- See more at: http://www.all4blogs.gr/arthra/kante-aytomata-ta-exoterika-link-na-anoigoyn-se-neo-parathyro#sthash.CzJeFc1E.dpuf Counting SMiLES: Ιουλίου 2013

Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013

Ιστορίες καλοκαιρινής τρέλας

Αναγνωστάκια μου αγαπημένα. Δεν έχω φύγει ακόμα διακοπές. Εδώ είμαι. Ετοιμάζομαι όμως. Λίστες, βαλίτσες, σιδέρωμα!   Είπα να σας γράψω κάτι καλοκαιρινό πριν φύγω.

Ξέρετε πως εδώ γράφουμε μόνο χαρούμενες, αστείες, αληθινές πάντα ιστορίες που μόνο σκοπό έχουν να κάνουν τα χειλάκια σας να χαμογελάσουν.  Έτσι λοιπόν έκατσα και ανέσυρα  διάφορα αστεία και ευχάριστα περιστατικά για να σας αποχαιρετήσω γλυκά
photo
Σας έχω ξαναμιλήσει εδώ για το τρελό παρεάκι τότε, παλιά που ήμουν πιτσιρίκα (16-26 ετών)! Πέρασα απίστευτα στα νιάτα μου (ναι, τώρα μεγάλωσα κομματάκι) και αυτό θεωρώ ότι είναι και ένα από τα μυστικά της ευτυχισμένης συζυγικής μου ζωής. Ναι, είμαι χορτασμένη από γλέντια, χορούς, εξόδους, φλερτ και τώρα απολαμβάνω σπίτι και οικογένεια, χωρίς απωθημένα.  Τα γλέντια δεν υπονοούν πάντα λεφτά. Δεν χρειάζονται μόνο λεφτά για να περνάς όμορφα. Τα έχουμε ξαναπεί αυτά.  Καλή παρέα και κέφι τα δύο βασικά συστατικά.  Αν δεν έχεις κάποιο από τα δύο, χλωμό το βλέπω να καλοπερνάς.  Μιζέρια STOP λοιπόν!

Η γιαγιά μας η καλή και ΤΟ πάρτι!
Ένα καλοκαίρι που ήμασταν περίπου 16-18 ετών, οι γονείς μας θα πήγαιναν για λίγες μέρες διακοπούλες μόνοι και μας έφεραν τη γιαγιά μου τη Σουλτάνα να μας προσέξει! Ναι, η γιαγιά μας η Πολίτισσα, αθώα και γλυκιά, δεν-υψώνω-φωνή-με-κάνουν-ότι-θέλουν-τα-εγγόνια γιαγιά μας θα πρόσεχε ΕΜΑΣ τις ατίθασες εγγόνες!  Καλοκαίρι ήταν, σκεφτήκαμε να κάνουμε ένα παρτάκι, μικρό. Τοσοδούλι.  Το είπαμε στους γονείς μας πριν φύγουν, συμφώνησαν αρκεί να ήταν μικρό και με λίγα άτομα. Ναι καλέ, με λίγα άτομα! Μικρό! Η' μιλάμε ή βήχουμε!
Μέσα σε μία μέρα τα οργανώσαμε όλα, το είπαμε σε φίλους, πήραμε ποτά, φτιάξαμε σνακ, κανονίσαμε τη μουσική και ήταν όλα έτοιμα. Η γιαγιά θα έμενε κλειστή στο δωμάτιο των γονιών μου, βλέποντας τηλεόραση. Της απαγορεύσαμε την έξοδο εκ του δωματίου, παρά μόνο για τουαλέτα:) Φαγητό και νερό την είχαμε προμηθεύσει.

