- See more at: http://www.all4blogs.gr/arthra/kante-aytomata-ta-exoterika-link-na-anoigoyn-se-neo-parathyro#sthash.CzJeFc1E.dpuf Counting SMiLES: Είχαμε επισκέψεις ένα σόι.....ψείρες!

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

Είχαμε επισκέψεις ένα σόι.....ψείρες!

Καλά, ξέχασα να σας πω το καλύτερο!  Ναι, Αρμένικη βίζιτα που λένε, ε αυτό είχαμε!  Ήρθαν "οι επισκέψεις" και δεν έλεγαν να φύγουν από το κεφάλι ευτυχώς....μόνο της κόρης μου!  Οι υπόλοιποι τη γλυτώσαμε.


Έκατσαν λίγες μέρες, γιατί προσπαθούσα εγώ η κυρία σου με φυτικά βου-ντού να τις διώξω και οι άτιμες προφανώς έχουν γίνει ανθεκτικές και δεν εξολοθρεύονταν!  Στο τέλος απηύδησα και πήρα ένα σπρέυ δυνατό, από εκείνα που ήθελα να αποφύγω εξαρχής.  Στην ουσία εντομοκτόνο όπως διάβασα!  Μόνο με αυτό όμως τις εξάρθρωσα. 

Ο εφιάλτης κάθε μάνας προσωποποιημένος!  Αν δεν τον έχετε ζήσει...ποτέ να μην σας τύχει, αν τον έχετε ήδη βιώσει, με καταλαβαίνετε ΑΠΟΛΥΤΑ!   Κάθε μέρα την έστηνα την καημένη στη βεράντα κανά 2ωρο για να βλέπω με το φως της μέρας, έβγαζα με το νύχι όλα τα αυγά (μόνο έτσι φεύγουν) και με το χτενάκι τις ψείρες!  Και πάνω που έλεγα "Ενικήκαμεν", πάλι την έβλεπα την άλλη μέρα να ξύνεται και κατόπιν μια βρωμόψειρα να καραδοκεί!  "Ήμαρτον" αναφωνούσα!


Εννοείται πως έβαζα και στους δυό, από την αρχή της σχολικής χρονιάς όλα αυτά τα προοληπτικά σπρέυ των γνωστών φυτικών εταιρειών και εννοείται πως έλεγχα κεφάλια 1-2 φορές την βδομάδα.  Προφανώς η Αναστασία κόλλησε από κάποιο παιδάκι στο σχολείο που είτε δεν είχε καταλάβει ότι τις κουβαλάει και τις μετέφερε, είτε το στέλνουν σχολείο χωρίς να ενημερώσουν ότι υπάρχει κρούσμα ώστε να προφυλαχτούν οι υπόλοιποι.

Δεν είναι ντροπή να έχει ένα παιδάκι ψείρες Δεν είναι θέμα καθαριότητας.

Είναι θέμα ατυχίας (αν την πάτησες) και βλακείας (αν δεν πρόσεχες).  Άρα εμείς είμαστε....άτυχοι γιατί βλάκες σίγουρα δεν είμαστε:)
 
Δεν έγραψα σήμερα blogo-φιλαράκια μου αυτό το post για να σας μιλήσω για τις ψείρες, αλλά για το πώς κατά τη γνώμη μου πρέπει να το διαχειριζόμαστε ως γονείς.

1) Ενημερώνουμε τη δασκάλα και τους υπόλοιπους γονείς φυσικά
2) Κρατάμε το παιδί σπίτι (εφόσον είναι εφικτό), το καθαρίζουμε και μετά το στέλνουμε σχολείο

Έτσι πιστεύω ότι προστατεύσαμε και τα άλλα παιδάκια και αντί να ντραπούμε, δίνουμε το έναυσμα για μια αλυσίδα παρόμοιων χειρισμών από τις υπόλοιπες μαμάδες, οι οποίες εάν είναι σωστες, σίγουρα θα εκτιμήσουν την κίνησή μας αυτή. 

Είμαστε λοιπόν Περήφανοι Υποστηρικτές του κινήματος "Έχω ψείρες και το φωνάζω".

Τι λέτε εσείς μανούλες?  Συμφωνείτε? Έχει κολλήσει το παιδάκι σας ποτέ ή μόνο εγώ είμαι άτυχη???

37 σχόλια:

  1. Μόνο που το διαβάζω με έπιασε φαγούρα.
    Εμένα είναι πολύ μικρός ακόμα, αλλά έχω βρεθεί με παιδιά που είχαν ψείρες και ευτυχώς δεν κόλλησα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άστα Demi και εμείς είχαμε ψυχολογική φαγούρα μες το σπίτι νομίζοντας ότι κολλήσαμε. Στα αγοράκια είναι πιό εύκολο να ξεμπερδέψεις. Είναι κοντά τα μαλλιά και όλα ευκολότερα.

