με τα μυστικά τους και τα μωρά τους. Έρχονται αγόρια? Ανοιχτές οι πόρτες διάπλατα. Απλά και σταράτα.</div>
<br />
<div style="text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhajEeH3AR1gijt6tN-MVxfo76U-mCjWfNMFH4KgcgAbd6i7YDon7ZVAr_-SsNtspmJz4nsfg0UHi8yO9UibCU0btsyOat_7k5RBWpL-AkKDV3HuOg3eOaELkEe5hpu7WFY03wPUVxHHTU/s1600/girlsplaying.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-align: left;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhajEeH3AR1gijt6tN-MVxfo76U-mCjWfNMFH4KgcgAbd6i7YDon7ZVAr_-SsNtspmJz4nsfg0UHi8yO9UibCU0btsyOat_7k5RBWpL-AkKDV3HuOg3eOaELkEe5hpu7WFY03wPUVxHHTU/s1600/girlsplaying.jpg" height="320" width="248" /></a></div>
<div style="text-align: left;">
# <b>Θόρυβος</b>: Παίζουν ήρεμα και αθόρυβα οι κυρίες σαν να μην υπάρχουν. Οι κύριοι? Κάνουν απλά φασαρία...αυτό που ξέρουν καλά:)</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
# <b>Παιχνίδια</b>: Πάει ο Παναγιώτης σε φίλο του να παίξει? Δεν παίρνει τίποτα μαζί του (άντε καμιά τάπα). Πάει η Αναστασία? Κουβαλάει τα μωρά της, το ρηλάξ τους, το καρότσι και την κούνια τους και δύο τσάντες με συμπράγκαλα, μετακόμιση ολόκληρη!</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
# <b>Ντύσιμο</b>: Για την Αναστασία ολόκληρη διαδικασία κάθε πρωί. Κάθεται και χαζεύει τα συρτάρια της για να βρει τι θα φορέσει. Βρε χρυσή μου κοπέλα, να τα βγάλουμε από το βράδυ να είναι έτοιμα. Όχι, εκείνη, θέλει να τα διαλέξει εκείνη την ώρα, ανάλογα τη διάθεσή της. Ο άλλος με αφήνει να του βγάζω ότι ρούχα θέλω εγώ. Απλά δεν ασχολείται (είναι βέβαια μέχρι ν'αρχίσει να γκομενίζει και τότε θα δω τι έχω να πάθω!).</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
# <b>Έρωτας</b>: Σούξου μούξου η Αναστασία με την κολλητή της Σ. ποιον θα παντρευτούν και χαχανητά πονηριάς. Έχουν ήδη αποφασίσει <a href="http://www.countingsmiles.gr/2013/11/lacta.html">μόνες </a>τους. Ρωτάνε τον Παναγιώτη οι σουσουράδες "<i>Παναγιώτη εσύ ποια θα παντρευτείς?</i>". Γυρίζει ο γιόκας μου αθώα σε μένα "<i>Μαμά εσύ ποια θες να παντρευτώ?</i>" Έτσι αγόρι μου, θα φέρεις σε μένα τη γυναίκα που θα πάρεις να την εγκρίνω (και να την περάσω και μερικά βασανιστήρια! Έτσι θα σε δώσω?)</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Γουστάρω την αθωότητα των μικρών αυτών τύπων αλλά με ιντριγκάρει και η εξυπνάδα των μικρών κοριτσιών. Παρόλη τη διαφορετικότητά τους, θεωρώ μαγευτικό να μεγαλώνεις παιδιά διαφορετικού φύλου. </div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Τελικά φίλοι μου διαπιστώνω πως οι άντρες από μικροί βλέπουν τα πράγματα απλά, αθώα και πρακτικά και εμείς οι γυναίκες τα θέλουμε και τα κάνουμε όλα πολύπλοκα και πονηρά:) </div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-family: 'Times New Roman'; font-size: medium; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: normal; orphans: auto; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: auto; word-spacing: 0px;">
<div style="margin: 0px; text-align: left;">
<br /></div>
</div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: left;">
Μην ξεχνάτε να χαμογελάτε!</div>
<br />
Δήμητρα</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-size: x-small;">http://www.vintag.es/2013/02/old-photos-of-girls-and-their-dolls.html</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-size: x-small;">http://tiffanynyorkauthor.com/tag/weekends/</span></div>
</div>
Dimitra•Counting SΜiLEShttp://www.blogger.com/profile/00487377766166852720noreply@blogger.com43tag:blogger.com,1999:blog-8605527080648893367.post-8539161953037369232014-03-06T14:22:00.000+02:002016-03-18T19:41:55.167+02:00Ανακαινιστήκαμε...μετρώντας χαμόγελα!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Επιτέλους φίλοι μου τα κατάφερα και άλλαξα το blog μου. Κάτι που ήθελα εδώ και μήνες.<br />
<br />
<div style="text-align: left;">
Θα μου πείτε γιατί. </div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Γιατί όταν ξεκίνησα να bloggάρω, είχα άλλα σχέδια. Βομβάρδιζα καθημερινά όλα τα φιλαράκια μου, στέλνοντάς τους emails με ότι ξεχωριστό, αστείο και συγκινητικό έβρισκα στο διαδίκτυο. Επειδή δεν είχα FB, δεν υπήρχε άλλη δυνατότητα παρά μόνο τα emails. Ένας φίλος μου, ο Β. χακεράκιας ΙΤ μου λέει "Γιατί δεν φτιάχνεις ένα blog να ησυχάσουμε εμείς και να ανεβάζεις εκεί ότι σου αρέσει? Μου γεμίζεις το Inbox με βλακείες!". Ναι, έτσι μου είπε ο άτιμος! Όταν σταμάτησα βέβαια να του γεμίζω το inbox με "βλακείες" όπως τις αποκαλούσε, γύρισε γονυπετής πως του έλειπαν οι "βλακείες" μου! Κατάλαβες???<br />
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFeilZbBH_L_Vf0VYjWrkOtXoeLal5aXkLxa1S8OjQDmEIuEFTrgUu_vQhqD4x5H-0Vnw5DhxAA_fAcAV8LbvNwfipk-CBsPec7SBpWSTe_EgGxTT0b2aZ-tR46wiNq0FCzNhZ0BbreSY/s1600/change+ahead1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: left;"><img border="0" height="210" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFeilZbBH_L_Vf0VYjWrkOtXoeLal5aXkLxa1S8OjQDmEIuEFTrgUu_vQhqD4x5H-0Vnw5DhxAA_fAcAV8LbvNwfipk-CBsPec7SBpWSTe_EgGxTT0b2aZ-tR46wiNq0FCzNhZ0BbreSY/s1600/change+ahead1.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: left;">
Τέλος πάντων. Έτσι κάπως ξεκίνησα το blog μου. Ψάχνοντας όνομα, είχα κολλήσει τρελά. Δεν μπορούσα να βρω κάτι να με καλύπτει και να με εκφράζει. Τελικά κατέληξα στο <b>For my friends</b> μιας και αυτοί ήταν οι αποδέκτες του. Οι φίλοι μου. </div>
<br />
Αρχικά λοιπόν άρχισα να αναρτώ ότι έβρισκα και μου άρεσε αλλά που και που έγραφα και κάτι δικό μου. Στην πορεία διαπίστωσα ότι τις αναδημοσιεύσεις τις έκαναν άλλοι bloggers πολύ καλύτερα από μένα. Ανακάλυψα παράλληλα πόσο με γέμιζε να γράφω ιστορίες, αστείες κυρίως και γενικώς να εξιστορώ περιστατικά (αληθινά πάντα) που έκαναν τους αναγνώστες μου να χαμογελούν και να τους φτιάχνουν τη διάθεση. <b>Ήταν σχεδόν ηδονικό το συναίσθημα:) </b> Έτσι συνέχισα μόνο να γράφω . Λιγότερο συχνά βέβαια διότι είχα αρχίσει να εθίζομαι με το blogging και να παραμελώ την φαμίλια μου. Έγραφα και σέρφαρα πλέον όταν έβρισκα χρόνο, όπως και τώρα δηλαδή. Επειδή είμαι πολυλογού αλλά και σχολαστική με τα ορθογραφικά λάθη και τις εκφράσεις μου, κάθε ανάρτηση μου έπαιρνε (και μου παίρνει) 4-5 ώρες με μικρά διαλειμματάκια! Ω ναι!<br />
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Φτάσαμε λοιπόν στο παρόν. Το θέμα του ονόματος το είχα πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Όπου κι αν ήμουν, στο μπάνιο, στο αυτοκίνητο, στην κουζίνα, στο κρεβάτι, έψαχνα να βρω το καινούριο όνομα του blog μου. Ήθελα να είναι κάτι που με εκφράζει, κάτι που με χαρακτηρίζει. Και αυτό ήταν σίγουρο <b>το γέλιο </b>και<b> το χαμόγελο</b> που δεν λείπουν ποτέ απ' τη ζωή και την καθημερινότητά μου. Είναι το ελιξήριο μου. Το υαλουρονικό οξύ μου:) Το μποτοξάκι μου βρε αδελφέ:)<br />
<br />
Μια μέρα λοιπόν ακούγοντας <a href="http://www.youtube.com/watch?v=hT_nvWreIhg&feature=kp">αυτό </a>το τραγούδι, μου ήρθε η έμπνευση......<b>counting stars</b> το κομμάτι.....<b>counting smiles</b> εγώ! Αυτό ήταν. Κόλλησα.<br />
<br />
Έκανα βέβαια και ένα brainstorming στις <a href="http://owlmommy.blogspot.gr/2014/02/blog-post_21.html">φιλενάδες </a>μου τις bloggers και σε άλλες non bloggers αγαπημένες φίλες, αλλά στην ουσία είχα ήδη καταλήξει. Αυτό ήταν <b>my precious</b>, το διαλεχτό μου!<br />
<br />
Αγόρασα το domain πολύ οικονομικά και απευθύνθηκα στην παλιά μου συνάδελφο και φιλενάδα <a href="http://www.switch-it.gr/">Σύνη</a>, να μου φτιάξει το logo καθώς και τις υπόλοιπες ζουζουνιές. Δεν ήθελα πάρα πολλά μπιχλιμπίδια και υπερβολές. Απλά πράγματα αλλά χαρούμενα. Η Σύνη με ξέρει πολλά χρόνια και κατάλαβε αμέσως τί θέλω. Ελπίζω να αρέσει και σε σας:) <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiixI3UzUkfSSn23bc3K1xKgwbSQHUG0wGmozdnnmjBPQlIP6GINmaqnvimyivuLWgJM7iqZSty-a7ocHgLNAwyxARuMadw4o6ErOgJ8QvogSMqTRGwHocPd9-zn2DfM-8kl2L_IyS537k/s1600/header.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="139" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiixI3UzUkfSSn23bc3K1xKgwbSQHUG0wGmozdnnmjBPQlIP6GINmaqnvimyivuLWgJM7iqZSty-a7ocHgLNAwyxARuMadw4o6ErOgJ8QvogSMqTRGwHocPd9-zn2DfM-8kl2L_IyS537k/s1600/header.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
Έτσι λοιπόν παίδες μου αγαπητοί, εφεξής θα αποκαλούμαι <b>counting SMiLES!</b> Μην με ψάχνετε στο FB. Δεν έχω και δεν πρόκειται να φτιάξω ποτέ διότι δεν το γουστάρω. Μπορεί να χάνω πολλούς αναγνώστες έτσι αλλά δεν με πειράζει. Bloggάρω για το κέφι μου. Άλλωστε έχω όλους εσάς και αυτό μου φτάνει:) <br />
<br />
Ξέρω καλά πόσο περιορισμένος είναι ο χρόνος όλων μας και πόσος απαιτείται να γράφεις στο δικό σου blog, να επισκέπτεσαι τα αγαπημένα σου, να αφήνεις σχόλιο (απευθύνομαι φυσικά στους bloggers αναγνώστες μου εδώ) και ταυτόχρονα να είσαι μαμά/μπαμπάς, σύζυγος ή και εργαζόμενος. Έτσι έχω περιορίσει τις αναρτήσεις μου και τα σχόλια που αφήνω και σας καλώ να μην μου αφήνετε σχόλιο όταν δεν σας περισσεύει χρόνος. <b>Μου αρκεί όταν με διαβάσετε, ένα μεγάλο, αυθεντικό χαμόγελο να σχηματίζεται στο πρόσωπό σας. Ένα χαμόγελο που θα σας φτιάξει τη διάθεση!</b><br />
<br />
<br />
Πάμε λοιπόν γερά.....μετρώντας χαμόγελα:)<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Με αγάπη<br />
Δήμητρα<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<br />
<i><span style="font-size: x-small;">photo via: http://www.compasscareer.com/workforce-solutions/change-management/</span></i></div>
Dimitra•Counting SΜiLEShttp://www.blogger.com/profile/00487377766166852720noreply@blogger.com61tag:blogger.com,1999:blog-8605527080648893367.post-19379027263754844012014-02-17T00:17:00.000+02:002014-10-19T22:52:29.414+03:00Η ανάρτηση που άργησε δυο-τρεις μέρες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Όχι φίλοι μου. Αυτή δεν είναι άλλη μία αγαπησιάρικη ανάρτηση αλλά δεν είναι και μία αντι-Βαλεντίνικη ανάρτηση! Μην φύγετε όμως. Θέλω να διαβάσετε τι έχω να σας πω!<br />
<br />
Δεν είχα σκοπό να σας γράψω για τον Άγιο Βαλεντίνο, γιατί δεν είμαι ο αμιγώς ρομαντικός άνθρωπος όπως τελικά νόμιζα για πολλά χρόνια. Εννοώντας πως δεν μου αρέσουν τα πολύ γλυκανάλατα πράγματα (αλλά τα λουλουδικά μου και τα μικρά μηνυματάκια αγάπης τα θέλω η γυναίκα).<br />
<br />
Από μικρή ήθελα να ζήσω ένα έρωτα παθιασμένο που θα κατέληγε σε γάμο. Να μου κάνει ο καλός μου τη σούπερ ντούπερ ρομαντική πρόταση, να πίνω σαμπάνια και να καταπιώ το μονόπετρο, να τρώω σοκολατίνα και να πνιγώ με το μονόπετρο, να περνάει ένα αερόστατο ψηλά στο γαλάζιο ουρανό και να γράφει "<b>Παντρέψου με Δήμητρα</b>" και ένα μονόπετρο να πέφτει με καλαθάκι από τον ουρανό, κλπ πολλά και διάφορα που μπορώ να σας εξιστορώ με τις ώρες, πάντα με πρωταγωνιστή το μονόπετρο, εμένα και τον φιούτσερ χάσμπαντ. Εντάξει, μάλλον έφταιγαν οι πολλές αισθηματικές ταινίες που έβλεπα (από τις αγαπημένες μου <a href="http://www.youtube.com/watch?v=xlUkeCN3Eu4">αυτή</a>), τα πολλά Άρλεκιν ( ιστορίες αγάπης) που διάβαζα μικρή και φυσικά η μεγάλη μου φαντασία!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUAVxQUpjf7qNhQT4e8B7OklVhn30OKVDZiy6DKgU_b1mu20VjkdffAqDDt1fR6X9BbiUdXv6ELWpoVCCx1JTjxAIAJcq5r2I8XyJM9V4fW_oNVpMZyStq8IOy10rnOJawNGZey-Oguao/s1600/marryme.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUAVxQUpjf7qNhQT4e8B7OklVhn30OKVDZiy6DKgU_b1mu20VjkdffAqDDt1fR6X9BbiUdXv6ELWpoVCCx1JTjxAIAJcq5r2I8XyJM9V4fW_oNVpMZyStq8IOy10rnOJawNGZey-Oguao/s1600/marryme.png" height="300" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">(θέλω το ζευγάρι louboutin και χωρίς την πρόταση γάμου!!!)</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Η ζωή ήρθε να με διαψεύσει γιατί περνώντας τα χρόνια, διαπίστωσα πως τελικά δεν άντεχα τις μεγάλες και βαρύγδουπες εκδηλώσεις αγάπης. Με κούραζαν μακροπρόθεσμα. Ήθελα πράγματα απλά και αληθινά, χωρίς υπερβολές και φαμφαρισμούς.<br />
<br />
Και τσουπ, σχεδόν καρμικά, σκάει στη ζωή μου ο αντρούλης μου! Ένας προσγειωμένος, πρακτικός και θα έλεγα όχι ρομαντικός άνθρωπος (μεταξύ μας: παρόλο που για να με ρίξει, είχε παραγγείλει παπούτσια NikeID που έγραφαν το όνομά μου! Ήμουν-και είμαι δλδ κελεπούρι! Να τα λέμε αυτά παιδιά!!!).<br />
<br />
Μπορεί να μην μου έκανε την πρόταση γάμου υπερπαραγωγή που ονειρευόμουν μικρή, αλλά με αγάπησε (και μ'αγαπάει) αληθινά και τελικά είναι το μόνο που με νοιάζει. Νιώθω ασφάλεια δίπλα του. Δεν με αγχώνει ποτέ με τα οικονομικά, ξέρει να ζει και δεν μιζεριάζει ποτέ. Είναι ανοιχτοχέρης και απίστευτα καλόκαρδος. Λατρεύει τα παιδιά μας και όλα τα παιδιά και είναι ο παιχνιδιάρης μπαμπάς του κόσμου. Το χιούμορ του σπάει κόκκαλα και με κάνει να γελάω κάθε μέρα με τις θεϊκές ατάκες του. Μου κάνει όλα τα χατίρια και εγώ τον κάνω (σχεδόν πάντα) ότι θέλω και φυσικά το ξέρει. Αυτός είναι ο άντρας μου και τον αγαπώ. Έτσι απλά.<br />
<br />
Νομίζω παλιότερα σας είχα γράψει πως σε κάποια επέτειό μας, πήγε να μου πάρει λουλούδια (από ένα ανθοπωλείο στη γειτονιά-κλασσικά τελευταία στιγμή επειδή μουρμούριζα φυσικά), ο ανθοπώλης είχε κλείσει για λίγο γιατί κάπου είχε πεταχτεί. Εκείνη την ώρα περνούσε ένας που πούλαγε καρπούζια (από εκείνους τους φοβερούς cult τύπους). Τελικά αντί για ένα μπουκέτο κατακόκκινα τριαντάφυλλα, εκείνη τη μέρα κατέληξα με ένα κατακόκκινο καρπούζι!<br />
<br />
Που θέλω να καταλήξω τώρα? Ο κάθε άνθρωπος δείχνει τον έρωτά του με διαφορετικό τρόπο. Δεν σημαίνει πως δεν σ'αγαπάει κάποιος αν δεν σου φέρει λουλούδια του Αγίου Βαλεντίνου, αλλά δεν σημαίνει κιόλας πως σε αγαπάει περισσότερο αν σου φέρνει κάθε μέρα τριαντάφυλλα. Ο έρωτας φαίνεται με μικρά πράγματα αλλά και με μεγάλα, που άλλοτε έχουν σημασία και άλλοτε όχι. <b>Ο έρωτας είναι τρελός από μόνος του. Δεν έχει κανόνες. Και να του βάλεις δηλαδή, θα τους καταπατήσει.</b><br />
<br />
Πώς λοιπόν λες κυρία μου "Δεν γιορτάζω αυτή τη μέρα γιατί γιορτάζω κάθε μέρα". Πώς γιορτάζεις δηλαδή κάθε μέρα Mrs Desperate housewife? Αφού ξέρουμε καλά πως η καθημερινότητα και ειδικά αν έχεις παιδιά, σε φθείρει. Σε τρώει. Πολλές φορές ξεχνάμε να μιλήσουμε και σαν ζευγάρι γιατί μιλάμε μόνο για τα παιδιά, για τους λογαριασμούς, για τις υποχρεώσεις. Πέφτουμε πχ στο κρεβάτι τσακωμένοι, με γυρισμένη την πλάτη και δεν κολλάμε τα πόδια μας να ζεσταθούν. Ξεχνάμε να ρωτήσουμε "Πώς ήταν η μέρα σου?" γιατί ήρθε το χαράτσι και μας χτύπησε κατακούτελα. Και ναι, μιλάω κυρίως για τα παντρεμένα ζευγάρια (με παιδιά) που το πάθος και η τρέλα του πρώτου καιρού έχει φύγει και στη θέση του υπάρχει μια βαθιά, μεστή αγάπη που όμως ναι, ξεχνάει καμιά φορά ότι παλιά ήταν πάθος. Κακώς, αλλά το ξεχνάει.<br />
<br />
Γιατί λοιπόν να μην υπάρχει μια μέρα που να γιορτάζει το πάθος? Ο έρωτας? Γιατί δηλαδή να υπάρχει παγκόσμια ημέρα της μαμάς, του μπαμπά, του παιδιού, του ραδιοφώνου, και τόσες πολλές άλλες, αλλά την μέρα για τον έρωτα να την κράζουν οι μισοί και οι άλλοι μισοί να την αποθεώνουν? Δεν σημαίνει πως περιμένεις την 14η του Φλεβάρη για να γιορτάσεις, σημαίνει απλά πως πιστεύεις στον έρωτα, στην αγάπη, στο πάθος και θέλεις να το γιορτάσεις. Και εσύ φίλε μου που το κάνεις, σε χαίρομαι και σε γουστάρω. Μαζί σου! Εσύ όμως που δεν τον πιστεύεις σαν θεσμό, δεν χρειάζεται να τον απαξιώνεις. <br />
<br />
Δηλαδή θέλω να μου πεις, εσύ αντιρρησία που διαβάζεις και έχεις ξινίσει τη μούρη σου, πως αν γυρνούσες σπίτι του Αγίου Βαλεντίνου και σε περίμενε η γυναίκα σου με μια υπέροχη τούρτα καρδιά φορώντας ένα σούπερ σέξυ νεγκλιζέ, αν ξυπνούσες εσύ κυρία μου και ο άντρας σου είχε αφήσει ένα post it στο μπάνιο γράφοντας "σ'αγαπώ" ή αν σου έφερνε ένα μπουκέτο λουλούδια που μάζεψε από τον κήπο, θα του/της έλεγες "<i>Δεν γιορτάζω του Αγίου Βαλεντίνου?</i>". Με τι καρδιά οέο?<br />
<br />
<div>
<div>
<div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-family: 'Times New Roman'; font-size: medium; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: normal; margin: 0px; orphans: auto; text-align: left; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: auto; word-spacing: 0px;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSDJ0mePOlg3z-pcNmDLN2BRxE3N017uWvy5p5BcopiLmQ0_6d6MNAbWS1lMKITm8ESuIeqleEkqK3cnYXLs0USE6bOw1aOIQ4sHFmeMNUdtTRyyQ8DyaXBhh_OH3ohPkziNN8ihYg90M/s1600/love2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSDJ0mePOlg3z-pcNmDLN2BRxE3N017uWvy5p5BcopiLmQ0_6d6MNAbWS1lMKITm8ESuIeqleEkqK3cnYXLs0USE6bOw1aOIQ4sHFmeMNUdtTRyyQ8DyaXBhh_OH3ohPkziNN8ihYg90M/s1600/love2.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br /></div>
<div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-family: 'Times New Roman'; font-size: medium; font-style: normal; font-variant: normal; letter-spacing: normal; line-height: normal; margin: 0px; orphans: auto; text-align: left; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: auto; word-spacing: 0px;">
<b>Χωρίς να δώσουμε μεγάλη σημασία στη μέρα, σαν μέρα, αλλά σαν μια ευκαιρία (ακόμα) να δείξουμε σε αυτόν/η που αγαπάμε, τον έρωτά μας, ναι γουστάρω την 14η του Φλεβάρη!</b><br />
<b><br /></b>
<br />
<div style="text-align: center;">
<img alt="Emoji" class="Emoji$1F49B$AC8 RenderedEmoji" src="https://a.gfx.ms/Emoji_1F49B.png" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 16px; height: 19px; vertical-align: middle; width: 19px;" /><img alt="Emoji" class="Emoji$02764$AA5 RenderedEmoji" src="https://a.gfx.ms/Emoji_02764.png" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 16px; height: 19px; vertical-align: middle; width: 19px;" /><img alt="Emoji" class="Emoji$1F49B$AC8 RenderedEmoji" src="https://a.gfx.ms/Emoji_1F49B.png" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 16px; height: 19px; vertical-align: middle; width: 19px;" /><img alt="Emoji" class="Emoji$02764$AA5 RenderedEmoji" src="https://a.gfx.ms/Emoji_02764.png" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 16px; height: 19px; vertical-align: middle; width: 19px;" /><img alt="Emoji" class="Emoji$1F49B$AC8 RenderedEmoji" src="https://a.gfx.ms/Emoji_1F49B.png" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 16px; height: 19px; vertical-align: middle; width: 19px;" /><img alt="Emoji" class="Emoji$02764$AA5 RenderedEmoji" src="https://a.gfx.ms/Emoji_02764.png" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 16px; height: 19px; vertical-align: middle; width: 19px;" /><img alt="Emoji" class="Emoji$1F49B$AC8 RenderedEmoji" src="https://a.gfx.ms/Emoji_1F49B.png" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 16px; height: 19px; vertical-align: middle; width: 19px;" /><img alt="Emoji" class="Emoji$02764$AA5 RenderedEmoji" src="https://a.gfx.ms/Emoji_02764.png" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 16px; height: 19px; vertical-align: middle; width: 19px;" /><img alt="Emoji" class="Emoji$1F49B$AC8 RenderedEmoji" src="https://a.gfx.ms/Emoji_1F49B.png" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 16px; height: 19px; vertical-align: middle; width: 19px;" /><img alt="Emoji" class="Emoji$02764$AA5 RenderedEmoji" src="https://a.gfx.ms/Emoji_02764.png" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 16px; height: 19px; vertical-align: middle; width: 19px;" /><img alt="Emoji" class="Emoji$1F49B$AC8 RenderedEmoji" src="https://a.gfx.ms/Emoji_1F49B.png" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 16px; height: 19px; vertical-align: middle; width: 19px;" /><img alt="Emoji" class="Emoji$02764$AA5 RenderedEmoji" src="https://a.gfx.ms/Emoji_02764.png" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 16px; height: 19px; vertical-align: middle; width: 19px;" /><img alt="Emoji" class="Emoji$1F49B$AC8 RenderedEmoji" src="https://a.gfx.ms/Emoji_1F49B.png" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 16px; height: 19px; vertical-align: middle; width: 19px;" /><img alt="Emoji" class="Emoji$02764$AA5 RenderedEmoji" src="https://a.gfx.ms/Emoji_02764.png" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 16px; height: 19px; vertical-align: middle; width: 19px;" /><img alt="Emoji" class="Emoji$1F49B$AC8 RenderedEmoji" src="https://a.gfx.ms/Emoji_1F49B.png" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 16px; height: 19px; vertical-align: middle; width: 19px;" /><img alt="Emoji" class="Emoji$02764$AA5 RenderedEmoji" src="https://a.gfx.ms/Emoji_02764.png" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 16px; height: 19px; vertical-align: middle; width: 19px;" /><img alt="Emoji" class="Emoji$1F49B$AC8 RenderedEmoji" src="https://a.gfx.ms/Emoji_1F49B.png" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 16px; height: 19px; vertical-align: middle; width: 19px;" /><img alt="Emoji" class="Emoji$02764$AA5 RenderedEmoji" src="https://a.gfx.ms/Emoji_02764.png" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 16px; height: 19px; vertical-align: middle; width: 19px;" /><img alt="Emoji" class="Emoji$1F49B$AC8 RenderedEmoji" src="https://a.gfx.ms/Emoji_1F49B.png" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 16px; height: 19px; vertical-align: middle; width: 19px;" /><img alt="Emoji" class="Emoji$02764$AA5 RenderedEmoji" src="https://a.gfx.ms/Emoji_02764.png" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 16px; height: 19px; vertical-align: middle; width: 19px;" /><img alt="Emoji" class="Emoji$1F49B$AC8 RenderedEmoji" src="https://a.gfx.ms/Emoji_1F49B.png" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 16px; height: 19px; vertical-align: middle; width: 19px;" /><img alt="Emoji" class="Emoji$02764$AA5 RenderedEmoji" src="https://a.gfx.ms/Emoji_02764.png" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 16px; height: 19px; vertical-align: middle; width: 19px;" /><img alt="Emoji" class="Emoji$1F49B$AC8 RenderedEmoji" src="https://a.gfx.ms/Emoji_1F49B.png" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 16px; height: 19px; vertical-align: middle; width: 19px;" /><img alt="Emoji" class="Emoji$02764$AA5 RenderedEmoji" src="https://a.gfx.ms/Emoji_02764.png" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 16px; height: 19px; vertical-align: middle; width: 19px;" /><img alt="Emoji" class="Emoji$1F49B$AC8 RenderedEmoji" src="https://a.gfx.ms/Emoji_1F49B.png" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 16px; height: 19px; vertical-align: middle; width: 19px;" /><img alt="Emoji" class="Emoji$02764$AA5 RenderedEmoji" src="https://a.gfx.ms/Emoji_02764.png" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 16px; height: 19px; vertical-align: middle; width: 19px;" /></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
</div>
<div>
Και σας άφησα τελευταίο ένα ερωτικού περιεχομένου περιστατικό που μου έτυχε και θεώρησα καρμικό να βρίσκομαι εγώ σε εκείνο το σημείο, τη συγκεκριμένη ώρα ώστε να σπείρω αγάπη. Ω ναι, love is in the air....αλλά και in στη στάση!:<br />
<br />
Σάββατο απόγευμα 15 Φλεβάρη. Για κάποιους λόγους που δεν θα αναλύσω μη γίνω κουραστική, έμεινα χωρίς αμάξι και έπρεπε να επιστρέψουμε με την κόρη μου σπίτι μας. Τσιγκουνεύτηκα να πάρω ταξί μιας και η απόσταση ήταν μικρή και αποφασίσαμε να γυρίσουμε με το λεωφορείο. Εγώ σε λεωφορείο? Επικίνδυνη αποστολή. Είχα να μπω, μπορεί και 18 χρόνια! Με μετρό κινούμαι, με λεωφορεία όχι. Πραγματικά η υπομονή μου δοκιμάστηκε. Αυτή η πολύωρη αναμονή στη στάση, μπορεί να με σκοτώσει.<br />
<br />
Φτάνουμε λοιπόν στη στάση, άδεια. Καθόμαστε με Αναστασία. Μετά από λίγο έρχεται και κάθεται ένα ζευγαράκι περίπου 18-22 ετών. Ήταν τσακωμένοι. Εκείνος να μιλάει δυνατά και να της ζητάει συγνώμη, να της λέει χίλια γλυκόλογα, τίποτα εκείνη. Ανένδοτη. Περνάνε έτσι 20 λεπτά αναμονής και εγώ στο δεξί μου αυτί να ακούω τον πιτσιρικά να παρακαλάει. Μπίρι μπίρι μπίρι! Να αναρωτιέμαι τί της έχει κάνει ο τύπος και την πείσμωσε τόσο! <br />
<br />
Με κοίταζε η Αναστασία, την κοίταζα και εγώ. Γελούσαμε με τα μάτια μ' αυτά που ακούγαμε. Το πήρα απόφαση. Ήταν ακόμα φρέσκια και η ανάμνηση του Αγίου Βαλεντίνου. Δεν γινόταν να αφήσω αυτό το ζευγαράκι τσακωμένο. Θα μιλούσα (θα σκαγα αλλιώς!).<br />
<br />