Περνούσαμε τέλεια! Κέφι, χορός!  Η μουσική διαπασών, η γιαγιά με ωτοασπίδες στο δωμάτιο κοιμόταν (ω ναι) και το κέφι αυξανόταν  Δεν ξέρω τι έγινε, η φήμη του πάρτι εξαπλώθηκε, άρχισε να έρχεται κόσμος και κοσμάκης από άλλες περιοχές και γέμισε το σπίτι ασφυκτικά. Βάλαμε "πόρτα" κάτω στην είσοδο της πολυκατοικίας γιατί η κατάσταση είχε ξεφύγει. Χυμένα ποτά στο πάτωμα, στους τοίχους, κάποιος μεθυσμένος πέρασε από την τζαμαρία του σαλονιού και την έκανε χίλια κομμάτια (όλα αναίμακτα  ευτυχώς), ένας άλλος κλώτσησε την πόρτα της κουζίνας (το σημάδι υπάρχει ακόμα να μας θυμίζει τις καφρίλες), κάποιος άλλος χάλασε το καζανάκι, μας φώναξαν την αστυνομία. Αλλά το πάρτι θα ήταν μικρό όπως είχαμε υποσχεθεί!
Αρχίσαμε να τους διώχνουμε όλους. Η γιαγιά δεν είχε βγει από το δωμάτιο η καημενούλα. Καθαρίσαμε με τις φίλες μου λιγάκι (με διαβάζουν οι δύο μου κουμπάρες Δήμητρα και Ελένη που ήταν παρούσες) και πήγαμε στο Buzios που ήταν κοντά μας (in club της εποχής) να συνεχίσουμε την κραιπάλη!  Το άλλο πρωί, ξυπνήσαμε τη γιαγιά που έπαθε ένα μικρό (μεγάλο) εγκεφαλικό!  Ευτυχώς πριν γυρίσουν οι γονείς μας, φτιάξαμε τη τζαμαρία και το καζανάκι, κάναμε το σπίτι λαμπίκο και τους υποδεχτήκαμε με περίσσια αγάπη!  Σιγά μη δεν τα μάθαιναν φυσικά, να είναι καλά οι "καλοπροαίρετοι" γείτονες, γιατί η γιαγιά τάφος φίλε μου! Δεν τους είπε κουβέντα!
Θυμίστε μου, όταν μου ζητήσουν πάρτι τα τέκνα μου στην εφηβεία, να το ξεχάσουν από τώρα!

Κορίτσια στον ήλιο
Γρίφος: Πως χωράνε 4 γκομενάκια στα 20s τους, με τα ρούχα και τα παπούτσια που θα φορέσουν για μία εβδομάδα, σε ένα μικρό Fiat χωρίς κλιματισμό, ταξιδεύοντας για το πανέμορφο νησί της Κέρκυρας, πέντε-έξι ώρες?
Λύση: Χωράνε γιατί λυσσάνε! Καλή διάθεση να υπάρχει και μείον 10 κιλά η καθεμία από όσα είναι σήμερα:)
Μαγικές εποχές, κάτω από τον ήλιο με τις ώρες, χωρίς αντηλιακό και χωρίς πρωινό για να μην πετάει η κοιλιά!  Μα πόσες βλακείες κάναμε τότε, μικρές! Μόνο που τα σκέφτομαι τρελαίνομαι! Να δω την κόρη μου όταν μεγαλώσει, να φεύγει χωρίς πρωινό και να κάθεται πέντε ώρες στον ήλιο χωρίς προστασία....θα την φάω ζωντανή! Άκουγα τότε όμως τη μαμά μου???
Ποτέ χωρίς πρωινό και αντηλιακό και να ακούτε τη μαμά! 

photo
Έρωτας πάνω από τα σύννεφα
Το πρώτο μας καλοκαίρι με το Στράτο.  Ήμουν ερωτευμένη ήδη αλλά εκείνο το καλοκαίρι τον αγάπησα.
Δεν είχα μπει ποτέ σε αεροπλάνο. Ολόκληρη γυναίκα, ατρόμητη και φοβόμουν τα αεροπλάνα.  Ε λοιπόν με πήγε διακοπές στη μαγευτική Ρόδο.

Το νησί αυτό που αγαπάμε και οι δύο για τους εξής λόγους:
-Έχω πάει 5ήμερη και έχει πάει άπειρα καλοκαίρια
-Οι πρώτες μας διακοπές
-Εργάζεται ο κουνιαδούλης μου που αγαπώ πολύ και ας είναι μουρμούρης:)
-Ζουν πολλοί κοινοί μας πλέον φίλοι και φυσικά ο κουμπάρος μας ο Π. που πρόσφατα έγινε μπαμπάς
-Γυρίστηκαν πολλές ελληνικές ταινίες με κορυφαία αυτή!