      Διαγραφή
  2. Ωχου παναγία μου τι μου θυμισες.. Μικρή κόλλαγα συνέχεια.. Αυτό το χτενάκι στα σγουρά μαλλιά μου ήταν θανατηφόρο..Τώρα για αυτό που λες για το σχολείο έχεις απόλυτο δίκιο. Απλά μερικές φορές τα παιδάκια γίνονται "κακά" και όταν ακούσουν ότι ένα παιδάκι είχε ψείρες μετά το αποφεύγουν.. Οι ψείρες φεύγουν αλλά η ρετσινιά παραμένει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις δίκιο για την ρετσινιά και ότι τα παιδάκια πολλές φορές γίνονται "κακά". Γι'αυτό και εμείς σαν γονείς, πρέπει να τους διδάξουμε να μην κοροϊδεύουν τους "διαφορετικους".
      ΄Ωστε και εσύ την είχες πατήσει μικρή ε? Και εγω θυμάμαι. Με λάδι και ξύδι με καθάριζε η μαμά μου...Ούτε χωριάτικη σαλάτα να ήμουν:)

      Διαγραφή
    2. εμένα πάλι η μαμά μου είχε απηυδήσει μαζί μου και το χε ρίξει στη χημεία. Με ψέκαζε με κάτι που ήταν για το δάκο και λοιπά ζωύφια... Εντομοκτόνο από τα λίγα. Ακόμα τη θυμάμαι τη μυρωδιά του.Η πλάκα είναι ότι στη συσκευασία δεν έγραφε ότι ήτανε για ψείρες. Αλλά μόνο με αυτό υσήχασα δε με ξαναπλησίασα ούτε ψείρα, ούτε μύγα μη σου πω!!
      Καλημέρα...

      Διαγραφή
    3. Μάλιστα Χριστίνα. Λες να το βάλω αυτό και στον άντρα μου να μείνω ήσυχη ότι δεν θα τον πλησιάσει καμιά θηλυκή "ψείρα"???? Η' μπας και μ'έχει ψεκάσει εκείνος στον ύπνο και δεν με πλησιάζει κανείς??? Φιλάκια πολλά.

      Διαγραφή
  3. Δεν το 'χω δει αυτό το έργο με τον γιο μου(ίσως επειδή έχει κοντά μαλλιά)αλλά οι συμμαθήτριές του είχαν ψείρες πολλές φορές.Εύχομαι να μην κολλήσουμε ποτέ γιατί πρέπει να είναι φρίκη!Πολύ ωραίο κειμενάκι με σούπερ συμβουλές.Την καλημέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα αγορομάνα! Ναι, πιστεύω τα αγοράκια κολλάνε δυσκολότερα και καθαρίζουν ευκολότερα. Τυχερά! Πάλι οι γυναίκες προκαλλούν τα προβλήματα όπως βλέπεις:)
      Ποτέ να μην κολλήσετε!!!!

      Διαγραφή
  4. Καλημέρα σας
    καλωσρίσατε στο ταπεινό μου μπλογκ και στη παρέα
    εύχομαι να έχετε όμορφες στιγμές και να βρειτε και μάθετε ενδιαφέροντα εκεί μέσα
    έγινα και γω αναγνώστρια σας
    θα χαρώ να τα λέμε , θα περιμένω τα σχόλια σας
    παω να κάνω τη βόλτα μου στο μπλγοκ σας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Δελφινάκι. Καλώς ήρθες και εσύ στην παρεα μας. Ο κόσμος των blogs είναι πολύ ενδιαφέρον και σίγουρα μαθαίνουμε πολλά και ωραία!
      Θα τα λέμε λοιπόν.