Γυρίζω στην κοπέλα, Φλώρα την έλεγαν, το είχα ακούσει άλλωστε δεκάδες φορές όλη αυτή την ώρα.<br />
<br />
-Βρε Φλώρα ρίξ'του μια ματιά, μου έχει τρυπήσει το δεξί μου τύμπανο 20 λεπτά τώρα. Λυπήσου με να χαρείς. Τι σου έκανε ο άτιμος και του έχεις πεισμώσει?<br />
<br />
.....τίποτα η Φλώρα. Ένα γελάκι όμως της ξεφεύγει.... οκ σκέφτομαι, πάμε καλά.<br />
<br />
Εντωμεταξύ ο πιτσιρικάς, του οποίου το όνομα τελικά δεν έμαθα, με κοιτάει με ένα ύφος ευγνωμοσύνης.<br />
<br />
......πετάγεται και μια άλλη που περίμενε στη στάση:<br />
<br />
-Αν την απάτησε καλά του κάνει!<br />
<br />
....κοίτα την άτιμη σκέφτομαι, τόση ώρα δεν μιλούσε, τώρα πάει να μου χαλάσει την κατάσταση!<br />
<br />
-Βρε Φλώρα, αν υποψιαστώ ότι το πρόβλημα είναι γκομενικό, θα του χώσω μια μπουνιά εγώ από τα αριστερά του και εσύ από τα δεξιά και δεν θα ξανακοιτάξει άλλη:)<br />
(τι να κάνω, να διακωμωδήσω την κατάσταση!)<br />
<br />
....τίποτα η Φλώρα, τσιμουδιά, αλλά γελάει τώρα λίγο πιο έντονα.<br />
<br />
.......πετάγεται ο πιτσιρικάς<br />
<br />
-Ά κυρία μου (με είπε και κυρία που πάω να του σώσω το τομάρι!), εγώ μπορεί να κάνω βλακείες αλλά δεν κάνω τέτοια πράγματα!<br />
<br />
....συνεχίζω την "επιχείρηση επανασύνδεση"<br />
<br />
-Φλώρα ένα δίκιο το έχεις να μην του μιλάς. Είναι πολυλογάς ο άτιμος. Έτσι μιλάει συνέχεια? Τόσο πολύ? Ηρωίδα είσαι κοπέλα μου!<br />
<br />
.....το τείχος αρχίζει να πέφτει. Γυρίζει προς το μέρος του και τον κοιτάει τώρα. Του χαμογελάει.<br />
<br />
-Φλώρα κορίτσι μου, τα 20 πρώτα χρόνια είναι δύσκολα. Δώσε τόπο στην οργή και δώσ'του και ένα φιλί. Φαίνεται καλό παλικάρι.<br />
<br />
.......το τείχος πέφτει και του πιάνει το χέρι. Σκύβει αυτός και τη φιλάει και αγκαλιάζονται.<br />
<br />
Αποστολή εξετελέσθει. <br />
<br />
Ήταν λοιπόν της μοίρας γραφτό να βρεθώ σε εκείνη τη στάση. Παρόλο που με είχε πιάσει η μουρμούρα μου νωρίτερα και χρονομετρούσα πόση ώρα θα κάνει να έρθει το λεωφορείο, το ερωτευμένο ζευγαράκι μου έφτιαξε τη διάθεση και ξέχασα αναμονές και στάσεις και όλα!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-UhVioq5vsdldybzPBLUuInvbgZoXw8IoflfzfDjk9Dmx7Jn1DYGLn0WzktsFohA1ctOfgtq8uyWBFp8oBp4FPPrrHO3s6A9_MWPg1C3zQ6WvV5ZCe9donRm0zb5q6U-R5t0WV7IlGTo/s1600/love1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-UhVioq5vsdldybzPBLUuInvbgZoXw8IoflfzfDjk9Dmx7Jn1DYGLn0WzktsFohA1ctOfgtq8uyWBFp8oBp4FPPrrHO3s6A9_MWPg1C3zQ6WvV5ZCe9donRm0zb5q6U-R5t0WV7IlGTo/s1600/love1.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<br />
Ερωτευτείτε, ζήστε, χαλαρώστε. Η ζωή είναι μικρή και πολύ ωραία για να τη ζούμε μίζερα.<br />
<br />
Α, και μην ξεχνάτε να χαμογελάτε!!!<br />
<br /></div>
<div>
<br />
<span style="font-size: x-small;">photos via: http://www.boredpanda.com/love-facts-list/</span></div>
</div>
</div>
Dimitra•Counting SΜiLEShttp://www.blogger.com/profile/00487377766166852720noreply@blogger.com66tag:blogger.com,1999:blog-8605527080648893367.post-8305513024184164572014-02-02T23:12:00.001+02:002014-10-18T17:29:59.011+03:00Η "ατρόμητη" Δήμητρα!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaYNs1PZisn6Jc_5_1RIlZi14HJFKEBzbZ0l-LkG7oLKe9aFVvql5J8P_368WVfjHLx2oAtoLo6hedlzzHbeNCUWM-HlOfykq7vn0fvNeHAC5MwPIHaSPgsCLe1HYVsf-ffHKjwXBMPY8/s1600/happynewyear.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="205" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaYNs1PZisn6Jc_5_1RIlZi14HJFKEBzbZ0l-LkG7oLKe9aFVvql5J8P_368WVfjHLx2oAtoLo6hedlzzHbeNCUWM-HlOfykq7vn0fvNeHAC5MwPIHaSPgsCLe1HYVsf-ffHKjwXBMPY8/s1600/happynewyear.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: left;">
Αγαπημένα μου φιλαράκια πόσο καιρό έχω να σας γράψω καλέ? Ούτε ευχές δεν είπαμε για τη νέα Χρονιά! Σας εύχομαι ΜΙΑ και μοναδική και την εννοώ απόλυτα: <b>ΥΓΕΙΑ</b>!</div>
<br />
Χωρίς αυτήν, όλα τα άλλα τι να τα κάνουμε? Και επειδή τελευταία η κυρία αυτή με έχει παιδέψει, την έχω στα όπα όπα! <br />
<br />
<b> Είμαι ατρόμητη γενικά (τρομάρα μου!).</b> Δεν με φοβίζει (σχεδόν) τίποτα από τις νορμάλ φοβίες των ανθρώπων. Ούτε οι σεισμοί, ούτε η ανεργία (που τη βιώνω), ούτε το σκοτάδι, ούτε να οδηγώ/κυκλοφορώ μόνη το βράδυ. Ούτε να μένω εβδομάδες μόνη με παιδιά όταν λείπει σύζυξ, ούτε οι κατσαρίδες, ούτε οι ψευτόμαγκες οδηγοί, κλπ. Εντάξει, νομίζω το πιάσατε το νόημα:) Τέλος πάντων, θεωρώ πως όλα τα ξεπερνάμε με εσωτερική δύναμη, μεράκι και αισιοδοξία!<br />
<br />
Ε το μόνο που είναι ικανό να με τσακίσει, είναι οι σοβαρές ασθένειες αγαπημένων μου προσώπων και δικές μου φυσικά καθώς και οι νοσηλείες σε νοσοκομεία και επισκέψεις σε γιατρούς! <b>Δεν γουστάρω τους γιατρούς!</b> Καμία ειδικότητα! Α, μόνο τους Οφθαλμίατρους που είναι άκακοι! Όλοι οι άλλοι, ανά πάσα στιγμή μπορεί να σου ανακοινώσουν κάτι κακό. Αναγνωρίζω την ιδιότητα, την ύπαρξη, το λειτούργημά τους σαφώς, αλλά ρε φίλε δεν τους θέλω! Μακριά κι αγαπημένοι! Ακόμα και τα παιδιά μου, θα τα πάω στην παιδίατρο μας στην έκτακτη περίπτωση. Ευτυχώς που α) δεν είναι φιλάσθενα και β) για τα απλά συνεννοούμαι τηλεφωνικώς μαζί της και (σχεδόν) πάντα πέφτει μέσα. Δεν θέλω να περνάνε αυτή την ψυχοφθόρα επίσκεψη σε γιατρό. Παρόλο που η παιδίατρός μας είναι μαγική, δεν παύει να είναι γιατρός!<br />
<br />
Με ξέρετε ρε παιδιά. Για άσχημα και δυσάρεστα δεν σας μιλάω. Δεν διανύω όμως καλή περίοδο στη ζωή μου. Κάποια θέματα υγείας και απαντήσεις που περιμένω, με έχουν στείλει με το ένα πόδι...στον Άδη! Εντάξει, υπερβάλω. Γιατί ξέχασα να σας πω πως συν τις άλλοις είμαι και μεγάλη Drama Queen! Άμα πάθω κάτι, είμαι σίγουρη πως αργοσβήνω! Ευτυχώς που έχω κουμπάρο με το <b>καλύτερο Γραφείο Κοινωνικών Εξυπηρετήσεων της Αθήνας (κοινώς.....Γραφείο τελετών!)</b>. Στην τελευταία μου κατοικία θα μ'έχουν στα πούπουλα και θα πάω βασιλικά!<br />
<br />
Έτσι λοιπόν, τον τελευταίο καιρό με ένα θέμα του Παναγιώτη (πάλι αυτός ο καημενούλης μου) που αφού μας (με, βασικά γιατί ο Στράτος ήταν cool εξαρχής ως προσγειωμένος Παρθένος πως δεν είναι τίποτα) τον έτρεχα σε παιδίατρο, ακτινολόγο και παιδοορθοπεδικό πως είναι κακοήθεια! Ευτυχώς ήταν μια απλή <a href="http://www.iatropedia.gr/medical/malady/158">κύστη Baker</a>. Και ο μόνος λόγος που το αναφέρω είναι για να το έχετε υπόψιν σας γιατί ναι μεν δεν είναι συχνό αλλά δεν είναι και σπάνιο. <br />
<br />
Μετά είχα (και ακόμα έχω) κάτι δικά μου διάφορα που δεν θα αναλύσω φυσικά. Λογικά είναι περαστικά και θα με ανέχεστε για πολλά χρόνια ακόμα, αλλά επειδή εγώ είμαι <b>Drama queen</b> όπως είπαμε, θέλω να μεμψιμοιρήσω λίγο ακόμα! Το τι έχουν τραβήξει φαμίλια και φιλαράκια μου τελευταία, είναι ήρωες! Τριγυρνώ μες το σπίτι σαν την άδικη κατάρα και μιξοκλαίγομαι. Ναι καλά ακούτε! Εγώ η αισιόδοξη και χαρούμενη Δήμητρα. Όταν είναι να παρηγορήσω και να συμπαρασταθώ στους αγαπημένους μου ανθρώπους και φιλαράκια, είμαι Τέρας αισιοδοξίας και θετικής ενέργειας. Όταν πρόκειται για μένα, ακόμα και μια παρανυχίδα να βγάλω, κάθομαι και σκέφτομαι γιατί την έβγαλα, μήπως έχω κάτι σοβαρό? Μήπως περνάω αυτοάνοσο? <b>(Update: Να συμπληρώσω, που το ξέχασα, πως αυτά όλα τα έχω πάθει Μ.Π.Ε. - Μετά Παιδιών Εποχή! Είναι η τεράστια αγάπη και ευθύνη που νιώθω γι'αυτά και θέλω να είμαι καλά για να τα χαρώ?</b>)<br />
<br />
Σιγά σιγά πάντως μαθαίνετε τα κουσούρια μου. Τι νομίζατε, πως είμαι τέλεια? Φευ! <br />
<br />
Εντωμεταξύ έχω και τον σύζυγο να με δουλεύει διαρκώς και να βιώνουμε τραγελαφικές καταστάσεις στο σπίτι. Τελικά όταν ο Θεούλης όριζε τη μοίρα μας, ήξερε με ποιον με ένωσε. Άλλος δεν θα με ανεχόταν (ούτε και εκείνον άλλη βέβαια...μην τρελαθούμε!). Αλλά αναρωτιέμαι καμιά φορά τι θα γινόταν αν ήμασταν αμφότεροι παρανοϊκοί!<br />
<br />
<u>Βλακεία εγκεφάλου μου νο 1:</u><br />
-Εγώ: Πρέπει να μαζέψουμε λεφτά για την κηδεία μου!<br />
<br />
-Στράτος: Δεν χρειάζεται. Θα μας την κάνει τσάμπα ο Θοδωρής! (ο κουμπάρος ντε!)<br />
<br />
<br />
<u> Βλακεία εγκεφάλου μου νο 2:</u><br />
-Εγώ: Άμα πεθάνω, μην ξαναπαντρευτείς!<br />
<br />
-Στράτος: Μ@λ@κ@ς είμαι να κάνω το ίδιο λάθος δεύτερη φορά?<br />
<br />
<br />
<u> Βλακεία εγκεφάλου μου νο 3:</u><br />
-Εγώ προς τη φίλη μου Δήμητρα που με συνόδεψε για κάτι εξετάσεις: Θες ένα καφεδάκι? Ίσως είναι το τελευταίο που πίνουμε!<br />
<br />
-Δήμητρα: Ε να το πιούμε τότε:)<br />
<br />
<br />
<u> Βλακεία εγκεφάλου μου νο 4:</u><br />
<div>
-Εγώ προς τη φίλη μου <a href="http://shareyourlikes.wordpress.com/">Σοφία</a>: Σοφία θέλω να μάθεις ντεκουπάζ να μου κάνεις το φέρετρο πρωτοποριακό και μοναδικό! </div>
<div>
<br />
-Σοφία: Μη σκας, αρχίζω μαθήματα:)<br />
<br />
<br />
<u>Βλακεία εγκεφάλου μου νο 5: </u><br />
-Εγώ (προς τον γνωστό πλέον κουμπάρο μου, με το γνωστό Γραφείο Τελετών): Θοδωρή σου έχω τέλεια ιδέα για το γραφείο σου! Θέλω ποσοστά! Φέρετρα με τεχνική ντεκουπάζ!</div>
<div>
<br />
-Θοδωρής (ο κουμπάρος ντε): Τι με πέρασες καλέ? Ξέχνα τα ποσοστά! Έχω ήδη! (μου είπε και μια ακόμα τεχνική που δεν τη θυμάμαι τώρα αλλά να δείτε τι κουμπάρ<br />
ο έχω ε???? Α ναι, κρακελέ!)<br />
<br />
<br />
<u>Βλακεία εγκεφάλου μου νο 6:</u> </div>
<div>
Πήρα την αγαπημένη μου κουμπάρα και σύζυγο του γνωστού κουμπάρου με το γνωστό πλέον Γραφείο τελετών και της τραγουδούσα παραλλαγμένο στο α' πρόσωπο (για να το συνηθίσω) αυτό <a href="http://www.youtube.com/watch?v=sK8CVp_r4AU">εδώ</a> !<br />
<br />
<br />
<u>Βλακεία εγκεφάλου μου νο 7:</u> </div>
<div>
Το <a href="http://shareyourlikes.wordpress.com/">Σοφάκι</a> μου έφερε αμέσως μόλις τις είπα τα νέα μου, κεράκι από τον Πανάγιο τάφο και τρίβω καθημερινά το γόνατο του Παναγιώτη με την κύστη και μετά τρίβομαι και εγώ! Όλα αυτά κρυφά, μην μας δει ο Στράτος και αρχίσει το δούλεμα (επικριτικός άνθρωπος)! <br />
Ε ένα βράδυ μας πέτυχε στο δωμάτιο να τρίβω τον Παναγιώτη με το κεράκι και μετά τον εαυτό μου και τι να σας λέω τι έγινε:) Γιατί ρε παιδιά? Ομολογώ πως δεν είμαι η κλασσική θρήσκα που πάει κάθε Κυριακή στην εκκλησία (μόνο Χριστούγεννα και Πάσχα). Πιστεύω όμως πολύ στον Θεό. <b>Έχω πίστη.</b> Δεν πιστεύω απλά στους εκπροσώπους του. Τους κληρικούς! Αυτοί είναι που με έχουν ξενερώσει. Ναι, εξαιρέσεις υπάρχουν φυσικά, αλλά δυστυχώς είναι λίγες! Οτιδήποτε όμως έχει να κάνει με την πίστη, την αλληλεγγύη και την καλοσύνη, το αγκαλιάζω, το διακηρύττω και το κάνω πράξη. Αυτή είναι άλλωστε η ουσία. <b>Πιστεύω λοιπόν πως ότι είμαστε και ότι κάνουμε στη ζωή, θα μας γυρίσει πίσω. Όλα τα βλέπει από εκεί ψηλά.</b><br />
<br />
Και αφού λοιπόν έχω περάσει αρκετά άσχημες ψυχολογικές καταστάσεις, από αυτές που έχω χάσει το χαμόγελό μου και την θετική μου ενέργεια, τις τελευταίες μέρες με διάφορα μικροπράγματα όπως αυτά.......<br />
<br />
-Η 8χρονη-πρώην-αγοροκόριτσο κόρη μου, μεγάλωσε καλέ και μου φοράει μπλούζα με τον ώμο έξω, κοιτάζεται και στον καθρέπτη με ύφος μοιραίας!<br />
<br />
-Το πρώτο δόντι του Παναγιώτη που κουνιέται και εκείνος χαίρεται γιατί μεγαλώνει!<br />
<br />
-Ένα μαγικό, καινούριο, ζεστό, μπουφανάκι που μου έφερε ο παραπάνω cool σύζυξ, για να με χαροποιήσει και να ζεστάνει το θεσπέσιο κορμί μου αλλά και την πονεμένη μου καρδιά ( #oscar καλύτερης δραματικής ηθοποιού!)<br />
<br />
-Όλοι μου οι αγαπημένοι φίλοι που με ανέχονται αυτό τον καιρό, με νοιάζονται και με αγαπούν!<br />
-<a href="http://www.youtube.com/watch?v=hT_nvWreIhg">Αυτό</a> και <a href="http://www.youtube.com/watch?v=CfihYWRWRTQ">αυτό</a>, καινούρια αγαπημένα κομμάτια που ακούω στο ρ/φ, με ξεσηκώνουν και μου φτιάχνουν τη διάθεση! <br />
<br />
Έτσι λοιπόν πήρα λίγο τα πάνω μου. Σκέφτηκα όλα εκείνα που έπρεπε εξαρχής να σκεφτώ! Μια ζωή την έχουμε και πρέπει να τη ρουφάμε! <br />
<br />
Ασχολήθηκα και λίγο με το blog μου, ξεχάστηκα και κατάφερα να σας γράψω σήμερα. Και άντε να σας το πω. <b>Ετοιμάζω και αλλαγές. Όνομα και εμφάνιση.</b> Όχι αυτές που βλέπετε τώρα. Είναι προσωρινές. <b>Θέλω ανανέωση!</b> Να είστε έτοιμοι λοιπόν. Υπόσχομαι να γράφω πιο συχνά. Αν αργήσω πάλι πολύ, να με ψάξετε στις αγγελίες κηδειών ε????<br />
<br />
Α και ξέχασα! <b>Στην κηδεία μου θέλω να φοράτε όλοι χρωματιστά ρούχα και δεν θέλω στεφάνια και τέτοια. Τα λεφτά να πάνε σε Ιδρύματα και ΜΚΟ! Υπόσχεση!</b>
<br />
<br />
Μέχρι την επόμενη ανάρτηση.....μην ξεχνάτε να χαμογελάτε!!!!<br />
<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfm77OX_vOf_T8UwkDodGf8YV0JytTNzGvI1dZCAuKjx_wyfm7Slj5LGTs0pNDNF9dcOAu0IN2LyPNw_fKXroXpZeAFuaZCP2ngYafB_HeDzycXbWRuuivTHIL4Iu0oIDMtOu5ZX_sj7c/s1600/smile.jpg"><img border="0" height="74" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfm77OX_vOf_T8UwkDodGf8YV0JytTNzGvI1dZCAuKjx_wyfm7Slj5LGTs0pNDNF9dcOAu0IN2LyPNw_fKXroXpZeAFuaZCP2ngYafB_HeDzycXbWRuuivTHIL4Iu0oIDMtOu5ZX_sj7c/s1600/smile.jpg" width="200" /></a>
<br />
<br />
Δήμητρα<br />
<br />
<br />
PS 1 Για εσάς που με ρωτάτε για το ειδύλλιο της κόρης μου, να ξέρετε πως καλά κρατεί! Τα Χριστούγεννα μάλιστα ο γαμπρός, της πήρε τρία δώρα! Ανοιχτοχέρης μωρέ ο γλυκός μου. Ένα αρκουδάκι να κοιμάται μαζί του, μια κορδέλα για τα μαλλιά της που ξέρει πως λατρεύει και ένα....κουμπαρά να μαζεύει λεφτά για την προίκα γιατί αν περιμένει από την πεθερά του (εμένα δλδ)...σώθηκε!.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhplMo6AU-WcSzVag3t86i8cSQ1Kyv9i0bNlLy5ziHJhI1gqhlq0Tx1gYPd4ZYq_NmwuKNwvpZWVep2yjdyxgU0YkTGFZUcO2Wwr_j5_bJm_p0NwjTCe42RUqOkZRTQKD34Ktwn0P5dPD0/s1600/lovegifts.JPG"><img border="0" height="155" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhplMo6AU-WcSzVag3t86i8cSQ1Kyv9i0bNlLy5ziHJhI1gqhlq0Tx1gYPd4ZYq_NmwuKNwvpZWVep2yjdyxgU0YkTGFZUcO2Wwr_j5_bJm_p0NwjTCe42RUqOkZRTQKD34Ktwn0P5dPD0/s1600/lovegifts.JPG" width="200" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br />
PS 2 Μην ψαρώνετε! Θα ζήσω καλέ (το λέω να το πιστέψω)! Χάνεται τέτοια προσωπικότητα από την σφαίρα της γης και τη μπλογκόσφαιρα γενικότερα???<br />
<br />
<b><span style="color: #073763;">UPDATE 7/2: ΒΓΗΚΑΝ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΤΕΛΕΙΑ! ΘΑ ΖΗΣΩ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ! ΘΑ ΜΕ ΑΝΕΧΤΕΙΤΕ ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΑ:))))</span></b><br />
<span style="color: #073763;"><b>ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΕΡΟΧΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΤΙΚΗ ΑΥΡΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΣΤΕΙΛΑΤΕ ΣΕ ΤΟΝΟΥΣ!!!!</b></span><br />
<br />
<br />
<span style="font-size: x-small;"><i>photos via: <br />http://hqwallpapersplus.com/happy-new-year-2014-pictures.html/happy-new-year-2014-pictures-4<br />http://www.searchquotes.com/Heart_Touching/quotes/about/Smile/</i></span></div>
</div>
<!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2F1.bp.blogspot.com%2F-H_b8tnZ-cIE%2FUu5wr9kxyzI%2FAAAAAAAADy4%2FWp0gXQK7BeE%2Fs1600%2Flovegifts.JPG&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhplMo6AU-WcSzVag3t86i8cSQ1Kyv9i0bNlLy5ziHJhI1gqhlq0Tx1gYPd4ZYq_NmwuKNwvpZWVep2yjdyxgU0YkTGFZUcO2Wwr_j5_bJm_p0NwjTCe42RUqOkZRTQKD34Ktwn0P5dPD0/s1600/lovegifts.JPG" --><!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2F3.bp.blogspot.com%2F-gCoNLsGpegY%2FUu59tJQkIlI%2FAAAAAAAADzQ%2FbSAg7g8Y8vs%2Fs1600%2Fsmile.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfm77OX_vOf_T8UwkDodGf8YV0JytTNzGvI1dZCAuKjx_wyfm7Slj5LGTs0pNDNF9dcOAu0IN2LyPNw_fKXroXpZeAFuaZCP2ngYafB_HeDzycXbWRuuivTHIL4Iu0oIDMtOu5ZX_sj7c/s1600/smile.jpg" --><!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2F2.bp.blogspot.com%2F-m4BYwgJ_QVY%2FUu5oYZfXSRI%2FAAAAAAAADyo%2FAjO3ajl9_Ik%2Fs1600%2Fhappynewyear.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaYNs1PZisn6Jc_5_1RIlZi14HJFKEBzbZ0l-LkG7oLKe9aFVvql5J8P_368WVfjHLx2oAtoLo6hedlzzHbeNCUWM-HlOfykq7vn0fvNeHAC5MwPIHaSPgsCLe1HYVsf-ffHKjwXBMPY8/s1600/happynewyear.jpg" -->Dimitra•Counting SΜiLEShttp://www.blogger.com/profile/00487377766166852720noreply@blogger.com44tag:blogger.com,1999:blog-8605527080648893367.post-51250399818794142202013-11-19T23:05:00.000+02:002014-10-19T22:53:18.786+03:00Η πρώτη της σοκοlacta και παντοτινή....?<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
Τρελά μου φιλαράκια γεια και χαρά σας!!!<br />
<br />
Πριν ξεκινήσω να σας μιλήσω σήμερα, θέλω να ξέρετε ότι πήρα την άδεια της πρωταγωνίστριας για να σας τα γράψω. Της 7,5 χρονης κόρης μου φυσικά!<br />
<br />
Τα πρόσωπα:<br />
Α' Γυναικείος ρόλος....η Αναστασία<br />
Α' Αντρικός ρόλος....ο Θ.<br />
Β' Γυναικείος......η μαμά (εγώ)<br />
Β' Γυναικείος επίσης......η Λ. (μαμά του Θ.) εφεξής αποκαλούμενη....Συμπεθέρα!<br />
<br /></div>
<div>
Μες την εβδομάδα που μας πέρασε, μια ωραία πρωία ανηφόριζα να πάρω τα τέκνα μου από το σχολείο. Ξάφνου ακούω φωνές. Η Λ. (η <b>συμπεθέρα</b>) μαμά ενός συμμαθητή της Αναστασίας που γνωρίζω μεν, αλλά λέμε ένα απλό "γεια". Με φωνάζει λοιπόν αγχωμένη από μακριά! Σας παραθέτω τη στιχομυθία μας:</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<b>Εγώ</b>: Τι έγινε καλέ? </div>
<div>
<b>Συμπεθέρα</b>: Θέλω κάτι σοβαρό να σου πω! Ο γιος μου......ξέρεις......είναι ερωτευμένος με την κόρη σου!</div>
<div>
<b>Εγώ</b>: (αφού έχω μείνει κάγκελο και πολύ συγκινημένη) Ο Θ? Αυτό είναι πολύ γλυκό!!! Γιατί όμως κάνεις έτσι?</div>
<div>
<b>Συμπεθέρα</b>: Ήθελα να σε προετοιμάσω πως θέλει να της κάνει ένα δώρο! Με έχει φάει να της αγοράσουμε κάτι!</div>
<div>
<b>Εγώ</b>: Που είναι το πρόβλημα καλέ? <span style="color: #0c343d;"><b>Σε παρακαλώ όμως όχι κάτι λιγότερο από 24Κ!</b></span></div>
<div>
<b>Συμπεθέρα</b>: (αφού έλιωσε) Έχουμε κρίση βρε συμπεθέρα, κάτι πιο οικονομικό:)</div>
<div>
<b>Εγώ</b>: Εντάξει, 14Κ αλλά όχι φο:)</div>
<div>
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlAELadeCkVFi9gMGDHrySmGF4phWzKrHq-QcA6l615pD9aZvM3YFVFO0lPJxXZ69HFbmPAru1ubcQ4ni9iNJ0gr-QVXWDrIZU3hvrqa14LMo5gZBpa6v3iifc6D4ChgL8jZ17vOlbHec/s1600/lacta.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlAELadeCkVFi9gMGDHrySmGF4phWzKrHq-QcA6l615pD9aZvM3YFVFO0lPJxXZ69HFbmPAru1ubcQ4ni9iNJ0gr-QVXWDrIZU3hvrqa14LMo5gZBpa6v3iifc6D4ChgL8jZ17vOlbHec/s200/lacta.jpg" height="200" width="200" /></a>Την επόμενη μέρα στο σχόλασμα (μην τον δουν οι συμμαθητές και τον κοροϊδεύουν) έρχεται η μαμά του Θ. με μια κατακκόκινη σοκολάτα Lacta και επειδή εκείνος ντρεπόταν πολύ, την έδωσε η μαμά του στην Αναστασία, λέγοντάς της πως είναι δώρο από τον γιο της. </div>
<div>
</div>
<div>
Η κόρη μου την πήρε απλά και ανέκφραστα και πήγε στο Θ. και του είπε ευχαριστώ.</div>
<div>
Εκείνος ο καημένος, κοκκίνισε, πρασίνισε, ίδρωσε, άλλαξε χίλια χρώματα. Ένα υπέροχο, γλυκό, τρυφερό αγόρι. </div>
<div>
Πάμε σπίτι. Δεν της λέω τίποτα μήπως ντρέπεται ή στραβώσει γιατί είναι και περίεργη. Περιμένω να μου μιλήσει εκείνη. Μέσα μου πολύ συγκινημένη και τρώγομαι! Ο πρώτος της θαυμαστής!<br />
Περιμένω να δω πως το έχει πάρει μεν και δεν θέλω να το κάνω μεγάλο θέμα δε και την επηρεάσω.<br />
Τίποτα εκείνη. Τη ρωτάω αργότερα, γιατί φυσικά δεν έχω υπομονή, "Αναστασία γιατί σου έδωσε ο Θ τη σοκολάτα? Γιόρταζε?"</div>
<div>
"Δεν ξέρω...μάλλον με αγαπάει, όλο με κοιτάει!" (μωρέ κοίτα αυτοπεποίθηση η δικιά σου!)</div>
<div>
"Δεν ξέρουμε αν σε αγαπάει ή όχι, πάντως ήταν πολύ γλυκιά η κίνηση του. Μην αρχίσετε αύριο τα δουλέματα με τις φίλες σου. Σας ξέρω εσάς τις γυναίκες! Ο Θ. είναι ντροπαλό αγόρι."<br />
<br />
Τη ρωτάω αν μπορώ να το πω στο μπαμπά της και μου λέει ναι. Παίρνω το Στράτο (χωρίς να με ακούει εκείνη) και του τα λέω! Εγκεφαλικό εκείνος! Συνειδητοποίησε πως το κοριτσάκι του μεγάλωσε. "Ανέβασε το κοστούμι Νο2 από την αποθήκη" μου προστάζει! (δυο κοστούμια έχει όλα κι όλα, ένα του γάμου και ένα που το έχει φορέσει στις βαπτίσεις των παδιών μας και σε όλες τις κοινωνικές υποχρεώσεις των τελευταίων 7 ετών!).</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Το ίδιο απόγευμα είχαν ζωγραφική. Φτάνουμε και βλέπω το Θ. να της έχει κρατήσει θέση δίπλα του. Κοντεύω να λιώσω εγώ η μάνα και η κακούργα η κόρη μου πάει και κάθεται απέναντι, δίπλα στην κολλητή της. Θα την καρύδωνα την άτιμη αλλά ξέρω πως οι κολλητές είναι υπεράνω! Γυναίκες!<br />
Ο Θ. χαμηλώνει το κεφάλι. </div>
<div>
Πάω δίπλα του και τον χτυπάω στην πλάτη με συμπόνοια και σκέφτομαι "Καημένο αγόρι, δεν ήξερες που έμπλεξες! <b>Αυτή μέχρι και μουστάκι θα σε βάλει να ξυρίσεις</b>!".</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Βγαίνουμε <b>έξω </b>με τη συμπεθέρα::</div>
<div>
<b>Εγώ</b>: Κοίτα συμπεθέρα, ο γιος σου θα υποφέρει και δεν το θέλω! Στο λέω, δεν δέχομαι επιστροφές μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου:)</div>
<div>
<b>Συμπεθέρα</b>: Όχι, όχι τη θέλουμε την Αναστασία. Είναι πολύ καλό κορίτσι και μια κούκλα!<br />
<b>Εγώ</b>: Καλάααααα, πάντως όταν "τρώει" παντόφλα, μην μου πεις τίποτα! (όχι πως ξέρω εγώ από παντόφλες....ο δικός μου αντρούλης "τρώει" μόνο τηγάνια!!!)<br />
<br />
Την άλλη μέρα η δικιά μου που δεν τη νοιάζει τι θα φορέσει και γενικά είναι αγοροκόριτσο, μου θέλει στόλισμα για το σχολείο! Αρχίσαμεεεεεε.<br />
Στο σχόλασμα, βλέπουμε το Θ. και τη μαμά του και τον βλέπω να την κοιτάει και να λιώνει και η δικιά μου κάτι πονηρά, πλάγια βλέμματα. Αμάν λέω!<br />
Στο σπίτι μου λέει "Μαμά ο Θ. όλο με κοιτάει στην τάξη". "Και σε ενοχλεί αυτό?" της λέω.<br />
"Όχι καλέ. Μου αρέσει!" (πονηρά θηλυκά!)<br />
<br />
Τη μεθεπόμενη μέρα βλέπω πάλι τη συμπεθέρα στο ανέβασμα για το σχόλασμα. Έρχεται γεμάτη χαρά μου λέει "Ο γιος μου από τη μέρα που χάρισε τη σοκολάτα έχει αλλάξει πολύ! Ενώ ήταν ντροπαλός, δεν έλεγε <<γεια>> ούτε στη γειτόνισσα, τώρα την καλημερίζει, ξυπνάει μες τη χαρά, είναι γενικά χαρούμενος! Ο έρωτας του έχει δώσει φτερά!" (καλέ θα τρελαθώ! είμαστε αγαπησιάρικο σόι!!)<br />
<br />
Μιλάμε ξέρετε πόσο ευφράνθηκε η καρδιά μου? Ο Θ είναι ένα πολύ καλό παιδί και νοικοκύρης. Όμορφος και τρυφερός. Α, όλα κι όλα. Να μην θέλω η κόρη μου να καλοπεράσει?? Να μην της μαγειρεύει ο καλός της ένα ρομαντικό dinner? Της καημένης της μαμάς της (εμένα δηλαδή) ο αντρούλης, αυγό ξέρει μόνο να βράζει:)<br />
Η Αναστασία μου ένα μικρό στραβοξυλάκι και πολύ πεισματάρα αλλά πολύ καλό και ευγενικό παιδί. Έχει αρχίσει αυτές τις μέρες και όλο μου μιλάει για τον Θ. από εκεί που δεν την ένοιαζε. Θέλει να πηγαίνει περιποιημένη και ετοιμάζει τα ρούχα της από την προηγούμενη! Καλέ χτενίζεται κιόλας που μέχρι πρότινος πήγαινε σχολείο σαν αναμαλλιασμένο πρόβατο! Εκεί όμως που κατάλαβα ότι κάτι τρέχει περισσότερο είναι που δεν θέλει τα λέω στο μπαμπά της! (στους αναγνώστες και στις φίλες μου τις bloggers με αφήνει όμως! γνήσια blogoκόρη!)<br />
<br />
Να, πάλι τώρα πριν λίγο που έπεσαν για ύπνο, με φωνάζει (αφού έχει κοιμηθεί ο αδελφός της) και μου λέει ψιθυριστά ¨"Μαμά δεν μπορώ να κοιμηθώ....θέλω να φωνάξουμε το Θ ένα απόγευμα σπίτι να παίξουμε". (να τρέξω να ραφτώ????)<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYj85_xfHHaaNyknKHCIR-JDyNtdjnGwZ-fg-DnGBoH5wFIJ4vwCqpAkyF1kJVIPkpNM1FeDdVE-y0TE00dN05FfqhTAE-cScYwlMmrIu76RNvZFGKyGknmMcAb_eXp4iHI5DiVTIuy9s/s1600/kidslove.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYj85_xfHHaaNyknKHCIR-JDyNtdjnGwZ-fg-DnGBoH5wFIJ4vwCqpAkyF1kJVIPkpNM1FeDdVE-y0TE00dN05FfqhTAE-cScYwlMmrIu76RNvZFGKyGknmMcAb_eXp4iHI5DiVTIuy9s/s400/kidslove.jpg" height="400" width="330" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><a href="http://skouliki-skoulikia.blogspot.gr/2010_09_01_archive.html">via</a></td></tr>
</tbody></table>
Εντάξει. Ότι και να περιγράψω (και δεν είμαι καλή στα συναισθηματικά εγώ) είναι λίγο. Το κοριτσάκι μου μεγάλωσε. Άραγε νιώθει αυτά τα σκιρτήματα στο στομάχι της? Αυτά που νιώθαμε όταν είμαστε ερωτευμένοι τον πρώτο καιρό? Αχ πόσο όμορφος είναι ο έρωτας σε κάθε ηλικία. Δεν ξέρω τι πρέπει να της λέω, πως να συμπεριφέρομαι, μην την κομπλάρω και μαζευτεί στο καβούκι της. Αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να σέβομαι την καρδούλα της και να της δίνω χώρο και χρόνο να ανθίσει.<br />
<br />
Εύχομαι ολόψυχα να μην πληγωθεί ποτέ, να νιώθει αυτό το ερωτευμένο βλέμμα πάνω της 24/7. Ξέρετε ποιο λέω....αυτό που δίνει φτερά και μας κάνει ευτυχισμένους και αισιόδοξους!<br />
<br />
Love is in the air tonight φίλοι μου:)<br />