Έκλεισε λοιπόν εισιτήρια να πάμε αεροπορικώς για να μου φύγει ο φόβος. Μου κρατούσε το χέρι εκεί πάνω από τα σύννεφα, καθώς πηγαίναμε και καθώς επιστρέφαμε, απλά, χωρίς πολλά λόγια, όπως ακριβώς είναι το αγόρι μου. Δεν είμαι ρομαντική βρε παιδιά, αλλά εκεί κάπου ψηλά στα σύννεφα, τον αγάπησα γιατί μαζί του πετάω και νιώθω πάντα ελεύθερη!  Emoji


Καλοκαίρι Π.Π. και Μ.Π.
Καλοκαίρι 2005, έγκυος στην κορουλίτα μου. Διακοπές ξεκούραστες στο Πήλιο και στα Χανιά. Στην παραλία κουβαλούσαμε μια πετσέτα και μια ομπρέλα, τίποτα άλλο.
Διαβάζαμε με τις ώρες βιβλία, στις ξαπλώστρες, στο δωμάτιο, στη βεράντα. Τότε ήταν που έγινε ο χαμός με τον Dan Brown και είχαμε πάρει και τα δύο που είχαν βγει (Illuminati και the Da Vinci Code) και τα "ρουφούσαμε" με πλήρη αφοσίωση, χωρίς διάλειμμα, παρά μόνο για νερό και φαγητό (εντάξει και άλλα πράγματα!). Δεν ξέραμε τι σημαίνει κούραση, αϋπνία, εξάντληση. Διακοπές Προ Παιδιών.

Καλοκαίρι 2006, η Αναστασία μωρό 4 μηνών. Διακοπές μαζί της στην Κουρούτα, στο Πήλιο (ξανά) και λίγο στη Μιτζέλα. Οι περισσότεροι μας έφαγαν που πάμε διακοπές με μικρό μωρό. Εμείς απτόητοι. Δεν φοβόμασταν τίποτα. Ήμασταν οι τρεις μας. Οι πρώτες διακοπές με το παιδί μας.
photo
Εκείνο το καλοκαίρι οι λέξεις κούραση, αϋπνία και εξάντληση πήραν μία πιο ρεαλιστική υπόσταση στον εγκέφαλο αλλά και στη ζωή μας.  Στην παραλία τις πρώτες πρωινές ή τις απογευματινές ώρες αποκλειστικά, με χιλιάδες εξαρτήματα για το μωρό, θηλασμός+αποστειρώσεις, συμπράγκαλα, ξενύχτια, κούραση. Διακοπές Μετά Παιδιών.

Θα τις άλλαζα? Όχι! Άλλαξε η ζωή μας. Τα καλοκαίρια έγιναν πιο μεγάλα γιατί ξυπνούσαμε νωρίς και τα απολαμβάναμε περισσότερο. Ένα μικρό πλασματάκι ήταν όλη μας η ζωή.  Διοικούσε την φαμίλια βάσει του ρητού "μαμ κακά και νάνι".  Η μέρα μας ξεκινούσε και τέλειωνε βάσει αυτών των αναγκών:)

Τι κι αν από εκείνο το καλοκαίρι του 2005 έχω να διαβάσω απερίσπαστα βιβλίο. Φέτος, το καλοκαίρι του 2013 που μεγάλωσαν και τα δυο μου παιδιά, έχω ήδη πακετάρει το καινούριο του Dan Brown, το Inferno καθώς και το βιβλίο της αγαπημένης μου Ροδούλας Με το χρώμα της Αλήθειας, που κέρδισα στο διαγωνισμό της και έχω βάλει στόχο να τα τελειώσω και τα δύο! Νομίζω θα τα καταφέρω. Τι λέτε?

Φεύγω (σε λίγες μέρες) λοιπόν φιλαράκια μου και σας αφιερώνω τρελό, παλιό, αγαπημένο κομμάτι. Σ'ένα από τα νησιά που τραγουδάει ο "ποιητής" θα είμαι και εγώ:)  Σε ποιο οέο?
Εσείς που ξέρετε Σςςςςςς! Αφήστε τους άλλους να μαντέψουν:)

Καλές διακοπές φιλαράκια μου μαγικά!!!! Να "ρουφήξετε" κάθε μέρα του καλοκαιριού! Σας θέλω φορτισμένους τον Σεπτέμβρη:)



ΥΓ Η καινούρια μου blogger-φίλη Αγγελική, κάνει αντίστροφη μέτρηση για τις διακοπές της στην Ελλάδα, με ένα σούπερ, καλοκαιρινό κομμάτι κάθε μέρα. Τρέξτε να απολαύσετε!  Εγώ πάντως μπαίνω καθημερινά και "παίρνω" μια τζουρίτσα!