      Διαγραφή
    2. Είναι ένα όμορφος κόσμος..μου αρέσει και μένα γιατί μαθαίνουμε πολλά και ωραία .. θα τα λέμε

      Διαγραφή
  5. Δεν είχα ιδέα ότι την σημερινή εποχή υπάρχουν ακόμη ψείρες. Τι λες τώρα;;;!!!
    Καλά έκανες και έγραψες αυτό το άρθρο προς γνώση και συμμόρφωση των μαμάδων που ζουν στην άγνοια για αυτό το θέμα (και για μένα μιλάω).
    Καλημέρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. *** Με "σημερινή εποχή" εννοώ την "Ελλάδα του σήμερα". Κατά τα άλλα λογικό είναι να μην έχουν εξαλειφθεί οι ψείρες από προσώπου γης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι ακόμα μικρούλα η Δάειρα αλλά θα μου πεις πάτε παιδικό σταθμό. Οπότε φύλαγε τα ρούχα σου... Αν δεν σας έχουν ήδη προειδοποιήσει στον παιδικό, στο λέω εγώ! Βάζε της προοληπτικά καθημερινά είτε αυτά τα φυτικά σπρέυ του Korres, Apivita, κλπ ή ξύδι. Οι άτιμες βέβαια έχουν γίνει ανθετικές σαν τις κατσαρίδες και τα κονούπια αλλά μαμάδες ενωμένες, ποτέ νικημένες!
      Καλημερούδια Ασπασία.

      Διαγραφή
    2. Χαχαχα. Το τελευταίο μου άρεσε!!!
      By the way, αν της βάλω ξύδι που λες θα μυρίζει το παιδί μου σαν μαρουλοσαλάτα :)

      Διαγραφή
    3. Βάλτης ένα κοκκαλάκι από μαρούλι και νομίζω θα είναι έτοιμη! Τόσες blogo-φίλες χρυσοχέρες έχουμε, ένα κοκκαλάκι μαρούλι δεν θα μας φτιάξουν??? Χα χα χα!

      Διαγραφή
  7. Με έπιασε φαγούρα!!!!!!!!!!!!!!!! Εγώ δεν τους βάζω ειδική απωθητική λοσιόν. Τους βάζω μια γενναία ποσότητα κολώνια Μυρτώ, στα μαλλιά, πίσω από τα αυτιά και στον αυχένα! Από τον παιδικό σταθμό, τώρα πηγαίνουν δημοτικό. Και μια - δυο φορές την εβδομάδα, ρίχνω και μια ματιά να δω αν έχουμε επισκέψεις! Ούτε να το σκέφτομαι δεν θέλω....... μπρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χμμμμ Μυρτώ ε? Το έχω ακούσει και από άλλη μαμά. Και μοσχοβολάει κιόλας. Κάτσε να το δοκιμάσω! Σ'ευχαριστώ astroneraidoula!

      Διαγραφή
  8. Καλώς σε βρήκα Δήμητρά μου!!!
    Χάρηκα πολύ που συνάντησα το μπλόγκ σου!!

    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου και σένα Χρυσαυγή! Σ'ευχαριστώ για την blogo-επίσκεψη! Έχω να εξερευνήσω το γευστικό σου blog με τις όμορφες συνταγές! Παρόλο που στην κουζίνα δεν είμαι καλή, έχω βρει τόσες χρυσοχέρες blogo-φίλες που στο τέλος θα βγαίνω στα κανάλια με δική μου εκπομπή:)

      Διαγραφή
  9. Καλησπέρα Δήμητρα!!Σε καταλαβαίνω απόλυτα,το είχα ζήσει όταν ήμουν στο δημοτικό! Πάντα είχα τρέλα με την καθαριότητα και Θυμάμαι τους δικούς μου να αναρωτιούνται πως κόλλησα!Τελικά μάθαμε ότι είχε το παιδί οικογενειακού φίλου και είχαμε συνυπάρξει για λίγες ώρες μαζί! Έτσι πάνε αυτά.. Μας είχαν δώσει από το φαρμακείο κάτι σαμπουάν που βρωμούσαν πολύ αλλά τι να κάνεις..Το μόνο άσχημο ότι με πόναγαν κάπως με τη χτένα και με τα νύχια για να τις βγάλουν!Δεν θα το ξεχάσω! Μην τρελαίνεστε οι μαμάδες,μακάρι να ήταν μόνο αυτά τα προβλήματά μας!! :) Καλή συνέχεια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Κατερινάκι! Όντως μακάρι να είναι αυτά τα "σοβαρά" μας προβλήματα...ένα μάτσο ψείρες! Χα χα χα.

      Διαγραφή
  10. Κ εγώ να σου πω ανατρίχιασα λιγάκι που το διάβασα το post σου, ήρθα να δω τι κάνεις και έπεσα πάνω στα ζωύφια! Και εγώ την έχω πατήσει όταν ήμουν μικρή ε και ποιο παιδι δεν είχε? Τρομερή η κίνηση σου πάντως και πολύ σωστές οι συμβουλές σου, δεν στέλνουμε το παιδι αν δεν το καθαρίσουμε πράγμα που πρέπει να ισχύει και για τις αρρώστιες, δεν πρέπει να το στέλνουμε άρρωστο γιατι αρρωσταίνουν και τα άλλα παιδάκια. Τελος πάντων, εσύ ψυχραιμία.
    Φιλάκια Δήμητρα, ελπίζω να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπράβο βρε Έρη, και αυτό ένα σοβαρό θέμα με τις αρρώστιες. Γκρινιάζουμε που κολλάνε στο σχολείο ιώσεις, αλλά πρέπει πρώτα εμείς οι ίδιες να τα στέλνουμε όταν αναρρώσουν τελείως. Γειά σου Έρη με μαγειρέματά σου!!!!