<br />
ps 1 Όσο σας γράφω έχω τσακίσει μια Lacta!<br />
ps 2 Τη Lacta του Θ την τσακίσαμε οικογενειακώς εκείνο το βράδυ!!!<br />
ps 3 Λέτε να σκάσει με μονόπετρο ή βιάζομαι?<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheaOW1cMrCkJh59GYl7NMt76RCJdQqX1Vh62AjMCrhk07u4CQZ9lsEmeNTXHhSDNS6YH4VUh-YU3bDp4tInzPIzJp2sICOxOFBxBuN3oq1kqRpNypLgW-tH3Vfp3yQud8-itRhku05gRM/s1600/dont-forget-to-smile.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheaOW1cMrCkJh59GYl7NMt76RCJdQqX1Vh62AjMCrhk07u4CQZ9lsEmeNTXHhSDNS6YH4VUh-YU3bDp4tInzPIzJp2sICOxOFBxBuN3oq1kqRpNypLgW-tH3Vfp3yQud8-itRhku05gRM/s200/dont-forget-to-smile.jpg" height="133" width="200" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
</div>
Dimitra•Counting SΜiLEShttp://www.blogger.com/profile/00487377766166852720noreply@blogger.com78tag:blogger.com,1999:blog-8605527080648893367.post-69068753340896596162013-10-25T02:16:00.002+03:002014-10-18T17:31:50.402+03:00Κλείσαμε τα έξι κι όποιος αντέξει:)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJBU_pfEX86KoNEgWPnJtfI-9dSwtYP77yVyrOAiJDOQT8usRSnslIwh-FLQ1JV0l8c3nbic_A3A5kRkwLW7GmR76vqF_mNp-807Xt1htGFGrMhwsiEaGUicI6Ku4_P1uPU3T_utd1-0Y/s1600/crazy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJBU_pfEX86KoNEgWPnJtfI-9dSwtYP77yVyrOAiJDOQT8usRSnslIwh-FLQ1JV0l8c3nbic_A3A5kRkwLW7GmR76vqF_mNp-807Xt1htGFGrMhwsiEaGUicI6Ku4_P1uPU3T_utd1-0Y/s200/crazy.jpg" height="200" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><a href="http://waterworldmermaids.com/2013/07/who-you-calling-crazy/">photo</a></td></tr>
</tbody></table>
Ζω. Ναι φίλοι μου είμαι εδώ ακμαία και αλλοπαρμένη.<br />
<br />
Αποσυντονίστηκα μετά της διακοπές, το ομολογώ. Άρχισαν και τα σκολεία και πλέον έχω στο σπίτι και πρωτάκι και δευτεράκι!!! Μεγάλα πράγματα λέμε!!!<br />
Πέρυσι είχα ένα μαθητή και μια δραστηριότητα τέκνου. Φέτος Χ 2 όλα!!! Με νιώθετε μάνες ε???<br />
<br />
Η αλήθεια με το blogging είναι πως άμα το αφήσεις, σε αφήνει...<br />
Εκεί που είχα συνηθίσει στα ξενύχτια για blogging, το καλοκαίρι με γύρισε ρεμάλι να κοιμάμαι με τις κότες! Ξεσυνήθισα.<br />
<br />
Προσπάθησα πολλάκις να γράψω, χωρίς αποτέλεσμα. Οι απανταχού θαυμαστές μου όμως κινδύνευαν με λιμοκτονία, βομβάρδιζαν με emails τα εισερχόμενά μου, έτσι είπα να μην τους τεζάρω! Μέχρι το σούπερ μάρκετ της γειτονιάς μου έχει φτάσει η χάρη μου! Ο φίλος μου ο Γιάννης από το σούπερ μάρκετ, με ρωτάει κάθε φορά "Άντε, πότε θα γράψεις!". Όπως καταλάβατε τους αναγκάζω και εκεί να με διαβάζουν, με δημοκρατικές διαδικασίες πάντα "ή θα με διαβάζετε ή δεν ξαναψωνίζω απο εδώ:)"<br />
<br />
Σήμερα λοιπόν ετοιμαστείτε για τρομερή φλυαρία!!! Έχω καιρό να γράψω και το αξίζω!<br />
<br />
Θα σας μιλήσω για ένα λιγότερο ευχάριστο και ένα πολύ ευχάριστο συμβάν!!! Δεν ήθελα να τα διαχωρίσω σε ξεχωριστές αναρτήσεις, διότι στενάχωρες αναρτήσεις εγώ δεν κάνω!!!!<br />
<br />
Με αφορμή λοιπόν τα 6α γενέθλια του μικρού άντρα του σπιτιού, του Παναγιώτη μας στις <b>23 Σεπτέμβρη</b>, αποφασίσαμε να του κάνουμε ένα πάρτι μιας και ο καημένος σαν δεύτερο παιδί είναι ριγμένος (ναι, το ομολογώ...η Αναστασία πρόλαβε και καλές εποχές).<br />
<br />
Ο καημενούλης μου όμως αρρώστησε και χρειάστηκε να νοσηλευτεί, ακριβώς εκεί κοντά στα γενέθλιά του. Έφυγε η γη κάτω από τα πόδια μας. Εγώ η δυνατή (υποτίθεται) μαμά έκλαιγα, σκεφτόμουν αρνητικά πως έχει κάτι πολύ σοβαρό, κλπ κλπ κλπ. Ευτυχώς τελικά δεν ήταν κάτι απειλητικό για τη ζωή του, ένα μικρόβιο στο αίμα που τον γέμισε εξανθήματα σε όλο το σώμα όμως πραγματικά τρομερά στην όψη! Όταν αρρωσταίνει το παιδί σου ακόμα και με το πιο απλό πράγμα, μαυρίζει η ψυχή σου, σκοτεινιάζει ο ουρανός! Ο καημενάκος μου ράγιζε την καρδιά που τον έβλεπα με ορούς και φάρμακα. Ήθελα τόσο πολύ να βγούμε από το νοσοκομείο όπως και εκείνος άλλωστε. Μου έλεγε "Μαμά πάμε σπίτι μας" "θέλω την αδελφούλα μου" (με την οποία πλακώνεται συνήθως), "θέλω να αναπνεύσω καθαρό αέρα", "θέλω την κυρία Λιάνα μου" (την παιδίατρό μας-όταν τον εξέταζαν άλλοι γιατροί), "μου πήρες όλο το αίμα" (όταν του έπαιρναν αίμα), κλπ άλλα συγκινητικά και αστεία συγχρόνως.<br />
Τα τηλέφωνα είχαν σπάσει, ήθελαν όλοι να έρθουν να μας δουν αλλά δεν τους άφηνα. Σε ένα νοσοκομείο γεμάτο μικρόβια δεν ήθελα κανείς να κολλήσει και φυσικά να μην μεταφέρουν στον Παναγιώτη κάτι άλλο μιας και ήταν πεσμένο το ανοσοποιητικό του. <br />
Υγεία!!! Πόσο πολύτιμο αγαθό! Δυστυχώς όταν κλονιστεί το συνειδητοποιούμε πως την έχουμε δεδομένη. Όσοι λοιπόν την έχουμε, να την προσέχουμε και να την εκτιμούμε!!! Είμαστε τυχεροί.<br />
<div>
<br /></div>
Όσο λοιπόν ήμασταν στο νοσοκομείο τα δυο μας όλη μέρα, κάθε μέρα (ο μπαμπάς μας πήγαινε-έλα δουλειά-σπίτι-Αναστασία-νοσοκομείο), σκέφτηκα πως ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση φέτος να μην κάνουμε ένα μεγάλο πάρτι να γιορτάσουμε την υγεία του και φυσικά τα 6α του γενέθλια!!!<br />
<br />
Επειδή έχουμε πολλούς φίλους και βάλε και τους συμμαθητές του, ανέβαινε το κόστος τρομερά, στο σπίτι δεν χωρούσαμε, σε παιδότοπο δεν ήθελα (για οικονομικούς και άλλους λόγους), το επεξεργαζόμουν πολύ. Ήμουν σε τρομερό δίλημμα. Ήθελε να καλέσει τους συμμαθητές του που ήταν πολλοί, ήθελε κάποιους κολλητούς εκτός σχολείου, ήθελε και η μάνα και ο πατέρας δικούς τους φίλους με παιδιά, άστα να πάνε!!! Αναγκαστήκαμε να κάνουμε δυστυχώς περικοπές και με αυτές κιόλας, φτάσαμε στα 40 παιδάκια και 30 μεγάλους, λίγο προς βάπτιση αντί πάρτι το γεγονός:)<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: #741b47; font-size: large;">ΠΟΥ</span></b></div>
<br />
Που θα κάναμε λοιπόν αυτό το πάρτι με τόσο κόσμο και χωρίς πολλά λεφτά???<br />
Το βρήκα....στη <b><a href="http://giorti.com.gr/">Γιορτή</a></b>! Σε ένα μαγικό μέρος που πάμε συχνά τα παιδιά κούνιες και εξερευνήσεις μες στο δάσος, μιας και δίπλα ακριβώς είναι ο Βοτανικός κήπος Χαϊδαρίου που επίσης πάμε συχνά. Έχει μέσα στον υπέροχο χώρο εστιατορίου και καφέ, ένα μικρό πάρκο, με ξύλινα τραπέζια για πικ νικ και κούνιες για τα παιδιά. Είχα δει να κάνουν πάρτι εκεί κάποια Σάββατα ή Κυριακές που πηγαίναμε. Οπότε ο κύβος ερρίφθη! Δεν χρειαζόταν να πληρώσουμε ενοικίαση χώρου. Είναι ελεύθερη μεν η πρόσβαση, προφυλαγμένος δε ο χώρος για τα παιδιά. Πήγα μια βδομάδα νωρίτερα να μιλήσω στο καφέ-εστιατόριο για τους καφέδες που θα κερνούσαμε τους μεγάλους και όλα οκ.<br />
<br />
Τη μέρα εκείνη στόλισα με μπλε μπαλόνια το χώρο, πιάνοντας τα ανάμεσα στα δέντρα. Μου έφτιαξε και η <b>Σίνα </b>γιρλάντες με σχήμα ποδοσφαρικής φανέλας που έγραφαν "<b>Παναγιώτης</b>".<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpbXHRPAeaqlrKuX1qun4d7an32AOYFzCmPR2GEuFEtcjSjKG1Fk88uT66Ph5Icl6kJTkMbgt3AxUGWV27UYE0ESWuzMMfGeBkviW5rhcUN-2SkLsdrtnIFts1MfZSC88MMsC0EY9uQlc/s1600/1soccerparty.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpbXHRPAeaqlrKuX1qun4d7an32AOYFzCmPR2GEuFEtcjSjKG1Fk88uT66Ph5Icl6kJTkMbgt3AxUGWV27UYE0ESWuzMMfGeBkviW5rhcUN-2SkLsdrtnIFts1MfZSC88MMsC0EY9uQlc/s640/1soccerparty.png" height="504" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: #351c75; font-size: large;">ΠΩΣ</span></b></div>
<br />
Δεν είχα κάνει ποτέ θεματικό πάρτι στα τέκνα μου. Τον τελευταίο χρόνο λοιπόν που μπλογκάρω, με τόσο υπέροχες ιδέες πάρτι που έχω δει στο ίντερνετ και με ακόμα πιο υπέροχες μπλογκο-φίλες που έχω (Β15), γινόταν να μην κάνω θεματικό πάρτι???<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUieLwqUk1fjv5Yze_xg_hQUSDtCNa2zDY0g0KyCoa95fvitPpG9Hk0gwNaUNUk1lCQM8SFlZPWi-TvZSzmq914jWaqNHi6a6DiSUCyO4N9BKXZU1wJvwzuMaJvpI_SJc2zhOrawSG6NE/s1600/soccerparty23.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUieLwqUk1fjv5Yze_xg_hQUSDtCNa2zDY0g0KyCoa95fvitPpG9Hk0gwNaUNUk1lCQM8SFlZPWi-TvZSzmq914jWaqNHi6a6DiSUCyO4N9BKXZU1wJvwzuMaJvpI_SJc2zhOrawSG6NE/s320/soccerparty23.JPG" height="320" width="320" /></a>Το θέμα το επέλεξε ο ίδιος φυσικά. Το <b>ποδόσφαιρο</b>, τι άλλο!!! Είχε ήδη ξεκινήσει σε ομάδα, πριν αρρωστήσει και το γούσταρε τρελά. Στην αρχή μου τα χάλασε με τα χρώματα γιατί ήθελε <b>κίτρινο+μαύρο</b> (χρώματα ομάδας που παίζει) μαζί με <b>μπλε+μαύρο </b>(ομάδα που υποστηρίζει...<a href="http://www.inter.it/en/hp" target="_blank">Inter Milan</a>).<br />
Βρε χρυσέ μου, βρε καλέ μου τσίρκο θα το κάνουμε!!! Εγώ πάρτι κιτς δεν κάνω η μάνα!!!<br />
<br />
Ευτυχώς με λίγο πλύση εγκεφάλου, καταλήξαμε στα χρώματα<b> μπλε-λευκο.</b><br />
Ωραία, αλλά εγώ ήμουν άσχετη από όλα αυτά τα ωραία που έβλεπα στο διαδίκτυο και εκτυπωτή δεν είχα! Ποιος θα μου τα φτιάξει οέο???<br />
Έσπευσαν οι <b>Β15 </b>να με βοηθήσουν.<br />
Η μαγική μου <b>Σίνα </b>του <a href="http://www.eimaipaidi.gr/">Είμαι Παιδί</a> και <a href="http://sugar-and-pearls.blogspot.gr/" target="_blank">Sugar & Pearls</a> που μου έφτιαξε όλα τα εκτυπώσιμα. Της είπα πως ΔΕΝ είχα απολύτως τίποτα στο μυαλό μου και μαζί με κάποιες ιδέες που μου είχε στείλει το <a href="http://www.mylovablebaby.com/" target="_blank">Ασπασάκι</a> μου και το <a href="http://www.anthomeli.com/" target="_blank">Κατερινάκι</a> του Ανθομέλι και με έσωσαν, έκατσε η Σίνα εμπνεύστηκε και έψαξε άλλα τόσα και μου έφτιαξε δεκάδες πράγματα!!! Δείτε <a href="http://www.eimaipaidi.gr/2013/09/inter.html" target="_blank">εδώ</a> σε ανάρτησή της. Μιλάμε το κοριτσάκι μου με απογείωσε! <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaJPALAMkz99Glv6uVQwHXklvQUAGg5dHrlMKi7PWcTs0vPtJp5qzZ8YPOjkW524stIai0aCvQ9r6hyAANjz5UIEqtC2gkhW2LPpBPQ5UNetDNm39nwL87PD5QYt6fSX95-bu5N2t6bcA/s1600/4soccerparty.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaJPALAMkz99Glv6uVQwHXklvQUAGg5dHrlMKi7PWcTs0vPtJp5qzZ8YPOjkW524stIai0aCvQ9r6hyAANjz5UIEqtC2gkhW2LPpBPQ5UNetDNm39nwL87PD5QYt6fSX95-bu5N2t6bcA/s640/4soccerparty.png" height="480" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Όλα αυτά τα εκτυπώσιμα τα σχεδίασε και έφτιαξε η <b>Σίνα </b>του <a href="http://www.eimaipaidi.gr/">Είμαι Παιδί</a> και <a href="http://sugar-and-pearls.blogspot.gr/">Sugar & Pearls</a></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Μου έφτιαξε και αυτή τη σούπερ πρόσκληση που την τύπωσε και έγινε χαμός όταν τη μοίρασα! Χαμός λέμε! Έβαλε και το <b>πράσινο </b>σαν εφέ από το χόρτο του γηπέδου. Προσθήκη που έδωσε την σούπερ πινελιά σε όλο το ποδοσφαιρικό μας πάρτι!!! Το κείμενο δικό μου, το layout όλο της <b>Σίνας</b>!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH7ueTqE0uMwBjy2G_-DDLOi4LWpePCMeUgX3yiDgbHroaS-lpVl9KTo-8-wSaBYjExp1LR7cCJwH2udfOcMfe7uhbfl_ta0QWkyTZcpm87yz8PxoQHrcvG_wJcKnhwGhuqzEx63sw3nE/s1600/soccerparty22.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH7ueTqE0uMwBjy2G_-DDLOi4LWpePCMeUgX3yiDgbHroaS-lpVl9KTo-8-wSaBYjExp1LR7cCJwH2udfOcMfe7uhbfl_ta0QWkyTZcpm87yz8PxoQHrcvG_wJcKnhwGhuqzEx63sw3nE/s640/soccerparty22.JPG" height="640" width="640" /></a></div>
<br />
Η ημερομηνία αποφασίστηκε για τις 5 Οκτωβρίου. Από το νοσοκομείο βγήκαμε δυο βδομάδες νωρίτερα αλλά ήθελα να γίνει εντελώς καλά διότι το ανοσοποιητικό του είχε πέσει με τα δεκάδες φάρμακα που είχε πάρει. Και όσο ο καιρός ήταν μαγικός αρχικά...όσο έφτανε η ημερομηνία και ειδικά τη βδομάδα εκείνη έκανε παγωνιά και έβρεχε καθημερινά! Ξυπνούσα κάθε μέρα με το άγχος. Το δελτίο καιρού όμως έλεγε για το Σάββατο εκείνο πως θα έχει λίγα σύννεφα, κρύο και ευτυχώς όχι βροχές!<br />
<div>
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: #274e13; font-size: large;">ΔΩΡΑΚΙΑ</span></b></div>
<div>
<br /></div>
Άρχισα τις προετοιμασίες. Ένα από τα βασικά πράγματα ενός επιτυχημένου πάρτι, είναι φυσικά τα δωράκια! Καλώς ή κακώς παρόλο που οι εποχές είναι δύσκολες, τα παιδάκια χαίρονται τρελά με αυτά! Μπορούσα να μην κάνω? Έλα που ήταν και πολλά τα άτιμα τα τέκνα! Το μπάτζετ δεν με έπαιρνε για πολλά. Ιδέες για δωράκια άπειρες μου έδωσε η <a href="http://www.anthomeli.com/">Κατερίνα </a>όπως σας είπα και παραπάνω! Τελικά κατέληξα σε τρία δώρα παρακαλώ και χωρίς πολλά λεφτά (σε σχέση με τα παιδάκια βέβαια)!!!<br />
1) <b>Χρωμοσελίδες </b>με θέμα το ποδόσφαιρο. Έψαξα στο ίντερνετ και βρήκα χιλιάδες. Επειδή δεν είχα εκτυπωτή, τα έστειλα με email στον αγαπημένο μας ξάδελφο που μένει παραδίπλα, μου τα τύπωσε και τα έβγαλα φωτοτυπίες σε ένα βιβλιοπωλείο (τα γράφω για όσες φίλες στερέψουν από ιδέες και δεν έχουν καταπληκτικές μπλογκοφιλενάδες όπως εγώ!!!). Αγόρασα και πράσινα λαστιχάκια να τα τυλίξω. Για τα αγόρια "αγοράκι και μπάλα" και για τις τσούπρες "κοριτσάκι και μπάλα".<br />
2) <b>Φουρφουράκια</b>. Η Σίνα μου έφτιαξε φουρφουράκια σε διάφορα χρώματα του πάρτι φυσικά τα οποία μοίρασα στα παιδάκια και δεν ήξεραν ποιο χρώμα να διαλέξουν!<br />
3) <a href="http://www.hatziyiannakis.gr/sub.php?idsub=116"><b>Marshmallows </b></a>στα χρώματα του πάρτι. Το <b><a href="http://shareyourlikes.wordpress.com/">Σοφάκι </a></b>μου πρότεινε τα δοκιμασμένα απο το <a href="http://www.hatziyiannakis.gr/">Χατζηγιαννάκη </a>τα οποία είχαν χρησιμοποιήσει και στην μοναδική <a href="http://shareyourlikes.wordpress.com/2013/10/10/%CE%B7-%CE%B2%CE%AC%CF%86%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%AE-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%81%CF%86%CE%BF-%CF%80%CE%B9%CE%BA-%CE%BD%CE%B9%CE%BA-%CE%B1-%CE%BC%CE%AD/" style="font-weight: bold;">βάπτιση </a>σταθμό της Δωροθέας. Πεντανόστιμα και πενταμάλακα!!! Δεν κάνω διαφήμιση εδώ αλλά πραγματικά έμεινα απόλυτα ικανοποιημένη. Πήρα τηλ στην εταιρεία και επειδή δεν κάνουν λιανική, μου έδωσαν το τηλ των καταστημάτων που συνεργάζονται στην περιοχή που με βόλευε. Πήρα αμέσως, παρήγγειλα τα χρώματα που ήθελα (λευκό, πράσινο και γαλάζιο/μπλε) και την άλλη μέρα τα έφεραν. Να τα λέμε και τα καλά!!!<br />
Η κάθε σακούλα έχει 100 τμχ περίπου, οπότε επί 3 χρώματα = 300 τμχ και έβαλα στο κάθε σακουλάκι 6 τμχ να είναι πλούσια και λαχταριστά!!! Φυσικά περίσσεψαν και τα τσακίσαμε, πήραν τα παιδιά και στο σχολείο να κεράσουν κι άλλα φιλαράκια.<br />
Τα τύλιξα λοιπόν σε σακουλάκια με κορδελίτσες στα ίδια χρώματα και πέρασα ένα καρτελάκι που μου έφτιαξε η <b><a href="http://www.eimaipaidi.gr/">Σίνα </a></b>που έγραφε "<b>ευχαριστώ πολύ Παναγιώτης</b>".<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimZDSGP4TP1Yhd98dMsGKi3-AR5-REoctgs5La73VpqbYkYvWOccbbf4tUM1mvNYWX-uQn-7jMrJoaKt1SHqIVLkV7CxUtl6urg1qOYlPaZQrlPq6kTiJZULyP_VE7jXRvAtZwBlnDquM/s1600/5soccerparty.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimZDSGP4TP1Yhd98dMsGKi3-AR5-REoctgs5La73VpqbYkYvWOccbbf4tUM1mvNYWX-uQn-7jMrJoaKt1SHqIVLkV7CxUtl6urg1qOYlPaZQrlPq6kTiJZULyP_VE7jXRvAtZwBlnDquM/s640/5soccerparty.png" height="480" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: #274e13; font-size: large;">ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ</span></b></div>
<br />
Δεν είχα την <b><a href="http://www.anthomeli.com/2013/10/ninja.html">Κατερίνα </a> </b>εδώ να μας κάνει τον διασκεδαστή, αλλά μου έδωσε χιλιάδες ιδέες και πήρα άλλες τόσες από τα περίφημα πάρτι τους που αφήνουν εποχή. Δείτε με θέμα <a href="http://www.anthomeli.com/2013/10/ninja.html">Ninja</a>, <a href="http://www.anthomeli.com/2012/11/blog-post_23.html">ζωγραφική</a>, <a href="http://www.anthomeli.com/2012/10/blog-post.html">δεινόσαυρους</a>, <a href="http://www.anthomeli.com/2013/08/luau-party.html#more">χαβανέζικο</a>, στο <a href="http://www.anthomeli.com/2013/09/blog-post_19.html">camping</a>, και πολλά <a href="http://www.anthomeli.com/2012/01/blog-post_16.html">άλλα</a>.<br />
<br />
Θέλαμε οπωσδήποτε να φέρουμε ένα μάγο-διασκεδαστή που έχουμε συναντήσει σε άλλα πάρτι αλλά και βάπτιση και τα παιδιά τον λατρεύουν. Είναι και γείτονας και φοβερό παιδί. Τα παιδιά ακόμα μου λένε γι'αυτόν όπως και οι φίλοι τους όταν τους συναντώ στο σχολείο ή μιλάμε στο τηλ. Είναι οικονομικός και έκατσε και πολύ παραπάνω από τις δύο ώρες που είχαμε συμφωνήσει γιατί τα παιδιά δεν τον άφηναν να φύγει, χωρίς να μας χρεώσει τίποτα έξτρα. Το καλλιτεχνικό του είναι <b>Ramirez</b>! Έπαιξε άπειρα παιχνίδια μαζί τους μες τη φύση, μετά τους έκανε μαγικά κόλπα, εμφάνισε λαγουδάκι, στήθηκαν σε ουρά να το χαϊδέψουν με απόλυτο σεβασμό και προσοχή. Ενώ λοιπόν είχα αγοράσει κώνους να παίξουμε ποδόσφαιρο, είχα φέρει μπάλες, είχα τυλίξει μικροδωράκια να παίξουμε παιχνίδια, δεν κάναμε τίποτα από όλα αυτά αφού ο μάγος τους απασχόλησε σχεδόν τρεις ώρες και μετά τα άτιμα έφυγαν στις κούνιες!<br />
Φορούσαν όλα φόρμες και ρούχα απλά όπως είχε ζητηθεί στην πρόσκληση και έτσι ένιωθαν άνετα και cool!!!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMTCvwD7qse69SQtjleYiVw7dDG_5XFRf7X4Ykhy7EBsWlqUyH-Qwk9iykTw-viIx0OH4cQpvmYCliHr3Byej0LX3jaZ2aK41hp1dVWOQSVg-vXu3S3bgIRK_1bvbFGDYE8qoENhn5RxQ/s1600/2soccerparty.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMTCvwD7qse69SQtjleYiVw7dDG_5XFRf7X4Ykhy7EBsWlqUyH-Qwk9iykTw-viIx0OH4cQpvmYCliHr3Byej0LX3jaZ2aK41hp1dVWOQSVg-vXu3S3bgIRK_1bvbFGDYE8qoENhn5RxQ/s640/2soccerparty.png" height="480" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ramirez...ο απόλυτα αγαπητός μάγος! Κινητό 698 4410645</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #4c1130; font-size: large;"><b>ΦΑΓΗΤΟ</b></span></div>
<br />
Η αλήθεια είναι πως εδώ δεν επικεντρώθηκα πολύ και γιατί τη βδομάδα του πάρτι έλειπε ο Στράτος επαγγελματικό ταξίδι, δεν είχα αμάξι και είχα χιλιάδες εκκρεμότητες αλλά και γιατί τα παιδιά δεν νοιάζονται για το φαγητό αλλά για όλα τα άλλα στο πάρτι. Αφοσιώθηκα λοιπόν σε όλα τα υπόλοιπα και είπα πως όσον αφορά το φαγητό θα έπαιρνα από το φούρνο της γειτονιάς μας <b>τυροπιτοειδή</b>, θα έφτιαχνα <b>σαντουιτσάκια </b>κομμένα στα τέσσερα (ιδέα που είδα πάλι απο το <a href="http://www.anthomeli.com/2013/09/blog-post_19.html">Ανθομέλι </a>για να μην τα κάνω μεγάλα και πετιούνται), <b>πιροσκί </b>και <b>μπόμπες </b>που θα έφτιαχνε η κουμπάρα μου Δήμητρα, <b>κέικ </b>η φίλη μου η Δήμητρα (πολλές οι Δήμητρες!) και αγόρασα <b>μπισκοτάκια</b>, <b>κρακεράκια, κουλουράκια </b>και διάφορα τέτοια που τρώγονται με τα χέρια και δεν θέλουν μαχαιροπήρουνα κλπ. Δεν είχαμε ούτε τον χώρο να μεταφέρουμε χιλιάδες πράγματα εκεί αλλά ούτε και τα χρήματα να κάνουμε υπερπαραγωγές. <b>Καφέδες </b>κεράσαμε όλους τους γονείς από το καφέ εκεί και φυσικά είχαμε χυμούς μαζί και νερό.<br />
<br />
Δύο ακόμα ιδέες που βρήκα από δύο καταπληκτικά blogs που διαβάζω σαν τρελή, είναι οι εξής:<br />
<br />
<b>Κουβαδάκια με δημητριακά</b> από την Κατερίνα των <a href="http://kapaworld.blogspot.gr/2013/07/7.html">Kapa</a> για τα άκρως καλοκαιρινά γενέθλια του Γιώργου. Τελικά δεν βάλαμε δημητριακά, ούτε χρησιμοποιήσαμε κουβαδάκια, την προσαρμόσαμε την ιδέα στα μέτρα μας. Έφτιαξε η <b><a href="http://sugar-and-pearls.blogspot.gr/">Σίνα </a></b>θηκούλες ποπ κορν στα χρώματα του πάρτι και τις γεμίσαμε διάφορα σνακ (κρακεράκια, ποπ κορν, πατατάκια, κλπ που έφερε η φίλη μου η Λίτσα). Ανάρπαστα έγιναν!!!<br />
<br />
<b><a href="http://www.loux.gr/gr/products/orangeade-noncarbonated.html">Λουξάκια </a>μπλε χωρίς ανθρακικό και λεμονάδες, </b>ντυμένα με ετικέτες από την Ερμιόνη του <a href="http://theonewithallthetastes.blogspot.gr/2013/09/vaftisi-isminis.html">The one with all the tastes</a> από τη μοναδική βάπτιση της Ισμήνης. Μου έφτιαξε η <b>Σίνα </b>ετικέτες που έγραφαν "Παναγιώτης", τις κόλλησα και το αποτέλεσμα τους ενθουσίασε όλους! Έβαλα και σε μπουκάλια νερού και έγινε χαμός λέμε! Μα ποιος είσαι γιε μου και με νερό στο όνομά σου!!!<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjD7EXQ9X9I2MKi-KEuaSM_mxUvFnQctbNu75E5UlE8bRWhreZ1JDVhKLt1MxD2p_sZYeTzaTc2l_b5dAXAmnKjmaHE5WRREthiRE8hyZwYSEVqFUvkQbVNMPrF3s82P9IZ8ji20gcief0/s1600/7soccerparty.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjD7EXQ9X9I2MKi-KEuaSM_mxUvFnQctbNu75E5UlE8bRWhreZ1JDVhKLt1MxD2p_sZYeTzaTc2l_b5dAXAmnKjmaHE5WRREthiRE8hyZwYSEVqFUvkQbVNMPrF3s82P9IZ8ji20gcief0/s640/7soccerparty.png" height="480" width="640" /></a></div>
<br />
Οι χαρούμενες, ενθουσιασμένες και απορροφημένες φατσούλες που έβλεπα, με ικανοποιούσαν απόλυτα. Οι γονείς είχαν ξεχάσει πως έχουν παιδιά και είχαν πιάσει το μπίρι μπίρι όταν δεν χάζευαν το μάγο. <br />
Τα παιδιά δεν ήξεραν τι να πρωτοκάνουν και τι να πρωτομασουλήσουν.<br />
Έκανε κρύο αρκετό-18 βαθμούς (post διόρθωση...πρέπει να είχε 15-λίγο για την εποχή), ο ήλιος έφευγε κι ερχόταν αλλά η διάθεση ήταν ανεβασμένη!!!<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYozpB4RSPANKtK-pfAsargxry1bTJQeI_na3XJODM7BAqBqOOi9rKtMPDvDzmNuZrVUsrzfnuyQXxVfl537j6ficjSZhA0Ldjypsmi7w6NrqahSJlUCZCSb9XsP6vOtqyF27FfGq1Zuo/s1600/6soccerparty.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYozpB4RSPANKtK-pfAsargxry1bTJQeI_na3XJODM7BAqBqOOi9rKtMPDvDzmNuZrVUsrzfnuyQXxVfl537j6ficjSZhA0Ldjypsmi7w6NrqahSJlUCZCSb9XsP6vOtqyF27FfGq1Zuo/s640/6soccerparty.png" height="480" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #cc0000; font-size: large;"><b>ΟΙ ΤΟΥΡΤΕΣ</b></span></div>
<br />
Λέω "οι τούρτες" και όχι "η τούρτα" γιατί μαζί με τον Παναγιώτη είχε γενέθλια και η αδελφούλα μου. Της πήρα λοιπόν μια τούρτα και εκείνης και της κάναμε έκπληξη. Για εκείνη επέλεξα την Κυρία Χαχανούλα επειδή με ξετρέλανε όπως και την ίδια!!! Έχουμε και όλα τα βιβλία τους σπίτι και τα παιδιά όταν την είδαν, αυτή επέλεξαν για τη θεία τους!!!<br />
<br />
Τη δική μας τούρτα που θα ήταν ποδοσφαίρου θα μπορούσα να τη φτιάξω αλλά πραγματικά δεν πίστευα πως θα τολμούσα τέτοιο εγχείρημα για τόσα άτομα. Και αν δεν πετύχαινε??? Δεν το πήρα το ρίσκο και προτίμησα την ασφαλή οδό του ζαχαροπλαστείου:) <br />
Το Ασπασάκι μου είχε στείλει μια φοβερή τούρτα (δεν τη βρίσκω τώρα) και με τη φώτο πήγα στο ζαχαροπλαστείο. Μοιάζει λίγο με <a href="http://www.pinterest.com/pin/552676185491626919/">αυτή</a>. Τους είπα να βάλουν απλά πράσινο σκούρο ζαχαρόπαστα και απο πάνω μόνο τις γραμμές του γηπέδου λευκές και δυστυχώς μου έβαλαν και σαντιγί και χαλάστηκα αλλά μικρό το κακό. Ήταν καταπληκτικές στη γεύση. Η ζαχαροπάστα (ή αμυγδαλόπαστα) είχε γεύση πικραμύγδαλο. Ήταν φανταστική!!! <br />
<br />
Εντωμεταξύ επειδή το κόστος των τουρτών θα ήταν αρκετό για τόσα άτομα, δεν πήρα πολλά κιλά (όσα μου πρότειναν στο ζαχαροπλαστείο) αλλά ρίσκαρα με λιγότερα. Όταν λοιπόν κόβαμε την τούρτα, έλεγα "με τρόπο" στην κουμπαρίτα μου που την έκοβε: "μικρά κομμάτια, μικρά, για να φτάσει" και όταν είδα ότι θα περισσέψει (όπως και έγινε), φώναζα "καλέ φάτε τούρτα, έχουμε πολύ!!!" Αμ πως!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZquGI8trL3lewXfEFEoM35wa9AnbxEelSzgwGxIWx-q1_RxFw8_A8CDDXHBJRRiBltqRmumyOhQWzgdNxfMNTwA7_Blx4Q8w-otHOTA4QYgmL40XVAET55r1y7Ga2V5Ql4hoDFSmWxo8/s1600/3soccerparty.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZquGI8trL3lewXfEFEoM35wa9AnbxEelSzgwGxIWx-q1_RxFw8_A8CDDXHBJRRiBltqRmumyOhQWzgdNxfMNTwA7_Blx4Q8w-otHOTA4QYgmL40XVAET55r1y7Ga2V5Ql4hoDFSmWxo8/s640/3soccerparty.png" height="640" width="489" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">τα κολλητάρια </td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDqUVibzD1pTI07n5BzRagAjqQ-S8uO7xvnI6a5doFmJq7AzzoD2MNuKOP4RZJ-Jh_p6PcDNhEowbOCf3ebmK3LrhrjY1T81rze77BrdbQ9qLoYVPDvBuMEPjJ6QNuQG0xMFrtotgtK_M/s1600/8soccerparty.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDqUVibzD1pTI07n5BzRagAjqQ-S8uO7xvnI6a5doFmJq7AzzoD2MNuKOP4RZJ-Jh_p6PcDNhEowbOCf3ebmK3LrhrjY1T81rze77BrdbQ9qLoYVPDvBuMEPjJ6QNuQG0xMFrtotgtK_M/s640/8soccerparty.png" height="480" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="text-align: left;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="text-align: left;"><b><span style="color: #38761d; font-size: large;">η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά</span></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="text-align: left;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="text-align: left;">Παρόλο που ο χώρος εκεί είναι ιδιωτικός (δεν ξέρω τι "παίζει" με το Δήμο) και παρόλο που έχουν άνθρωπο και καθαρίζει καθημερινά, υπήρχαν παντού γόπες και αρκετά σκουπίδια. Γιατί παρακαλώ, όλοι εσείς που καπνίζετε πετάτε κάτω τα αποτσίγαρα στην παιδική χαρά??? Καλά, για τα σκουπίδια τι να πω! Πραγματικά απορούμε καμιά φορά γιατί δεν πάμε μπροστά σαν λαός και δεν κοιτάμε πρώτα να είμαστε καθαροί και να έχουμε παιδεία! </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="text-align: left;">Καθαρίσαμε φυσικά τα πάντα και τα αφήσαμε πιο όμορφα και παστρικά από πριν! Όπως θα έπρεπε να κάνουν όλοι δηλαδή. </span></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: #cc0000; font-size: large;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: #cc0000; font-size: large;">Ευχές για τον μικρό μου άντρα!</span></b></div>
<b><span style="color: #cc0000;"><br /></span></b>
Xρόνια πολλά γλυκό μου, πανέμορφο αντράκι! Μικρέ μου λεβέντη εσύ! Πλακατζή, θεατρίνε και πεισματάρη. Υπναρά, αεικίνητε και γλυκατζή. Παραπονιάρη, ατίθασε αλλά και μυγιάγγιχτε:)<br />
Σε λατρεύω απίθανα πολύ! Όταν με κοιτάς λιώνω, θέλω να σε ζουπάω και να σε λιώνω στα φιλιά! Με κάνεις και γελάω τόσο πολύ με τις χαζομάρες που κάνεις αλλά κλαίω κιόλας από το πόσο στοργικός είσαι με τα μωράκια και τα ζωάκια.<br />
Να είσαι πάντα γερός, τυχερός και ευτυχισμένος και να είμαστε αγαπημένη οικογένεια!!!<br />
(αχ αυτοί οι γιοί, αχ αυτοί οι γιοί!! αχ αυτό το οιδιπόδειο!!)<br />
<div>
<b><span style="color: #0b5394;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: #0b5394; font-size: large;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: #0b5394; font-size: large;">Ευχαριστίες</span></b></div>
<br />
Ευχαριστώ την αγαπημένη μου κουμπάρα <b>Δήμητρα</b>, τη φίλη μου <b>Δήμητρα</b>, την κουμπάρα μου <b>Λένα</b>, τη φίλη μου <b>Λίτσα</b>, την ξαδέλφη μου <b>Αναστασία</b>, τη φίλη μου από Λιθουανία τη <b>Ράσα, </b>για όλα όσα έκαναν για το πάρτι. Ξέρουν εκείνες. Μαγειρέματα, κιλίμια που έφεραν για να κάθονται τα παιδιά, βοήθεια για στήσιμο και καθαρισμό μετά, φωτογραφίες πάρτι, υποστήριξη. <br />
<br />
Ευχαριστώ όλες τις φίλες μου που ήθελαν πολύ να με βοηθήσουν αλλά δεν τις άφησα γιατί δούλευαν και ήθελα να έρθουν ξεκούραστες και χωρίς ευθύνες. Ξέρουν αυτές!!!<br />
<br />
Ευχαριστώ τη <b><a href="http://www.eimaipaidi.gr/">Σίνα</a> </b>για όλα τα υπέροχα που μου έφτιαξε με αγάπη και μεράκι. Είναι πραγματικά καταπληκτική σε αυτό που κάνει και παίρνει το κάθε θέμα προσωπικά και το απογειώνει. Δείτε πρόσφατη δουλειά της <a href="http://www.eimaipaidi.gr/2013/10/baby-shower-party.html">εδώ </a>και <a href="http://www.eimaipaidi.gr/2013/10/blog-post_16.html">εδώ</a> και το καινούριο της site <a href="http://sugar-and-pearls.blogspot.gr/">Sugar & Pearls</a>.<br />
Ευχαριστώ την <b><a href="http://www.anthomeli.com/">Κατερίνα </a></b>και την <b><a href="http://www.mylovablebaby.com/">Ασπασία </a></b>που με βοήθησαν πάρα πολύ με τις ιδέες τους!!!! <br />
Ευχαριστώ και τις φίλες μου τις μπλόγκερς, τις <a href="http://dimitranik.blogspot.gr/2013/02/bloggers.html">Β15</a> που με στήριξαν η καθεμία με τον τρόπο της, μου έστελναν θετικά vibes για να πάνε όλα καλά και ήταν έτοιμες να έρθουν με το πιστολάκι να στεγνώσουν το χώρο:)<br />
<br />
Τις ευχαριστίες τις γράφω γιατί πραγματικά με βοήθησαν πολύ οι φίλοι μας, ακόμα και αυτοί που δεν έκαναν κάτι πρακτικό, μας στήριξαν και είχαν καλή διάθεση.<br />
<br />
Θέλω απλά να πω, πως δεν χρειάζεται τρομερό κόστος να κάνεις ένα πάρτι όμορφο. Ακόμα και αν έχετε μικρό σπίτι, βγείτε σε πάρκο, σε παιδική χαρά, σε γήπεδο. Μου το έλεγε η <b><a href="http://katitimou.blogspot.gr/">Κάτια </a></b>από τότε το Μάρτη, στα γενέθλια της κόρης μου που δεν ήξερα τι να κάνω. Ο κόσμος πλέον το τολμάει. Με μικρό κόστος κιόλας. Και αν έχετε μαγικούς φίλους όπως εγώ και σας βοηθήσουν κιόλας, θα κάνετε υπερπαραγωγές. Ο καιρός είναι ένα ρίσκο, αλλά πόσο συχνά βρέχει στην Ελλάδα? Δεν είμαστε Αγγλία:) Το κρύο το παλεύουμε, η βροχή είναι η δύσκολη!!!<br />
<br />
<br />
Κλείνω (επιτέλους) με Χρόνια πολλά σε όλους τους Δημήτρηδες για αύριο Σάββατο και φυσικά στην αφεντιά μου!!! Να με χαίρεστε!!!<br />
<span style="color: #38761d;"><br /></span>
<span style="color: #073763;">Σας αφιερώνω για κέρασμα, ατάκα του λατρεμένου μου και πανέξυπνου συζύγου, όταν του είπα το πρόγραμμα σταθερής τηλεφωνίας που μου πρότεινε η υπάλληλος (θα αλλάξουμε τηλεφωνική εταιρεία + ίντερνετ στο σπίτι):</span><br />
<span style="color: #073763;"><br /></span>
<span style="color: #073763;">Εγώ: Μου είπε η κοπέλα ένα πολύ οικονομικό πρόγραμμα με 3,5 ώρες σταθερά και μισή ώρα κινητά.</span><br />
<span style="color: #073763;">Στράτος: 3,5 ώρες σταθερά? Τι να σου κάνουν? <b>Εσύ αυτές τις τρως για πρωινό!!!</b></span><br />
<span style="color: #073763;">(πιο πρωινό? μεζεδάκι είναι!)</span><br />
<br />
<span style="font-size: x-small;">Δεν ξέρω πότε θα ξαναγράψω αλλά να μην ανησυχείτε για μένα φιλαράκια μου, θα επανέλθω δριμύτερη:)</span><br />
<br />
<br /></div>
Dimitra•Counting SΜiLEShttp://www.blogger.com/profile/00487377766166852720noreply@blogger.com70tag:blogger.com,1999:blog-8605527080648893367.post-76178096669711157302013-07-29T12:38:00.001+03:002016-09-07T16:07:14.089+03:00Ιστορίες καλοκαιρινής τρέλας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Αναγνωστάκια μου αγαπημένα. Δεν έχω φύγει ακόμα διακοπές. Εδώ είμαι. Ετοιμάζομαι όμως. Λίστες, βαλίτσες, σιδέρωμα! Είπα να σας γράψω κάτι καλοκαιρινό πριν φύγω. <br />
<br />
Ξέρετε πως εδώ γράφουμε μόνο χαρούμενες, αστείες, αληθινές πάντα ιστορίες που μόνο σκοπό έχουν να κάνουν τα χειλάκια σας να χαμογελάσουν. Έτσι λοιπόν έκατσα και ανέσυρα διάφορα αστεία και ευχάριστα περιστατικά για να σας αποχαιρετήσω γλυκά<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfuud0jaKO7XFxGFnrOg3WROJd4y5tAoZ6TgfHZ7AH6ep-G-y6ws_J_BccOxb4BfKhGgg_xhbP5o124gqoMK8ZRUnrk2hQco9AcHKxbBtdlDFu5Ve5MS32EEtxje4VR-x43nDcIUOWc2Q/s1600/%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%B9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="222" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfuud0jaKO7XFxGFnrOg3WROJd4y5tAoZ6TgfHZ7AH6ep-G-y6ws_J_BccOxb4BfKhGgg_xhbP5o124gqoMK8ZRUnrk2hQco9AcHKxbBtdlDFu5Ve5MS32EEtxje4VR-x43nDcIUOWc2Q/s400/%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%B9.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><a href="http://blogs.imediaconnection.com/blog/2013/05/06/the-summer-of-social/" target="_blank">photo</a></td></tr>
</tbody></table>
Σας έχω ξαναμιλήσει <a href="http://dimitranik.blogspot.gr/2013/02/blog-post.html" target="_blank">εδώ </a>για το τρελό παρεάκι τότε, παλιά που ήμουν πιτσιρίκα (16-26 ετών)! Πέρασα απίστευτα στα νιάτα μου (ναι, τώρα μεγάλωσα κομματάκι) και αυτό θεωρώ ότι είναι και ένα από τα <b>μυστικά της ευτυχισμένης συζυγικής </b><b>μου </b><b>ζωής</b>. Ναι, είμαι χορτασμένη από γλέντια, χορούς, εξόδους, φλερτ και τώρα απολαμβάνω σπίτι και οικογένεια, χωρίς απωθημένα. Τα γλέντια δεν υπονοούν πάντα λεφτά. Δεν χρειάζονται μόνο λεφτά για να περνάς όμορφα. Τα έχουμε ξαναπεί <a href="http://dimitranik.blogspot.gr/2013/06/10.html" target="_blank">αυτά</a>. <b>Καλή παρέα και κέφι </b>τα δύο βασικά συστατικά. Αν δεν έχεις κάποιο από τα δύο, χλωμό το βλέπω να καλοπερνάς. Μιζέρια STOP λοιπόν!<br />
<br />
<b><span style="font-size: x-large;">Η γιαγιά μας η καλή και ΤΟ πάρτι!</span></b><br />
Ένα καλοκαίρι που ήμασταν περίπου 16-18 ετών, οι γονείς μας θα πήγαιναν για λίγες μέρες διακοπούλες μόνοι και μας έφεραν τη γιαγιά μου τη Σουλτάνα να μας προσέξει! Ναι, η γιαγιά μας η Πολίτισσα, αθώα και γλυκιά, δεν-υψώνω-φωνή-με-κάνουν-ότι-θέλουν-τα-εγγόνια γιαγιά μας θα πρόσεχε ΕΜΑΣ τις ατίθασες εγγόνες! Καλοκαίρι ήταν, σκεφτήκαμε να κάνουμε ένα παρτάκι, μικρό. Τοσοδούλι. Το είπαμε στους γονείς μας πριν φύγουν, συμφώνησαν αρκεί να ήταν μικρό και με λίγα άτομα. Ναι καλέ, με λίγα άτομα! Μικρό! Η' μιλάμε ή βήχουμε!<br />
Μέσα σε μία μέρα τα οργανώσαμε όλα, το είπαμε σε φίλους, πήραμε ποτά, φτιάξαμε σνακ, κανονίσαμε τη μουσική και ήταν όλα έτοιμα. Η γιαγιά θα έμενε κλειστή στο δωμάτιο των γονιών μου, βλέποντας τηλεόραση. Της απαγορεύσαμε την έξοδο εκ του δωματίου, παρά μόνο για τουαλέτα:) Φαγητό και νερό την είχαμε προμηθεύσει.<br />
<br />
Περνούσαμε τέλεια! Κέφι, χορός! Η μουσική διαπασών, <b>η γιαγιά με ωτοασπίδες στο δωμάτιο </b>κοιμόταν (ω ναι) και το κέφι αυξανόταν Δεν ξέρω τι έγινε, η φήμη του πάρτι εξαπλώθηκε, άρχισε να έρχεται κόσμος και κοσμάκης από άλλες περιοχές και γέμισε το σπίτι ασφυκτικά. Βάλαμε "πόρτα" κάτω στην είσοδο της πολυκατοικίας γιατί η κατάσταση είχε ξεφύγει. Χυμένα ποτά στο πάτωμα, στους τοίχους, κάποιος μεθυσμένος πέρασε από την τζαμαρία του σαλονιού και την έκανε χίλια κομμάτια (όλα αναίμακτα ευτυχώς), ένας άλλος κλώτσησε την πόρτα της κουζίνας (το σημάδι υπάρχει ακόμα να μας θυμίζει τις καφρίλες), κάποιος άλλος χάλασε το καζανάκι, μας φώναξαν την αστυνομία. Αλλά το πάρτι θα ήταν μικρό όπως είχαμε υποσχεθεί!<br />
Αρχίσαμε να τους διώχνουμε όλους. Η γιαγιά δεν είχε βγει από το δωμάτιο η καημενούλα. Καθαρίσαμε με τις φίλες μου λιγάκι (με διαβάζουν οι δύο μου κουμπάρες Δήμητρα και Ελένη που ήταν παρούσες) και πήγαμε στο Buzios που ήταν κοντά μας (in club της εποχής) να συνεχίσουμε την κραιπάλη! Το άλλο πρωί, ξυπνήσαμε τη γιαγιά που έπαθε ένα μικρό (μεγάλο) εγκεφαλικό! Ευτυχώς πριν γυρίσουν οι γονείς μας, φτιάξαμε τη τζαμαρία και το καζανάκι, κάναμε το σπίτι λαμπίκο και τους υποδεχτήκαμε με περίσσια αγάπη! Σιγά μη δεν τα μάθαιναν φυσικά, να είναι καλά οι "καλοπροαίρετοι" γείτονες, γιατί η γιαγιά τάφος φίλε μου! Δεν τους είπε κουβέντα!<br />
<span style="color: #073763;"><b>Θυμίστε μου, όταν μου ζητήσουν πάρτι τα τέκνα μου στην εφηβεία, να το ξεχάσουν από τώρα!</b></span><br />
<br />
<b><span style="font-size: x-large;">Κορίτσια στον ήλιο</span></b><br />
Γρίφος: Πως χωράνε 4 γκομενάκια στα 20s τους, με τα ρούχα και τα παπούτσια που θα φορέσουν για μία εβδομάδα, σε ένα μικρό Fiat χωρίς κλιματισμό, ταξιδεύοντας για το πανέμορφο νησί της Κέρκυρας, πέντε-έξι ώρες?<br />
Λύση: Χωράνε γιατί λυσσάνε! Καλή διάθεση να υπάρχει και <b>μείον 10 κιλά η καθεμία από όσα είναι σήμερα</b>:)<br />
Μαγικές εποχές, κάτω από τον ήλιο με τις ώρες, χωρίς αντηλιακό και χωρίς πρωινό για να μην πετάει η κοιλιά! Μα πόσες βλακείες κάναμε τότε, μικρές! Μόνο που τα σκέφτομαι τρελαίνομαι! Να δω την κόρη μου όταν μεγαλώσει, να φεύγει χωρίς πρωινό και να κάθεται πέντε ώρες στον ήλιο χωρίς προστασία....θα την φάω ζωντανή! Άκουγα τότε όμως τη μαμά μου???<br />
<b><span style="color: #073763;">Ποτέ χωρίς πρωινό και αντηλιακό και να ακούτε τη μαμά! </span></b><br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwsuOjiJXy4mLM_MoWEROHcC7ZKx5GwWtukLxAxWyac5Jjgcj2n6AgQRMYJOPwn8EnZxA3ASXM04utOc6FM-8tN7DOuVNEZdPuF2rWFSjGHPu_kygSb1kSwVzSUDU_lYO7EzUCSyvNlr0/s1600/%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%B92.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwsuOjiJXy4mLM_MoWEROHcC7ZKx5GwWtukLxAxWyac5Jjgcj2n6AgQRMYJOPwn8EnZxA3ASXM04utOc6FM-8tN7DOuVNEZdPuF2rWFSjGHPu_kygSb1kSwVzSUDU_lYO7EzUCSyvNlr0/s400/%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%B92.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><a href="http://www.wallpaperdev.com/wallpaper/1600x1200/beach-wallpaper-summer-sea-sand-horizon-sky-65702.html" target="_blank">photo</a></td></tr>
</tbody></table>
<b><span style="font-size: x-large;">Έρωτας πάνω από τα σύννεφα</span></b><br />
Το πρώτο μας καλοκαίρι με το Στράτο. Ήμουν ερωτευμένη ήδη αλλά εκείνο το καλοκαίρι τον αγάπησα.<br />
Δεν είχα μπει ποτέ σε αεροπλάνο. Ολόκληρη γυναίκα, ατρόμητη και φοβόμουν τα αεροπλάνα. Ε λοιπόν με πήγε διακοπές στη μαγευτική Ρόδο.<br />
<br />
Το νησί αυτό που αγαπάμε και οι δύο για τους εξής λόγους:<br />
-Έχω πάει 5ήμερη και έχει πάει άπειρα καλοκαίρια<br />
-Οι πρώτες μας διακοπές<br />
-Εργάζεται ο κουνιαδούλης μου που αγαπώ πολύ και ας είναι μουρμούρης:)<br />
-Ζουν πολλοί κοινοί μας πλέον φίλοι και φυσικά ο κουμπάρος μας ο Π. που πρόσφατα έγινε μπαμπάς<br />
-Γυρίστηκαν πολλές ελληνικές ταινίες με κορυφαία <a href="http://www.youtube.com/watch?v=Bb_YdW5GCdg" target="_blank">αυτή</a>!<br />
<br />
Έκλεισε λοιπόν εισιτήρια να πάμε αεροπορικώς για να μου φύγει ο φόβος. Μου κρατούσε το χέρι εκεί πάνω από τα σύννεφα, καθώς πηγαίναμε και καθώς επιστρέφαμε, <b>απλά, χωρίς πολλά λόγια</b>, όπως ακριβώς είναι το αγόρι μου. Δεν είμαι ρομαντική βρε παιδιά, αλλά εκεί <span style="color: #0b5394;"><b>κάπου ψηλά στα σύννεφα, τον αγάπησα γιατί μαζί του πετάω και νιώθω πάντα ελεύθερη</b>! </span><img alt="Emoji" src="https://a.gfx.ms/Emoji_1F498.png" /><span style="color: #0b5394;"></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<b><span style="font-size: x-large;">Καλοκαίρι Π.Π. και Μ.Π.</span></b><br />
Καλοκαίρι 2005, έγκυος στην κορουλίτα μου. <b>Διακοπές ξεκούραστες</b> στο Πήλιο και στα Χανιά. Στην παραλία κουβαλούσαμε μια πετσέτα και μια ομπρέλα, τίποτα άλλο.<br />
Διαβάζαμε με τις ώρες βιβλία, στις ξαπλώστρες, στο δωμάτιο, στη βεράντα. Τότε ήταν που έγινε ο χαμός με τον Dan Brown και είχαμε πάρει και τα δύο που είχαν βγει (Illuminati και the Da Vinci Code) και τα "ρουφούσαμε" με πλήρη αφοσίωση, χωρίς διάλειμμα, παρά μόνο για νερό και φαγητό (εντάξει και άλλα πράγματα!). Δεν ξέραμε τι σημαίνει κούραση, αϋπνία, εξάντληση. <b><span style="color: #351c75;">Διακοπές Προ Παιδιών</span></b>.<br />
<br />
Καλοκαίρι 2006, η Αναστασία μωρό 4 μηνών. Διακοπές μαζί της στην Κουρούτα, στο Πήλιο (ξανά) και λίγο στη Μιτζέλα. Οι περισσότεροι μας έφαγαν που πάμε διακοπές με μικρό μωρό. Εμείς απτόητοι. Δεν φοβόμασταν τίποτα. Ήμασταν οι τρεις μας. <b>Οι πρώτες διακοπές με το παιδί μας.</b><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMLPjZbZJFeoA3ez4KawODxilhfR7cXVI0UmREZri-3VOOdqCGigwhApVlrE9Rwf_dipvhDhwEFx9WKLwTGb2BGlzZwbdFCez5Xh_8IbsD-PqQQgYJ8F7Q3KYSBLeBsiDTzf8Cp56wbdI/s1600/beachbaby.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMLPjZbZJFeoA3ez4KawODxilhfR7cXVI0UmREZri-3VOOdqCGigwhApVlrE9Rwf_dipvhDhwEFx9WKLwTGb2BGlzZwbdFCez5Xh_8IbsD-PqQQgYJ8F7Q3KYSBLeBsiDTzf8Cp56wbdI/s320/beachbaby.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><a href="http://bradpilon.com/weight-loss/crazy-stuff-we-do-when-were-young/attachment/beach-baby/" target="_blank">photo</a></td></tr>
</tbody></table>
Εκείνο το καλοκαίρι οι λέξεις κούραση, αϋπνία και εξάντληση πήραν μία πιο ρεαλιστική υπόσταση στον εγκέφαλο αλλά και στη ζωή μας. Στην παραλία τις πρώτες πρωινές ή τις απογευματινές ώρες αποκλειστικά, με χιλιάδες εξαρτήματα για το μωρό, θηλασμός+αποστειρώσεις, συμπράγκαλα, ξενύχτια, κούραση. <b style="color: #351c75;">Διακοπές Μετά Παιδιών.</b><br />
<br />
Θα τις άλλαζα? Όχι! Άλλαξε η ζωή μας. Τα καλοκαίρια έγιναν πιο μεγάλα γιατί ξυπνούσαμε νωρίς και τα απολαμβάναμε περισσότερο. Ένα <b>μικρό </b>πλασματάκι ήταν <b>όλη </b>μας η ζωή. Διοικούσε την φαμίλια βάσει του ρητού "μαμ κακά και νάνι". Η μέρα μας ξεκινούσε και τέλειωνε βάσει αυτών των αναγκών:)<br />
<br />
Τι κι αν από εκείνο το καλοκαίρι του 2005 έχω να διαβάσω απερίσπαστα βιβλίο. Φέτος, το καλοκαίρι του 2013 που μεγάλωσαν και τα δυο μου παιδιά, έχω ήδη πακετάρει το καινούριο του Dan Brown, το <a href="http://www.psichogios.gr/site/Books/show?cid=1002215" target="_blank"><b>Inferno </b></a>καθώς και το βιβλίο της αγαπημένης μου <a href="http://annoula-rodoula.blogspot.gr/2013/06/blog-post.html" target="_blank">Ροδούλας</a> <b>Με το χρώμα της Αλήθειας</b>, που κέρδισα στο διαγωνισμό της και έχω βάλει στόχο να τα τελειώσω και τα δύο! Νομίζω θα τα καταφέρω. Τι λέτε?<br />
<br />
Φεύγω (σε λίγες μέρες) λοιπόν φιλαράκια μου και σας αφιερώνω τρελό, παλιό, αγαπημένο κομμάτι. Σ'ένα από τα νησιά που τραγουδάει ο "ποιητής" θα είμαι και εγώ:) Σε ποιο οέο?<br />
Εσείς που ξέρετε Σςςςςςς! Αφήστε τους άλλους να μαντέψουν:)<br />
<br />
Καλές διακοπές φιλαράκια μου μαγικά!!!! Να "ρουφήξετε" κάθε μέρα του καλοκαιριού! Σας θέλω φορτισμένους τον Σεπτέμβρη:)<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/suSNgSe3X2k?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
<br />
ΥΓ Η καινούρια μου blogger-φίλη <a href="http://skepseis.co.uk/wp/archives/831" target="_blank">Αγγελική</a>, κάνει αντίστροφη μέτρηση για τις διακοπές της στην Ελλάδα, με ένα σούπερ, καλοκαιρινό κομμάτι κάθε μέρα. Τρέξτε να απολαύσετε! Εγώ πάντως μπαίνω καθημερινά και "παίρνω" μια τζουρίτσα!<br />
<br /></div>
Dimitra•Counting SΜiLEShttp://www.blogger.com/profile/00487377766166852720noreply@blogger.com60tag:blogger.com,1999:blog-8605527080648893367.post-33882227534170952782013-06-16T19:54:00.000+03:002014-10-18T18:08:47.975+03:0010 ευρώ στην τσέπη και βασιλική διασκέδαση!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Κου κου τζα! Εδώ είμαι καλέ. Είμαι μια χαρά για όσους ανησυχείτε. Απλά τρέχει ο χρόνος και δεν τον προλαβαίνω, δεν με προλαβαίνει, γενικά χανόμαστε!!!<br />
<br />
Είπα λοιπόν να γράψω μετά τα εκατομμύρια emails των απανταχού θαυμαστών μου (με περίσσια πάντα μετριοφροσύνη εγώ η ταπεινή blogger). <br />
<br />
Καλώς τα φιλαράκια μου τα γλυκά! Σήμερα θα σας μιλήσω για ένα μαγικό Σαββατοαπογευματόβραδο που περάσαμε πριν λίγες εβδομάδες, με σχεδόν 10€ και διασκέδαση και εκπαίδευση στο κόκκινο. Όχι τίποτα, γιατί γκρινιάζουμε συνέχεια πως δεν έχουμε λεφτά και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα! Κι όμως η ζωή είναι τόσο όμορφη και απλή αν δεν ζητάς πολυτέλειες και φαμφάρες!<br />
<br />
Ο αντρούλης μου λοιπόν είχε την<b> δεύτερη πιο έξυπνη ιδέα</b> στην κοινή μας ζωή (η εξυπνότερή του ήταν πως με παντρεύτηκε<img alt="Emoji" class="Emoji$1F60F$AC5 RenderedEmoji" src="https://a.gfx.ms/Emoji_1F60F.png" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 16px; height: 19px; vertical-align: middle; width: 19px;" />). Ήταν λοιπόν Σάββατο 18 Μαΐου. <b>Διεθνής ημέρα Μουσείων</b>. Η είσοδος σε όλα τα μουσεία <b>ΔΩΡΕΑΝ</b>. Σκέφτηκε να πάμε στην Ακρόπολη. Στον αρχαιολογικό χώρο όμως, όχι στο μουσείο. Στο μουσείο με τον Παναγιώτη και όλα τα αρχαία, θα μας επικύρητταν. Κρίμα κι άδικο να στιγματιστούμε σαν οικογένεια!!!<br />
<br />
Μαζί με τρελή παρεούλα (Ζ family) που απογείωσε την επιτυχία της ημέρας, ξεκινήσαμε με ιδανικό συννεφιασμένο καιρό για την Ακρόπολη για να μην γκαγκανιάσουμε κιόλας. Συναντηθήκαμε στις 17:00 στο Θησείο και ανηφορίσαμε. <br />
<br />
Φτάσαμε στην είσοδο, πάει ο Στράτος αεράτος να πάρει τα <b>ΔΩΡΕΑΝ </b>(τονίζω) εισιτήριά μας και έρχεται καμαρωτός λέγοντας στην παρέα "<b>Τα εισιτήρια δικά μου</b>!" Έλα του λέω, μην ανοίγεσαι τόσο:)<br />
<br />
(Σημειωτέον, εάν ενδιαφέρεστε να επισκεφθείτε την Ακρόπολη, μιας και η είσοδος είναι 12 ευρώ για τους ενήλικες, υπάρχουν αρκετές μέρες μες το χρόνο που η είσοδος είναι ελεύθερη. Δείτε <b><a href="http://www.forfree.gr/forless.php?cat_id=25" target="_blank">ΕΔΩ </a></b>τις ημερομηνίες.)<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjm5Tm5efS-bGslcVJRtQltvlIrXWCtkXgNYeINlHSdjez4GkWnoLn3kieeQ6TJdqK5weKt6g_sTSrgHWcrA4Il10MZoVTfNDu2FPjNnRU1Jzrxnw60UE8B-ImA1R_LaygBJhKLAFxs33Q/s1600/acropolis9.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjm5Tm5efS-bGslcVJRtQltvlIrXWCtkXgNYeINlHSdjez4GkWnoLn3kieeQ6TJdqK5weKt6g_sTSrgHWcrA4Il10MZoVTfNDu2FPjNnRU1Jzrxnw60UE8B-ImA1R_LaygBJhKLAFxs33Q/s320/acropolis9.JPG" height="240" width="320" /></a>Είχα φυσικά φροντίσει να φρεσκάρω τις γνώσεις μου για όλες τις πιθανές ερωτήσεις των παιδιών μου. Πώς? Καλέ μέσω google! Κάποια τα θυμόμουν, άλλα όχι. Ήμουν έτοιμη να κάνω την έξυπνη μαμά που τα ξέρει όλα (όπως νομίζουν τα παιδιά μου). Απαντήσεις έτοιμες για τις Καρυάτιδες, τον Παρθενώνα, τον Φειδία, το Ερέχθειο, το λόρδο Έλγιν, τη Μελίνα Μερκούρη, τα Προπύλαια, ακόμα και μια γάτα που είδαν μέσα σε ένα μηχάνημα, έπρεπε να γνωρίζω σε ποιόν ανήκει και πώς βρέθηκε εκεί! Αχ εμείς οι μαμάδες. Είμαστε πανέξυπνες τελικά!<br />
<br />
Η επίσκεψή μας στον ιερό αυτό χώρο μαζί με τα παιδιά μας, με γέμισε πολύ. Είχα να πάω από το σχολείο. Ντροπή. Βγάζαμε συνεχώς φωτογραφίες. Φωτογραφίες που σίγουρα έχετε δει χιλιάδες φορές. Τα παιδιά ρωτούσαν, έτρεχαν, θαύμαζαν και φυσικά πεινούσαν. Μα γίνεται να πάμε κάπου και να μην τους πιάσει λιγούρα? Βγάλαμε λοιπόν κάτι μπισκότα και κάτσαμε σε ένα αρχαίο παγκάκι και ξαποστάσαμε, όπως σίγουρα είχε ξαποστάσει τον 5ο αιώνα π.Χ ο Καλλικράτης σ' ένα διάλειμμά του από την κατασκευή της Ακρόπολης:) Ένιωσα ένα ρίγος.<br />
<br />
Μετά (μην με κοροϊδέψετε), θυμήθηκα και την <a href="http://www.youtube.com/watch?v=JFXcKKm8h6s" target="_blank">Έλενα </a>και ήθελα να χορέψω να με καμαρώσουν οι τουρίστες αλλά είπα να μην ρεζιλευτώ περισσότερο από όσο έχουμε ήδη ρεζιλευτεί παγκοσμίως ως Έλληνες.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8gf2fAsdE37xJ2i0oOvzOM9jBbPyBpXjyoQSgJ6YKxPyg5hJsvJutrpyZqE7XXbE4JeRd-SZC0rm8RqQQH768CHmnoXM45fXqcsaE8tWgdsry11WkjnpnAZvFl7kCLRSWgBQUjb-pKu8/s1600/acropoliscollage2.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8gf2fAsdE37xJ2i0oOvzOM9jBbPyBpXjyoQSgJ6YKxPyg5hJsvJutrpyZqE7XXbE4JeRd-SZC0rm8RqQQH768CHmnoXM45fXqcsaE8tWgdsry11WkjnpnAZvFl7kCLRSWgBQUjb-pKu8/s640/acropoliscollage2.png" height="480" width="640" /></a></div>
<br />
Αφού τελείωσε η περιήγηση, κατηφορίσαμε προς Θησείο. Συναντήσαμε δύο φοβερούς τύπους που έπαιζαν μια καταπληκτική ανεβαστική μουσική που σ' έκανε να θέλεις να κουνηθείς βρε παιδί μου! Τα παιδιά αλλά και εμείς μαγευτήκαμε και κάτσαμε να τους ακούσουμε τουλάχιστον 10-15 λεπτά και λικνίσαμε τα υπέροχα (βεβαίως βεβαίως κορμιά μας).<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dzy8qs2Dfz4ZRe90u9QvCtU6cAHXuQWGW-gtMoI632Q8fQ7MrDjzj6tkfM2uj0jRdtHvRxReFCtsv5Fro1vYQ' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Μετά, κάτσαμε να φάμε παγωτάκι φυσικά <b>γιατί χωρίς παγωτάκι δεν νοείται μια υπέροχη καλοκαιρινή ημέρα</b>. Το παγωτάκι κερασμένο από την τρελή παρέα (thanks Z family που διαβάζεις). Είδαμε το τρενάκι να ανεβοκατεβαίνει αλλά δεν το πήραμε αυτή τη φορά. Έχουμε ανέβει αρκετές άλλες. Προχωρώντας, είδαμε το promotion ενός καινούριου ποτού. Ντυμένοι με στολές, μοίραζαν ποτά στους περαστικούς. Οι άντρες μας φυσικά δεν σταμάτησαν (ντροπήήήή). Οι γυναίκες φυσικά σταματήσαμε(θράσσοςςςςς)! <b>ΔΩΡΕΑΝ </b>λοιπόν τονίζω, ήπιαμε και τα ποτάκια μας και πήραμε και για τα αντράκια μας! Τόσο μεγάλη η αγάπη μας:)</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Εν συνεχεία πήγαμε στις κούνιες. Καμαρώσαμε τα κορίτσια μας, να κάνουν γυμναστικές επιδείξεις εν'όψει της μεγάλης γιορτής της ενόργανης....for our eyes only. Τα αγόρια με τους μπαμπάδες έπαιζαν ποδόσφαιρο. Μετά πήραμε ένα ακόμα ποτάκι από το περίπτερο να διατηρήσουμε την ελαφριά ζαλάδα μας, χαζεύοντας την Ακρόπολη και κάνοντας κους κους. Τρελή ξεκούραση οι μαμάδες...τρελή κούραση οι μπαμπάδες!!!!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUdZk8il7zOhQtJrf2eU54J2LbOKrPFUzh40A-RwBY4TF1r8_gkVTa-yd7VNQ1-k_H1bzqmMGQuDSYj-nidSoeSB27qHT9VAxKVrzIkOnXnaYfm7vprJAR7c8o5RElJdPLSeaqDCCWw9I/s1600/acropoliscollage3.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUdZk8il7zOhQtJrf2eU54J2LbOKrPFUzh40A-RwBY4TF1r8_gkVTa-yd7VNQ1-k_H1bzqmMGQuDSYj-nidSoeSB27qHT9VAxKVrzIkOnXnaYfm7vprJAR7c8o5RElJdPLSeaqDCCWw9I/s640/acropoliscollage3.png" height="480" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
Η ώρα είχε πάει 22:00 και δεν θα μπορούσε να κλείσει η βραδιά πιο μαγικά από την άκρως εθιστική γεύση της....σοκολάτας! Πετυχαίνουμε τα εγκαίνια ενός καινούριου καταστήματος με ντόνατας. Μπαλόνια, χαμός, συντριβάνια σοκολάτας, κεράσματα. <b>Οι άντρες φυσικά προσπέρασαν και δεν σταμάτησαν</b>. Μα είναι δυνατόν να περάσεις από <b>ΔΩΡΕΑΝ </b>συντριβάνι σοκολάτας και να μην σταματήσεις????? Εμείς τιμήσαμε τα εγκαίνια, βουτήξαμε μπισκότα στο σιντριβάνι και πήραμε και για τους άλλους. Τέτοια τεράστια ανιδιοτέλεια! Καταφέραμε να τα πάμε χωρίς να τα φάμε! Φωτογραφίες που να σας βγάλω βρε παιδιά....ήμουν μπουκωμένη και γεμάτη σοκολάτα!!!!<br />
<br />