      Διαγραφή
  11. Φόβος και τρόμος οι ψείρες! Όμως έχεις απόλυτο δίκιο. Το θέμα είναι θα το πάρουμε γρήγορα είδηση όταν έρθει μία ψείρα ή θα το καταλάβουμε αφού γεμίσει το κεφάλι;
    Η δασκάλα μας είπε ότι μόλις συμβεί θα μας πει ΟΛΕΣ να καθαρίσουμε τα κεφάλια Σαββατοκύριακο κι όχι η καθεμία μόνη της!
    Kathy by anthomeli

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καταρχάς μπράβο στη δασκάλα σας!!!
      Όσο για το αν θα το πάρουμε εγκαίρως χαμπάρι ή θα είναι πολύ αργά...αυτό είναι ένα θέμα γιατί αν είναι μία και το παιδί δεν ξύνεται, θα χαθεί η άτιμη μες την τρίχα και μετά άντε να την δεις. Είπαμε, είναι θέμα τύχης!!! Αλλά σκεφτόμαστε αισιόδοξα! Δεν θα κολλήσετε ΠΟΤΕ! Γειά σου Kathy.

      Διαγραφή
  12. Α πα πα τις σιχαίνομαι τις ψείρες, ξεκίνησα κι εγώ το ψέκασμα στην μικρή και βλέπουμε. Έτσι και κολλήσω κι εγώ, χάθηκα με τόσο μαλλί! Δήμητρα μου, στη Σουηδία μένουμε μόνιμα πλέον από τον περασμένο Δεκέμβρη!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά κάνεις Χριστινάκι. Φύλαγε τα ρούχα σου!
      Ώστε στη μακρινή Σουηδία ε? Δεν το είχα καταλάβει τόσο καιρό, παρά από το post σου αυτό. Υπέροχη χώρα. Ελπίζω να ζείτε μια ακόμα πιό υπέροχη ζωή. Τουλάχιστον αυτό δείχνουν οι φωτογραφίες:)

      Διαγραφή
  13. Την καημένη! Μου θύμισες που στην 5η δημοτικού με κούρεψε η μαμά μου γιατί είχα τόσες ψείρες που δεν φεύγανε με τίποτα! Σγουρά μακριά μαλλιά βλέπεις..
    Ξου, ξου! Μακριά!
    Πάντως δεν είναι ντροπή, πρέπει οι γονείς να ενημερώνουν και μετά το σχολείο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αμάν, σγουρό μαλλί ε? Εμείς ευτυχώς έχουμε ίσιο αλλά και πάλι ταλαιπωρία είναι. Όντως δεν είναι ντροπή πάντως. Είναι σαν μια ιώση ας πούμε...αλλά που σου κάθεται στην τρίχα:)

      Διαγραφή
  14. πω πω τι μου θύμισες!!! κι εγώ είχα κολλήσει όπως όλα τα παιδάκια κάποτε και θυμάμαι τη μητέρα μου με έλουζε με ξύδι και μου έδενε τα μαλλιά με ένα μαντίλι για να πάθουν ασφυξία οι ψείρες και οι κόνιδες!!! χα χα.. μετά έπαιζε και το γνωστό χτενάκι φυσικά! άσε δε που με κούρευε κιόλας γιατί είχα και μαλλούρα όπως καταλαβαίνεις, σκέτη ταλαιπωρία!!! χα χα.. καλά λες πάντως, καλύτερα να ενημερώνονται οι δάσκαλοι και οι γονείς για να αντιμετωπίζουν κάτι τέτοιο και να μη κολλάνε όλα τα παιδιά της τάξης!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άστα, αυτές τις εικόνες με το ξύδι και τα μαντήλια, τελικά όλες τις έχουμε λίγο-πολύ! Ο εφιάλτης της μάνας εδώ και δεκαετίες.
      Αν έχεις και μαλλούρα τότε γίνεται ο Εφιάλτης στο Δρόμο της Ψείρες:)