Ναι ρε γ@μώτο. Η ζωή είναι ωραία. Αρκεί να ξέρεις να απολαμβάνεις όλα τα όμορφα πράγματα. Μια καλή παρέα είναι το μαγικό συστατικό, κέφι το δεύτερο και φυσικά και λίγη τύχη να ξετρυπώνεις τις ευκαιρίες:)<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: #073763; font-size: x-large;">ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε όλους τους μπαμπάδες για σήμερα!!!! Στον δικό μου μπαμπάκα που λατρεύω και φυσικά στον αντρούλη μου και πατέρα των παιδιών μου. Ο πεθερούλης δυστυχώς δεν ζει εδώ και χρόνια, αλλά σίγουρα μας καμαρώνει από ψηλά!!!</span></b></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-weight: bold;"><span style="color: #073763; font-size: x-large;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: #073763; font-size: x-large;">Μπαμπάδες all over the σύμπαν σας αγαπάμε κι ας κλέβουμε όλα τα φώτα εμείς οι μαμάδες!!! Είστε το μαγικό συστατικό της δημιουργίας της ζωής:)))</span></b></div>
<br />
<br />
<br />
<span id="goog_17018816"></span><span id="goog_17018817"></span>ΥΓ Χρωστάω βραβειοανάρτηση και είναι μισοέτοιμη. Το λέω για όλες τις αγαπημένες φίλες που μου τα χάρισαν. Δεν είμαι αγνώμων. </div>
Dimitra•Counting SΜiLEShttp://www.blogger.com/profile/00487377766166852720noreply@blogger.com58tag:blogger.com,1999:blog-8605527080648893367.post-1021787936802353622013-05-13T01:11:00.000+03:002014-10-19T22:52:50.904+03:00Η δική ΜΟΥ μαμά<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
Μέρες τώρα προσπαθώ να γράψω μια ανάρτηση αλλά θες ο καιρός, θες τα παιδιά που δεν έχουν σχολείο και είμαστε όλο βόλτες, θες οι δουλειές του σπιτιού, έχω παραμελήσει το μπλογκοσπιτάκι μου. Σήμερα όμως δεν γινόταν να μην γράψω για τη<b><span style="color: #38761d;"> ΔΙΚΗ ΜΟΥ μανούλα!</span></b>!! Δεν ξέρει ότι θα γράψω, θα της κάνω έκπληξη. Με διαβάζει και θα συγκινηθεί η ατιμούλα μου. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Η δική ΜΟΥ μαμά λοιπόν δεν είναι η τυπική νοικοκυρά. Όχι, δεν είναι μοντέρνα στην εμφάνιση. Έχει μοντέρνες ιδέες σε συνδυασμό με παραδοσιακά εφόδια.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIpDraVUMGNIWU7VEr1qC3oAXhA6Fkh85D4JzeDfGTm4Q-2UcN28gubkbtjGYJOGCczd41QmUGQ5pg68HOx2G2kTxO0Y58qpNlqu3iVMifFVz9elfJDRvV4GUtTo9jNEkNOAgtVuq2YGQ/s1600/housewife.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIpDraVUMGNIWU7VEr1qC3oAXhA6Fkh85D4JzeDfGTm4Q-2UcN28gubkbtjGYJOGCczd41QmUGQ5pg68HOx2G2kTxO0Y58qpNlqu3iVMifFVz9elfJDRvV4GUtTo9jNEkNOAgtVuq2YGQ/s320/housewife.jpeg" height="320" width="241" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">πηγη φώτο <a href="http://friendswithintentions.wordpress.com/2011/05/19/thou-shalt-not-commit/">εδώ</a></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: #cc0000;">Κυνήγησε τα όνειρά της έστω και αργά.</span></b> </div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Έμαθε να οδηγεί γύρω στα 30</b>. Ο μπαμπάς μου δεν έμαθε ποτέ και μέχρι τώρα κυκλοφορεί με τις συγκοινωνίες. Πήρε λοιπόν το πρώτο της αμάξι γύρω στο 1982-85 (δεν θυμάμαι καλά και δεν μπορούσα να την ρωτήσω-έκπληξη είπαμε). Ένα παλιό λευκό opel cadett. Ήμασταν γύρω στην προ εφηβεία με την αδελφή μου. Ήθελε η δόλια να μας πάει βόλτα. Πρώτες μέρες με το αμάξι, ήταν ατζαμού η καημενούλα. Είχε τη φαεινή ιδέα να μας πάει παραλιακή προς Γλυφάδα. Εμείς "Αμάν, θα δούμε κάνα γνωστό που θα κυκλοφορούμε με το σαράβαλο, ντροπή" αλλά είπαμε "Εντάξει μωρέ τι θα γίνει, ποιος θα μας δει!". Περνάμε τη Γλυφάδα, όλα καλά. Στο γυρισμό όμως η μοίρα μας είχε κανονίσει ρεζιλίκι..... Τα χάνει η μαμά, δεν ξέρω τι έγινε και ανεβαίνει στο διάζωμα-παρτέρι με ολόκληρο το αμάξι ακριβώς στο κέντρο της Γλυφάδας! Η αδελφή μου και εγώ πέσαμε κάτω από τα καθίσματα, όλος ο κόσμος είχε γυρίσει να μας κοιτάει, αναγκαστήκαμε να βγούμε έξω! Καλά που δεν θα μας έβλεπε κανείς! </div>
<div style="text-align: justify;">
Μέχρι τώρα που μαζευόμαστε το συζητάμε και γελάμε!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Έμαθε αγιογραφία μετά τα 30</b>. Άρχισε μαθήματα Αγιογραφίας και συντήρησης εικόνων. Έφτιαξε και το δικό της χώρο στο σπίτι και μας γέμιζε εικόνες. Γέμιζε, γέμιζε τους τοίχους, μοιάζαμε λίγο σαν παρεκκλήσι. Ευτυχώς ηρέμησε η μανία της Αγιογραφίας:)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Της <b>άρεσαν πάντα τα ταξίδια</b> και επειδή ο μπαμπάς μου δεν ακολουθούσε λόγω δουλειάς που δεν μπορούσε να αφήσει, πήγαινε μόνη της με group ή φίλες, <b>μετά τα 40</b>. Έχει γυρίσει σχεδόν όλο τον κόσμο και γέμισε μαγνητάκια το ψυγείο της από όλες τις χώρες που έχει επισκεφθεί. Καμαρώνει πολύ όταν μιλάει για τα ταξίδια της.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Έμαθε κομπιούτερ στα 50+ της</b>! Σιγά σιγά. Γεμίζει το inbox μου καθημερινά με δεκάδες emails που δεν διαβάζω (συγνώμη μαμά) και ξετρελαίνεται σαν μικρό παιδί όταν της στέλνω εγώ ή της μαθαίνω κάτι καινούριο. Στην προηγούμενη μου ανάρτηση άφησε και το πρώτο της σχόλιο! Μεγάλες στιγμές μιλάμε! Με έκανε πολύ περήφανη! </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Λατρεύει το μαγείρεμα αλλά απεχθάνεται τις οικοκυρικές δουλειές </b>όπως σκούπισμα, σφουγγάρισμα, ξεσκόνισμα, σιδέρωμα. Και σε ποια νοικοκυρά αρέσουν δηλαδή, αλλά στη μαμά μου δεν άρεσαν ποτέ και μέχρι τώρα τις αποφεύγει όταν μπορεί. Δεν είναι τεμπέλα αλλά δεν τις γουστάρει βρε παιδί μου! </div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjD1lZ39tqk5xasLCt-E4fO3NQJ8Xh4TuQ_R8VlV2tOZLUdLXeRJBufQmvN4fiHT6VX58BHECtY9YwSh7rd0K4LzFiWQpuuuJPANGWEcIZsCEtdERsdHvhdWT7yCyP6BSKslkpOEBaArqk/s1600/vintage_housewife_cook.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjD1lZ39tqk5xasLCt-E4fO3NQJ8Xh4TuQ_R8VlV2tOZLUdLXeRJBufQmvN4fiHT6VX58BHECtY9YwSh7rd0K4LzFiWQpuuuJPANGWEcIZsCEtdERsdHvhdWT7yCyP6BSKslkpOEBaArqk/s320/vintage_housewife_cook.jpg" height="320" width="280" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">πηγή φώτο <a href="http://nourishon.files.wordpress.com/2010/11/vintage_housewife_cook.jpg">εδώ</a></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
Φτιάχνει μια μαγική μελιτζανοσαλάτα και κάθε φορά που μυρίζουν μελιτζάνες στην πολυκατοικία, κατεβαίνουν από τους ορόφους με ταπεράκι! <b>Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη</b> και η μαγειρική της δεν συγκρίνεται!!!! </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Προ κρίσης, κάθε επίσκεψή της στο σούπερ μάρκετ σήμαινε 10 πακέτα μακαρόνια, 3 πακέτα ζάχαρη, 10 κουτιά γάλα εβαπορέ, 4 πακέτα φασόλια, κλπ. Κάθε φορά θα νόμιζαν ότι γίνεται πόλεμος και μαζεύουμε προμήθειες. Πλέον έχει περιοριστεί λιγάκι αλλά πάλι αν ανοίξεις τα ντουλάπια, ζεις για κάνα χρόνο από το απόθεμα! <b>Στο φαγητό ήταν πάντα large!</b> Και στα ψώνια και στις μερίδες!!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Δεν ήθελε στο σπίτι ποτέ κατοικίδιο. Έλα όμως που θέλαμε εμείς. Αφού της κάναμε πλύση εγκεφάλου, υπογράψαμε συμφωνητικό με την αδελφή μου ότι θα το προσέχουμε, <b>πήραμε ένα σκύλο το Rasty</b> (ήμασταν γύρω στα 12-13). Στην αρχή τον προσέχαμε αποκλειστικά εμείς. Όσο περνούσαν τα χρόνια, εμείς μεγαλώναμε, αρχίζαμε τα γκομενίσματα, τις εξόδους, πέρασε ο Rasty στην φροντίδα της μαμάς μου και από κει που δεν τον ήθελε καθόλου, έγινε ο "γιος" της. Μαζί κοιμόντουσαν, μαζί ξυπνούσαν. Τη λάτρευε και τον λάτρευε! Αφού δεν μας άφηνε να την πλησιάσουμε ο άτιμος. Αγαπήθηκαν πολύ οι δυο τους.... </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Τρελαίνεται να συλλέγει διάφορα</b>. Κυρίως σακούλες και κορδέλες από γλυκά τα οποία δεν χρησιμοποιεί ποτέ. Απλά της αρέσει να τα μαζεύει. Έχει μια τεράστια συλλογή από γραμματόσημα που κάθε αξιόλογος συλλέκτης θα ζήλευε.</div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Δεν είναι εκδηλωτική</b> ούτε σαν μαμά ούτε σαν άνθρωπος, αλλά ποτέ μα ποτέ δεν αισθανθήκαμε την αγάπη της λίγη. Την έδειχνε με τον τρόπο της. Με μια πράξη της, μια κουβέντα της, μια συγκίνηση σε ανύποπτη στιγμή. Παρόλο που δεν είναι καθόλου κοινωνική, δεν ξέρω πως τα έχει καταφέρει και όλοι την αγαπούν και λένε για αυτήν τα καλύτερα. Όλη την κοινωνικότητα στην οικογένεια την είχε ο μπαμπάς μου και την παρέλαβα εγώ. Όχι παίζουμε!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Είχε ένα κατάστημα με εργόχειρα. <b>Δούλευε όλη μέρα </b>όπως και ο μπαμπάς μου. Μας μεγάλωσε εκεί. Στο πατάρι του μαγαζιού διαβάζαμε, τρώγαμε, κοιμόμασταν για μεσημέρι. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Δεν φάγαμε ξύλο από τη μαμά μου</b> (άντε καμιά ελαφριά στον ποπό). <b>Δεν μας καταπίεσε ποτέ.</b> Μας είχε πάντα εμπιστοσύνη. Ποτέ δεν αισθανθήκαμε κριτική, εισβολή στα προσωπικά μας ή πίεση. Μέχρι τώρα. Έχω να το λέω. Μακάρι να γίνω και εγώ έτσι καλή μαμά και πεθερά γιατί με βλέπω να οδεύω προς την καταπίεση!!!! Τρέμετε νύφες και γαμπροί!!!!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Δεν ανακατεύεται ποτέ στον γάμο μου. Λατρεύει τον γαμπρούλη της και τον καμαρώνει. Μας βοηθάει με όποιο τρόπο μπορεί,<b> αρκεί να μην χρειαστεί να κρατήσει και τα δυο εγγόνια-παιδιά μου-τυρρανόσαυρους-θηρία-μαζί για πάνω από μια ώρα</b>! </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; text-align: justify;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikTQvKlTbD1fdttXFfTihLLePQID8QRMwoMPfSU5vwzRa1tLZXMZyFZ8HkR-6eGub-Gs1pQH3feH1gW0YH7kqhrQg2ewdx-sydiQC5H7blEND-FztbIm-NaVsvANbOhYvMSNVRVlTo3_I/s1600/%CE%B7+%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1+%CF%80%CE%BF%CF%85+%CE%B8%CE%B1+%CE%B5%CE%B9%CF%87%CE%B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikTQvKlTbD1fdttXFfTihLLePQID8QRMwoMPfSU5vwzRa1tLZXMZyFZ8HkR-6eGub-Gs1pQH3feH1gW0YH7kqhrQg2ewdx-sydiQC5H7blEND-FztbIm-NaVsvANbOhYvMSNVRVlTo3_I/s320/%CE%B7+%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1+%CF%80%CE%BF%CF%85+%CE%B8%CE%B1+%CE%B5%CE%B9%CF%87%CE%B1.jpg" height="192" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Η οικογένεια που θα είχα (φώτο <a href="http://www.gossip-tv.gr/showbiz/hollywood/story/226549/meta-to-dallas-epistrefei-kai-i-dynasteia">εδώ</a>)</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<b>Έχει επιχειρηματικό πνεύμα</b> (όπως ισχυρίζεται εκείνη) αλλά δυστυχώς δεν το διαπιστώσαμε ποτέ. Δεν θα με χαλούσε να είμαι μια Κάρινγκτον της γνωστής Δυναστείας! Δεν πειράζει όμως. Μεγάλα καράβια, μεγάλες φουρτούνες!</div>
<div style="text-align: justify;">
Είναι οικονόμα πολύ αλλά είπαμε, όχι στο φαγητό!!! Στην οικονομία δεν της έμοιασα καθόλου! Μουρμουρούσε όταν άρχισα να δουλεύω "Κάνε οικονομία, μην χαλάς τα λεφτά σου, μάζευε τα, θα σου χρειαστούν!" Που να ακούσω εγώ όμως! Τρελή και αλλοπαρμένη, πέταγα τα ψώνια από το μπαλκόνι πριν ανέβω και έμπαινα Κυρία στο σπίτι χωρίς σακούλες! Όταν με έβλεπε να φοράω κάτι καινούριο "Η Ελένη μου το χάρισε" "Η τάδε μου το δάνεισε" και τα πίστευε η αθώα μανούλα μου!!! Μαμά το έγκλημα παραγράφεται μετά το πέρας 15 ετών!!! Η καημένη, την έκανα και την κάνω ότι θέλω:)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Η δική ΜΟΥ μαμά είναι μοναδική, αληθινή, απλή, τίμια και μεγάλη μορφή!</b> Δεν έμαθε ποτέ να λέει ψέμματα και αν χρειαστεί να πει γίνεται κόκκινη σαν παντζάρι! Δεν ξέρει από διπλωματίες και γλυκόλογα. <b>Είναι ειλικρινής και ξεκάθαρη</b>. Όταν έχει κάτι θα στο πει κι ας μην σ'αρέσει! <b>Λειτουργεί με τη λογική</b> κυρίως, σαν γνήσια Αιγοκερίνα και τα πράγματα για αυτήν είναι απλά. Την αδέσποτη γάτα που μπαινοβγαίνει στο μαγαζί της, την έχει ονομάσει "Γάτα"! Αυτό τα λέει όλα! <b> </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Δυστυχώς δεν έχει χιούμορ</b>. Και αυτό της το πήρε όλο ο μπαμπάς μου και εγώ:) (update λόγω παραπόνων....πήρε και η αδελφούλα μου, αλλά τα πειραχτήρια είμαστε μπαμπάς και εγώ). Πολλές φορές παρεξηγούμαστε μεταξύ μας γιατί δεν "πιάνει" το χιούμορ μας. Αχ βρε μαμά, καημό το 'χω ....</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Τελευταίο άφησα αυτό που κρατώ σαν κειμήλιο και το λέω πάντα με καμάρι γι'αυτήν. <b>Για πολλά χρόνια ανέλαβε την φροντίδα της πεθεράς της</b> όταν όλες οι άλλες τρεις παρακαλώ νύφες δεν την ήθελαν. Την πήρε στο σπίτι μας και την φρόντιζε σαν δική της μαμά. Δεν ήταν ρόδινα φυσικά τα πράγματα γιατί το Αλτσχάιμερ της είχε χτυπήσει την πόρτα της γιαγιάς μου. Ξεκίνησε με τα απλά, να ξεχνάει το όνομά της, τα παιδιά της, κλπ και έφτασε να μην ξέρει πως πρέπει να φάει, να πάει στην τουαλέτα, να ξεχωρίζει τη μέρα με τη νύχτα, κλπ. Οι γονείς μου δούλευαν και εμείς το ίδιο. Μοιραζόμασταν σε βάρδιες. Βοηθούσαμε όλοι. Το Αλτσχάιμερ για όσους έχουν ζήσει με πάσχοντες, είναι κακιά αρρώστια! Σε αλλάζει, σε "παίρνει", σε κάνει πιο παιδί και από παιδί. Η γιαγιά μου έφτασε στην πιο άσχημη μορφή. Περάσαμε δύσκολες στιγμές για 10 σχεδόν χρόνια αλλά ποτέ δεν σκέφτηκε η μαμά μου να την πάει σε Γηροκομείο. Ήταν η μαμά του άντρα της. Ήταν μια μαμά και εκείνη όπως <b>η δική ΜΟΥ μαμά</b>.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Μέχρι τώρα τρέχει από εδώ και από εκεί και βοηθάει τους αδύνατους, τους μαγειρεύει, τους ψωνίζει και μοιράζει φαγητό. Δεν το λέει όμως. Δεν περηφανεύεται. Μπορώ όμως να το κάνω εγώ:</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: #674ea7; font-size: x-large;">Είμαι πολύ περήφανη μαμά μου για σένα!</span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: #674ea7; font-size: x-large;">Μ'ακούς? </span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: #674ea7; font-size: x-large;">Σ'αγαπώ!</span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: #674ea7; font-size: x-large;">Χρόνια σου πολλά!!!</span></b><br />
<b><span style="color: #674ea7; font-size: x-large;"><br /></span></b>
<b><span style="font-size: large;">Χρόνια πολλά σε ΟΛΕΣ τις μανούλες του κόσμου.</span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
Dimitra•Counting SΜiLEShttp://www.blogger.com/profile/00487377766166852720noreply@blogger.com86tag:blogger.com,1999:blog-8605527080648893367.post-54625306602268553452013-04-25T17:38:00.001+03:002014-10-18T17:45:52.502+03:00Σε ποιες Γειτονιές ξεχνιέται η μάνα και λησμονεί τη φαμίλια της? Μα στις Ψηφιακές καλέ!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Όταν μάθαμε για την ημέρα αυτή <b>20/4/2013</b> ενθουσιαστήκαμε τρελά, σημειώσαμε στην ατζέντα μας την ημερομηνία και ακυρώσαμε ότι είχαμε! Όταν όμως μας αποκάλυψαν οι 4 φίλες μας ότι θα είναι ομιλήτριες, εκεί πετάξαμε τη σκούφια μας και αρχίσαμε τα τρελά και τα χαζά που μόνο οι κοριτσοπαρέες ξέρουν να κάνουν!!! Ξέρετε φυσικά για την <a href="http://dimitranik.blogspot.gr/2013/02/bloggers.html"><span style="color: #cc0000;">παρεούλα</span> </a>που έχουμε δημιουργήσει 15+ bloggers και λυσσάμε καθημερινά.<br />
<br />
Αυτό θέλησαν να κάνουν και οι Ψηφιακές Γειτονιές. <b><span style="color: #cc0000;">Να φέρουν τους/τις bloggers κοντά, να τους "μορφώσουν" με χρήσιμα tips, τεχνικές, φιλοσοφίες του blogging</span><span style="color: #741b47;">.</span></b> Απ' ότι έμαθα, έξι μήνες δούλευαν νυχθημερόν με μόνο σκοπό.....ένα μαγικό αποτέλεσμα. <b><span style="color: #cc0000;">Και τα κατάφεραν</span></b>. <br />
<br />
Περάσαμε τόσο μα τόσο όμορφα, που εγώ προσωπικά ξέχασα τα παιδιά και τον αντρούλη μου και τους έστειλα ένα sms μόνο προς το απόγευμα να δω αν είναι καλά:) <span style="color: #cc0000; font-weight: bold;">Γίνεται να ξεχάσεις παιδιά και σύζυγο? Βρε γίνεται σου λέω όταν περνάς ΤΕΛΕΙΑ! </span><br />
<br />
Ήπιαμε πολλά καφεδάκια, φάγαμε πολύ, πήραμε δωράκια (με καλύτερα την τσαντούλα και το μαγνητάκι), κάναμε τη γυμναστική μας, blogoμορφωθήκαμε τεχνολογικά και φιλοσοφικά, γνωρίσαμε πολύ κόσμο, ήπιαμε μπύρες, φωτογραφηθήκαμε πολύ (ούτε μοντέλα να ήμασταν!), γελάσαμε πολύ και κλάψαμε ακόμα πιό πολύ!<br />
<br />
Εκτός από τις φιλενάδες μου, συνάντησα εκεί την παλιά μου συνάδελφο και φίλη, την ευαίσθητη και πολυτάλαντη <b>Ειρήνη </b>- <a href="http://tomikromou.blogspot.gr/">Το μικρό μου blog</a>. Γνώρισα bloggers που διάβαζα και περίμενα πως και πως να συναντήσω και έψαχνα σαν την τρελή: την αγαπημένη <b>Κατερίνα </b>- <a href="http://kapaworld.blogspot.gr/">KaPa..Me without you..tea without a biscuit</a>, την μαγευτική <b>Λίτσα </b>- <a href="http://fraulitsasworld.blogspot.gr/">Home is where your story begins</a>, την αστείρευτη <b>Τζωρτζίνα </b>- <a href="http://profanws8adunatisw.blogspot.gr/">Προφανώς θα αδυνατίσω</a>. Οι όμορφες φατσούλες τους, τα γλυκά τους χαμόγελα και η ζεστή τους αγκαλιά ήταν αληθινές. <br />
Γνώρισα επίσης την μινιατούρα γλύκα <b>Ελένη </b>- <a href="http://mywowmom.blogspot.gr/">MyWowMom</a>,, την χαμογελαστή <b>Λένα</b>-<a href="http://pollyannasdays.blogspot.gr/">Pollyanna's days</a>, αλλά και καινούριες που θα διαβάζω: το τρελοκομείο τη <b>Σοφία </b>- <a href="http://supermomrocks.me/">SuperMomRocks</a>, την απίστευτα συμπαθητική <b>Νάταλι </b>- <a href="http://theplayroomblog.com/">the playroom</a>, την πολύ ζεστή <b>Μαρία </b>του -<a href="http://mammypage.blogspot.gr/"> Μάνα, Μανούλα, Μαμά</a>. Και φυσικά και τα υπόλοιπα κορίτσια (και αγόρι) των panels που θα προσπαθώ να διαβάζω μιας και το blogroll μου οδεύει προς την υπερχείλιση:)<br />
<br />
Στεναχωρήθηκα που δεν γνώρισα την <b>Αντιγόνη </b>του <a href="http://inventivemommy.blogspot.gr/">Inventive mommy</a> και ακόμα χτυπάω το κεφάλι μου. Μιλήσαμε όμως με email...κρίμα κρίμα κρίμα:(<br />
<br />
Θα σας συνοψίσω την ημέρα, όσο πιο καλά (και σύντομα μπορώ...λέμε τώρα για το "σύντομα"):<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaJ0aspShdgLqjgF3skgwKlKb1dcBGxx2LKVJO9YZPgr3LPJr7I9W32SE3DmeHqlyrRnSkJ1-r5xllbncm_A7hu0_U5dPRJ5gxT1cCQSemhO13jokBB1Crilpn6HBByd-TOZ5aq1-cnqE/s1600/%CE%A8%CE%B7%CF%86%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AD%CF%821.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaJ0aspShdgLqjgF3skgwKlKb1dcBGxx2LKVJO9YZPgr3LPJr7I9W32SE3DmeHqlyrRnSkJ1-r5xllbncm_A7hu0_U5dPRJ5gxT1cCQSemhO13jokBB1Crilpn6HBByd-TOZ5aq1-cnqE/s640/%CE%A8%CE%B7%CF%86%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AD%CF%821.png" height="640" width="640" /></a></div>
<br />
Έφτασα γύρω στις 12. Η υποδοχή με την <b>Κατερίνα Λάμπρου</b> των <a href="http://mikroimegaloi.gr/node">Μικρών Μεγάλων</a> και τους εθελοντές της ομάδας <a href="http://glovo.com.gr/">GloVo</a> που πρώτη φορά συναντούσα, μου άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις με την φρεσκάδα και τα χαμόγελά τους. Ανέβηκα επάνω και συνάντησα ένα τεράστιο παρεάκι χαμογελαστό. Bloggers, εθελοντές, χορηγούς, διοργανωτές, ομιλητές. Ήπια το πρώτο μου καφεδάκι και μπήκα μέσα στο χώρο των ομιλιών/workshops όπου έπεσα στην Ελένη Πετρουλάκη και έκανα και το πρωινό μου στρέτσινγκ η γυναίκα! Έκατσα να ακούσω τα περισσότερα workshops όταν δεν φλυαρούσα με τις bloggers έξω! Έμαθα πολλά, αλήθεια.<br />
<br />
Για όσους δεν ήρθατε αλλά και για όσους σας ενδιαφέρει φυσικά (και να μην σας ενδιαφέρει, εγώ πάλι θα τα πω!), ιδού τα κεντρικά σημεία, εάν θέλεις να είσαι ένας καλός και πολυδιαβαστερός blogger:<br />
<ul style="text-align: left;">
<li>Να γράφεις όταν έχεις έμπνευση, όχι να γράφεις απλά για να γράψεις κάτι.</li>
<li>Να γράφεις γι'αυτό που ξέρεις εσύ καλά. Ο καθένας μας είναι μοναδικός και ξέρει κάτι καλά. Να γράφεις γι'αυτό κι ας είναι για σαλιγκάρια ή τσαγιέρες! Κάποιος θα βρεθεί να σε διαβάσει. </li>
<li>Να είσαι αληθινός, μην βγάζεις κάτι ψεύτικο, αργά ή γρήγορα θα βγουν όλα στη φόρα.</li>
<li>Να γράφεις και τα καλά αλλά και τα αρνητικά σου. Μην δημιουργείς μια πλασματική εικόνα. Πχ βλέπε "οικογένειες βιτάμ". </li>
<li>Να εμπλουτίζεις τις αναρτήσεις σου με φωτογραφίες αλλά μην "κλέβεις" ιδιοκτησίες άλλων. Αν δεν βρίσκεις την πηγή, βάλε τουλάχιστον link την πηγή που την βρήκες εσύ. Πάντα με αναφορά. Μην κάνεις ότι δεν θέλεις να σου κάνουν.</li>
<li>Μην χρησιμοποιείς μεγάλες φωτογραφίες στις αναρτήσεις σου που αργούν να "κατέβουν" και κουράζουν τον αναγνώστη (χε χε χε θα το διορθώσω από επόμενη ανάρτηση).</li>
<li>Μην περιμένεις να βγάλεις λεφτά από το blogging.</li>
<li>Έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε τον κόσμο προς το καλύτερο.</li>
</ul>
<br />
Ξεχώρισα τα workshops των: <a href="http://psifiakesgeitonies.gr/speaker/vicki-kolovou">Βίκη Κολοβού</a> για τις τεχνικές blogging και <a href="http://psifiakesgeitonies.gr/speaker/monika-kritikou">Μόνικα Κρητικού</a> για την φωτογραφία.<br />
<br />
Ξετρελάθηκα με τις ομιλίες: του <a href="http://www.tasospagakis.com/">Τάσου Παγκάκη</a> που ήταν πολύ αληθινή και εμπνευσμένη, της <a href="http://www.beautydiaries.gr/">Έφης Ανέστη</a> πολύ ζεστή και σπιρτόζα σαν την ίδια, της <a href="http://www.sintagespareas.gr/">Στέλλας και του Κωνσταντίνου</a> που μας έφεραν κοντά μέσω skype με τους συνεργάτες τους worldwide και μας είπαν την ιστορία τους, μαγικές στιγμές σας λέω!!!<br />
<br />
Φυσικά μαγεύτηκα, συγκινήθηκα, αγάπησα την ομιλία της <b>Κατερίνας </b>του <a href="http://kapaworld.blogspot.gr/">KaPa..Me without you..tea without a biscuit</a> που την περίμενα σαν τρελή. Μας μίλησε τόσο ζεστά, τόσο απαλά, η φωνή της ήταν τόσο γάργαρη και ήρεμη συγχρόνως. Μέσα σε άλλα, μας είπε ότι αφήνει ανοιχτό το "παράθυρό" της κι ας μπαίνουν "κουνούπια". Τολμάει. Μας έβαλε να γνωριστούμε με τον διπλανό μας. Ξεκίνησε την ομιλία της με τη <b><span style="color: #cc0000;">Μαφάλντα </span></b>και τελείωσε με την <b><span style="color: #cc0000;">Σαΐτα </span></b>Μας μοίρασε από ένα χαρτόνι χρωματιστό και με οδηγίες μας είπε να φτιάξουμε μια σαΐτα (καλέ είχαμε ξεχάσει να φτιάχνουμε σαίτες!). Όταν ήμασταν έτοιμοι, τις πετάξαμε ψηλά. Στην δική μου έγραψα για το <b>χαμόγελο</b>. Στα πόδια μου έπεσε της αγαπημένης μου <b>Γιωργίας (<a href="http://geolamp.blogspot.gr/">4seasons</a>) </b>με το μήνυμα<b> "Κοιτάω μπροστά" </b>και πάντα αυτό κάνω! Τυχαίο?<br />
<br />
Η ώρα περνούσε και έφτασε η στιγμή των κοριτσιών μας. Καθόμασταν όλες κοντά, στις πρώτες σειρές για να δίνουμε δύναμη και κουράγιο στις αγχωμένες μας φιλενάδες!!!<br />
<br />
Τα panels με τους γονείς bloggers και το πρόγραμμα που εμφανίστηκαν, μπορείτε να τα δείτε <a href="http://psifiakesgeitonies.gr/program">εδώ</a>:<br />
<div style="text-align: left;">
<span style="color: #351c75;"><br /></span>
Από την παρεούλα μας λοιπόν, στο <b>πρώτο </b>θα μιλούσαν η <b>Κατερίνα </b>το ήμισυ του <a href="http://anthomeli.blogspot.gr/">Ανθομέλι </a>και η <b>Σοφία </b>μας του <a href="http://shareyourlikes.wordpress.com/">ShareYourLikes</a>. </div>
Η <b>Κατερίνα </b>μας "έστειλε" με την άνεσή της στο φακό και τα τσαλίμια της με το Δημοσιογράφο. Γεννήθηκε πανελίστρια, τέλος! Ειλικρινής και χειμαρρώδης, μας είπε την ιστορία του blog τους όταν προσπαθούσε να αγκαλιάσει και την ανηψούλα της που της έκανε εφόδους. Μια γλυκιά "κατάσκοπος" που ήρθε από το Βορρά, όπως την αποκαλώ και ξέρει εκείνη γιατί:) Την γνώρισα εκείνη τη μέρα και η εγκαρδιότητα της με κέρδισε!<br />
Η <b>Σοφία </b>μου...τι να πούμε γι'αυτό το πλάσμα που αν την λατρεύετε από τα κείμενά της, θα την αγαπήσετε άμα τη γνωρίσετε. Είναι ευτυχισμένη και το φωνάζει. Είναι ήρεμη και το δείχνει. Μια νεράιδα στη blogosfera! Γειτονάκια blogosferικά, γειτονάκια και πραγματικά! Κάθε φορά που τη διαβάζω, φεύγω μαγεμένη!<br />
<br />
Στο <b>δεύτερο panel</b> θα μιλούσαν η <b>Ασπασία </b>του <a href="http://my-lovable-baby.blogspot.gr/">MyLovableBaby</a> και η <b>Γιωργία </b>του <a href="http://geolamp.blogspot.gr/">4season</a>s.<br />
Η <b>Ασπασία </b>μου, μια δυναμική και συγκροτημένη γυναίκα σε πρώτη όψη. Μια ευαίσθητη και γλυκιά μανούλα και φίλη άμα τη γνωρίσεις καλύτερα. Όταν ανέβηκε έτρεμε η φωνούλα της η οποία "έσπασε" μόλις μίλησε για την παρεούλα μας και τα βραχιολάκια που την σφραγίζουν. Είναι ακόμα πιο όμορφη στην ψυχή απ'ότι στην εμφάνιση!<br />
Η <b>Γιωργία</b> μου είναι μια τόσο μα τόσο ευαίσθητη ψυχή, ένα πλάσμα τόσο αληθινό και συνεσταλμένο που θέλεις οπωσδήποτε να αγκαλιάσεις, να παρηγορήσεις, να χαϊδέψεις Της έβαλα κίτρινη καρδούλα στη φωτογραφία κάτω, για τον Θοδωράκο της τον Αεκτζή που περνάει δύσκολες ώρες λόγω ΑΕΚ (και εγώ Θοδωρή, και εγώ!). Το καημενούλι μου ήταν τρομαγμένο και αγχωμένο. Ήταν η πρώτη blogoφίλη που γνώρισα από κοντά και πάντα θα είναι στην καρδιά μου.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCQ0L5BAssts8R19hqqtYjLkGarC0m1NsksmCiiSwEiyilg7Fs4S8io28rkFuMaFPwTRay-YVeRATchuticiyiRgoAuyAVdqX_os_8o-bpyUGCrJFo4tRyTMbT72UOfw4bMGNL81mmHIE/s1600/%CE%A8%CE%B7%CF%86%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AD%CF%822.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCQ0L5BAssts8R19hqqtYjLkGarC0m1NsksmCiiSwEiyilg7Fs4S8io28rkFuMaFPwTRay-YVeRATchuticiyiRgoAuyAVdqX_os_8o-bpyUGCrJFo4tRyTMbT72UOfw4bMGNL81mmHIE/s640/%CE%A8%CE%B7%CF%86%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AD%CF%822.png" height="320" width="640" /></a></div>
<br />
Τέλειωσαν οι ομιλίες των γονέων bloggers που ερωτήθηκαν γιατί και πως ξεκίνησαν το blog τους, αν είχαν/έχουν σκοπό να βγάλουν λεφτά από αυτό, αν γράφουν μόνο τα ευχάριστα της ζωής τους και μήπως αυτό δείχνει μια λάθος εικόνα στους αναγνώστες τους, πόση ώρα τους παίρνει και πότε συνήθως γράφουν τις αναρτήσεις τους (δεν θυμάμαι αν ξέχασα κάτι...συμπληρώστε με!).<br />
<br />
Μετά το πάρτι!!!!! Αχ το πάρτι. Κους κους, αγκαλιές, φιλιά, φωτογραφίες (ούτε στο γάμο μου τόσες!) και μπύρες....πολλές μπύρες!!! Φύγαμε τελευταίες. Γλυτώσαμε ευτυχώς το σκούπισμα. Γύρισα σπίτι στις 23:30, μεθυσμένη από ευτυχία και ένα χαμόγελο χαραγμένο στα χείλη μου! Γιατί κάτι τέτοιες στιγμές είναι που μας δίνουν την απάντηση στην ερώτηση "<b>Γιατί μπλογκάρεις?</b>". Άνθρωποι που τους αρέσει να μοιράζονται αυτό που ο καθένας ξέρει καλύτερα. Συναίσθημα, εμπειρίες, κατασκευές, χόμπι, ταξίδια, φωτογραφία, γνώσεις, χιούμορ.<br />
<br />
Ένα μεγάλο μπράβο στην <a href="http://psifiakesgeitonies.gr/i-omada"><b><span style="color: #cc0000;">ομάδα πίσω</span></b></a> από τις Ψηφιακές Γειτονιές! <a href="http://www.aspaonline.gr/">Άσπα</a>, <a href="http://psifiakesgeitonies.gr/i-omada">Κατερίνα</a>, <a href="http://www.aliceonboard.gr/">Πέπη</a>, <a href="http://theplayroomblog.com/">Νάταλι</a>, <a href="http://rpsevents.gr/">Έλενα </a>και <a href="http://www.ophilos.eu/">Χρήστο </a>γιατί δουλέψατε σκληρά, χωρίς προσωπικό όφελος αλλά με ένα σκοπό να κάνετε καλό σε όλους εμάς. <b>Μπράβο γιατί δεν ήταν ένα απρόσωπο συνέδριο αλλά χαμογελαστό και ανθρώπινο</b>. Μπράβο σας <a href="http://mamadesmpampades.gr/">Μαμά...δες Μπαμπά...δες</a> και <a href="http://mikroimegaloi.gr/node">Μικροί Μεγάλοι</a> για την τεράστια αγάπη σας σε αυτό που κάνετε. Όταν κάνεις κάτι με μεράκι, πάντα το αποτέλεσμα είναι άψογο!<br />
<br />
Ειδική μνεία στην λατρεμένη <b>Άσπα </b>του <a href="http://www.aspaonline.gr/">Aspa online</a> που είναι τόσο γλυκιά, αληθινή, ζεστή και εγκάρδια όσο φαίνεται στην φωτογραφία της και στα γραπτά της! Όχι ότι τα άλλα παιδιά δεν ήταν αλλά συγνώμη...οι αδυναμίες δεν κρύβονται!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Τελευταίες στην ανάρτηση αλλά πρώτες στην καρδιά μου, οι 15+ φιλεναδίτσες μου <span style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 18px;"><b><a href="http://eksipnesidees.blogspot.gr/"><span style="color: #a64d79;">Αναστασία</span></a><span style="color: magenta;">,</span></b><span style="color: magenta;"> <b><a href="http://my-lovable-baby.blogspot.gr/">Ασπασία</a></b></span><span style="color: magenta;">, </span></span><a href="http://owlmommy.blogspot.gr/" style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 18px; text-decoration: none;" target="_blank"><strong><span style="color: #0b5394;">Βέρα</span></strong></a><strong style="background-color: white; color: magenta; font-family: inherit; line-height: 18px;">, </strong><a href="http://geolamp.blogspot.gr/" style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 18px; text-decoration: none;" target="_blank"><strong><span style="color: #134f5c;">Γεωργία</span></strong></a><strong style="background-color: white; color: magenta; font-family: inherit; line-height: 18px;">, </strong><a href="http://blogoliciouseditoriolista.blogspot.gr/" style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 18px; text-decoration: none;" target="_blank"><strong><span style="color: #3d85c6;">Γιάννα</span></strong></a><strong style="background-color: white; color: magenta; font-family: inherit; line-height: 18px;">, </strong><span style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 18px;"><strong><a href="http://mammy-on-line.blogspot.gr/" style="text-decoration: none;" target="_blank"><span style="color: #b45f06;">Θεανώ</span></a><span style="color: magenta;">,</span><span style="color: #783f04;"> <a href="http://anthomeli.blogspot.gr/">Callie+</a><a href="http://anthomeli.blogspot.gr/">Κατερίνα</a></span></strong></span><strong style="background-color: white; color: magenta; font-family: inherit; line-height: 18px;">, </strong><a href="http://positive-thinking-greece.blogspot.gr/" style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 18px; text-decoration: none;" target="_blank"><strong><span style="color: #741b47;">Κατερίνα</span></strong></a><strong style="background-color: white; color: magenta; font-family: inherit; line-height: 18px;">, </strong><a href="http://parentsland-gr.blogspot.gr/" style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 18px; text-decoration: none;" target="_blank"><strong><span style="color: #cc0000;">Μαρία</span></strong></a><strong style="background-color: white; color: magenta; font-family: inherit; line-height: 18px;">, </strong><a href="http://megalono-megaloneis-megalonei.blogspot.gr/" style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 18px; text-decoration: none;" target="_blank"><strong><span style="color: #134f5c;">Μαρία</span></strong></a><strong style="background-color: white; color: magenta; font-family: inherit; line-height: 18px;">, </strong><a href="http://marronblogger.blogspot.gr/" style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 18px; text-decoration: none;" target="_blank"><strong><span style="color: #38761d;">Μαρώ</span></strong></a><strong style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 18px;"><span style="color: magenta;">, </span><a href="http://talibanoulla.blogspot.gr/" style="text-decoration: none;" target="_blank"><strong><span style="color: #990000;">Μάχη</span></strong></a><span style="color: magenta;">, </span></strong><a href="http://eimaipaidi.blogspot.gr/" style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 18px; text-decoration: none;" target="_blank"><strong><span style="color: #6aa84f;">Σίνα</span></strong></a><strong style="background-color: white; color: magenta; font-family: inherit; line-height: 18px;">, </strong><strong style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 18px;"><a href="http://shareyourlikes.wordpress.com/" style="text-decoration: none;" target="_blank"><span style="color: #cc0000;">Σοφία</span></a><span style="color: magenta;">. </span></strong><span style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 18px;">Ναι. Αυτές είναι μια απόδειξη ότι οι<b> <span style="color: #073763;"><a href="http://psifiakesgeitonies.gr/">Ψηφιακές Γειτονιές</a></span></b> υπάρχουν. Ότι στις γειτονιές αυτές γεννιούνται φιλίες. Ότι 15+ γυναίκες μπορούν να συνεννοηθούν, να αγαπηθούν, να είναι αληθινές, να στηρίζουν η μια την άλλη, να κλαίνε για τον πόνο, να γελάνε για τη χαρά. Υποσχόμαστε ότι η σχέση μας θα βασίζεται στην ειλικρίνεια. Υποσχόμαστε να κάνουμε μαζί πολλά. Υποσχόμαστε να είμαστε πάντα ενωμένες. <b><span style="color: #cc0000;">Μια για όλες και όλες για μία!</span></b></span></div>
<div>
<span style="color: magenta; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZJ1YDTr27zby-Eo8MQ8QDuW34u26Uzr00JDDQ7NRaoBT6DbMUWGJUSGgWKCw7z58jZ5gTuLujM2ZXcYOS9URFuv-SrwqryPoePRPugWPWkPt7FvJi-ovCKnD1m5sYR1EZvIMsWpdtqqw/s1600/%CE%B2%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CE%B1%CE%BA%CE%B9%CE%B1.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZJ1YDTr27zby-Eo8MQ8QDuW34u26Uzr00JDDQ7NRaoBT6DbMUWGJUSGgWKCw7z58jZ5gTuLujM2ZXcYOS9URFuv-SrwqryPoePRPugWPWkPt7FvJi-ovCKnD1m5sYR1EZvIMsWpdtqqw/s400/%CE%B2%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CE%B1%CE%BA%CE%B9%CE%B1.png" height="268" width="400" /></a></div>
<br />
Υ.Γ.1 Τα βραχιολάκια μας τα έχει φτιάξει με ειδική παραγγελία, σχεδιασμό, πατέντα, μεράκι, η γλυκιά και ταλαντούχα <b>Δέσποινα </b>του <a href="http://ohsocutethings.blogspot.gr/">Oh so cute things</a>! Παιδί φοβερό, ανοιχτόκαρδο και γενναιόδωρο! Να πάτε ΟΛΟΙ στο blog της που κάνει και διαγωνισμό με σούπερ <a href="http://ohsocutethings.blogspot.gr/2013/04/blog-post_23.html">δώρο</a>!<br />
<div>
</div>
<div>
<br />
Υ.Γ.2 Λυπάμαι πολύ που δεν μπόρεσαν πολλές μαμαδοblogoφιλεναδίτσες μας εκτός Αθηνών να έρθουν και που ξέρω πόσο το ήθελαν! Ειδικά η <a href="http://twoboysandhope.blogspot.gr/">Ελπίδα</a>, η <a href="http://lolipopfamily.blogspot.gr/">Γιώτα</a> και η <a href="http://www.craftaholic.gr/">Αθηνά</a>(που δεν είναι μαμά αλλά ήθελε τρελά να έρθει).<br />
Ήθελα πολύ να σας γνωρίσω κορίτσια! Α και εσένα <a href="http://craftlandgr.blogspot.gr/">Αλεξάνδρα </a>που δεν τα κατάφερες!</div>
<div>
<br /></div>
</div>
Dimitra•Counting SΜiLEShttp://www.blogger.com/profile/00487377766166852720noreply@blogger.com52tag:blogger.com,1999:blog-8605527080648893367.post-81516819944200626502013-04-11T23:09:00.001+03:002014-10-18T17:35:17.236+03:0030 Μαρτίου 2006 ήρθε η Άνοιξη στο σπιτικό μας.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Κάπως έτσι μπήκε η Άνοιξη στη ζωή μου. ΄<b>Ήταν 30 Μαρτίου 2006 στις 06:05 το πρωί</b>. Μέχρι τότε δεν είχα καταλάβει ή μάλλον συνειδητοποιήσει τι σημαίνει να είσαι μαμά. Παρόλη την επαφή μου με μωρά (έκανα από μικρή babysitting για χαρτζιλίκι) και παιδιά φίλων και συναδέλφων που πάντα έπαιζα μαζί τους, δεν μπορούσα να φανταστώ το μέγεθος της αγάπης και της ευθύνης για το <b><span style="color: #741b47;">μικρό αυτό σπουργιτάκ</span></b><span style="color: #741b47;">ι</span>. Άλλο να κρατάς για κάποιες ώρες ένα μωράκι/παιδάκι, μετά να το αφήνεις στη μαμά του και να συνεχίζεις τη ζωή σου και άλλο να έχεις απόλυτα και ολοκληρωμένα ΕΣΥ την 24ωρη αποκλειστική ευθύνη του. <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicnjuzeQwiq5yzFjnA9BY0C4VmocMZ5bBAmYmNoyXGBVQfXAYPpkuv-vA5FFxgLUBwYLQPmzAj3CJ-qPR_TosFbjr80YhubLZZnIOJ3bLn5uTFGFm0pn1Br1F5LassEMh-WtjWPcHV4tU/s1600/cherry-blossoms-sakura-spring-19.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicnjuzeQwiq5yzFjnA9BY0C4VmocMZ5bBAmYmNoyXGBVQfXAYPpkuv-vA5FFxgLUBwYLQPmzAj3CJ-qPR_TosFbjr80YhubLZZnIOJ3bLn5uTFGFm0pn1Br1F5LassEMh-WtjWPcHV4tU/s640/cherry-blossoms-sakura-spring-19.jpg" height="424" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">photo <a href="http://500px.com/photo/5118341">via</a></td></tr>
</tbody></table>
Όσους υπερήχους και να είχα κάνει, όσες φορές κι αν είχα ακούσει την καρδούλα της, όταν την αγκάλιασα και κυρίως όταν γυρίσαμε σπίτι και με κοιτούσε και την κοιτούσα, είπα "<b>Αυτή είναι δική μου</b>?". Στο μαιευτήριο ήμουν κυρία, με είχαν βασίλισσα (τα γνωστά μαρκετινίστικα των ιδιωτικών μαιευτηρίων). Τα πανηγύρια θα άρχιζαν σε λίγο, όπως είχα ακούσει δηλαδή. <br />
Για καλή μου τύχη το μωράκι μου ήταν τόσο μα τόσο καλόβολο. Δεν μας ξαγρυπνούσε, καθόταν στο ρηλάξ χωρίς να γκρινιάζει, καθόταν στο καρότσι της με τις ώρες όταν πηγαίναμε βόλτα, σούπερ μάρκετ, κομμωτήριο (τότε πήγαινα συχνά, πλέον μόνο όταν φτάσω στα όρια του απροχώρητου), για καφεδάκι με φίλες ή μόνες μας βολτούλες, κλπ. Μετά άρχισα δουλειά στους 3 μήνες ζωής της. Πώς, πείτε μου πώς γίνεται να αφήνεις ένα τόσο δα πλασματάκι 3 μηνών και να φεύγεις για δουλειά! Άτιμη κοινωνία!<br />
<br />
Τέλος πάντων. Περνούσαν τα χρόνια. Μέχρι 1,5 ετών πηγαινοερχόταν στις δυο γιαγιάδες. Η μία (πεθερά) ήταν μεγάλη και μόνη της και την κρατούσε δυο φορές τη βδομάδα και η άλλη (η μαμά μου) είχε κατάστημα και την είχε στο μαγαζί, στο καρότσι, τρεις φορές τη βδομάδα. Η Αναστασία έμαθε να ζει με αυτούς τους ρυθμούς, ήσυχη όμως πάντα χωρίς να μουρμουράει. Μέχρι που ήρθαν οι βάρβαροι! Όπου "βάρβαροι" βλέπε Παναγιώτη. Τον Σεπτέμβρη του 2007 κατέφθασε στο σπιτικό μας ένας μικρός τυραννόσαυρος που ήρθε να διαταράξει την ηρεμία της Αναστασίας. Προσπάθησε να τον εξολοθρεύσει αλλά δεν τα κατάφερε. <b>Εξολοθρεύονται ωρέ οι τυραννόσαυροι</b>???<br />
Τελικά τον αγάπησε. Άρχισε τότε και παιδικό σταθμό (πριν την γέννα για να μην συνδυάσει Παναγιώτη με σταθμό και φρικάρει). Μέχρι να αρχίσει τον παιδικό όμως είχα περάσει 50 εγκεφαλικά, 20 καρδιακές προσβολές και 10000 ώρες αγωνίας για το πως θα τα πάει στο σταθμό, πως θα την "αγκαλιάσουν", αν θα την φροντίζουν, αν θα τρώει, αν θα της αρέσει, κλπ. <br />
Τελικά το κοριτσάκι μου έκλαψε λιγάκι στην αρχή αλλά προσαρμόστηκε αμέσως. Ήταν μικρούλα και δεν καταλάβαινε. Αν ήταν μεγαλύτερη για είχαμε δράματα. Της έκανε πολύ καλό ο σταθμός. Έκανε φίλους, ανεξαρτητοποιήθηκε, έμαθε πολλά παιχνίδια και τραγουδάκια. Από τότε έκανε κάποια φιλαράκια που μέχρι σήμερα στα 7 τους έτη, κάνουμε ακόμα παρέα: <b>Γεια σας Δανάη, Χριστίνα, Ευμορφία, Κωνσταντίνα, Δημήτρη, Βασίλη, Κατερίνα και Μαρία.</b><br />
<br />
Μιας και η ανάρτηση αυτή είναι αφιερωμένη στην Αναστασία μου γιατί είχε τα γενέθλιά της και <b>με την άδειά της πάντα</b>, θα σας πω και λίγα λόγια παραπάνω για εκείνη:<br />
<ul style="text-align: left;">
<li>Είναι ένα πολύ καλό και ώριμο παιδί. </li>
<li>Ευγενική και τίμια. Ψέμματα δεν λέει (εντάξει λέμε καμιά φορά όταν θέλουμε να κάνουμε έκπληξη στον μπαμπά και την διοργανώνουμε μαζί).</li>
<li>Έχει τρελό χιούμορ και πετάει δολοφονικές ατάκες.</li>
<li>Είναι φιλότιμη και ικανή. Κτητική και περήφανη.</li>
<li>Έχει τρομερή υπομονή και της αρέσει να μοιράζεται ή να χαρίζει τα πράγματά της. </li>
<li>Είναι πεισματάρα πολύ και ισχυρογνώμων.</li>
<li>Αν σε συμπαθήσει θα γίνει με την πρώτη γνωριμία, αλλιώς πας στα αζήτητα, στη μαύρη λίστα!</li>
<li>Είναι ντροπαλή πολύ και σε οτιδήποτε καινούριο δεν προσαρμόζεται εύκολα. Δεν της αρέσει να λαμβάνει μέρος σε γιορτές σχολείου, ούτε να φοράει στολές. Δεν την πιέσα ποτέ να κάνει κάτι που δεν θέλει. Παρόλα αυτά, φέτος πήρε πρώτη φορά μέρος αλλά η φωνή της ίσα που ακουγόταν από το μικρόφωνο. Κάναμε όμως μια αρχή...</li>
<li>Λατρεύει την ενόργανη-τραμπολίνο που άρχισε φέτος και της πρότειναν οι δασκάλες της να πάει στο αγωνιστικό τμήμα (έχει πάρει το κορμί και την ευλυγισία της μαμάς της...γκούχου γκούχου, εδώ ξέρω ήδη ποιες θα αρχίσετε τα σχόλια!).</li>
<li>Έχει κόλλημα με συγκεκριμένα ρούχα, κυρίως μπλούζες και κολάν ή φόρμες. Φορέματα και φούστες θα την δείτε μια φορά το χρόνο να φοράει. Δεν της αρέσει οτιδήποτε λάμπει και στρασάρει όπως και της μαμά της δηλαδή! Η νονά της δεν λέει να το καταλάβει και μέχρι πρόσφατα της ψώνιζε ρούχα που δεν φόραγε ποτέ (διαβάζεις νονά?) και έδινε ένα σκασμό λεφτά παρόλο που της φώναζα!</li>
<li>Λατρεύει τα μωρά και τα μικρότερα παιδάκια και όπου υπάρχουν, τα φροντίζει και τα προστατεύει. Μόνο τον αδελφό της είχε ταράξει στο ξύλο! Με παρακαλάει να κάνουμε κι άλλο μωράκι για να το μεγαλώσει εκείνη. Μπαμπά μας μη διαβάζεις, ούτε εσύ εφορία! </li>
<li>Για το λόγο αυτό έχουμε αφοσιωθεί στο μεγάλωμα των εγγονιών μου. Ναι, σωστά διαβάσατε. Έχουμε πολλά μωρά της Αναστασίας, κατά συνέπεια, εγγόνια μου. Όποιος την ρωτάει τι δώρο θέλει, "μωρά" απαντάει. Έτσι για να τα μεγαλώσουμε, με όλα τα καλά, έχουμε και την απόλυτη προίκα τους. Καρότσια πολλά, ρηλάξ, κούνιες, καθισματάκι τραπεζιού, πολλά μπιμπερό, κουβερτούλες, κλπ. <b>Σε λίγο θα φύγουμε εμείς, να ζήσουν τα μωρά της στο σπίτι!</b></li>
</ul>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgExji3yev0_OJwXP6D3fVwnByNe8gMViZOVOWMeyWQGNFxtqgpABSZUAuCFULUYkTDm92rxwgXHk6n3eon25PX6T2QpllpWeSMQ3plI-Few7J0r2Jy2CRg_5GJPqUe9WT9F8ftwUaW0Y/s1600/tamoramas.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgExji3yev0_OJwXP6D3fVwnByNe8gMViZOVOWMeyWQGNFxtqgpABSZUAuCFULUYkTDm92rxwgXHk6n3eon25PX6T2QpllpWeSMQ3plI-Few7J0r2Jy2CRg_5GJPqUe9WT9F8ftwUaW0Y/s640/tamoramas.jpg" height="640" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Φτάσαμε αισίως στα έβδομα γενέθλιά της. Πώς κάνουμε πάρτι σε ένα μικρό διαμέρισμα 62 τ.μ. με τους πιο μαζεμένους καλεσμένους να φτάνουν στους 20 μικρούς και 30 μεγάλους και τα οικονομικά καθώς και διάφορες άλλες συγκυρίες να μην μας επιτρέπουν να κάνουμε όλα αυτά που θα θέλαμε να κάνουμε?<br />
Θέλουμε στα πάρτι μας να περνάνε όλοι όμορφα και άνετα, μικροί και μεγάλοι γι'αυτό πάντα κάναμε κάτι ξεχωριστό κυρίως σε παιδότοπους γιατί δεν είχαμε χώρο. Πέρυσι πήγαμε στα υπαίθρια φουσκωτά του Village Park, κεράσαμε καφέδες τους γονείς, είχαμε φέρει σνακ για φαγώσιμα και πληρώσαμε την είσοδο στα πιτσιρίκια. Πέρασαν όλοι τέλεια. Τα παιδιά λύσσαξαν, εμείς μιλήσαμε και χαλαρώσαμε. Πως αλλιώς μπορούν να περάσουν 20-25 παιδάκια διαφόρων ηλικιών σε ένα μικρό χώρο? Τα παιδιά θέλουν άπλα και ελευθερία κινήσεων.<br />
Φέτος σπάσαμε το κεφάλι μας αλλά λύση δεν βρήκαμε...<br />
Τελικά κάναμε ένα πολύ μικρό οικογενειακό παρτάκι και μόλις καταφέρουμε θα κάνουμε άλλο ένα για τα φιλαράκια της και άλλο ένα για τους συμμαθητές της (πήγαμε τις προάλλες σε ένα μαγικό πικ νικ πάρτι που θα σας μιλήσω σε άλλη ανάρτηση).<br />
<br />
Το κέρασμά της όμως για το σχολείο της το είχα βρει εδώ και μήνες. Από τη <b>Λίτσα </b>του <a href="http://fraulitsasworld.blogspot.gr/">Home is where your story begins</a> και το "<b><a href="http://fraulitsasworld.blogspot.gr/2012/04/blog-post_04.html">κέρασμα του Φαίδωνα</a></b>" που του είχε φτιάξει πέρυσι. Φέτος το εξέλιξε σε μαγική πασχαλινή εκτέλεση, δείτε <a href="http://fraulitsasworld.blogspot.gr/2013/04/blog-post_8.html">εδώ</a>. Η γυναίκα δεν υπάρχει! Οι ιδέες της είναι όλες μαγικές και τις φυλάω σαν ευαγγέλιο! Ειδικά το <a href="http://fraulitsasworld.blogspot.gr/2013/04/blog-post.html">πάρτι </a>των γιων της ήταν τόσο χρωματιστό και με απλά υλικά που μπορεί η καθεμιά μας πιστεύω να φτιάξει.<br />
<br />
Η συνταγή των cupcakes ήταν της <b>Αθηνούλας </b>του <a href="http://santie-athina.blogspot.gr/">Sugar Buzz</a> και φυσικά από το βιβλίο της <a href="http://www.psichogios.gr/site/Books/show?cid=1001831"><b>Cupcakes</b></a>! Από γεύση έσκισαν, από εμφάνιση τα στόλισα τράτζικ. Δεν ήθελε η Αναστασία την κρέμα αυτή που μπαίνει από πάνω, ήθελε γλάσο άχνης ζάχαρης και ελάχιστο. Έτσι έγιναν τσουτσουρεμένα. Το γεγονός βέβαια είναι ότι όταν τα είδαν τα παιδιά έτσι συσκευασμένα και κατόπιν τα έφαγα, έπαθαν γευστικό εγκεφαλικό! Όταν πήγα να την πάρω από το σχολείο έπεσαν πάνω μου οι φίλες της και μου ζητούσαν κι άλλα. Έτσι μετά από 2-3 μέρες, τους ξανάφτιαξα και τους έστειλα. Αυτά είναι όταν έχεις άξιες φίλες bloggers!<br />
<br />
Και ψιτ κορίτσια, αν ψάχνετε κέρασμα για σχολείο, ξέρετε που θα πάτε να τα βρείτε όλα σε ένα νοικοκυρεμένα? Στο <b><a href="http://anthomeli.blogspot.gr/">Ανθομέλι </a></b>φυσικά! Για δείτε <a href="http://anthomeli.blogspot.gr/2013/01/blog-post_20.html">εδώ</a>.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjF9X72ZFOYPaGpcnGxLErpN79r0FeAmHEEqIQYAHKMj8Z28IwgqZKX4ZefnC3v3qvH0UwMgCTuxE-B4_76XWzdThxyi7H0bAhvCmg7INXQyvx-8ToZIYIrF4RWOY3UfaFMs_EEdS5nY-o/s1600/DSCN0148.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjF9X72ZFOYPaGpcnGxLErpN79r0FeAmHEEqIQYAHKMj8Z28IwgqZKX4ZefnC3v3qvH0UwMgCTuxE-B4_76XWzdThxyi7H0bAhvCmg7INXQyvx-8ToZIYIrF4RWOY3UfaFMs_EEdS5nY-o/s640/DSCN0148.JPG" height="480" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><a href="http://fraulitsasworld.blogspot.gr/2012/04/blog-post_04.html">της Λίτσας τα πανέμορφα</a></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipzOCxya8nlwcS0RZn-W9emMyX30zd7d1vNv5YiO68UlMkqN7AvmHoLOOQYuQK2h6iii1GFe_yFjUfBqoB6F2gwP7Aguv5bFblZiVCzvUF-TuekpKbRbuflR37vCRV9HUDR_dRhYJvbT8/s1600/cupcakes.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipzOCxya8nlwcS0RZn-W9emMyX30zd7d1vNv5YiO68UlMkqN7AvmHoLOOQYuQK2h6iii1GFe_yFjUfBqoB6F2gwP7Aguv5bFblZiVCzvUF-TuekpKbRbuflR37vCRV9HUDR_dRhYJvbT8/s640/cupcakes.png" height="640" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">τα δικά μας </td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Θα κλείσω την ανάρτηση με μια ευχή στην κορούλα μου. Να έχει πάντα την υγεία της και δίπλα της ανθρώπους που να την αγαπούν αληθινά και να τους αγαπάει και εκείνη. Θέλω να βλέπω το πανέμορφο χαμόγελό της πάντα να φωτίζει το πρόσωπό της και όταν σκοτεινιάζει, να είμαι εκεί να τη φωτίζω.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Χρωστάω να μιλήσω για τρία βραβεία που μου έχουν δώσει η <a href="http://mommyinhappiness.blogspot.gr/">Μαριαντίνα</a>, η <a href="http://my-lovable-baby.blogspot.gr/">Ασπασία </a>και η <a href="http://mammy-on-line.blogspot.gr/">Θεανώ</a>. Δεν σας έχω ξεχάσει my girls. Προλαβαίνω νομίζετε???</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b>Σήμερα Πέμπτη 11 Απριλίου φάγαμε το πρώτο μας παγωτό! Σιγά μην μας γλίτωνε με τέτοια μέρα!</b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
</div>
Dimitra•Counting SΜiLEShttp://www.blogger.com/profile/00487377766166852720noreply@blogger.com79tag:blogger.com,1999:blog-8605527080648893367.post-29644603492780946862013-04-03T01:31:00.000+03:002014-10-18T17:46:06.720+03:00Hi5 - Λατρεύω το φαί και δεν βγαίνω καλή στις φωτογραφίες!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Χάθηκα, αλλά να ξέρετε ανώτερες δυνάμεις με κράτησαν μακριά σας! Γενέθλια κόρης και γαστρεντερίτιδα! Για τα γενέθλια θα σας μιλήσω σε άλλη ανάρτηση, μην μου ευχηθείτε τώρα, μετά μαζεμένα. Για τη γαστρεντερίτιδα, δεν θέλω να μιλήσω ποτέ!<br />
<br />
Έτσι λοιπόν επειδή έχω μείνει πολύ πίσω, εντελώς δηλαδή, είπα να κάνω δύο σε μία. Έτσι κι αλλιώς το "σκοτώσαμε" το παιχνίδι <b><a href="http://geolamp.blogspot.gr/2013/02/5.html">Hi 5 - Photo</a></b> της Γιωργίας, οι κανόνες καταπατήθηκαν, λεηλατήθηκαν! Τελευταίες εβδομάδες τέταρτη και πέμπτη. Έστησα λοιπόν <a href="http://dimitranik.blogspot.gr/2013/02/hi-5.html">σπιτικό</a>, διάβασα <a href="http://dimitranik.blogspot.gr/2013/03/hi5-1.html">βιβλία</a>, άκουσα <a href="http://dimitranik.blogspot.gr/2013/03/hi-5-music-is-best-solution-to-any.html">μουσική</a>, τώρα πρέπει να φάω και να βγάλω φωτογραφίες! Πολύ δουλειά βρε παιδί μου! Πολύ κούραση στη ζωή μιας blogger:)<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-Ig-wAv3ml8vXaMCMoBJg5466URnb2BmmvdMoRV7tvWI3dikbG0bFk91zgqYY-s1VqujAUgM1OPURW6MXDHGFNfvRRbI3kP9FW9zhhOvJZ-Q0VU9d0-MaD8V40VZzOzHVS9NjiXw3GKE/s1600/%CF%84%CE%B1%CF%86%CE%B1%CE%B3%CE%B7%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CF%85.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-Ig-wAv3ml8vXaMCMoBJg5466URnb2BmmvdMoRV7tvWI3dikbG0bFk91zgqYY-s1VqujAUgM1OPURW6MXDHGFNfvRRbI3kP9FW9zhhOvJZ-Q0VU9d0-MaD8V40VZzOzHVS9NjiXw3GKE/s640/%CF%84%CE%B1%CF%86%CE%B1%CE%B3%CE%B7%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CF%85.png" height="640" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">photos <a href="http://naturesdelighticecream.wordpress.com/ice-cream-flavors/">via</a>, <a href="http://www.radicio.com/%CE%BA%CE%BF%CF%84%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF-%CF%86%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%BD%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B5-%CF%80%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%84%CE%B5%CF%82/">via</a>, <a href="http://www.fooddaily.gr/sintagi.php?id=325">via</a>, <a href="http://www.axortagos.gr/gigantes-plaki-feta.html">via</a>, <a href="http://www.jenny.gr/dip-gia-dip/">via</a></td></tr>
</tbody></table>
<br />
Πρώτο και καλύτερο το <b>παγωτό</b>! Σας το έχω ξαναπεί, μπορώ να τρέφομαι μόνο με αυτό το άτιμο, το δροσερό, το μαστιχωτό, το μυρωδάτο, το αλανιάρικο παγωτό! Είναι το μόνο που τρώει η μάνα τούτη και δεν δίνει στα παιδιά της....όταν έχει μείνει λίγο στην κατάψυξη! Μη βαράτε, είναι ο πόνος μου μεγάλος! Για παγωτό έχω κάνει χιλιόμετρα! Και έχω ανακαλύψει το καλύτερο, το πιο αγνό και μαστιχωτό, στην περιοχή μου και έχουμε χρυσαφίσει τον άνθρωπο! Ένα τοσο-δούλι <a href="https://foursquare.com/v/%CF%80%CE%B1%CE%B3%CF%89%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B2%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CF%82/4f7b1936e4b0ec7f4bde0c08">μαγαζάκι </a>που όμως με γεμίζει πολλές τοσο-δάρες θερμίδες!!!<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