      Διαγραφή
    2. χα χα χα.. τέλειος ο εφιάλτης!!! ο τίτλος εννοώ, χα χα

      Διαγραφή
  15. Ανώνυμος4/11/12

    Δεν ξέρω τι φυτικά γιατροσόφια απέτυχαν, αλλά μια περίοδο που είχαμε κάργα ψείρες σε τρία κεφάλια αυτό που λειτούργησε πιο αποτελεσματικά από κάθε χημικό (που κάποια κεφάλια δεν τα αντέχουν κιόλας) είναι το εξής φυσικότατο: καταβρέχουμε καλά όοοολο το μαλλί με οινόπνευμα και τυλίγουμε πολύ καλά με μεμβράνη (ναι, αυτή της κουζίνας, "ελληνιστί" wrap). Αφήνουμε να δράσει για τουλάχιστον κάνα δίωρο και μετά περιχαρείς χτενίζουμε για να βγάλουμε τις νεκρές ψείρες και τα αχρηστεμένα αβγά. Μπορεί να χρειάζεται παραπάνω ώρα και να νιώθουν κάποια στιγμή να ζεσταίνονται στο κεφάλι αλλά ουδέποτε κοκκίνησε -σαν αρχή εγκαύματος- ούτε η πιο ευαίσθητή μου (ενώ το είχε πάθει με φαρμακευτικό ματζούνι). Εύχομαι να μη χρειαστείτε να κάνετε δοκιμή, αλλά καλού κακού έχετέ το στο νου σας. Και στο κάτω κάτω, ας μην αγχωνόμαστε τόσο πολύ:είναι σίγουρα ενοχλητικό, δεν είναι το καλύτερο να σου τύχει, αλλά είναι παντελώς αβλαβές (το να έχεις ψείρες, εννοώ). Το 'να δε θα πιάσει, το άλλο θα καθυστερήσει, ε, κάποια στιγμή θα τα καταφέρουμε να τις κατατροπόσουμε.
    Mama4

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για να το λες εσύ mom of 4, κάτι θα ξέρεις! Θα το δοκιμάσω κι αυτό πάντως:)

      Διαγραφή
  16. Την είχα πάθει και εγώ
    Και σαν δασκάλα έχω το άγχος να μην κολλήσω κάποια στιγμή.
    Σαν παιδί τώρα...ακόμα θυμάμαι το ψειρόχτενο ( έτσι το λέγαμε, μάλλον δεν είναι επιστημονικός όρος)
    Δύο είχαμε ...Ενα κόκκινο που είχε δοντάκια πλαστικά και απο τις δύο πλευρές και ένα μπλε με ασημί μεταλλικά δοντάκια.
    Τις θυμάμαι τις κακούργες να πέφτουν στο νιπτήρα ...και κλατςςς να τις σκοτώνουμε
    Επίσης με θυμάμαι με μια άσπρη πετσέτα δεμένη γερά ....Αλλες φορές μου έβαζε μαμά διάφορα απο φαρμακείο ( που είχαν απαίσια μυρωδιά) άλλες φορές οινόπνευμα....και το πιο κουλό ;
    Ρακή!
    Ω ναι ρακή! Ζαλίζοταν , χόρευαν ένα πεντοζάλη και έπεφταν στην πετσέτα.
    Εκείνο που δεν άντεχα ήταν όταν με έβαζε η μαμά κάτω για να μου βγάλει τις κόνιδες.
    Παιδικό τραύμα
    Τώρα όσο αφορά το σχολείο δυστυχώς οι γονείς ντρέπονται να μας το πουν. Ενώ εσύ το βλέπεις ( κάνει η ψείρα Μπαντι Τζαμπινγκ) μιλάς γενικά, μιλάς διακριτικά, το λες στις συναντήσεις δεν γίνεται τίποτα με μερικούς....
    Ευτυχώς αν και δεν έχω βάψει ποτέ τα μαλλιά μου δεν έχω κολλήσει
    Σε αφήνω γιατί με έπιασε μια φαγούρα.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Γεια σου, ρε Δήμητρα, ομοιοπαθουσα!!! Μα πόσο σε καταλαβαίνω, ότι και να πω είναι λίγο... Βρε λες να είμαστε γλυκοαιματες προς τις ατιμες τις ψείρες εμείς;;; Εύχομαι να εξαφανιστούν, μα ποιος ο λόγος ύπαρξης τους δεν κτλβνω ειλικρινά. Σε γλυκοφιλω, αγαπημένη 💋

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αφήστε σχολιάκι μόνο αν έχετε χρόνο. Αλλιώς χαίρομαι και μόνο που με διαβάσατε:)