<b>Κοτόπουλο με πατάτες στο φούρν</b>ο!!! Τι φαγάκι είναι αυτό! Λατρεύω της μανούλας μου που το κάνει λουσμένο στα ζουμιά και τα μυρωδικά αλλά εξίσου αγαπώ και της πεθερούλας που είναι λιτό, άζουμο και χωρίς πολλά πολλά. Το δικό μου 1/3 το πετυχαίνω, δεν ξέρω γιατί. Μια δεν ψήνεται το κοτόπουλο, την άλλη οι πατάτες και καταλήγουμε να μένουμε νηστικοί! Έτσι δεν το τολμώ πολύ και τρώμε σε μαμά ή πεθερά!<br />
<br />
Αχ <b>μακαρόνια με κιμά</b>! Η πεθερά μου κάνει την ωραιότερη σάλτσα κιμά που έχω φάει! Απαλή, χωρίς να μυρίζει κιμαδίλα, χωρίς πολλά ζουμιά, φίνα όσο πρέπει. Δεν χρειάζεται να σας πω ότι κάθε Σάββατο (σχεδόν) τρώμε στην πεθερούλα και παραγγέλνω μακαρόνια με κιμά! Ευτυχώς μετά από 20 σχεδόν μαθήματα, έμαθα να τη φτιάχνω ας πούμε καλή!<br />
<br />
<b>Γίγαντες στο φούρνο</b>, πλακί! Πεθαίνω για το υγιεινό αυτό φαγάκι αν και με πειράζει πολύ και μετά κοιμάμαι καναπέ, αλλά δεν μπορώ να αντισταθώ....το θέλω!!!! Επίσης δεν μπορώ να το πετύχω. Έχει τύχει να τους ψήνω 5 ώρες και τίποτα. Τελικά μείναμε πάλι νηστικοί! Έχει τραβήξει πολλά η φαμίλια μου σας λέω!<br />
<br />
<b>Φέτα</b>! Μα τρώγονται οι γίγαντες χωρίς φέτα? Τρώγεται ο τραχανάς μου ο επίσης αγαπημένος χωρίς φέτα? Η χωριάτικη? Το σπανακόρυζο? Η τυρόπιτα χωρίς φέτα? Ειδικά η βαρελίσια με την γεμάτη γεύση μπορεί να με στείλει στον ουρανό!!!! Φέτα i love you!!!!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
-------------------------------------------------</div>
<br />
Πάμε στις φωτογραφίες. Γενικά δεν δημοσιεύω, το αποφεύγω και αν τύχει φροντίζω να μην είναι πολύ ξεκάθαρες εφόσον είναι πρόσφατες. Έτσι έχουμε συμφωνήσει με το στεφάνι μου. <br />
Σήμερα θα σας δείξω ναι μεν καθαρές αλλά <b>παλιές παιδικές</b> των παιδιών μου και δικές μας.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEii0FlA7WSaU2YmxNrW9nG0XjggnAjO9fk7PR4xxPbcLyLbsuAjKGt2HHCiUJnCfhAc5B_oHGwT0RLBznDbcbUdKyuMsgHZ_eCPfFizyI8DzCm3zNLOPdLwtujzum7gWCas6j2vp_O0XPw/s1600/ourphotos2.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEii0FlA7WSaU2YmxNrW9nG0XjggnAjO9fk7PR4xxPbcLyLbsuAjKGt2HHCiUJnCfhAc5B_oHGwT0RLBznDbcbUdKyuMsgHZ_eCPfFizyI8DzCm3zNLOPdLwtujzum7gWCas6j2vp_O0XPw/s640/ourphotos2.png" height="640" width="640" /></a></div>
<br />
Στη μεγάλη τα δύο αδελφάκια αγκαλιασμένα σε μια στιγμή (δευτερόλεπτο για την ακρίβεια) αγάπης. Μετά από λίγο έπεσε και λίγο μπουνίδι για ένα παγωτό θυμάμαι που έτρωγαν. <br />
<br />
Άργησαν, αλλά αγαπήθηκαν και αγαπιούνται πολύ! Διάβαζα και την μαγική ανάρτηση της <a href="http://fraulitsasworld.blogspot.gr/2013/03/blog-post_31.html">Λίτσας </a>για τα δικά της ζουζούνια και πόσο ταυτίστηκα! Οι φίλοι μας ξέρουν τι τράβηξε ο Παναγιώτης από την Αναστασία ως βρέφος αλλά όταν κατάφερε να ανακτήσει δυνάμεις, αλλάξαν οι ρόλοι και μπήκε η Αναστασία στο ρόλο του θηράματος.<br />
<br />
Ευτυχώς πλέον δεν κάνουν ο ένας χωρίς τον άλλον. Πέρασε η μεγάλη κρίση στη σχέση τους.<br />
Οι καθημερινοί καυγάδες για το ποιος θα πλύνει πρώτος χέρια και πόσα κομμάτια μήλο έχει στο πιάτο του ενός ή γιατί εκείνος πήρε δώρο και η άλλη όχι, υπάρχουν, αλλά νομίζω ότι είναι στην καθημερινότητα δύο νορμάλ αδελφών με προσωπικότητα!<br />
<br />
Στις υπόλοιπες είμαστε οι 4 μας μικρά....αλλά δεν σας λέω ποιος σε ποια! <br />
Εντάξει, εγώ με το φόρεμα και την ασπρόμαυρη φώτο που προδίδει την ηλικία μου, κάνω μπαμ!<br />
Ξέρω τι θα πείτε, τα παιδιά μοιάζουν σε μένα! Ναι, πείτε το, το ξέρω!<br />
Έτσι ήταν δηλαδή μέχρι πρόσφατα και όλοι ρωτούσαν τον Στράτο:<br />
-Μα σε ποιον μοιάζουν τα παιδιά σου?<br />
και εγώ απαντούσα<br />
-Στον υδραυλικό/χασάπη/μανάβη...έλειπε πολλά ταξίδια τι να κάνω η δόλια!<br />
<br />
Πλέον τα άτιμα όσο μεγαλώνουν μοιάζουν στον μπαμπά τους! <br />
Δεν με νοιάζει πραγματικά. Θέλω μόνο να είναι γερά, ευτυχισμένα, χαρούμενα, σωστοί άνθρωποι και αγαπημένα αδέλφια που δεν θα τα χωρίσουν ποτέ περιουσιακές ή άλλες διαφορές.<br />
<br />
Επίσης φωτογραφίες μου δεν θα βρείτε πολλές γιατί <b>Α</b> συνήθως εγώ βγάζω την φαμίλια και <b>Β</b> και κυριότερον βγαίνω χάλια πάντα! Χαλάω τις φωτογραφίες και είναι κρίμα! Μόνο με photoshop δείχνω εντάξει!<br />
<br />
Και έτσι έκλεισε το υπέροχο παιχνίδι της <a href="http://geolamp.blogspot.gr/">Γιωργίας </a>μας που παρόλη τη γκρίνια μου, το απόλαυσα πολύ και έμαθα και τα γούστα των μπλογκοφιλενάδων μου!<br />
<br />
Κάπου διάβασα ότι κάνει σχέδια για επόμενο παιχνίδι και τρόμαξα....θα φύγω ταξίδι μακρινό Γιωργία, μην με ψάχνεις!!!!<br />
<br />
Εις το επανιδείν my blogobuddies!!!!<br />
<br />
<br />
<span style="font-family: inherit;"><i>Ιστολόγια που συμμετείχαν, τρέξτε να τα καμαρώσετε:</i></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><a href="http://geolamp.blogspot.gr/">4seasons,</a></span> <span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://eimaipaidi.blogspot.gr/" target="_blank">Είμαι παιδί</a>, </i></span> <span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://megalono-megaloneis-megalonei.blogspot.gr/" target="_blank">Μεγαλώνω-Μεγαλώνεις-Μεγαλώνει</a>, </i></span> <span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://imerologiomwrou.blogspot.gr/2013/02/5.html" target="_blank">Ημερολόγιο ενός μωρού</a>, </i></span><span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://positive-thinking-greece.blogspot.gr/" target="_blank">Positive thinking- Female code</a> ,</i></span> <span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://parentsland-gr.blogspot.gr/" target="_blank">Parentsland,</a></i></span> <span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://dimitranik.blogspot.gr/" target="_blank">For my friends,</a></i></span> <span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://blogoliciouseditoriolista.blogspot.gr/" target="_blank">Blogolicious editoriolista,</a> </i></span> <span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://my-lovable-baby.blogspot.gr/" target="_blank">My lovable baby,</a> </i></span> <span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://www.seekingoutfordreams.blogspot.gr/" target="_blank">Lost dreamland</a>, </i></span> <span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://mytripssonblog.blogspot.gr/" target="_blank">My trips on blog</a>,</i></span> <span style="font-family: inherit;"><a href="http://syllegw-stigmes.blogspot.gr/" target="_blank"><i>Συλλέγω στιγμές,</i></a></span> <span style="font-family: inherit;"><a href="http://mystickland.blogspot.gr/" target="_blank"><i>My stickland,</i></a></span> <span style="font-family: inherit;"><a href="http://gynaikiesypotheseis.blogspot.gr/" target="_blank"><i>Γυναικείες υποθέσεις</i></a></span> <span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://lenaandwonder.blogspot.gr/" target="_blank">Lena in wonderland,</a></i></span> <span style="font-family: inherit;"><a href="http://twoboysandhope.blogspot.gr/" target="_blank"><i>2 boys and hope, </i></a></span> <span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://beloved-ideas.blogspot.gr/" target="_blank">Beloved ideas, </a></i></span><span style="font-family: inherit;"><a href="http://owlmommy.blogspot.gr/" target="_blank"><i>Owl mommy</i></a></span> <span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://miaanapnoi.blogspot.gr/" target="_blank">Μια αναπνοή </a></i></span><span style="font-family: inherit;"><a href="http://maria-elena-jewellery.blogspot.gr/"><i>Μαρία Έλενα δημιουργίες</i></a></span> <span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://mommyinhappiness.blogspot.gr/">Mommy in happiness</a> </i></span> <span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://shareyourlikes.wordpress.com/">Share your likes</a></i></span> <span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://www.craftaholic.gr/">Craftaholic</a>, <a href="http://mommywiki.blogspot.gr/">MommyWiki</a>.</i></span><br />
<div>
<span style="font-family: inherit;"><i><br /></i></span></div>
</div>
Dimitra•Counting SΜiLEShttp://www.blogger.com/profile/00487377766166852720noreply@blogger.com81tag:blogger.com,1999:blog-8605527080648893367.post-48503432007927936882013-03-22T16:31:00.000+02:002014-10-18T17:57:12.670+03:00Hi 5- Music is the best solution to any problem<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Χωρίς μουσική δεν υπάρχω, δεν ζω, δεν βγάζω τη μέρα! <br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0P8RAe6ewF-emswtP5wOWz68Atc99TlgLkBC3OfweaHlK6vEVPKGkN_9u97YCCNjcjm6QO8tn3K6yhctCkJHT9uAfy_Daf_rDGnx6v1VGCVLGRF6K8k_C-rnHxijRD6nVanVyH0fN9QM/s1600/tumblr_mczoqmB8ao1rx4yjno1_500.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0P8RAe6ewF-emswtP5wOWz68Atc99TlgLkBC3OfweaHlK6vEVPKGkN_9u97YCCNjcjm6QO8tn3K6yhctCkJHT9uAfy_Daf_rDGnx6v1VGCVLGRF6K8k_C-rnHxijRD6nVanVyH0fN9QM/s320/tumblr_mczoqmB8ao1rx4yjno1_500.jpg" height="320" width="212" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><a href="http://that-emily-girl.tumblr.com/">via</a></td></tr>
</tbody></table>
Αυτή η τρίτη εβδομάδα (καθυστερημένα φυσικά) του σούπερ παιχνιδιού της Γιωργίας <b><a href="http://geolamp.blogspot.gr/2013/02/5.html">Hi 5 - Photo</a></b> με δυσκόλεψε πάρα πολύ, όπως και όλες τις συμμετέχουσες δηλαδή! Πως να διαλέξουμε ανάμεσα σε τόσα αριστουργήματα ετών? Είμαστε άλλωστε και τόσες δεκαετίες στη γη αυτή, χορέψαμε, κλάψαμε, γελάσαμε, φτιαχτήκαμε με τη μουσική. <b>Λύσαμε τα προβλήματά μας</b>. Έτσι τουλάχιστον νομίζαμε:)<br />
<br />
Έχω πάρει αποφάσεις ζωής με τη μουσική. Αποφάσεις χωρισμού, αποφάσεις φιλίας, αποφάσεις επαγγελματικές. Λάθος? Σωστές? Ποιος να ξέρει... Δεν μετανιώνω όμως ποτέ για κάτι που έκανα. Κι ας είναι λάθος. Ο χρόνος πίσω δεν γυρνά. Προχωράμε μπροστά μαθαίνοντας από τα λάθη μας.<br />
<br />
Έχω ζήσει ονειρεμένες στιγμές ακούγοντας μουσική: Κλεισμένη στο δωμάτιό στο πατρικό μου να κλαίω για το αγόρι που δεν με ήθελε, μέσα στο αυτοκίνητο στη διαπασών να τραγουδάω χαρούμενη για το αγόρι που με ήθελε, να χορεύω μπλουζ στα πάρτυ των 80s+90s, με ραδιοφωνάκι στο φάρο στη Μαρίνα με την τρελοπαρέα μου να αγναντεύουμε τη θάλασσα, με τον αντρούλη μου στο δωμάτιο διακοπών να χαλαρώνουμε, με τα παιδάκια μου στο σπίτι και στο αυτοκίνητο να τραγουδάμε από παιδικά μέχρι rock, pop, ελληνικά και ρεμπέτικα.<br />
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Roxette, Bon Jovi, Madonna, Depeche Mode, Rolling Stones, Michael Jackson, Billy Idol, Abba, Modern Talking, Sting, Alice Cooper, Phil Collins, Belinda Carlisle, Simply Red, Duran Duran, Beatles, Adele, Κώστας Τουρνάς, 2002GR, Micro, Άννα Βίσση, Χάρις Αλεξίου, Νατάσα Μποφίλιου, Αφοί Κατσιμίχα, Μιχάλης Χατζηγιάννης, και άπειροι άλλοι καλλιτέχνες που δεν χωράνε σε μια ανάρτηση.<br />
<br />
Σιγά μην μπορούσα να επιλέξω μόνο 5!!! Με χίλια ζόρια και σβήνε γράφε....κατέληξα στα παρακάτω που δίνουν ένα μικρό στίγμα της μουσικής που μου αρέσει, ανάλογα τη διάθεσή μου. <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4ROMk2PztYJbG81ccKSEA0A6fQA_YCVDKZ8NAP1TZM1eEb6d4nnjk3ddzaFKLNkAnVOoQHqSO3rr4Qoq41I6mIRf1BGjQkp9oXkPrZI0RELqmZLcfW7H5GlwxD0SvtjnzlUMhZeCTvaY/s1600/Music-for-Dance.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4ROMk2PztYJbG81ccKSEA0A6fQA_YCVDKZ8NAP1TZM1eEb6d4nnjk3ddzaFKLNkAnVOoQHqSO3rr4Qoq41I6mIRf1BGjQkp9oXkPrZI0RELqmZLcfW7H5GlwxD0SvtjnzlUMhZeCTvaY/s640/Music-for-Dance.jpg" height="360" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><a href="http://www.hdwallpapersarena.com/wp-content/uploads/2012/06/Music-for-Dance.jpg">via</a></td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<b><span style="color: #444444; font-size: x-large;">Αγαπημένα τραγούδια που με χαλαρώνουν:</span></b><br />
<br />
<b>Sway - Dean Martin. </b> Λατρεύω τη μουσική και τη φωνή του. Μπορώ να το ακούω ώρες και να νομίζω ότι βρίσκομαι σε παραλία με coctail και τον αντρούλη μου αγκαλίτσα (τα παιδιά κοιμούνται στο όνειρο αυτό!).<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/YsgL35RCGcc?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: left;">
<b>Take my breath away - Berlin</b>. Κομματάρα που έχω αγαπήσει μέσα από το Top Gun, μια ταινία που δε νομίζω ότι υπάρχει γυναίκα έφηβη και ενήλικη που δεν έχει δει! Αν υπάρχει μια αναγνώστρια που δεν την έχει δει και δεν έχει αγαπήσει με το κομμάτι αυτό....εγώ θα γίνω μαυρομάλλα (εντάξει, όχι δύσκολοι όρκοι!).</div>
<div style="text-align: center;">
<object class="BLOGGER-youtube-video" classid="clsid:D27CDB6E-AE6D-11cf-96B8-444553540000" codebase="http://download.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=6,0,40,0" data-thumbnail-src="http://img.youtube.com/vi/fUis9yny_lI/0.jpg" height="266" width="320"><param name="movie" value="http://youtube.googleapis.com/v/fUis9yny_lI&source=uds" /><param name="bgcolor" value="#FFFFFF" /><param name="allowFullScreen" value="true" /><embed width="320" height="266" src="http://youtube.googleapis.com/v/fUis9yny_lI&source=uds" type="application/x-shockwave-flash" allowfullscreen="true"></embed></object></div>
<br />
<br />
<br />
Πόσο όμορφη μελωδία. <b>Maggie Reilly </b>και <b>Mike Oldfield -</b> <b>To France</b>. Ταξιδεύεις μέχρι Γαλλία χαλαρώνοντας με την ακουστική του.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/WC-Bqisnogk?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
<br />
<b>Amelie </b>και όλη η μουσική επένδυση του <b>Yann Tiersen</b>. Αυτή η ταινία με έχει στοιχειώσει. Όταν την είχα δει, νόμιζα ότι γράφτηκε για μένα. Τρελοκομείο η Amelie, ήθελε να διορθώνει κάθε αδικία, να κάνει προξενιά, έψαχνε τον απόλυτο έρωτα. <span style="color: #444444;"><b> Ταυτίστηκα μαζί της. Τον έρωτα τον βρήκα, προξενιά κάνω, αδικίες δεν σηκώνω!</b></span> Όσες δεν έχετε δει την ταινία, τρέξτε τώρα!!!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/sECzJY07oK4?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
<br />
<b><span style="color: #444444; font-size: x-large;">Αγαπημένα τραγούδια που με ξεσηκώνουν:</span></b><br />
<br />
Τι να πω για το<b> Enola Gay </b>των <b>OMD</b>! Όταν το ακούω, όπου και να είμαι θέλω να χορέψω, ανατριχιάζω ολόκληρη, όχι μόνο για την υπέροχη μουσική του αλλά για την βαρύτητά του ονόματός του. Έμαθα καμιά δεκαριά χρόνια πριν ότι <b>Enola Gay ονομαζόταν το Αμερικάνικο βομβαρδιστικό που έριξε την πρώτη ατομική βόμβα στη Χιροσίμα στις 6 Αυγούστου 1945</b>. Ανατριχιάσατε?<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/d5XJ2GiR6Bo?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
Δεν υπάρχουν λόγια για James και το Getting away with it all. Δεν περιγράφω άλλο! Μόνο χορεύω και τραγουδώ!<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/lCawXMx0Ac4?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Πείτε αλήθεια, πόσες φορές έχετε χορέψει με τις <b>Καλοκαιρινές διακοπές</b> της <b>Βίσση και του Καρβέλα</b>??? Μέχρι τώρα δηλαδή! Όταν το ακούω μου έρχονται φοβερές αναμνήσεις. Ειδικά οι στοίχοι μιλούν για την παρέα στο "Φάληρο το παλιό" όπου και μεγάλωσα και είχαμε τρελοπαρέα και το βράδυ σινεμά!!! </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/8rttJizVY1I?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
Σας γράφω χορεύοντας!!!! Σας το έχω αφιερώσει ξανά. Είναι το αγαπημένο μου και της κόρης μου! Λυσσάμε λιώνουμε, πηδάμε σε καναπέδες και ανεβαίνουμε στο τραπεζάκι του σαλονιού με αυτοσχέδιο μικρόφωνο!!!!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/ILWSp0m9G2U?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
<b><br /></b>
<b>Μην το πεις - Κώστας Τουρνάς</b>!!! Όσοι με ξέρουν, γνωρίζουν καλά την αγάπη μου για τον Τουρνά. Τα τελευταία χρόνια τραβολογάω τον καημένο τον Στράτο όπου τραγουδάει για να τον ακούσω. Την πρώτη φορά που τον είδα live (πριν 3 χρόνια) πέρασα επί πτωμάτων για να πάω να του μιλήσω. Ένιωσα ρίγη all over my body! Ήταν πολύ γλυκός και προσιτός αλλά κάπνιζε πολύ ο άτιμος! Τς τς τς.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/XBZ7gJZf1Ys?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe><br />
<b><br /></b>
<b><br /></b>
<b>Got my mind set on you - George Harrison</b>. Αφιερωμένο στην οικογένειά μου. Γιατί έχω το νου μου πάντα σε αυτούς. Γιατί με χρόνο και υπομονή όλα γίνονται καλύτερα "<b>it's gonna take patience and time to do it right child</b>".<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<object class="BLOGGER-youtube-video" classid="clsid:D27CDB6E-AE6D-11cf-96B8-444553540000" codebase="http://download.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=6,0,40,0" data-thumbnail-src="http://img.youtube.com/vi/-_niy2ZM5Jo/0.jpg" height="266" width="320"><param name="movie" value="http://youtube.googleapis.com/v/-_niy2ZM5Jo&source=uds" /><param name="bgcolor" value="#FFFFFF" /><param name="allowFullScreen" value="true" /><embed width="320" height="266" src="http://youtube.googleapis.com/v/-_niy2ZM5Jo&source=uds" type="application/x-shockwave-flash" allowfullscreen="true"></embed></object></div>
<br />
<br />
Αφήνω τελευταίο ένα κομμάτι λεβέντικο, αρχοντικό, αντρίκειο Έναν μεγάλο<b> Στέλιο Καζαντζίδη</b> που αγαπάει ο αντρούλης, ο πατερούλης μου και φυσικά εγώ. Τους το αφιερώνω γιατί <b>ΥΠΑΡΧΩ </b>και εγώ χάρη σ'αυτούς.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<object class="BLOGGER-youtube-video" classid="clsid:D27CDB6E-AE6D-11cf-96B8-444553540000" codebase="http://download.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=6,0,40,0" data-thumbnail-src="http://img.youtube.com/vi/bU_3yoFrmw0/0.jpg" height="266" width="320"><param name="movie" value="http://youtube.googleapis.com/v/bU_3yoFrmw0&source=uds" /><param name="bgcolor" value="#FFFFFF" /><param name="allowFullScreen" value="true" /><embed width="320" height="266" src="http://youtube.googleapis.com/v/bU_3yoFrmw0&source=uds" type="application/x-shockwave-flash" allowfullscreen="true"></embed></object></div>
<br />
<div>
<br /></div>
Γιωργία μου μην με μαλώσεις, έχω και τα φαγητά να διαλέξω ακόμα αλλά προσπαθώ, προσπαθώ να είμαι συνεπής αλλά η ζωή δεν με αφήνει:)<br />
<br />
Αγαπημένη παρεούλα σας εύχομαι ένα υπέροχο τριήμερο, ξεκούραστο και ηλιόλουστο. Όσοι δεν ξεφύγατε το προηγούμενο, εύχομαι να τα καταφέρετε αυτό!!!<br />
<br />
<br />
<span style="font-family: inherit;"><i>Ιστολόγια που συμμετέχουν, τρέξτε να τα καμαρώσετε:</i></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><a href="http://geolamp.blogspot.gr/">4seasons,</a></span>
<span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://eimaipaidi.blogspot.gr/" target="_blank">Είμαι παιδί</a>, </i></span> <span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://megalono-megaloneis-megalonei.blogspot.gr/" target="_blank">Μεγαλώνω-Μεγαλώνεις-Μεγαλώνει</a>, </i></span>
<span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://imerologiomwrou.blogspot.gr/2013/02/5.html" target="_blank">Ημερολόγιο ενός μωρού</a>, </i></span><span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://positive-thinking-greece.blogspot.gr/" target="_blank">Positive thinking- Female code</a> ,</i></span>
<span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://parentsland-gr.blogspot.gr/" target="_blank">Parentsland,</a></i></span>
<span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://dimitranik.blogspot.gr/" target="_blank">For my friends,</a></i></span>
<span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://blogoliciouseditoriolista.blogspot.gr/" target="_blank">Blogolicious editoriolista,</a> </i></span>
<span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://my-lovable-baby.blogspot.gr/" target="_blank">My lovable baby,</a> </i></span>
<span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://www.seekingoutfordreams.blogspot.gr/" target="_blank">Lost dreamland</a>, </i></span>
<span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://mytripssonblog.blogspot.gr/" target="_blank">My trips on blog</a>,</i></span>
<span style="font-family: inherit;"><a href="http://syllegw-stigmes.blogspot.gr/" target="_blank"><i>Συλλέγω στιγμές,</i></a></span>
<span style="font-family: inherit;"><a href="http://mystickland.blogspot.gr/" target="_blank"><i>My stickland,</i></a></span>
<span style="font-family: inherit;"><a href="http://gynaikiesypotheseis.blogspot.gr/" target="_blank"><i>Γυναικείες υποθέσεις</i></a></span>
<span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://lenaandwonder.blogspot.gr/" target="_blank">Lena in wonderland,</a></i></span>
<span style="font-family: inherit;"><a href="http://twoboysandhope.blogspot.gr/" target="_blank"><i>2 boys and hope, </i></a></span>
<span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://beloved-ideas.blogspot.gr/" target="_blank">Beloved ideas, </a></i></span>
<span style="font-family: inherit;"><a href="http://owlmommy.blogspot.gr/" target="_blank"><i>Owl mommy</i></a></span>
<span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://miaanapnoi.blogspot.gr/" target="_blank">Μια αναπνοή </a></i></span>
<span style="font-family: inherit;"><a href="http://maria-elena-jewellery.blogspot.gr/"><i>Μαρία Έλενα δημιουργίες</i></a></span>
<span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://mommyinhappiness.blogspot.gr/">Mommy in happiness</a> </i></span>
<span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://shareyourlikes.wordpress.com/">Share your likes</a></i></span>
<span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://www.craftaholic.gr/">Craftaholic</a>, <a href="http://mommywiki.blogspot.gr/">MommyWiki</a>.</i></span><br />
<br /></div>
Dimitra•Counting SΜiLEShttp://www.blogger.com/profile/00487377766166852720noreply@blogger.com86tag:blogger.com,1999:blog-8605527080648893367.post-77195350886145920262013-03-17T20:26:00.000+02:002014-10-18T17:57:28.519+03:00Ώρα για ΞΕBLOGΑΡΙΣΜΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: inherit;">Ψάχνοντας τραγούδια για να διαλέξω τα αγαπημένα μου για το παιχνίδι της <a href="http://geolamp.blogspot.gr/2013/02/5.html#.UUXvdRd9BrM">Γιωργίας</a>, έπεσα πάνω σε ένα λατρεμένο μου, ένα από αυτά που όταν το ακούω πάντα συγκινούμαι. </span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">We are the world. Δεκάδες καλλιτέχνες τραγούδησαν για τα παιδάκια της Αιθιοπίας (δεν ξέρω βέβαια τότε πόσα χρήματα πήγαν στα παιδάκια, αλλά εμένα με άγγιξε και η <b>κίνηση</b>).</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/KJy42c6OXzw?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Για "<b>κίνηση</b>" λοιπόν θα σας μιλήσω και εδώ. Έμαθα για την ομάδα <a href="http://xeblogarisma.blogspot.gr/"><b>ΞΕBLOGAΡΙΣΜΑ </b></a>μέσα από την συγκλονιστική ανάρτηση της μοναδικής Κατερίνας του <a href="http://kapaworld.blogspot.gr/">KaPa </a>"<a href="http://kapaworld.blogspot.gr/2013/03/blog-post_8.html"><b>Γεννήθηκα Γυναίκα</b></a>" που με καθήλωσε. Η Κατερίνα διάλεξε έναν εναλλακτικό τρόπο "γιορτής" της Ημέρας της Γυναίκας. Μας προέτρεψε να ενισχύσουμε την ομάδα <a href="http://xeblogarisma.blogspot.gr/"><b>ΞΕBLOGAΡΙΣΜΑ</b></a>: <span style="background-color: white;"><b style="line-height: 19.5px;">Μια ομάδα bloggers που βοηθάει τις μαμάδες που βρίσκονται φυλακισμένες στις γυναικείες φυλακές Ελεώνα Θήβας μαζί με τα παιδιά τους</b><span style="line-height: 19.5px;">. <span style="color: #191919;"> Μπήκα αμέσως να διαβάσω για την ομάδα αυτή και το έργο της. Μπράβο στο </span></span></span></span><b><a href="http://xeblogarisma.blogspot.gr/">ΞΕBLOGAΡΙΣΜΑ</a> </b><span style="background-color: white; font-family: inherit;"><span style="line-height: 19.5px;"><span style="color: #191919;"> που προσπαθεί να φτιάξει τη ζωή των γυναικών αλλά και των παιδιών τους. Πριν δυο εβδομάδες κατάφεραν να εμπλουτίσουν την παιδική χαρά των φυλακών με<a href="http://xeblogarisma.blogspot.gr/2013/03/blog.html"> καινούρια παιχνίδια</a>. </span></span></span><br />
<span style="background-color: white; font-family: inherit;"><span style="line-height: 19.5px;"><span style="color: #191919;"><br /></span></span></span>
<span style="background-color: white; font-family: inherit;"><span style="line-height: 19.5px;"><span style="color: #191919;">Θες </span></span><span style="color: #191919; line-height: 19.5px;">από</span><span style="color: #191919;"><span style="line-height: 19.5px;"> βλακεία μου, </span></span></span><span style="background-color: white; color: #191919; font-family: inherit; line-height: 19.5px;">θες από έλλειψη χρόνου, σκέφτηκα "τι να κάνω εγώ μόνη μου τώρα, μια μικρή δική μου κούτα τι θα τους βοηθήσει?" και δεν έκανα τίποτα....έμεινα στην ανάγνωση:(</span><br />
<br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #191919;"><span style="line-height: 19.5px;">Σχεδόν αμέσως η φοβερή </span><b style="line-height: 19.5px;">Μάχη </b><span style="line-height: 19.5px;">του </span><b style="line-height: 19.5px;"><a href="http://talibanoulla.blogspot.gr/2013/03/xeblogar.html">Όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει τρόπος</a> </b><span style="line-height: 19.5px;">μας ενημέρωσε για την </span><span style="line-height: 19.5px;">πρωτοβουλία</span><span style="line-height: 19.5px;"> της δυναμικής </span></span></span><span style="background-color: white; color: #191919; line-height: 19.5px;"><b>Αντιγόνης </b>του <a href="http://inventivemommy.blogspot.gr/2013/03/hmera-mnhmhs.html"><b>Inventive Mommy</b></a> η οποία αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια της και να μας οργανώσει ώστε να συγκεντρώσουμε είδη για τις γυναίκες αυτές και τα μικρά τους. <b>Είμαστε όλες μανούλες. Εμείς ελεύθερες, εκείνες στερημένες του πολύτιμου αυτού αγαθού.</b></span></span><br />
<span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><b><span style="color: #741b47; font-family: inherit;"><br /></span></b></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><b>Δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος, μόνο λίγη καλή θέληση</b><span style="color: #191919;">. </span></span><span style="background-color: white; color: #191919; line-height: 19.5px;">Αμέσως κινητοποιήθηκαν πολλές κοπέλες και ήδη φτιάχτηκε μια ομάδα δράσης<b> κάτω από την καθοδήγηση της Αντιγόνη</b>ς. </span></span><br />
<span style="color: #191919; font-family: inherit; line-height: 19.5px;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #191919; line-height: 19.5px;">Τι τα θέλουμε τα </span><span style="color: #191919; line-height: 19.5px;">γαλόνια της blogger</span><span style="color: #191919; line-height: 19.5px;"> αν δεν μπορούμε σε τέτοιες περιπτώσεις να ενημερώσουμε όσους περισσότερους μπορούμε και φυσικά να βοηθήσουμε και οι ίδιες. Άλλωστε γι'αυτό δεν blogάρουμε? </span><b style="line-height: 19.5px;"><span style="color: #38761d;">Γιατί μας αρέσει να μοιραζόμαστε</span></b><span style="color: #191919; line-height: 19.5px;">. Όχι μόνο συναισθήματα, ιδέες, εμπειρίες, αλλά να μοιραζόμαστε λίγα από αυτά που έχουμε.</span><b style="color: #191919; line-height: 19.5px;"> </b><span style="color: #191919; line-height: 19.5px;">Δεν χρειάζονται πολλά.</span><b style="line-height: 19.5px;"><span style="color: #134f5c;"> Ο καθένας από μια μικρή κούτα, θα χαρίσει πολλά μεγάλα χαμόγελα</span></b><span style="color: #191919; line-height: 19.5px;"> σε κάποιες γυναίκες και τα μικρά τους παιδιά.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #191919; line-height: 19.5px;"><br /></span></span>
<span style="color: #191919;"><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 19.5px;">Δεν θα πω </span></span><span style="line-height: 19.5px;">περισσότερα</span><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 19.5px;">, η <a href="http://kapaworld.blogspot.gr/2013/03/blog-post_8.html">Κατερίνα </a>, η <a href="http://inventivemommy.blogspot.gr/2013/03/hmera-mnhmhs.html">Αντιγόνη </a>αλλά και η ίδια η ομάδα </span></span></span><b><a href="http://xeblogarisma.blogspot.gr/">ΞΕBLOGAΡΙΣΜΑ</a></b><span style="color: #191919; font-family: inherit; line-height: 19.5px;"> τα έχουν ήδη πει όλα.</span><br />
<span style="background-color: white; color: #191919; line-height: 19.5px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;">Για όσους </span><b style="font-family: inherit;"><u>δεν έχουν ήδη διαβάσει</u></b><span style="font-family: inherit;"> τις σχετικές αναρτήσεις, γράφω λίγα απαραίτητα στοιχεία και τα είδη που χρειάζονται</span><span style="font-family: inherit;">:</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Στις φυλακές ζουν 450 γυναίκες από τις οποίες περίπου οι 150 είναι σε κατάσταση ανέχειας. Μαζί τους ζουν και 20-25 παιδάκια από βρεφάκια έως 3 ετών (Μόλις τα παιδάκια φτάνουν τα 3, τα παίρνουν από τις μανούλες του και τα μοιράζουν σε ιδρύματα ή συγγενείς.....).</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Λόγω περικοπών, δεν έχουν βασικά είδη υγιεινής όπως σερβιέτες και χαρτιά υγείας! Διαβάστε και θα καταλάβετε:</span><br />
<div style="text-align: left;">
</div>
<ul style="text-align: left;">
<li><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><span style="color: #cc0000; font-family: inherit;"><b>Τηλεκάρτες</b></span></span></li>
<li><span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><span style="color: #cc0000;"><b>Παιδικές πάνες</b></span></span><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><b><span style="color: #cc0000;"> Νο 1-5</span></b></span></span></li>
<li><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><span style="font-family: inherit;"><b><span style="color: #cc0000;">Είδη ατομικής υγιεινής</span></b><span style="color: #191919;"> (</span>αφρόλουτρα για τις ίδιες<span style="color: #191919;"> αλλά και για τα παιδάκια, σαμπουάν, οδοντόκρεμες, οδοντόβουρτσες, </span><b><span style="color: #cc0000;">χαρτιά υγείας</span></b><span style="color: #191919;">, </span><b><span style="color: #cc0000;">σερβιέτες</span></b><span style="color: #191919;">, σκόνη πλυσίματος)</span></span></span></li>
<li><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><span style="font-family: inherit;"><b><span style="color: #cc0000;">Είδη καθαριότητας</span></b><span style="color: #191919;"> (χλωρίνη, υγρό για τα πιάτα, υγρό για τα τζάμια και υγρό γενικής καθαριότητας)</span></span></span></li>
<li><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><span style="font-family: inherit;"><b><span style="color: #cc0000;">Γραφική ύλη</span></b><span style="color: #191919;"> (χαρτί Α4, στυλό, μολύβια, μπλοκ, διορθωτικό, ντοσιέ, φακέλους, τετράδια, κόλλες)</span></span></span></li>
</ul>
<span style="color: #191919; font-family: inherit;"><span style="line-height: 19.5px;">Είναι πανεύκολο να συγκεντρώσουμε πολλά από τα είδη αυτά. Τα έχουμε όλοι σπίτι μας ή αν δεν τα έχουμε, <b>μπορούμε να ψωνίσουμε λίγα χωρίς να ξοδέψουμε πολλά</b>. Ξέρουμε εμείς οι νοικοκυρές!</span></span><br />
<div style="text-align: left;">
<span style="color: #191919; font-family: inherit;"><span style="line-height: 19.5px;"><br /></span></span></div>
<span style="font-family: inherit;">Όποιος θέλει να βοηθήσει, μπορεί να επικοινωνήσει με την Αντιγόνη στο email <span style="color: #20124d;"><b><a href="http://www.blogger.com/goog_27533535">a</a></b></span><span style="background-color: #fcfcfc; line-height: 15px; white-space: nowrap;"><b><span style="color: #20124d;"><a href="mailto:ntigonimitsiou@gmail.com">ntigonimitsiou@gmail.com</a> </span></b></span><span style="background-color: #fcfcfc; line-height: 15px; white-space: nowrap;">ή </span><span style="background-color: #fcfcfc; line-height: 15px; white-space: nowrap;">μέσω του blog της</span><span style="background-color: #fcfcfc; line-height: 15px; white-space: nowrap;"> με σχόλιο κάτω από την σχετική της </span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: #fcfcfc; line-height: 15px; white-space: nowrap;">ανάρτηση </span><span style="background-color: #fcfcfc; line-height: 15px; white-space: nowrap;">"</span><a href="http://inventivemommy.blogspot.gr/2013/03/hmera-mnhmhs.html" style="line-height: 15px; white-space: nowrap;"><b>Ημέρα Μνήμης</b></a><span style="background-color: #fcfcfc; line-height: 15px; white-space: nowrap;">".</span></span><br />
<span style="background-color: #fcfcfc; line-height: 15px; white-space: nowrap;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<span style="background-color: #fcfcfc;"><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 15px; white-space: nowrap;">Η Αντιγόνη όπως σας έγραψα, έχει </span><span style="line-height: 15px; white-space: nowrap;">ήδη</span><span style="line-height: 15px; white-space: nowrap;"> οργανώσει μια μικρή ομάδα bloggers με καταληκτική </span></span></span><br />
<span style="line-height: 15px; white-space: nowrap;"><span style="font-family: inherit;">ημερομηνία συγκέντρωσης των δεμάτων, την<b> 6-7 Απριλίου. </b>Επικοινωνήστε μαζί της και θα μας </span></span><br />
<span style="line-height: 15px; white-space: nowrap;"><span style="font-family: inherit;">ενημερώσει για τον τρόπο αποστολής των δεμάτων. </span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Εναλλακτικά μπορείτε απευθείας <span style="background-color: white;">με τη ομάδα </span><a href="http://xeblogarisma.blogspot.gr/" style="background-color: white;">ΞΕBLOGAΡΙΣΜΑ</a> στο <span style="background-color: white; line-height: 19.5px; text-decoration: none;"><a href="mailto:xeblogarisma@gmail.com" style="background-color: white; font-weight: bold; line-height: 19.5px; text-decoration: none;">xeblogarisma@gmail.com</a><b> </b>ή να στείλετε το δέμα σας στην Ταχυδρομική Διεύθυνση των Φυλακών:</span></span><br />
<div style="text-align: left;">
<b style="background-color: white; color: #191919; line-height: 19.5px; text-align: justify;"><span style="font-family: inherit;">Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελεώνα Θήβας </span></b></div>
<div style="text-align: left;">
<b style="background-color: white; color: #191919; line-height: 19.5px; text-align: justify;"><span style="font-family: inherit;">Ελεώνας Θήβας </span></b></div>
<div style="text-align: left;">
<b style="background-color: white; color: #191919; line-height: 19.5px; text-align: justify;"><span style="font-family: inherit;">Τ.Κ. 32200</span></b></div>
<div style="text-align: left;">
<b style="background-color: white; color: #191919; line-height: 19.5px;"><span style="font-family: inherit;">Κοινωνική Υπηρεσία</span></b></div>
<div style="text-align: left;">
<b style="background-color: white; color: #191919; line-height: 19.5px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: left;">
<b style="background-color: white; color: #191919; line-height: 19.5px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="color: #191919; font-family: inherit; line-height: 19.5px;">Πιστεύω σε σας! </span><br />
<span style="color: #191919; font-family: inherit; line-height: 19.5px;"><br /></span>
<span style="color: #191919; font-family: inherit; line-height: 19.5px;"><i><u>Σημείωση</u>: Ξέρουμε όλοι ότι οι καιροί είναι δύσκολοι και σε κάποια σπιτικά που με διαβάζουν, ίσως δεν έχουν ούτε οι ίδιοι τα απαραίτητα. Εννοείται πως η ανάρτησή αφορά αυτούς που μπορούν να κάνουν κάτι. </i></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="color: #191919; font-family: inherit; line-height: 19.5px;"><br /></span></div>
</div>
Dimitra•Counting SΜiLEShttp://www.blogger.com/profile/00487377766166852720noreply@blogger.com28tag:blogger.com,1999:blog-8605527080648893367.post-74610809207267046922013-03-05T22:11:00.002+02:002014-10-18T17:58:00.120+03:00Hi5 - Ποια είναι τα πέντε+1 που διαβάζω μες το σπιτικό?<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Να 'μαι και πάλι στη δεύτερη και πιό διαβαστερή εβδομάδα του <a href="http://geolamp.blogspot.gr/2013/02/5.html">παιχνιδιού </a>της αγαπημένης και ευαίσθητης Γιωργίας μας, <a href="http://geolamp.blogspot.gr/2013/02/5.html"><b>Hi 5 - Photo</b></a>. Γκρίνιαζα όπως ήδη ξέρετε μέχρι να ξεκινήσω, αλλά τελικά ήταν μέχρι τώρα, οι δύο πιό εύκολες και σύντομες αναρτήσεις μου!<br />
<b>Οπότε τα εύσημα στην Γιωργία που σας γλύτωσε από πολυλογία:)</b><br />
<br />
Βιβλία αυτή την εβδομάδα. Βιβλία διάβαζα από μικρή πάρα πολλά. Στην <a href="http://www.positive-thinking-greece.blogspot.gr/2013/03/hi-5-photo-week-2.html">Κατερίνα </a>σήμερα, είδα τα αγαπημένα μου τότε, της Ζωρζ Σαρρή και της Άλκης Ζέη. Μεγάλωσα μαζί τους, τα ρουφούσα σαν ναρκωτικό, έμαθα να γράφω σωστά και να μην κάνω ορθογραφικά λάθη. Να γράφω καλές εκθέσεις. Ίσως αυτό είναι η αιτία που τα νέα παιδιά κάνουν πολλά ορθογραφικά λάθη ή γράφουν σε greeklish. Οτι δηλαδή δεν διαβάζουν πολλά βιβλία όπως εμείς, διότι πλέον κολλάνε στην TV ή στο PC και τα βρίσκουν όλα εύκολα και έτοιμα. Δεν λέω μεγάλα λόγια, γιατί ακόμα είναι μικρά τα δικά μου, αλλά προσπαθούμε να τους διαβάζουμε πάρα πολύ και να αγοράζουμε ένα-δυο καινούρια βιβλία κάθε βδομάδα. Είναι τα μόνα χρήματα που δεν λυπάμαι.<br />
<br />
Μέχρι να γίνω μαμά, τέλειωνα βιβλία 700 σελίδων σε μία μέρα! Τελευταία φορά συνέβη αυτό το 2005 που έμεινα έγκυος, με του <b>Dan Brown</b> το <b>Illuminati </b>και το <b>Da Vinci code</b>. <span style="color: #cc0000;"><span style="color: #38761d;"><b>Α</b><b>ραχτή, με freddo στην παραλία χωρίς παιδιά να κυνηγάω. Πλέον υπάρχει μόνο...... με freddo στην παραλία παιδιά κυνηγάω! Τα βιβλία και το αραχτή πουθενά! Ο freddo δεν λείπει όμως από το πλάνο! </b></span><span style="color: black;">Μια πολυτέλεια τη θέλω στη ζωή μου, let it be freddo:)</span></span><br />
<br />
Κατόπιν τρελλάθηκα με την<b> τριλογία Millenium</b> του Σο<span style="color: #cc0000;"><b>υ</b></span>ηδού<b> Stieg Larsson</b>, όλα τα <b>Harry Potter</b>, <b>Twilight Saga</b> και <b>Άρχοντα των Δαχτυλιδιών</b>. Ξέρω, δεν ταυτίζομαι με τις περισσότερες από εσάς εκτός της <a href="http://twoboysandhope.blogspot.gr/2013/03/hi-5-5.html">Ελπίδας </a>που έχουμε 100% ταύτιση. Όπως καταλάβατε μου αρέσουν τα βιβλία μυστηρίου, πάθους, αστυνομικά, θρίλερ, φαντασίας. Τα καταβροχθίζω.<br />
<br />
Όλα τα παραπάνω είτε τα έχω αγοράσει και δανείσει (λατρεύω να μοιράζομαι και ειδικά τα βιβλία), αλλά δυστυχώς δεν μου επεστράφησαν τα περισσότερα ποτέ (κάτσε να αρχίσω να παίρνω τηλέφωνα!), είτε τα δανείστηκα εγώ από την αγαπημένη μου κουμπάρα Νο 1 που ταιριάζουμε απόλυτα ή από άλλες φίλες.<br />
<br />
Ένεκα λοιπόν δανεισμού βιβλίων και μικρής χωρητικότητας σπιτιού, δεν έχω όλα μου τα αγαπημένα βιβλία στο σπίτι. <span style="color: #134f5c;"><b>Διάλεξα λοιπόν 5 που έχω στο κομοδίνο μου και προσπαθώ να τελειώσω εδώ και πολύ καιρό. Η αιτία που δεν τα έχω τελειώσει είναι φυσικά το blogging<span style="color: black;">. <span style="color: #134f5c;">Όταν</span></span> έχω πλέον χρόνο, προτιμώ να κάνω βόλτες στη μπλογκόσφαιρα που με καλεί σαν σειρήνα......</b></span><br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBaA3uz0ERcVb6MMoUnvuJaACXC5Bk0kU8Y3KCvRgwd2nfjz5YD3ryCXI-0jF1qBBOpy59pRAB3uAaoIDBRQBwXh5V-J0lr46unXNXGz4pIpziNQQkcNNmRQYYQUoR4MU7aBFgD4ea5ps/s1600/books.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBaA3uz0ERcVb6MMoUnvuJaACXC5Bk0kU8Y3KCvRgwd2nfjz5YD3ryCXI-0jF1qBBOpy59pRAB3uAaoIDBRQBwXh5V-J0lr46unXNXGz4pIpziNQQkcNNmRQYYQUoR4MU7aBFgD4ea5ps/s640/books.png" height="640" width="640" /></a></div>
<br />
Η <b>Ψιλικατζού </b>της <b>Κωνσταντίνας Δελημήτρου</b>. "<i>Ένα διαδικτυακό ημερολόγιο, ένα <a href="http://xpsilikatzoy.wordpress.com/">blog </a>που έκανε πάταγο και κάνει ακόμα. Μια κοπέλα που γράφει μέσα από ένα ψιλικατζίδικο στη Νίκαια, μέρα μπαίνει-μέρα βγαίνει. Παράξενοι πελάτες, μια Αθήνα που δεν βλέπουμε στις ειδήσεις, μια Ελλάδα που αναγνωρίζουμε κάπως σφιγμένοι επειδή συνήθως προσποιούμαστε ότι δεν υπάρχει</i>. <i>Παράλληλα με τις ιστορίες αυτές, βλέπουμε και την προσπάθεια της Κωνσταντίνας να κάνει παιδί, τα κέντρα γονιμότητας, οι γυναικολόγοι, οι αίθουσες αναμονής, οι αγωνίες, ιατρικές εξετάσεις, κλπ</i>".<br />
<span style="color: #38761d;"><b>Είχα διαβάσει γι'αυτό στο ίντερνετ και είχα ενθουσιαστεί<span style="color: #b00000;">,</span> καταρχάς γιατί είναι υπαρκτό πρόσωπο, κεφάτο, γειτόνισσα και blogger! Τι άλλο να ζητήσω???</b></span><br />
<br />
<b>Σημειώσεις ενός πλασιέ γυναικών</b> του <b>Τζόρτζιο Φαλέτι</b>. "<i>Όλοι τον ξέρουν ως Μπράβο. Δουλεύει με γυναίκες. Τις πουλάει. Για κείνον η δουλειά του είναι μια τίμια δουλειά: τα κορίτσια κερδίζουν ένα σωρό λεφτά, οι πελάτες μένουν πάντα ικανοποιημένοι. Φέρνει σε επαφή την προσφορά με τη ζήτηση, δεν κάνει κάτι άλλο. <<Μ'εσένα θα πήγαινα και τζάμπα?? θα του πει κάποια ξημερώματα η Κάρλα. Αυτές οι λέξεις θα κάνουν δεύτερη φορά τη ζωή του κομμάτια. Αντιμέτωπος με την αστυνομία και το οργανωμένο έγκλημα, τις μυστικές υπηρεσίες και τις Ερυθρές Ταξιαρχίες, ο Μπράβο μπορεί να υπολογίζει μόνο στον εαυτό του για να σωθεί</i>".<br />
<span style="color: #073763;"><b>Ίντριγκες, σασπένς, έρωτες, δολοπλοκίες....πεθαίνω!!! Το έδωσα πρώτα στην αδελφούλα μου να το διαβάσει και το τέλεισε σε 2 βράδια! Ενθουσιασμένη! Εγώ τώρα το ξεκίνησα και έχω συγκλονιστεί.</b> </span><br />
<br />
<b>Πες μου τι να πω στο παιδί μου</b> της <b>Μπέτσι Μπ. Μπράουν</b>. "<i>Οι γονείς πολύ συχνά νιώθουν αμήχανοι μπροστά στις αναπόφευκτες ερωτήσεις των παιδιών τους και ανήμποροι να αντιδράσουν απέναντι σε κάποιες πολύ συνηθισμένες συμπεριφορές. Αδελφικούς καυγάδες, διατροφικές προτιμήσεις, ερωτήσεις για το θάνατο, το διαζύγιο, το σεξ καθώς και τα επαναλαμβανόμενα "γιατί μαμά?" και "γιατί μπαμπά?". Ένα εγχειρίδιο πρακτικό και εύχρηστο που περιλαμβάνει συμβουλές και οδηγίες αντιμετώπισής τους</i>. <br />
<b><span style="color: #cc0000;">Το είχε αγοράσει η φίλη μου η Βάσω και ενθουσιασμένη μου το πρότεινε. Το έχω πάντα δίπλα μου, στο κομοδίνο και το ανοίγω όταν πελαγώνω....σχεδόν καθημερινά δηλαδή! Priceless!</span></b><br />
<b><span style="color: #cc0000;"><br /></span></b>
<b>Το Νησί</b> της <b>Βικτόρια Χίσλοπ</b>. Τα λόγια είναι περιττά εδώ. Δεν περιγράφω άλλο! Μετά τη σειρά στο Mega που έβλεπα ανελλιπώς και το κλάμα που έριχνα απαραιτήτως, δεν γινόταν να μην το αγοράσω. Είχα ερωτευτεί τον γιατρό Κυρίτση (Α.Λογοθέτης) και τον πρόεδρο τον Νίκο Παπαδημητρίου (Τ. Νούσιας). Τους έβλεπα και ανατρίχιαζα. Ο Στράτος με κορόιδευε φυσικά και μου έφερνε τα χαρτομάντηλα στο κρεβάτι! Μουρμούραγε "Σιγά τον γιατρό" και "Σιγά τον Πρόεδρο".<span style="color: #741b47;"><b><span style="color: #073763;"> </span>Αχ βαχ, που να καταλάβει γιατί ήθελα να είμαι νοσοκόμα, τότε στη Σπιναλόγκα!!!!</b></span><br />
<br />
<br />
<b>30 λέπτα γεύματα</b> του <b>Jamie Oliver</b>. Λατρεύω Jamie! ΄Έχω διαβάσει αμφιλεγόμενες κριτικές και απόψεις για την αφεντιά του αλλά το γεγονός είναι ότι είναι μεταδοτικός, χαρισματικός, αξιόλογος και οικογενειάρχης, δεν μπορεί να του το διαψεύσει κανείς. Ακόμα και τα παιδιά μου που δεν ξέρουν αγγλικά, κάθονται μαζί μου και τον χαζεύουν, χωρίς να ξέρουν τι λέει! Με φωνάζουν όταν αρχίζει "Μαμά ο Jamie, έλα έλα να μας πεις τι φτιάχνει!". Πήρα και εγώ η δικιά σου το βιβλίο τον Σεπτέμβρη. Ξεκίνησα να το ξεφυλλίζω, το ερωτεύτηκα, βρήκα πολλές συνταγές. Μετά από λίγο καιρό, έφτιαξα το blog μου και ξεκίνησα να παρακολουθώ πιό εντατικά τις food bloggers που είχα επιλέξει. Ε, πάει. <span style="color: #351c75;"><b>Ο Jamie έμεινε να σκονίζεται και να τρώει τη στάχτη των αγαπημένων μου food bloggers!!!!!</b></span><br />
<br />
Τελευταίο σας άφησα ένα βιβλίο που είναι απαραίτητο για όλα τα σπιτικά και θα είναι το επόμενο που θα αγοράσω!<br />
<br />
Χωρίς λόγια......<br />
.<br />
.<br />
.<br />
.<br />
.<br />
.<br />
.<br />
.<br />
.<br />
. <br />
.<br />
.<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-Sjc_JTx0pOQ/UTY0wE1nAEI/AAAAAAAADY8/cPzpYcmnEOk/s1600/%CE%9A%CE%91%CE%9C%CE%91%CE%A3%CE%9F%CE%A5%CE%A4%CE%A1%CE%91.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-Sjc_JTx0pOQ/UTY0wE1nAEI/AAAAAAAADY8/cPzpYcmnEOk/s200/%CE%9A%CE%91%CE%9C%CE%91%CE%A3%CE%9F%CE%A5%CE%A4%CE%A1%CE%91.jpg" height="200" width="185" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><a href="http://avgi-anagnoseis.blogspot.gr/2012/02/blog-post.html">via</a></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="font-family: inherit;"><i>Ιστολόγια που συμμετέχουν, τρέξτε να τα καμαρώσετε:</i></span><br />
<br />
<span style="font-family: inherit;"><a href="http://geolamp.blogspot.gr/">4seasons,</a></span>
<span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://eimaipaidi.blogspot.gr/" target="_blank">Είμαι παιδί</a>, </i></span>
<span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://megalono-megaloneis-megalonei.blogspot.gr/" target="_blank">Μεγαλώνω-Μεγαλώνεις-Μεγαλώνει</a>, </i></span>
<span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://imerologiomwrou.blogspot.gr/2013/02/5.html" target="_blank">Ημερολόγιο ενός μωρού</a>, </i></span>
<span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://positive-thinking-greece.blogspot.gr/" target="_blank">Positive thinking- Female code</a> ,</i></span>
<span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://parentsland-gr.blogspot.gr/" target="_blank">Parentsland,</a></i></span>
<span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://dimitranik.blogspot.gr/" target="_blank">For my friends,</a></i></span>
<span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://blogoliciouseditoriolista.blogspot.gr/" target="_blank">Blogolicious editoriolista,</a> </i></span>
<span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://my-lovable-baby.blogspot.gr/" target="_blank">My lovable baby,</a> </i></span>
<span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://www.seekingoutfordreams.blogspot.gr/" target="_blank">Lost dreamland</a>, </i></span>
<span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://mytripssonblog.blogspot.gr/" target="_blank">My trips on blog</a>,</i></span>
<span style="font-family: inherit;"><a href="http://syllegw-stigmes.blogspot.gr/" target="_blank"><i>Συλλέγω στιγμές,</i></a></span>
<span style="font-family: inherit;"><a href="http://mystickland.blogspot.gr/" target="_blank"><i>My stickland,</i></a></span>
<span style="font-family: inherit;"><a href="http://gynaikiesypotheseis.blogspot.gr/" target="_blank"><i>Γυναικείες υποθέσεις</i></a></span>
<span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://lenaandwonder.blogspot.gr/" target="_blank">Lena in wonderland,</a></i></span>
<span style="font-family: inherit;"><a href="http://twoboysandhope.blogspot.gr/" target="_blank"><i>2 boys and hope, </i></a></span>
<span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://beloved-ideas.blogspot.gr/" target="_blank">Beloved ideas, </a></i></span>
<span style="font-family: inherit;"><a href="http://owlmommy.blogspot.gr/" target="_blank"><i>Owl mommy</i></a></span>
<span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://miaanapnoi.blogspot.gr/" target="_blank">Μια αναπνοή </a></i></span>
<span style="font-family: inherit;"><a href="http://maria-elena-jewellery.blogspot.gr/"><i>Μαρία Έλενα δημιουργίες</i></a></span>
<span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://mommyinhappiness.blogspot.gr/">Mommy in happiness</a> </i></span>
<span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://shareyourlikes.wordpress.com/">Share your likes</a></i></span>
<span style="font-family: inherit;"><i><a href="http://www.craftaholic.gr/">Craftaholic </a></i></span><br />
<br /></div>
Dimitra•Counting SΜiLEShttp://www.blogger.com/profile/00487377766166852720noreply@blogger.com90